장음표시 사용
121쪽
divisionem. Id scilicet quae mox adiicit oscia.dunt sa) di obtiuuerunt pueri eius regnumnu quisque tu loco suo . Et imposueruut omnes sibi diademata post mortem eius , em filii eoru is post eos annis multis , ct multiplicatasunt mala in terra . Quae significant Alexandri pueros posteaquam sese in Provinciis confirmassent, quibus
fuerant praesecti, tum vero etiam fatis cessissent, qui ius habebant ad Imperium , tandem regiam rusurpalle auctoritatem , regumque perso-nfim induisse, quod nemo antea fuerat ausus , eeste praeter alios Iu stino his verbis b) mitis honoris ornamentis tamdiu omnes ab inuerunt,
quamdiu filii regis sui superesse potuerunt. Tanta in illis vere via fuit, ut cum opes regias haberent, regum tamen nominibus aequo avi-mo caruerint, quoad Alexandro iussus haeres fuit . Quod licet anno vigesimo dumtaxat ab excessu Alexandri ex parte completum sit, ut ostendit Nicolaus Frerctus in Dissertatione de Aera Seleucidarum sc), non evertit tamen quae heic constituimus ; nam Scriptor Macha-haicus , qui sibi paucissimis res Alexandri complecti proposuerat , non potuit temporis illud P tim
122쪽
intervallum , nisi ut minimum spectare, tum vero etiam debuit facta intermedia prorsus prae- terire. Videtur autem hanc firmare interpretationem Graecus Textus, qui ita se habet q
η ετέθεντο πάντες n. τ. λ. Qitibus violenta veluti Alexandri puerorum agendi ratio praemonstratur, ut ex Praesectis ac Satrapis Reges evaderent . Atque ob id sorte in Versione Theodo-, ionaea libri Danielis faJ Alexandri Regnum veluti adhuc stans ac perdurans eius post mor
ρο regnum eius adhuc flaus conteretur ; quam Versionem male septuaginta Senum esse credidit Gallus Anonymus toties in altera EXercitatione citatus; nam ii, si tamen unquam
Danielis librum graece reddidere , ita in Uersione sua habent , nuper e Codice Chisiano vulgata a viro doctissimo P. Simone de Ma
Et cum exaltatus fuerit 'st, conteretur Regnum eius, ct dividetur tu quatuor ventos caeli.V ulgata vero nostrar 9 cum set erit conter tur Regnum eius , ct dividetur in quatuor ventoseaeli . His omnibus praedictum est Imperium Alexandri post eius fata dividendum fore, ac plane
123쪽
plane lacerandum . Non solum enim in quatuor Monarchias discillum est , ut vaticinatus fuerat Daniel , Cui constitutum erat eos praesertim sa) Alexandri succe flores indicare, qui proxime ab eius obitu regno potiti, caeterorum praestantissimi , & veluti principes habebantur; sed in plura alia regna ; quunt nempe Satrapae longe ab his dissiti, horum exem pia secuti, Maccdonum iugum a suis cervici-hus, excussere, testibus Arriano , Diodoro Si culo , Dexippo , & Iustino, qui ait b) Ε dem tempore etiam Theodotus milis urbitim Bactrianarum praefectus defecit, regemque s appellari iussit : quod exemplum secuti totius Orientis populi a Macedonibus defecere . Scilicet verisimile admodum est. Alexandrum postremis Tabulis, quas eum condidisse diximus, cavisse ut in partitione Regni suorum cum fprimis haberetur ratio , quando pares fuissent imperio , dum hoc interea selectis ab se duei . 'hus, praesectisque regeretur. Quod sane ab iis Historicis indicatum videas, qui dissensiones eius post obitum excitatas enarravere e vix enim tanta cum Aridaei eius fratris, tum filii ex Barsine nati, alteriusve, quem Roxane esset paritura , ratio habita fuisset, nisi is aut scripto a P a Te-
ta Legatur S. Hieronymia ad cap. XI. Danielis.
124쪽
Testamento , aut annuli Perdiccae traditione aliquid hac de re providisset. Hisce autem ex Satrapis, quos regnum usurpasse Sacer Auctor indicat, ii Reges exorti sunt, de quibus , ut alios praeteream , ita Appianus disterit sa) : Antigonus in Ptolemaeum irritatior, circa CF- Irtor vicit eum egregie navali praelio, ductu Deirii filii: ob quam victoriam exercitus Reges cppellatat tum patrem , tum filium, extinctis
i iis Regibus Ariddaeo Philippi filio, ct Obm
piade , atque Alexandri miis: ac mox etiam Ptolemaeum Regem appellaυit siuus exercitus, ne propter cladem videretur victori cedere: atque ita disparem ca*m par eventus stremus est. Id exemplum stati;n imitati reliqui stubito e Satrapis Reges exorti sunt. Eadem colligas ox Arriano, Diodoro , Plutarcho , dc aliis, quorum sunt obvia testimonia . His autem etsi constet Duces ipsosmet Alexandri Regnum inter se esse partitos , inepte prorsus abutuntur Protestantes ad Machabaici Scriptoris fidem elevandam , quum nemo nesciat illos Satrapas , quorum erat amplissima potestas , quibusvis Alexandri Tabulis , numero & favore militum quemvis obicem ponere potuisse. XVI. Valent autem dicta hactenus ad al
125쪽
IMPERII DIVISIONE I I 7terum telum confringendum,quod iidem homines in eumdem scriptorem intorquent, ut ipsum rerum Alexandri inscium valde futilla perluadeant. Ea scilicet carpunt: O imposuerunt omnes Midiademata post mortem eius , quod quidem non-nili poli annos aliquot contigit, ut nos etiam monuimus, nec ab omnibus eodem tempore elle factum , constat. Addunt narrari etiam faJ Alexandrum primum regnasse in Graecia, quodeste falsum, nullaque posse ratione defendi aiunt, quum sit exploratum multos reges Lacedaemoniorum , Macedonum , Corinthiorum,Atheniensium praccessisse Alexandri tempora. Sed his non minuitur Sacri Scriptoris auctoritas. Nulli hi is insinuavit satim Alexandri Duces sibi diademata imposuitse: nec vero debuit aut bella percensere , quae id facinus praecesserunt , aut ordinem , ac tempora distincte notare, quihus Alexandri Imperium divisum fuit . Nihil aliud hoc in loco, ut optime admonuit Froelichianorum Annalium Vindex fbJ, Sacer Historicus nobis constare voluit, quam quod adimplendas Prophetias, & ad nexum sequentium rerum lassi ret. Hac de Caussa rerum maxumarum revolutiones brevissime designavit. Nec sane video, quomodo ab Historico haec
126쪽
ροδω. & συντόμως enarrante , melius id scribi potuerit. Praeclare simili in caussa Hieronymus sa)Danielem explanans: votandum quod quatuor post Carum Regibus Persarum enumeratis, Novem praeterierit, om transierit ad Alexandrum.
Non enim curae fuit Jiritui prophetali hisoriae ordinem siequi, sed praeclara quaeque persirim
gere . Altera demum animadversio nec errorem , nec Scriptoris alachabaici commonstrat , fuitque dudum ab interpretibus b doctissimis refutata , quorum responsiones h iusmodi sunt: Regnavit primus in Graecia Alexander totius Asiae princcps 8c Monarcha: primus ex Graecis , qui imperii fines adeo dilata' verit: primus qui Graecorum nomen illustre reddiderit paucis antea cognitum : primus qui potentissimos Reges tanta clade affecerit, ut ipsi nullum deinceps adhiberi remedium potuerit; qui splendidissima regna adeo extinxerit, ut nulla spes superesset fore, ut rursus illucerent e primus denique qui totam Graeciam occupaverit olim inter plures reges distributam , Graecamque Monarchiam , eversa Persarum , constituerit. Neque aberrant a vero, qui Putant
127쪽
tant Sacrum Scriptorem Graeciae nomine prepsius Syriam, & Aegyptum nuncupa sse , quae . . post Alexandrum Macedonem a suis , ataque a populis suae ditioni adiectis Graecorum regnum vocabatur . Atque haec una est eius Ioci interpretatio si legat ur, ut exemplaria Graeca plerumque habent Α'λεξαλος
sere sit Darium Regem Persarum, ac Medo
rum, atque eius loco primus Graeciae imperavit . Quis enim non animadvertat Graeciam
hic pro Asia sumi debere λ Noluisse vero Scriptorem Machabaicum dicere Alexandrum primum ex Graecis suisse regia potestate praeditum res ipsa loquitur , quum e Macedonia e- gress um dicat, tanquam ex Provincia, in qua 1umina auctoritate dominabatur, ut ditionem amplificaret . Vulgata nostra omittit illud ἀυτου, quamvis tamen sensum satis perspicue reddat. Has plerumque probatas responsiones commode adhibemus, praeter illam, quam supra indicavimus , scilicet secundum lectionem alteram Graeca verba Προτερον ut habet Mς Alexandrinum,& Syrus interpres) εβασίλυεσε s . Vertenda elle primum regnavit , id est prius quam toti Asiae dominaretur, iam in Graecia regnaverat. Caetera quae Opponuntur eidem sacro
128쪽
ero Historico ut ad institutum nostrum minia me spe hantia, praetermittimuS, hoc unum nati. nuisse contenti ex obscuris multis rebus , quae aue non sino difficultate exponi, aut vix cum aliis Historicis conciliari polle Videntur , non. licere eiusdem Divinam auctoritatem in dubiatationem adducere, nisi idem fatum aliis etiam utriusque Testamenti libris intentetur, quos