Apologia illvstrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicæ ... Ad proscriptionem ab Hispaniarum rege in eum promulgatam. cui adiuncta est responsio ad qvasdam literas eidem principi falso aÌ€ Parmensi adscriptas. Ad ordines generales

발행: 1581년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

121쪽

PRINCIPI AVR. fiteor seruare atque retinere studuisse Dicam etiae amplius,5 ita dica, ut non tantum ipsos sed vitiaueriam Europam audire velim. Retinete concordiam, seritate concordiam, idque facite non verbo scripto tam iam sed ut re atque facto appareat, vos id agere quod sagittis illis in unum fiscevno vinculo colligatis, ad declarandam prouin iciarum si foederatam unitatem igillo vestro insculpi voluistis. Eant nunc, ct accusent me confundere omnia volui ne, cum constet in unitatem

redigere omnia biduisse cuius quidem prosin, facinoris nunquam me pudebit. Nam si dulci'

cis nomine distractionem nostram moliebantur, si modo Atrebati, modo Montibus couentus habebat, hiandis verbis producebat quo nos disiungerent,& sui similia ingenia ad se traheret: cur nobis non licuerit ante in unum coire concordi vinculo nos iungere Nisi sortὸ vobis fas esse putatis malefacere senaput deserere, idq; ob sessi, ad Mosam Traiecto o ter stupidi in vos oratione hac vulnerari, si cruentari, si faces admouerino sentiti si nobis eodem illo tempore benefacere tempub. conseruare sis esse non putatis. Discamus igitur hoc loco Belgae quid nobis utile' sit &necessarium S ab eo hoste discamus quo nemo unquam regionibus fuit infestior, nemo in

toto orbe tyrannus truculenitior.

Praeterh c, horrendum quoddam crimen obiiciunt dignum videlicet proscriptione ista plus quam S llana marboniana . ur res ea est ' quod biemii toto A ituevia non di cesserim, et iique Traae tam sum profecti s. o diligentes re-

122쪽

rum nostrarum obseruatores' Quasi non hoc biennio bis in Flandriam iter susceperrimus, atque ibi maximo eorum dolore,cum quatuor eiusdem prouinciae membris Rempub. csistituerimus,melius quam illi vellent. Sed esto, toto illo biennio transitersum unguem Antuerpia ne discesseram; cuiusmodi tandem illud crime est, apud vos semper fuisse,ut ea facerem quae vos mandassetis 8Sed Traiectum abij. En malum,en ulcus:hoc enim illud iter est,quod eis pectus fodicat Ia enim operis sui primas lineas sapientissime duxerant, rerusuarum fundamenta certissima iecerant, toti libi placebant;amicis scribebat, i prouincias ac prs fecturasse tenere cursitabant vltro citroque tabellarii itot technae, tot doli struebantur. Cum solo illo meo aduentu atque praesentia legatorum, prouinciarum ope& consilio stipata, tota illa ne-biit momento dissipatur, tot arces quas tyrannidi suae reseruarant disturbantur, tot ciuitates Ostrae firmantur, nec quicquam illis fit reliqui praeter una, in qua erat suscepti negoti caput, quam tamen in potestatem suam redigere no potuit nisi per summum scelus, interfecto eo quem solitus fuit appellare patrem qui pridie cum eo cenaue

rat,quemque instar Iuda proditoris ementito os culo circumuenerat. En causam,tantoriam clam

rum illicem,en Helenam de qua proeliantur. Criminantur praeterea Ecclesiasticos quosdam a me esse se ratos. Quod falsum ess e mecum omnes scitis. Sed cum illorum dux, qui Groeningis est, Euangelicos partim constrinxisset, partim iugu

lasset M in his aded Burgimagistrum, nulla habi-

123쪽

ta ratione iuri urandi sui, clim paulo antesintroduxisset, ac iurasset religionis utriusque concordiam,quam vulgo Religion prede nominat, cumque solenni iureiurana se obstrinxisset ac propria manu subscripsisset foederi Vltraiectanorquis admiretur nostros quoque sua in tuto collocare voluisse, qui viderent hostes nulla reuerentia iurisiurandi, sacra ac prophana omnia proculcare&maximo suo ac generis sui probro, quicquid omnino aequi iustique superest violare' Et quidem ut multa nobis false impingant, ii

lud nobis fallem obiicere non possunt, ne in maximis quidem urbis, etiam ab inimicis ipsis excitatis, nostrarum partium quenquam , eo sceleris progressium, ut manus suas confoederatorum, eorum qui in fideri clientela nostra essent, sanguine polluerit quod aduersae partis Principes, propria adeo manu factitarunt.

Quod ad nobiles, quos dicit regionibus a nobis esse pulsos quis unquam vel unum abegit Quod

si eos conscientiarum suarum terror agitauit, si ut furiae, sic siuae ipsis occurrerunt iniuriae, quae nullo eos stare loco sitierunt; quibus hoc iustius imputent,quam sibi ipsis,qui patriae suae exitium impiEsunt machinalia Atque utinam aliquanto maturius exili sui voluntari ianuam inuenissent, quotquot eius de furoris poculu hauserunt vestigia eorum pressissent, nae illi Rempub metu, nos laboribus liberassent.

Quam ver , ridiculum quod me hypocritam appellanta qui nihil unquam in eorum causa dissimulaui nam clim ipsis essem amicus, praedixi li-

124쪽

ro APOLOGIAberh technam eos quod aiunt insitu captat struere,exercendis barbaris illis persequutionibus. Et nisi eos caecus animi impetus cum contemptu nostri coniunctus, a consilio nostro auertissent, non in ea angustias rerum suaru essent adducti beanec inimicitiis pro libertate vestra cum illis sulceptis scio, in quo hypocrita me possint dicere nisi forte V pocrisim nominant aperto Marte bellum cum illj gerere, civitates caper regionibus p

lere, posti m absq; vlla dissimo lation iure beuicuimilis asere. At si defensionem meam ante annos tredecim inllacem editam recognoscere non

pigebit,d hypocris instrum qui melli eratis suis vor-biImaqueatae tum citabat quemadmodum

niti iuinis suis ac verborum tonitruis , terrorem se credit allaturum . Sed Dei gratia nudo contra utrunque venenum muniti sumus. , Longam deinde contexens ineptam Verborum seriem, conatur ostendere me dimetia qua- damni usu durae ii esse, an ideo Caino ac Iu-

ΔΓ asim similis uti arguu

est promissis&gratiae Dei dissidere metiri nescit; aliud non credere verbis hominis perfidi, ac mendacis: quemadmodu testari possimi miseri Matua Gratiatesses;&,pr5 dolor, interitus Comitum piae memoriae Eumondanidi Hornensis loci pletissi nius testis esse potest. Sed si boni isti Theologi qualis est Cardinatis,ccclesiaesa a colimana de- nee aminassentiqiuae ver pro iiDa auia uerit lapsus Iudae catini inuenissent desperationem

Je;quo Dei beneficio redactus non sum, Si ut

125쪽

si ilidemiat Aulue hi in aluim utilii ru dicuntur'. i, i anulis in tu in ili si pulum, si cum lio rim Plii lippi, Onici a uix, qui tyran mi Omne post se relii uim t. iii ultio Duil. Pluti pyn sati si uia est. Dei tui tu idem pia in Dii unum Oininam. Tim sit

nupte loci in si ulpendano iri alio. At ile ilicus vi illi, solei api id me , . piam bonii ille Orator aput sui, inueniati pii filii sca iussimi libi . de aliis nebuloni tuis . luilui lingua A calami in venal est. lictim tu i eueniri isti, a tyranni Oppressi sun illiu i uni sed ut de vi, bis melius spere vulsori illiini, vestias .iti insanitae citi

126쪽

Io mi magnitu POLOGIA uodque auctores boni facere consueuerunt, ut in extremam orationis partem,

firmissimum aliquod argumentum reiiciant, boniq Imperatores triarios spectatae virtutis milites in extrema acie collocent: sic viri isti docti exercitati, in epilogo proscriptionis suae, immane telum in nos retorquent, cui succubituri, pamur. Multa inquiunt is magna ei oblatasunt,ut se solum patrium reciperet quo nemini quicquam debet esse desideratius nec conditiones tamen accipere

voluit.

Et quid tande dicere poterant, quod pro nobis

plus faceret3 considerate obsecro eorum vel stultitiam vel impudentiam mam aut impudenter O-quuntur, aut ade,sunt acuti, ne dicam stolidi, ut cum me vituperare studeant, maxime laudent. Dulce eLPunicuique in patria vivere . Cur igitur execrabilis ista natio Hispanica, totum terrarum orbem ad vexandos miseros mortales circuit Nuego si tot nominibus vobis deuinctus viri Belgae obsequium ei loco praetulerim in quo lana natus; proditor sceleratus, publica pestis sum appellandus Et tamen scitis me puerum annos narum plus nainus undecim in Belgium venisse, ex eo porro tempore non alibi quam inter vos cotinuo fuisse educatum, ut regionum harum consuetudo

in naturam mihi verterit. Rupissi igitur promissa mihi fecerunt, luculentas ut aiunt conditiones obtulerunt,quas ego tamen recusatim: quid aliud accusant quam fictim meam atq; constantia erga Deum larga patria, quae mihi omnibus opibus fuerunt antiquiora. Nolite putare vir prudentilia

simi

127쪽

PRINCIPI AVR.

simi iucundum nobis esse in perpetuis laboribus ac molestiis versari, tot maledictavi obtrectationes inimicorum,& non rarbetiam amicorum audires si quidem amici esse debeant, quos ossiciis

meis demerui)fortunis meis tam diu priuari, atq; adeo filiu crudelissimo carceri inclutum habere, immenso aere alieno grauari ac tot malisa dissi cultatibus remedium quidem nolle quaerere , neve me alium esse existimetis quam reliquos mortales omnes, quorum nemo est qui non quietem laboribus, secundas res aduersis praeserat. Sed ea videlicet rerum nostrarum est coditio, vici haec obtinere atque illis bonis frui velimus, vos mihi prodendi vos deserendi, & cruentis luporum faucibus, cum res ferat, exponendi sitis: Ignoscent nobis reliqui mortales nam vobis me factaque mea probari satis certo scio sineq; pecunia magnitudine, neque vita desiderio nec amore coniugis . nec liberoru caritate impelli posia sum, ut poculo meo vel tantillum veneni proditionis misceam. Sed quoad in hoc nostio corpore Velina sanguinis gutta supererit, quam diu ex facultatibus teruncius superabit, donec ingeni j iindustrice, auctoritatis quicquam nobis erit reli , icabo, consecrabo. Interea quonia hoc mihi ex F

128쪽

de restituendo filio meo in libertatem, neu omnes honores meos transsa:uros: quantum bonorum habeo tantum in Germania assignaturos n5

modo eorum inae in praesens possideo,vertim etiaca quibus me priuarunt: aere meo alienes quod plane inmensum est me liberaturos Meniq; decies centena florenorum millia repraesentaturos, atque horum omnium idoneam cautionem praestituros. Videtis promissa magnific , nec tam magno fuisse redimendos eos, qui ad hostem defecerim t. Sed tantum abest ut hae conditiones nobis sint oblatae, ut nec literis Caesare legati, nec tentatis quibusdam mihi addictis nec solicitatis propinquis, nec epistolis commissariorum, unquaobtineri a me vel hoc unum potuerit, ut articulos seorsum meo nomine mittere sed semper respondi, si pacem qualem vos poscebatis dedissent, mihi satisfactum fore, nec velle meliore aut deteriore in causa esse quam vos essetii nec statuisse de communi causa directe aut oblique me seiungere

qua salutem meam contineri iudicarem. Nonne insignis contumelia est, conuitiis incessere virum bonum,fidelem constantem,& aduersus pollicitationum ventos non minus firmum ac stabilem, quam Dei benignitate aduersus comminationusuctus' Audistis hactenus viri ornatissimi, accusationes vel potius csiuitia, male licha, calumnias, quas contra dignitatem, atque existimationem meam collegeriit. Vestrum erit quibus ego me solis obstrictum sentio cum propter facultates meas earunde conditionem,tu vero propter iurisiurari reli-

129쪽

PRINCIPI AVR. In

religionem arbitratu vestro de iis iudicare; nec supplicium recuso, si assinis culpae inuenior Sed si ut spero iudicabitis me a tyrannis malumniatoribus accusari putabo mediocre hoc meum qualecunque ossicium sed tamen promptissimu

fidelissimum optime fuisse collocatum. Hi cc igitur a debili ramq; infirmo und

mento, proscriptionis suae sententia superstruunt, xtra ricam illam suam loquentiam semel omne effundunt, tonant, fulminant tempestates cient, Mut in theatris Corybantes solent, execradive ba Cocyto, Si ge Acheronte tincta,m hoc miserum caput eiaculantur. Sed haec Deo gratia nihilo me plus terret, quam de rupe Tarpeia a Pontifice Clemente vibrata excommunicationis nil-mina in proauu meum Principem Philibertum,nui nihilo eum secius in carcerem coniecit Nai circumspectis undiquaque omnibus nihil aliud esse inuenio nisi rumusculos quosdam verborum, Minanc susurros, qui puerulos territare possint;

non cum virum cuius animum Dei beneficio novaluit frangere, nec tot bombardarum creputas, nec octoginta armatorum millia aperatore Albano tot maritimae classὸs, tot eiusdem ducis, tot Lodoujci Command adoris, tot denique erus quς illis antecessit Ducis e Parmensis proditiones. Et tamen haec aliquanto sunt terribiliora quam inanis iste strepitus fragorque tonitrus , qui eodenuo auditur momento evanescit nec laedi tinia en-

uuam Mihi ver,sat est verbo dicere,o cora' bis Belae dc uniuersis i mpulis Europsis, quicunq;

130쪽

Hispanus tu Hispanisatus cuius cuius loci fuerit

aut ordinis, nemine excepto, aut dixit aut dicet id

quod infamis ista proscriptio nobis impingit, me proditorem esse sceleratum falso loquutum cilie-mta vesitate dicere. Interea interdicant mihi aqua

igne, quantum volent non desinam propterea cum amicis meis vel inuitis ipsis valere ac vivere, quoad per Dei gratiam licebit, cui soli summa in me potestas est vitae&necis quique capillos capitis mei numero comprehensos habet, cuius ego hactenus beneuolentiam in me singularem Mauxilium non semel sum expertus, porro conser- naturum semper spero. Quod boni quae in prae sens adhuc possideo occupanti donat nam hoc loco tam est diligens pater familias ut eorum quaenii hi eripuit nihil cuiqua donare velit spero fore vitanti ipsis stet ea habere, ut multo minoris alibi sint empturi. Qi d ad reliqua bona quae mihi detinent no despero ea me recuperare posse, modovi hic adsit Deus, quemadmodii adfuit in recuperanda magna meoru partes: quidem nunquam tenuem Principem faculiatibus suis exuerunt, tametsi plurimos spoliarint, quae ipsis pluris

constiterint. Promittit viginti quinque millia coronatoru aut infundis aut in numerata pecunia, ei qui me viuum

aut mortuams bi tradiderit, aut qui me vita spoliaris. Sed licet antehac publicationem nullam ediderint num idcirco ignorare me arbitrantur, quoties vel ipse vel ministri ipsius cum percustaribus ac veneficis de me iugulando sint stipulati it si mihi Deus adeo fuit propitius, ut cum non essem

SEARCH

MENU NAVIGATION