장음표시 사용
111쪽
ni ratione humanitate alienius quam quod a vili tamque abiectae proscriptioni huic consenserunt,in eius utique caput cona paratae, qui principibus inter eos viris quibusdam bona restituenda curau erim:& nondum mihi credite viri Belgae,omnium dierum Sol occidit. Nam nisi quod equidem velim)ad se redeant, videbitis eos decies&eo amplius vela quod aiunt vertere funemq; reducerri priusquam tragoedia' c ad exitum per
Iam quod obiiciut meper vim ac tumultum curasse praese tu mirabant mihi deferri meministis scio Belgae nullum me unquam verbuVΟ- bis fecisse, nedum ut id fieret contendiste:quin recordari potestis quam diu ,multumque oblata recusarim quas recusandi eius caulas attulerim. Atque deb, quemadmodum de dignitate praese-icturae generalis veniam ac sententiam rogari voluerim ducum atque optimatum exercitus nostri,
qui paulo pbst non dico cuius culpa fusus fuit ac
fugatus; quam sententiam ad me missam adhuc apud me habeo. Quod si e populo quidam nitebantur, ut haec mihi praefectura deferretur, quanquam id nec rogatu nec ambitu meo si factum; fateri tamen debeo plura eos quana tum ego de Repub.praevidisse. Sciebant enim si committeretur Respub. Hispanicae fictionis hominibus,tantam aedifici molem arenoso an stabili fundata mento exaedificatum iri. Non minus falsum est. qu bd dicunt me per tumultum Gandauensem,
Fladriae praefectura suffragiis esse adeptum plane enim quid hac in parte actum sit ignorant squi-
112쪽
dem aquatuor membris electus sum non semel,
sed pius;non in ipso timuitu sed pacatis postea
rebus & a me a vobis obnixe contenderunt; nec tamen ut acciperem hactenus impeti are po
Sed nec equum esse arbitror,me de pecunia respondere. quae a vobis est collecta,quaeque de sententia vestra distributa, Meade auctoritate a quaestoribiis, receptoribus, Hagistris aerariis c tractata est,ut nec ego,nec mei vel oculum in ea coniecerimus.Sed si cui probro danda haec res est cui
iustius quam hosti detur qui huc necessitatis vos adegit, ut expediendae salutis vestrae viam hae
inire cogamini Et, si ille ut damnum inferat, tyrannidem exerceat, libertate vestram opprimat, tantos tam ingentes sumptus tolerat quid ni ad auertendum damnum, ad cohibendam tyrannidem , conseruanda priuilegia, libertatem nullo aere aestimandam, sumptu alique faciati, Quid tsi extremus as quidquid habemus sanguinis, in bellum hoc profundendum foret quid piaeter
ossicium faceremus & cuius non plurima ac pulcherrima extent in historiis exempla, tum externatum domestica Sed tantum abest ut contribuendo defatigari debeamus ut quia hoc eos male habere cognoscimus, tanto maiori studio in hoc sit incumbendum.Nam quod criminatur meo iussu atque imperio, quosdam in neruum coniectos, aenecatos, propterea quod contributionibus essent
refragati huiusmodi opinor est, responsione non mereatur,pr sertim apud vos,qui planissimὰ scitis meram hanc esse calumniam me ignoratis saepius
113쪽
sepius mihi lenitatem meam ac nimiam patientii in tolerandis peruersis quibusda ingeniis , a quibus res nostrae cladest mis ac vastis rationibus turbantur, maiori vitio mihi esse datam, quam deri-eore sis euitia vel ab inimicis ipsis accusor. Nam si vera es no*ue obiiciunt plerique etiam nunc magnifica Diadunt verba,quos dissicile non fue
rat coercere dc tamen huius consuetudinis adeo me non poenitet, ut gaudeam eo me fuisse animo, ut iniuriam accipere potius, quam inferre maluerim: nihil dubitans quin iustissimus itidex
Deus,in caput proditorum illorum, ac perfidoru, ut nobiscum panem edebant, consitus nostris participabant,et nunc cum hoste consilia confe- unt, male vertat, ac mercedem rependat malitiae ipsorum ut reuera Nemesis iam piis in dorso est nec respirare eos patitur stimulante conscientia malefici OxVm De negotio Domini de Selles; quod nihil ninineram fraudem ac simulationem fui si e compertum est vestrum illud crimen est, vir Belgae quixam prudenter res eius detexistis quiq; ei ostendistis non omnes qui Hispania non viderunt, esse pecudes. quemadmodum ille eius similes arb1trantur Vestra inquam illa est accusatio Fateor me idem sensista quod vos, non phis elide fuisse adhibendum, quἱ impostor cuipia, ex Daudibus conflato, turba lis rebus organo electi
simo Quod ut crederem,nihil tam fecit atque ille ipse qui cum me diceret apud regem In tanta esse se oratia, ut ex uniuersa nobilitate de nullo melius sentiret quam de me, cuiusque Opera pliis uti co- gitaret;
114쪽
gitare effecit ut magis magisque crederem capite in eo illis esse opus si tanti illud vendere constitui stem quanti mancipium illud Hispanicii persuadere mihi conabatur. Confiteor inquam me in eadem sententia vobiscum fuisse; bene prudenterque factum a vobis iudico, qui ad exemplum Vlyssis Sirenibus illis Hispanicis aures obstruxistis. Sed quid me dico ita seniisse ξ infelices isti qui tam execrandae proscriptioni consenserunt, bn- ne mecum iuxta restiterunt iidem illi magistratus, per quos proscriptio illa publicata est, nonne Dominum de Selles cum omnibus suis mendaciis secessere iusserunt nupdinum argumentususscit ad refutandum id quod de mutatis ossa clariis Catholicis dictitant. Atque utinam potuissem, ac, si praecipiti quorundam consilio fuissem
prohibitus, mutationem hanc in omnes prouincias introducere;neque enim ea malorum ilias L set consequuta, in quam ex prouinciarum dissipatione incidimus, a qua periculum est, ne cum pernicie communis patria in dies incrementa sumat illud saliena fore spero, nisi prouinciaequς taturpiter a nobis defecerunt, mature resipiseant. mortalibus omnibus documento fore, verissima essh sententiam, Consilium malum consultori se pessimum. Quare hoc loco, nec me nec vos fatigabo Domini, confutando eam calumniam qua me criminantur, priuata auctoritate magistratus passim in ciuitatibus creasse. Si quidem quibuscunq; in locis magistratus nostro ministerio sunt mutati, in hoc certe ut qui a vobis essem legatus, nihil praeter mandata vestia sum exequutus, nec contra
115쪽
PRINCI I x in v. . 3leges ac priuilegia quicquam feci. Viros certe bonos, honestos,primo inter suos loco,incolumis famae ac conscientiae, inprimis patriae amantes,
introducere me volnisse non negabo. Sed quid eos male habeat scio : stomachantur videlicet me non prouexisse homines sua factionis fidei,&pietatis erga patriam nescios sanguinarios, tyrannidis suae mancipia. Atque hoc est, quod illo suo nomine tyrannicam ac barbaram contii sone appellant nimirum Reipub nostrae administrationem ad regulam legum nostrarum directam: quae leges ab eorum tyrannide vis r co utar prouerbio δις δι παισοῦν dissident. Quanouam quid
opus est ad huiusinodi obiecta respondere, cum aduersarius abunde pro nobis ipse respondeatrNam qui tandem illi sunt ossa clarij, aut ministri quos nos abdicasse dictitant'Erant inquium νς- ne assectisset rele: hoc qi d est aliud dicere, qua merant strenui hoste s patriae Ex quo intelligi potest, quam uerbi plerisque in locis necessarium
Exprobrant, magnam mihisdem atque auctoritatem esse apud populum. Cuius adeo me non pudet ut valde doleam non esse maiorem hoc est,
non posse me ipsis persuadere, id de quo toties tu Voce,tum scripto ad eos retuli. Quod si mihi credere voluissent, olim iam, olim ab Hispanica ista colluvie Belgiu repurgassem . Sed si tales sunt ipsi,quales se dicunt,4 is sum ego quem depingui,
ut gratiam hanceis faciamus)necessum est ut fateantur superbiam suam ac tyrannidem per omnia valde importunam fuisse. quod in tantuxius
116쪽
populi odi iam incurrerint qui prius tantopere ipsis erat addictus, quique se tam fidelem erga ipsorum maiores, nec non erga ipsos nepotes, praesti-rerit,antequam tam superbe coepissent dominari. E contrario, si me populus libertatis suae assertor5
ac vindicem esse voluit, quid aliud dici potesta quid dicent exterae nationes quid aliud iudicabit posteritas quam quod senserit commune Belgarum fuisse aliquid in me quidem dignum gratia, amore & beneuolentia in illis vero dignum odio capitali confitebor illis igitur, med esse fore semper popularem hoc estita sequuturum, pλ- pugnaturum, defensurum liberialcm vestram pri iii legia. Atq; hoc est ingeniosissimum illorum
hominum acumen , ut cum conuitium studeant facere, tum maxime nos laudent, ac comendent. Illud certum est, quinque vel ser eiusdem coniurationis male feriatos homines, inimicos vestrae libertatis quorum considia, curae, cogitationes in hoc uno consumuntur;Vt vos in seruitutem ac tyrannidem suam redigant muli futuram si non crudeliorem, at certe indigniorem, contemptio
remque quam fuerat illa Hispanica ex suo ingenio ac peruerso animi sensu , reliquorum iudicia metiri, J quod ipsi probarint neminem improbaturum putant sed cum ad iustam ea trutinam experrsa fuerint, deprehendent rationem sibi male esse subductam. Nam quem hac lucis usura indigqum iudicant quod publicis commodis studeat quid enim aliud est bonum publicum quam bonum populis eum stultitia sua tanto cariorem atque honoratiorem eis cient, quanto maiori in
117쪽
pretio apud populum futurum probabile est,eum qui ipsius salutem propugnat, quam qui oppri
Hic verbetiam illud praetermissum ab illis demiror, quod complures ineptuli eorum scriptores in famosis suis libellis sunt ementiti nobilitatem nobis inuisam esse. Quid fata odisIeme erimum ipse incipiam Zan cognatos meos: consanguineosὶ sumus enim omnes, Dei beneficio, nobi-si,ac illustri genere oriundi, adeoq; antiquo, Opulento, honorato, viverendum mini non ut ne inimicorum meorum plerique se mihi praeferant, sequent pauci . Sed res atque experientia probauit, ut pro virili mea parte nobilitatem semper promouerim. Quod si multo antὸ praeuid ambitiosa quaedam ingenia, quae a nobis postea defecerunt. praefecturas ac imperia affectare, quo eostea patriam desererent ac iusiurandum suum violarent: si, inquam,perspecta eorum leuitate, Vanitate, inconstantia, atque animis, meram tyrannide spirantibus,sromouendos eos non putaui atque ita
maxime seruare studui maiorem, meliorem ksaniorem ordinis nostri partem non hinc conficitur opinor me odio atque contemptui habuisse nobilitatem . Sed ruinam Reipub quae illinc sequutura videbatur, nimirum praeuenire volui. Si patres eorum, viri utique capietiores, fortiores, &meliores quam simi ipsi, inuibus amicissimissumisiis adhuc luce hac fruerentur; vitam scio relinquendam sibi putarent, potius quam filios suos aspicerent, a constantiari virtute maiorum
suorum quoru vita laudabilisvi sine probro fuit
118쪽
tantopere degenerantes. si viderent,inquam, nullum esse in terris locum, in quo non habeatur pro inconstantibus Hagnis mercatoribus si Hilpanos ipsos videant,quibus seruiunt; si Cardinalem rerum suarum proram luppim , eis tanquam
imancipiis abutentem,Vt pueros regentem, Ut pe
cudes circumducentem, ac tantisper spe lactante, quoad te pus moneat, statuas, instrumenta, veste,
stragulam ac aliam supellectilem ab illis sibi ereptam reposcere, accum idoneos lanienae senserit ad praesepia mactare, quemadmodum ex Cardinalis literis apparet propria eius manu scriptis, quas vos Domini vidistis&recognouistis. Et quoniam inimicus meus, quasi auctoritati suae diffsus nec titulorum suorum pondere opprimi me poste credens, insuper Imperatoris titulos, quorundam Electorum ecclesiasticorum adiungit asserens eos adeo aequo propos i se articulos, ut omnessani iudici homines pro talibus ossint habituri non poterat verbo disertius dixisse vos, quid
dico vos imo omnes prouinciarum nostrarii populos, qui articulos illos tanqua ineptos, captiOsos, iniquos uno ore reiecerunt, iudicita rationis expertes esse. Sed cui se probaturos sperant,ponulum tam diuturno bello attritum, tot malis
afflictum, pacem repudiare, paululum modo aequiorem Ta bono ambiimis bonos ac patientes subditos, nolle cum Principe suo in gratia redire, nisi quia videant huiuscemodi reconciliationes ad se inescandos esse comparatas ' talem ego pacem , no paulo deteriorem quam bellum dixero dc mellitas illa linguas,ferri acuminata cuspi
119쪽
de magis esse reformidandas. Fieri potest ut Imperator, quia huiuscemodi leges in haereditariis suis regionibus esse credat idoneas, existimet his nostris conuenire prouinciis Imperator de Repub nostra ex hoste nostro didicit ex proditoribus, qui inter nos versabantur, qui praetextu legationis Coloniens res vestras euertere moliebantur. Imperator, reliquos principes certiores
facit, quibus pro oraculo est, quod inde sit profectum. Sed vos Domini qui statum huius Reipub.
peniti ias nostis, qui commoda&incommoda. quiveras conseruandae aut perde lae eius caulas, tanquam nomen Vestrum tenetis, itorum bona ac fortunae aguntur, qui iure diuino atque humano iis tenemini, aliter proscistb iudicastis . ooatus cst populus uniuersus,summoque consens v con
ditiones illas tanquam nimis iniquas reiecit, idq; non in una ciuitat sed in omnibus. Petiuimus ab Imperatoria Maiestate a Rege Galliae in eo ina Angliae&Rege Lusitaniae ut pro nobis de sonapace apud Regem intercederent; sed hoc ita esse accipiendum, quas eorum arbitrio nos permiserimus, neminem rerum humanarum peritum iudicaturum arbitram Ur.
Quod autem articulos illos publicari prohibi . tos queruntur vestra potius bonitas ac patientia laudari merebatur, quod non grauiter animaduertistis in eos, qui sine vestra auctoritate publicare eos sunt ausi.Tantum autem abest, ut ne vulgarentur timuerimus, ut etiam typis mandandos cum eorum abrogatione curauerimus. Perq; Omnes prouincias ac ciuitates missi sunt, ut de illis con-
120쪽
sS APOLOGIA consultaretur, ac sententiae dicerentur, quas Osconsentientes retulistis. Sed permultum interest, utrum quid lege ac ordine communicetur. auctoritate magistratus vulgetur an a minutis spe
culatoribus quibusdam libelli passim disseminentur, an quidam Coloniam a vobis legati acta cum hoste cui vos δέ patriam simul prodiderant, clam in vulgus emittant, quemadmodum ex ipsorum mei literis aperte videre est. In quo non ero longior, propterea quod in lucem edita atque omnium oculis subiecta sunt.
Sed nihil perinde eos mordet, foedus inter si Prouincias Traiecti ictum.quid ita quia quae nin bi, bona sunt, illis mala quae nobis alutaria,illis sunt perniciosa. Omnem suam spetiandis diu ne nostralpsuerant Prouincias quasdam in
sua partes iam pertraxerant quae totidem habent concilia quot sunt in anno menses non paucos ex iis qui inter nos erant, rerum nostrarum pestes sibi deuotos habebant. Qu'd igitur remedium excogitari potuit certius, aduertus illam disiunctionem,coniunctione siquod praesentius antidotucontra discordiam concordia Quo uno politeu
male ,eorum coniurationes,nocturna consilia, secreta colloquia, uno momento fuerunt dissipata.
Qii' profecto declarauit Deus, Deus inqua pacis concoratae, quam exosas habeat dolosa illas ac fraudulenta linguas in quam sibi sit non dissicile tam abominanda consilia euertere . En, quam egregium illis campum exclamandivi insaniendi aperio Fateor me coniunctionis seconcordiae it Ilus auctorem extitisse confiteor promouisse, pr fiteor