Apologia illvstrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicæ ... Ad proscriptionem ab Hispaniarum rege in eum promulgatam. cui adiuncta est responsio ad qvasdam literas eidem principi falso aÌ€ Parmensi adscriptas. Ad ordines generales

발행: 1581년

분량: 167페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

131쪽

PRINCIPI A VP

admonitus, tueri tamen vitam ac salutem meam potuerim nunc cum sum monitus, confido equidem non defuturum. Acquemadmodum maior

mihi causa est, quamobrem in declinandis periculis diligentiorem cautioncm adhibeam,ita plures viros bonos mihi spero excitatum iri, qui pro salute mea excubent. Et quanquam nullam eiIescio in terris impudentiam , quae cum Hispanica

sit conserenda;tame mirari satis nequeo, eo tam proiecta fuisse inuerecundiae,Vt publicare per Otam Europam non dubitauerint, non tantum caput liberum pretio se addicere, verum etiam tale praemium costituere, tam barbarum,tam abomni honestates humanitate alienum. Primum,

nobilitaturos eum quietam generosum fac is esset ausus I nobilis non esset. Sed oro vos, etiam si is qui tam nefarium scelus admisisset quod uti spe ro non sinet Deus' genere foret nobilis, an quisquam est in terris nobilis, de iis loquor nationi bus quae norunt quid sit nobilitas qui vel cibum capere dignetur cum tam Vili, tam scelerato, ana nefario,qui hominem pretio percussisset,quam litabet etiam humilem atque abiectum ξQuod si Hispani tales habent pro nobilibus, si his gradibus in Castilia ad nobilitatem peruenitur, non miror hominum generi de Hispanis plerisque S maxime iis qui nobilitatem iactitant, hoc esse persuasum,ut esse credant de sanguine Marranorum, Iudaeoru , virtutem hanc a maioribus suis hau sisse, qui vitam domini Seruatoris praesenti pecunia redemerunt quod facit ut hanc iniuriam aliquanto seram aequitis Deinde condonam illis pec-

4 catum

132쪽

ca tum ac crimen quantumlibet etiam magnT. Qui

etiamne si Christianaria religionem ex aliquo ipsius regnorum sustulisset si lilia rapuissetὶ si quo nullum esse potest in Hispania crimen grauius de sancta Inquisitione male loquutus esset Sed quoniam inimico meo placuit famam suam usque ebproiicere, ut bona, vitam existimationem mea, petulantissime inuasetis; ac ne deessent testes iniustitiae ac stultitiae suae, proscriptionem illa omnibus linguis diuul arit nihil profecto erat quod mallem ita meum causam nostram iuuare huiuscemodi pigmentis, quibus proscriptionem sua

exornauit, cum se promittit nobilitaturum percusseres meos, no tantum si nebulorie sint ac infames; veru metiam si sceleratissim id omniu bipedum fuerint teterrimi id tam in lignem virtute tam honorifico pr mio remuneraturum Na quid excogitare poterat commodius ad declarandam nostram innocentiam, quam quod me niteretur huiusce inodi rationibus e medio tollere, di per tyrannidem veneficia, scelerum remissiones, nefariorum hominum nobilitationem opprimere velle vindice seassertore libertatis populi crude-lipsssime vexati Quae cum o sidero dubitare equide non possum quin Deus quaestiustitia Mei S:

suis mentem ademerit, permiseritque certa eum orbi terrarum dare argimacta. odij ac malevolentiae suae aduersus communem nostram patriam

libertatem si quide quod uis scelus ac facinus pro inihilo ducit mod sanguinem eius haurire Iiossit, qui ossicium suum vobis tam prompte tamque s deliter hactenus praestitit. Et his talibus suis sacri

le ii,

133쪽

legiis, non dubitat nomen Dei admiscere, mini strum eius se appellando: Quid igitur'h ccine est ministri auctoritas, ut quae Deus prohibuit, non

tantum ipse permittat, verum etiam auctoramento pecuniario, nobilitate, criminum condon tione remuneret '&quorum criminu 'quorumlibet, quantumuis etiam sint atrocia. Mihi vero dubium non fit, quin Deus pro iustitiae sita seueritate,iustam irae statvindictam in caput huiuscemodi ministrorum vertat, contraq; innocentiam atque existimationem meam, cum apud huius aetatis homines , tum apud reliquam posteritatem,nro singulari sua bonitate, tueatur. Quod ad fortunas meas,& vitam attinet; diu est, clam, traque eius cultu consecraui: ipse de iis statuet quod ad suam gloriamin meam salutem pertinere iudicabit. Et quoniam infamis huius proscriptionis cloacam,etiam in caput vestrum derivat viri ornatiss. tantum abest ut commoueri isto debeatis,ut contra cogitare vos conueniat, Hispanos, eorum I asseclas, feminam ingenia hac in parte referre, quae post lachrymas ac morsus postrem ad conuitia&contumelias confugiunt: sic Mnunc hostis vester vitinios latratus edit cui si constantis , certi, fortis, minimeque cessuri animi argumenta damus; iam furores eius sistere, ionatus ei omnes consumptos videbimus. Nam Sylla,Carbo, Marius Antonius id genus tyranni, huiusmodi detestabilium proscriptionum primi inventores, talis stultitiae atque ineptiae Hispanis exempla non dederunt, tametsi Wiannidis huius imaginem di-

134쪽

linearunt, liram isti coloribus additis ab luerui. Sed proscribebant fugitivos, fugatos, abditos, idque iis in locis in quibus ipsis summa erat potestas. Horum igitur tyrannorum nostri isti imitantur crudelitatem, cum viros bonos innocentes honoratos proscribunt In eo vero suae exemplo

stulte agunt: inepte, quod eum proscribunt qui armis sit oppugnandus. Nam veneficum summi terest Ducis Parmensis aut subornare sicarium ut eiusdem Parmensis filius, virtutis maiori 1 suorum ex asse haeres non proscriptio, sed latrocinium est.

Habetis viri ornatissimi non quae dicendati bui, aduersus tyrannicam hanc proscriptionem, sed quae pr. e senti tempori couenire putauio quippe qui apud vos verba faciam , quibus pleraque ignota non sunt; quae volens ideo praetereo, qud lea iuxta mecum sciatis. Nam quis regio praecipuorum eius ministrorum consilia, conatus, singillatim possit exequi nullius sane tantum est flumen ingeni , qui tot actam varias tyrannidis&iniustitiae species non dicam verbis consequi, sed vel cogitatione complecti posset In spem tamen

certam adducor fore, vitam ex hac proscriptio ne verisIima indice eorum animi abiecti quam ex hac mea Apologia. perniciosos eorum4 infelices conatus perfecte cognoscatis, simulque n-

telligatis cui rei potissimum attendere, R Guid

collimare debeatis. Nimirum, quia se vi vincere posse desperant, conantu diseqrduim inter vos serere, compaginem corporis vestri Lixata di strahere;eos primum extollentes,qui nos non Olum

135쪽

lii contra iusiurandium suum, veru metiam difficillimis temporibus deseruerunt, obsessa ciuitate quadam nostra, de qua quod querantur adeo non habent oti praetexere quidem causam

ullam saltem ineptam possint de cui ad suminam perfidiam nihil potest addin eodem illo

temporis articulo aliis in locis oppugnant. Nec alio spect an inserta proscriptioni comminationes illae, nisi ut vos terreant &d me diuellarit sc se per omnia gerentes, quas mihi , non vobis bellum faciant quemadmodum ovibus persuadere lupus nitebatur, sibi cum canibus tantummodo bellum est e, quibus sublatis facile se uni grege in gratiam rediturum canes enim illos, lis. cordiarum ac pugnae semper auctores este. Atquidum absens in Germania fui nullane hic incendia fuerunt nullum sanguinem fundi nullas ne ceruices aut securibus incisas aut laqueo stactas vidistic libertat-ne vestra per mitissimum illum Albanum vobis constabat Non eo tem pore legati vestri Domini Marchio Bergensis de Montigneus in Hispania crudelissime sunt necati 'Non illud ipsum tempus fuit, cum hastilibus

praefixa capita Principum vestrorum, ante culos vestros ponebantur Alterum caput quod sibi in primis pro inierunt, est de assii pansbita ligione, Non hic disputabo, quae vera sit reli-

Cio, qua Deus vere inuocatur accolitur ex prae scripto verbi sui: quam ego quaestionem exercitatioribus discutiendam relinquo praesertim cum quid credam ex professione ime appareat. Illud H dicam

136쪽

ii 4 APOLOGIA dicam eum esse Reipub vestrae statum ut sine religionis huius exercitio, ad tres dies durare non possit Etenim videtis ut numerus admiraculum usque excreueris tum vero inexpiabile omnium

tota passim regione contra Pontificem odium, inde videlicet natum qubd nefari eius conatus in hanc Rempub. sunt deprehensi. vj igitur se patriae amantem potest dicere,& idem suadeat, tam infinitam hominum multitudinem sedibus suis pellendam qua sublata, prouinciarum vastitas, inopia ac miseria consequatur, extera re-piones populosas ac opulentas reddat Et quid ii nolint discedere, quis eos coget ' Vicinos modo aspiciamus, domestica exempla intueamur; renis mente capti stimus, nunquam huiusmodi perniciosi consilia sequemur quae totam hanc Rempub quanta est funditus sint eversura. Di cam amplius, quod tametsi inter eos qui sunt de Ecclesia Romana complures viri boni sunt, patriae amantes& in his nonnulli pr clare de Repub meriti hoc tamen inter hos Millos interest. quod eorum qui religionem profitentur, plane est nemo qui cum hoste conspiret, aut clandestina agitet consilia sed ad unum omnes Hispano sunt inimicissimi. Et quanquam inter eos fuerint nonnulli, qui ut petulantes ac insolentes fi- iij solent imprudentia sua negotium familiae si is erunt : tamen nihil ipsis cum communi omniuhoste rei quicquam fuit. Quandoquidem igitur viti prudentisi eo meonsilia conatus perspectos habetis restat ni

137쪽

hil quam 'tremedium afferaux . Quodnam ita lud ' nimirum ut quod in ore semper habetis, quodque denotatur symbolo telorum vestro riam, quod insculpi sigillo vestro voluistis id repraestetis neque ullum pulcherrimi huius corporis membrum suum spectet, sed toti Reipub. studeat nequa pars corporis alimentum ad se rapiat, quod ut totius,sed ut patiatur stomachum, hoc est, quod a vobis constituetur, consilium iulud digerere &digestum per venas ad membra

status huius transmittere. In primis vero ut si quis morbus inciderit, eo statim mittantur medici, ut aegroti ad tempus sustineant, atqtie ita mali liberationem po stea sentiant. An non insignem ignominiam, ac nullo unquam tempore eluendani in nos admiserim iis, sic iam tam praeclararia habeamus Rempub tantas opes; tanta rerum g

rendarum subsidia ; misera auaritia cupiditate traducendi ad nos commoda ciuium ac detrahendi quod cuique possumus, emollirhenti nostri gratia idum alius hinc, alius illinc quod potest ad se rapit nosmet ipsos momento ab hoste oppressos ac pessundatos videamus In memoriam reuocate, viri prudentissimi, magnam illam imminutionem status Reipub nostrae, quae mortem Ducis Caroli proxime est subsequuta quae nulla alia ex re orta est, quam qu bd prouinciis de priuilegiis Maliis nescio quibus commodis inter se digladiantibus, Respub. in m edio relicta imisere lacerata est. Nolite existimare fieri posse ut hoc rerum statu, diu durare valeam tam parnis

, opibus

138쪽

opibus subsidiis,quibus me hactenus sum coagnouistis sed si quid usu Mexperientia tum politicis, tum militaribus in rebus valeo;si mihi nota est hq Respub. si opes hostium;licet Omnes comae quae ex Hispania ac Italia nobis minantur, proximo anno nos inuadanc nihilo plus , ac minus et am profecerint quam Albanus in Hollan dia ac Zelandia egerit. Et si in vobis situm est

imminentibus malis Occurrere, sicut est nec facitis tamen, quo tandem nomine errorem hunc

appellabimus si a vobis commissus fuerit, clarisia simi viri, qui in hunc locum conuenistis, ex quibus pendet niuersa humanissimorum Belgarum multitudo qui vos patrum ac patronorum loco habent, quique tanquam caelitus mil-

sum nuntium , ambabus vini sunt amplexuri siquid hic in commune consulitis. Respicite vos ipsos aut si vos saliis vestra non tangit, moueat vos tam infinitae multitudinis calamitas misereat tot pupillorum4 viduarum; moueant tot caedes ac latrocinia, in visceribus patriae patrata, tot dis sipatae Ecclesiae, tot pastores cum misero grege errabundi Ponite ante oculos crudelem illam ac barbaram caedem, a Comite Mansucidio luellis editam quae omnia in vobis est parua quadadeclinatione & quod aiunt corpore effugere,atq; in Paput hostile totam belli clad retorquere; si tantum studia partium sustulerit Is Mopes vestras pari animi alacritate coniunxeritis;liberaliter non dicam loculos vestros effundentes, sed quod superat mod contribuentes. De me autem eor-

139쪽

sum ut loquar Diu videtis ut caput hoc infestis

animis petant , quantoq; praemio ac pecunia morti deuoueant ac dictitet quoad inter vos ero, nullum belli finem fore. Atque utinam perpetuo exilio meo aut morte etiam, tot mala es calamitates

redimantur,quae ego Hispanos, quorum consiliis& publicii priuatis saepe internit, quoique ab

adolescentia penitus et domi inspexi, in caput vestrum scio machinari: quam dulce exilium 'quam non ingrata mors ea foret 8 Na cur fortunas meas omnes expendii an ut me locupletaremi cur hisce oculis cariores fratres meos perdidi an ut alios compararem cur filium meum cuius desiderio si modo sim pater profecto commoveor numquem mihi detis alium, habetis 'aut eundem restituere potestis' cur vitam meam periculis toties obieci quod praemium, quod pretium expectare aliud debeo tam diuturni laboris mei, in quo dum vobis obsequor,& aetatem fortunas meas attriui, nisi ut quietem vobis, ac libertatem vel sanguine meo si ita res ferret redimerem Myiare si aut exilium aut mortem meam vobis creditis profuturam viri ornatiss. en adsum, de me quod libet statuite, imperate, relegate vel ad extremos orbis fines;obtemperabo: En caput meum, in quod nec Princeps ullus, nec Monarcha ius habet praeter vos solos de hoc decernite, quod in rem vestram, communemq; esse iudicabitis. Sed si hanc experientiae ac industriae nostra mediocritatem longo utique et assiduo rerum, sud exercitatione comparatam;si reliquas fortunas, si vitam meam, quip

140쪽

omnia vobis ac Reipub voveo consecroque vili Mi huc usui vobis esse iudicatis, decernite de iis quae ad vos refero. Et si quid amoris erga patria, si quid consilij in me esse creditis illud habetote, certoque statuite hanc unam esse defendendi conseruandi vestri rationem. Quo decreto atque instituto agedum iunctis animisi voluntatibus ad defendendum eum populum accedamus, qui nihil aliud a nobis flagitat quam ut expedita quadam sanoruin consiliorum rationem,cui cupidisse si me ipse sit obtemperaturus,c5 monstretis: quod si fiet, me eodem quo hactenus studio ac fauore prosequemini adnixus cum vestra ope atque auxilio,tum diuini numinis gratia , quam perplexis meis rebus non semel rquentissimam sum expertus, quod vos in rem ac conseruationem vestram,

coniugum liberorii xsiquid aliud sacrum san- ictum habetis, decreueritis ad extremum usqu- spiritum PROPUGNABO.

SEARCH

MENU NAVIGATION