Novitiae florae Holsaticae, sive supplementum alterum Primitiarum florae ...

31쪽

huctus minores magisque oblongi statura autem et soliis C. alsinoe similior est. 5. Veronio spiciat L. Raro obvia, ut i ripa Albis altior inter Allonam et lotthea. 6. Veronica prostrata L. In ricetis quibusdam inter Hamburgum et Lauenhurgum atros Lehmanno deprehensa et legerat jam Dr. Μossier ad eandem urbem. V. Veronica Buxhaumi TENOR. Haliformis Auct non L. - In agris ante portam Lubec Burgensem. OV. 8. Veronica peregrina L. Adest in herbario risiggeano, ad Aabini prope Hamburgum lecta. 9. Utricularia intermedia HAYNE. Frequens in paludibus Eppendorsensibus ad Alsierkrug, ad Arenshurg, ad Meinosinau, ad

Forthru in Duc Laueti mensi, ne non in Stesvico ad Appenrade aliisque locis compluribus. Propagatur et haec et ceterae duae species V. Miagari et mi r apud nos fere non nisi per Pro agines. am quo tempore deflorescit, ramus terminalis gemmam protrudit, quae: sub auctumnum sensim accrescit in magnitudia em pisi aut fabulae. Quo magis autem haec gemma crescit, eo magis emoriuntur folia plantae maternae, ita ut haec interdum jam Augusto mens prorsus destructa sit, exeepta gemma terminali, quae etiam nunc apta est tenui filo fusci coloris, quod filum tamen alio modo nullo cum fundo paludis, cui inest planta cohaeret. Exsiccatae Palude, haec gemma in limo remanens, vitis variisque

32쪽

ae vi incidentibus cooperta, oculis' nostris subtrahitur. Sed quum iterum inundatur palus, gemma, nisi forte nimis sit alienis corporibus obruta, ipso auctumno in aquae versiciem fertur , Rique natans saepe iterum soli; mittit, procreatque deamo gemmam terminalem, quae quo aerius nascitur, eo major sit Plerumque Ea, postquam magnitudine arVam nucena aequavit, plane disjungitur a Planta materna, quae deinde Putredine solvitur. Hanc Plantae naturam ex duas hiemes observari, semperque aqua libere innatantem reperi. Sed quum aquae superficies gelu concrescit, deorsum in fundum abitur. Martio autem et Aprili mensibus in aquae supersi ciem elata totam longitudinem suam explicat, quo facto paulatim et folia nascuntur et singuli rami

dependentes ampullis obsiti spiraliterque invo- Iuli. Et hi quidem rami, qui sine dubio adicum loco fiant, quamquam deorsum pendent, nullam tamen cum fundo paludis, in qua est planta, communitatem habent ita, ut haec planta

non minus quam Lemno species Sati inia natans, Ricci natana, Caeropan iesiculosa eristimari possit esse Vere libera sive natans. Deunte

nemo Iunio, postquam ad magnitudinem 6 aut 8 Pollicum pervenit, gemmas agit, quo facto ingularis suas generationis orbem repetit. Vericularia Mulgaria et minor omnino eodem modo propagantur, nisi quod in V. Mulgari majores sunt gemmas, in V. minore multo minores quam in m intermedia; et reperiuntur interdum gemma V Mulgaris, quae diutius adhaereant rudimento plantas maternae neque habent V. Mia gari et mi nor ramos ampulliferos, reliquis

33쪽

distilictos, sed in eodem amo et ampullae sunt et folia. Tres has specie omnes non Sollina per duos annos sub diVo observa i , sed ex gemmis, mensibus Novembri et Decembae collectis, domi Perpetuo recentes plantas elicui, quae tamensores nullos ediderunt. Ceterum Hayneo has gemmas propagines Vocanti omnino assentior, quia, quod summa cum fiducia conte more possiun, plane a matro disjunguntur.

Est autem haec propagatio in aquaticis plantis multo frequentior, quam Vulgo putant. Qua doae aliis locis, ut in Friopis , oratoFisus, ydrochariis, obelia Gmna et similes Ob-

Non satis liquet, utrum haec propriam 8Ρeciem efficiat, an existimanda sit esse arietas M. dioicces, a qua et duplici magnitudine et hermaphroditis loribus et foliis caulinis, quae foliis M. cinalis plane similia sunt, discernitur. Reperi eam in paludosisFlia dorsensibus apud Itgehoam, et ad Schlagsbruch prope Rataebur

gum.

34쪽

Per tres Ducatus omnes saepe obvia cum Schoeno Ibo; praesertim frequens in Occidentali arto Hotiati et Stesvici inque ipsis adeo insulis, quae occasum spectant, ut in Rom. Schoenum nigricantem L. Mehero in Ducati ibus deprehensum, popularibus meis, qui denuo

investigetur, vehemente Commendo.

In omnibus Ducatibus non Tarus, partim inericetis Hudosis, partim ad litus marinum. S. pauci orum sive mothryon Ehrh. a s. eampestri Hoth. ita ejungere, ut sint duas species, natura prorsus Tepugnat. Nuper quidem stylo S. mothoi basis bulbosa, quae desit S. ca esset, adscripta M. ea Vero neque in hac neque in illa reperitur. Minor hujus planta forma, quam Roth nomine S. ca estris notat, ipsa est Ehrharti Sbmothryon 'hytophFlac. o. 31), ut Vel nomen ipsum docet majorem formam Ehrhartus non videtur novisse Etiam radix, quam in in ore forma fibrosam, in majore repentem esse Volunt, in utraque similis est, quam equidem proclivis sum ut dicam esse fibrosam, interdum viticulosam.

14. Scirpus multicaulis SMITH. Engl bot 1187. Flor Dan fasc. 33 inedit.

In arenosis palustribus insulas Rom. Nulla est fere inter ornaculas species. in qua agnoscenda tam aeΡe sit peccatima, quam in hac, etsi notas habet satis definitas sunt enim hae: 1hCrescit cespitis in modum, paene ut S. Ce- vicosus nunquam repentem habetuadicem, sed sibxoεam validam.

35쪽

2hVaginae, quae culmorum bases amplectuntur, Sunt truncatae, lateraliter apiculatae, validis nervis instructae, interque ner- VOS Parvis unctis rubris eminentibus distincta . 3 Spica magis paucissora et laxa, quam in S.Iγα- Asol donsior tamen quam in Spauci oro. Squamas angustiores magisque obi a quam in . paluεωM5 Infima squamarum, quae apicam amPlectitur, vice esia marginato.

6 Semper habet tria stigmata, qua re similis

est S. Pauci ro. M Semina sunt, propemodum ut in . Pauci-Foro, triangularia, angustiora quam 4n S. Palustri, nitida atque caesio colore, perspicua styli basi nigra et bulbosa, setis nonnullis asperulis et fuscis circumdata.

Certi nilui citari potest, nisi Smith Compend. Flox Brit. . . et Englis Flora I p. 64. 15. Scimus uniglumi LINT.

In Holsatia et Stesvico d litus marinum. Ondum hanc tanquam propriam speciem siue dubitatione admittere possum, quae nimium S. Paluatri aD finis erae mihi videatur. Est haec planta, quae in collectionibus vulgo definitur nomine . multiCautis. Detineata est in Ior Dan. t . 167, ubi Vocatur Siscicularis suntque antiquiora synonyma S multiculmis ΗOrnemann. Iantelaereod. 24. 41 et S. tenuis Schreber Flor Erlangem P. 159.16. Scimus patu ROTH. Pluribus locis ex Duc Laueubur et Holελ-

36쪽

tiam in piscinis aqua acuis. Flor Dan. t . 1801. 17. Scirpus nanus SPRENG. Raro in Duc Laue urg. obtinet medium locum inter Sinuitantem et

Goicularem, si quod fructus setis circumdatus est, quae setas S. fluitanti desunt, in Sisciculari, quum in Suecicia tum in Berotinensibus spcciminibus, adsunt.

18. Scirpus fuitans L.

In omnibus Ducatibus haud rarus. FIox Dan. t . 1082. 19. Scirpus rufus FLUEGG. Non rarus in Holsatia et Mesrico ad Balti-

cum et Germanicum mare; ubi variat inter magnitudinem duarum et sedecim pollicum. Apud nos nulla habet vestigia aetarum circa semina positarum, qua Te statim discernitur a S. caricino Scha ad Frequenti errore varietatem parvulam Scaricini ad litus marinum crescentem Pro hoc O-

atro sumunt. Vult CeI.Bertilinaedi, Scimum bifolium Wallaeoth. Sched critic. I. p. 2D tantummodo arietatem hujus plantae esse Attamen ex descriptione Winrothii Isiggeana planta diversa esse ridetur.

20. Scirpus glaucu SMITH.

Frequens ad litora Hotiatias et lesvici, ad salinas oldestoenses , ad Albim et Eldoram Synonyma huc pertinentia sunt S. holoschoenus ed. Flor Dan tab. 454 et S. Memoenu niani Gmella. Flor Baden. I. p. 101. Oederi planta, quae ab ipso silio Enum. 2P. 264, perperam ad Linnei S. holoschoenum citatur, hic ullo dubio est S. gω-- Sin. quod

37쪽

catus est, facito mihi persuasi. Certum est, melini nomen ex errore quo tam prosectum esse, quum uncus a Scimus medius abe1ntemontani vix ad hanc, sed propter angulatum culmum ad sequentem speciem pertineat ; neque adeo in sylvis crescat, ubi ponitura Tabernaemontano, qui etiam de coloro ex-

quam insigni mentionem nullam facit. Vid. Ta- hemaemontani Maute uina. p. 566mo. 5. 21. Scirpus trigonus OTH. S. trigonus Roth. Νeu Boytr. I. p. o. Ad Albim et Eldoram. Synonyma sunt: S. carinatus mitti Engi. bot 1983. S. DuMalii Hoppe in Sturm Flor. Deutich. s c. 36 ot Mortens et Koch Uor Deutsch. I. p. 435. Iuncus s. ScirFua medius Tabernae-

montani.

Flor Dan. t . 1743.22. Scirpus triqueter L. Ad Albim et idoram.

38쪽

Stum Flor Germ. sese M. Meriens et Koch Flor Germ. I. p. 437. Qui has ultimas species in ipso loco perscrutatus erit, is, licet in collectionibus simillimas

sibi videantur plantae, vix dubitabit, quin justas

efficiant species. S. glaucus omnium maxime L Iacusis amnis est, sed radice et genitalibus certissime abhorret. Scirpus trigonus habet culinum trigonum,

triqueter triangularem M.tricarinatum - iungens triquetrum.

Priorum utriusque spiculae modo sunt sessiles, modo pedunculatas ii tertia specie semper sessi Ies sunt. S. trigonus radicem habet validam Ii-gn Suni, Tollentems uterque autem reliquorum magis chorda formem radicem habet. S. trigono involucrum spathaerorme simile paene est atque S. Iacustri, ad quem etiam universa haec planta propius accedit; sed uterque ceterorum involucrum

habet in triangulare culmi acumen exiens. In tertia specie duplo longius est quam in secunda, eademque ratio est foliorum radicalium, quorum Plura adsunt. Squamae sunt S. pungenti nitida ac adcae, et nervo admodum eminenti, qui in mucrone desinit, trajectae. Priores illa duas specie semen habent setis circumdatum, Vae Setae S. Frangenti prorsus desunt. Ac mihi quidem hac ipsa re, quae a nullo scriptore commemorata est, tanto firmius constituta haec specie videtur.

Est id autem in dubio, utrum species om- mersoniana ex Insula Franciae, quae in herbario Vahliano juxta posita est, huc pertineat, necne; nimis est enim id exemplum mancum, cui qui-

39쪽

tam esse aetas V lius dicit, verumtamen Europaea Vahlii.species, quam ex Albi miserat Elirhari, quam ipse alii anno 1783 frequenter Io- gerat in variis uliginosis circa Bayonnam, certo nullas habet setas. 24. Scirpus radicans SCHKU-. In piscinis aqua vacuis et ad ripas fluviales in limosis simul cum Scim Opato, Lee Sia O solde, Potentilla norMegica Hiisque raris plantis ex. c. ad Tritiau. - Flor Dan. t . 1 2. Tanta vi ad generandum fertur hujus plantas naima, ut culmi floriferi, quando, postquam

defloruerunt, aquis superantur, interdum ex singulis articulis extremis singulas procreent nOVas plantas.

25. Eriophorum triquetrum HOPP. 26. Eriophorum Atifolium OPP.

Ad FHkenhusen, quod oppidum situm est apud fluvium achnit prope Lubecam. Amnis A. Calamagrossi L. omnibus tamen partibus major et validior. A. canescens eberi, Prim No. 106, non est nisi A. Calamagrossi L. Pallidis oribus, quod in ipso loco, quem ebo indicavit ad

Suesel' saepius mihi persuasi erat praeterea iuberbario eberi positum exemplum A. Calam agrossi L. cum synonymo A. caneεCens A. Calamagroatis autem ebori ad eam, quae εο-

40쪽

quitur, speciem pertinere, Veri simillinium est: Iaam certum osse non dico, cum in herbario Weheri inveniatur, nomine A. Calam*rOεtis, ab Ehrharto circa I saliam lucta; ipse autem Elia hartus postea et neglecsam O Verit.

Satis frequens in Duc Lauenburg praesertim adsumen achniig, etiam in oriuntali et septentrionali Holsatia parte. Flor Dan tub. 1803. Agrossis coarctat Schumachor, Eniunerat. Plant. No. 68. nec EMh. nec Hoflm.

Frequens ad mare alticum a Travem indousque ad Alsen etiam in multis locis perquam vulgaris. Flor Dan. t . 1684. Deprchonditur etiam ad mare Germanicum in Dunis a fritibus arcnosis ad Eyderstaedi quae Planta tamen nonnullis altibus a ballica via abhorret.

32. Arundo festucacea ILLD. Festuca elatior Suenah bot tab. 370. Ad Eidoram fluvium apud canalem lapideum Stei chleuse prope ridericopolin. 33. Stipa pennata L. 34. Panicum serticiuatum L. 35. Panicumglaucum L. G. ira glauca SPRENG.