Novitiae florae Holsaticae, sive supplementum alterum Primitiarum florae ...

51쪽

95. Borrago incinalis L . 96. Primul Mulgaris HUDS. M. Anagalli coerulea SCHREB. 98. Polemonium coeruleum '. 99. Verbascum cuspiciatum SCHRAD. 100. V orbascum collinum SCHRAD.

In saltibus iteterauensibus admiasse, amiciss Dr. Giisschom Equidem in Ducatibus nunquam spontaneam Vidi quam reperit et Pro fessor Horneman ad Coldin et in insula Laaland.

104. Erythraea littoralis Rras. 105 Erythraea ramosiorim PERA.

52쪽

112. Chenopodium botryocles SMITH.

Engi bot tab. 22M. Rarum ad litus marinum in humo phigui in Praepositura ad aerenwisch, ad ravemiindo, in AErro et Foelim Quum eo, quod diffuse crescit, tum foliis multo minoribus, paene triangularibus, crassis, carnosis, tum praesertim eminibus bis tantis certissime distinguitur a C. rubro L.

113. Chenopodium uisaria L. 114. Kochia hirsutam.

Augusto mons anni 1823 primum hanc Plantam inveni ad Grossenbrode prope Hciligonhaven ad litus marinum in locis, quae intordum mari inundabantur mox etiam ad Liiijenburgit Hoch-wachi, tum post unum mensem ad mare Germanicum in Dumarsia apud Biisum et Deich- sand deinde a. 1825 satis frequenter et in Ies- vico et in insulis adjacentibus, quae occasum spectant, atque pascuis circumfluis, agger non

munitis, quae dicuntur nauige Sic in Rom

53쪽

atque Amroin et Beeninani inveni. Porro in his mitici maris insulis Aaroe, Eodo, eh-mern. Quapropter nunc hanc plantam Vere frequentem existimo neque dubito, quin, si quaeratur, etiam quum in M. Duc Megalopolitano et Pomerania, tum in oris maritimis Hannovoranis et Ide urgensibus reperiatur. Diu parum constitit mihi, num haec plantavere esset Salsola hirsuta Linnei, quum Clarisa.

Schraderus in dissert domatophytis Pallasti P. 16. Linneanam plantam ad menUOdium pertinere, diserte judicet quo jam antea ab ipso

Linne relata erat. Itaque incidi in eam opinionem, ut Putarem, meridioniae Plantam, quam iuneusmonte Possidano per SauVagium sibi missam in prima edit hoc plant menO-- podii nomine, uno illo loco, ubi cresceret, allato , Proposuerat, diversam esse a sepsentrionali nostra planta, cujus Iocus demum post Holnita nam dissertationem inscriptam Flora Danica, in Amoen. acad. . p. 40 in secundam poc. Plant editionem receptus est. Verum omnia, quas cs arare mihi licuit, Pecimina ex mari Mediterraneo ipsoque onto Possulano atquc adeo ex Tauria, ubi invenit Marachali a Bicberstolai,

missa teneriora fuerunt, quam ut fructus accu-xatius perspici posset. Tamen, quod suspicabar, meridionalem speciem differre a septentrionali specie ejusdem nominis, id magnoΡere confirma batur eo, quod meridiana illa planta multo cras

olor erat atque erectior et hirsutior A. Vah Licino autem herbari , nec non a S umacheriano

cui inest specimen. ab ipso Hahlio ad Holbok'aviandia urbem lectumhedoctus sum, tantam

54쪽

eam, quae inmania rescit, a mea non differre. Iam uxo comperi, semina matura, quae nunc saepius excepi, non congruere cum Chenosodiiaominibus, ae plantam molno, et propter te-ncriorem seminum membranam externam, et

imprimis propter embryonem conduplicatum, et Propter irregularem calycem, oriendam esse in genere Kochim Roth. Magnopere delectatus sum accurata hujus planta descriptione, anno pro

ximo odii in Col WabIcnberg. Flor Suec. ag. 161, quae certe nihil desiderio relinquit; ex qua

cognovi, auctorem idem do seminibus compe- Tisse, eaque osse sententia, ut existimet, proprium inde genus ossies. Haec, quum sit externa specie Chenosodio maritimo, quocum semper inVenitur una, simillima, tamen facile ab eo distinguitur et hirsutia, quae praesertim axillas foliorum obsidet, plus mi nusve donsa, et calycibus fructisoris, irregularibus illis atque angulatis, et, quod maximum est, Tamis planta fructifera in spiram actis. Cotorum hirsutia senescenti tantas saepe omnis deest. Certa liae synonyma inerre licet:

55쪽

Suod assida Pallast Uustrat plant. F c. 3. p. 3. ab. 45, quae tamen sine semiti a Pallasio reperta est, eadem Planta esse videtur, quamquam imago et descript1 ejus nonnullis nominibus ab hac nostra aliena est. D.

Schrade deIIalophytis Pallasti pag. 16.115. et maritima L.

116. Atriplex portulacoide L.

Flor Dan. ab. 1889. Ad mare Germanicum in omnibus litoribus quae extra aggeres relicta sunt inussendoicho)atriinsbiitte usque ad Husum frequontissimulta, item in insulis occidentalibus et, quae dicuntur nauige ut Beca hallig Amrom cet. Gonus Halimi, quo etiam haec specios dicitur sextiuere, MerVacaneum tibi videtur Diosis Schreb. saltem ab eo distingui non potest.

117. Atriplex hortense L . 118. triplex nitens SCHRUHR'. 119. Atriplex prostratum DECAND. 120. triplex anguεtifolium ΜITH. 121. Atriplex erectum HUDS. 122. Atriplex rogeum L. 423. Gentiana Amarella L. 124 Swertia Perenni L.

56쪽

canalem Se urgensem simul cum Podigono Bistoria, Sanguisorba sprinali , Betonica -- cinali, Diantho verbo a me AuguSto mense a.

Flor Dan. ab 554. Frequcus ad Albina, ubi jam ab odoro inventum est etiam apud urboni Laucuburgum, ubi imprimis fixoquens est, indoque ad ostium fluminis tot sost Tychopolin.

Husum CCt.

Flor Dan. t . 12.Fxoqucia iii Ducatibus esse dicitur Gedero. Nuper Smith Engi Flor. 2. p. 98. 9ntra pren-gc contcndit S. FDesere Litan. Plano ex oessicere speciem. Itaque commendandum Puto studium, quo hic in nostris terris diligentius in- Vestigetur. Sed suspiceris paene ex notis Lin-nearii S. FDestris a Smithio allatis, intelligendam .se eam Peciem, quae equitur.

57쪽

Fibr. Dan. t . 1330. Sestum. Enum plant. I. p. 95. anc speciem primum deprehendi in pratis ad fluvium Bil anno 1810 in viciniis pagorummam et Hor non procul ab Hamburgo; Postea in Duc Laueriburg pluribus locis maximaque copia, ut in Bese orsi ad Escheburg. Et originaria specimina, a me inspecta, et ea, quae ipse in Variis regionibus cognoVi, certum faciunt. haec esse hujus plantae ynonyma: Seseu saxifragum Scholior Flor harb. 307. Sesel annuum Elirhari herbar. Seseli fortuosum ilIdunow. Hodr. ΝΟ. 342. Maeli dubium Solis res p. 217. Sesel Memosum Hossmanu Flox Germ. 1. Pag.

Seseli selinoides Bessor Hori Crem. Selinum pratense Sprenge Fl. Halens. o. 328. Selinum Chabrini Rebentischismunt Flor.

Sitim saxi agum Roth. l. Germ. L p. 123. Libanotis annua eberi Primit. o. 252. Fimpineu tenui lia Riv. cntapet. Col irof Sprenges ad plantam Schumacherianam

etiam refert Ferulam rabiensem 'Vulf Selinum elegans et Bemraei Balb., quas tamen ad eam non pertinent. . Quo fit, ut prengelii Seianumianeare et Seseu dubium inter se differre videa tur. Quin expellentur fortasse duodecim haec nomina omnia, si Verum sit, quod suspicor, hocesso Linne Selinum FDestre.

134. Athamant CerMaria L. Hanc Fliiggo in anuscriptis dicit circa Ham-

58쪽

137. Ligusticum Leνasticum X. . 138. Maespitium rutenicum L. Flora Dan. t . 1751. In Duc Lauenburg in paludos sad s. Stechnit Danischebura Micheniis, Walo en. 139. Sium repen L. Flor Dan. t . 1514. Ad s. ac iis pluribus locis et apud Lu-hecam, ante portam Burgensem.

140 oenanthesi inelloides L.

Hanc apud Hamburgum a se repertam dicunt Buech et Mossier equidem ViVam non deprehendi.

O. Peuceda ides redo. Mechlenb. m. O. gymnorrMaa Brignoti. Frequens ad litus marinum in Holsati et Stes-Vico, etiam ad mare Gormanicum circa Husum; fere semper una cum unco maritim Lam.

143. Coriandrum scitiam L .144. Scandix Ceresolium L .

59쪽

146. Sesel annuum L. Iam a Clusio intermanaburgum et AItonam reperium, quod postea, immium locum ipse Vidisset, confirmavit Linaicus. Iori. Cli ri. p. 103.14 . Anethum oeniculum . . 148. P eoum graνeolen X. . 149. Apium graveolen L. Additus malinum in Hotiati et Stesvico passim frequens.

150. Statice Limonium L.

In oris Holsatiae septentrionalibus ad Hessi geniimen, iiijenburg et in Felimeria, et satis vulgaris ad mare Germanicum a Ditinarsia usque ad Fanoe.151 Armeria maritima IX.LD. 152. Drosera intermetit HAYN.

Postquam cl. Hayno tres species emaculas tam praeclare explicuit, jam dubium non est, quin tres illa omnes per se effciant spccies, quidquid objecerunt celebres quidam scriptores. Hayne in Schrador bot Iourna 1800 pari. I. pag. 36 42. Drewes etiayne Abbild. v. Zergliederungen deuischer Gewachse Tom L tab. 24 3 pag. 18. Hayne ArzneygeWachse Om. 3 pag. 27-29 ab. 27-29. Iam si herbarioLinnean adglutinatum est speeimen, Ppicto nominem long olim, idque specimen omnino simile est . intermedim Haynii, in Suecia autem ubique occurrit planta ea, quRm Hudson D. avticam vocat veri certe similius

60쪽

est, hanc a Linne nomine D. longi iam intorulectam esse, quam illam intermediam. Sic, quoties Linnean collectio a synonymis plantis Florae Suecicae discrepat, ut sit e. c. in Erioshoro poθεlacho, nolo odorato, Iunco articulato M., melius erit plerumque infinita illa do nominibus Linneanis controversia abjecta, ea nomina imponere plantis, quae et sussiciant ad distinguendum et errores excludant.' Ac Decandolle quidcin ipso hoc instituto in hac planta usus eam pectum, quae ab Anglis dicitur esse Linncana v. long Mia, cieri Hayniano nominem intermediam rippellat quae autem duplo longioribus est foliis, totaque -- cia long olim nomine fertur, ei Hudsonianum nomen D. anglica adjudicat. Eadem haec species, quam proximo loco dixi, etiam Mehex D long Olim Vocatur. Cote-Tum D. intermedia per Ducatus tres freque itior est, quam anglica et quidem in oricctis paludosis.

Flor Dan. ab. 1265. Maxima ejus copia circum primam tabernam piscariain ad fluvium ackuit prope Lubccam. 156. viarcissus aeracionarcisSus '