Novitiae florae Holsaticae, sive supplementum alterum Primitiarum florae ...

41쪽

Po quadripedalis Eliaeli P. remota For- sedes Prope Ratetchurgum et nixaepositura.

Flora Dan. t . 1813. 58. Triticum acutum DECAND. Huic generi opus est, qui diligentissimo c-

Colat ac recenseat; neque enim, licet videantur species, quas enumerari, inter se diversissimas esse, denter species existimari Volos quamquam non Omnes ad T. unceum et I repens referri Pο33HM.

42쪽

Et hae species onmes et T. Iunceum partim ad Ballicum partim ad Gexmanicum mare deprehenduntur. Post autem quam plus temporis huic plantae colendae dedero, quid de ea existimem, - explicabo.

In molibus Germanico mari oppositis Holsatiae et Stesvici, quas quidem accessu et recessu maris alluuntur. In Diimaraia, Pellwom, Da-gebi ill Ηusum. Flor Dan. t . 1632 et E l. bot tab. 1205. 62. Rotthoellia inerarData L. IL.Flor Dan. tab. 938. In pinguibus argillaceis maris Germanici sic frequens est in inscia Amrum, nec non in Bee hallig. Mea quidem Ianta sere 6 aut 8 pollices longa

est, stricta et tenuis, multisque Tebus a meridionali planta ejusdem nominis diversa sed congruit cum ea, quae a Cel. Ρrccachumacher in in aula Amach et ad Hosmansgo a Ces Hom-Bancin ius. Fiona inventa est.

63. Ho steum umbellatum L.

M. GaIium erectum Hons. m. alium viarium L.

43쪽

In arenosis litoribus insulariun occidentalium, a Fande usque ad Sylti Flor Dan. tab. 1866. Planta maxime Variabili , quae non multum est ab Asseruis habitu.

Modo glabra reperitur, modo Vehementer pubescens, foliorum marginibus modo subrevolutis et integerrimis, modo subtiliter serrulatis; caulis tamen nunquam asper tactu. Etiam forma mirum in modum variant folia, ab angusta indo forma usque ad latam spathulatam. Ceterum

omnes fere indigenas species, ut G. Merum, FG Maticum, milvo boreale, Palu3tre uliginosum, saxatile, et glabra et Puhcscentes reperiuntur.

Ex fructibus divisionem hujus generis instituere, multum habet incerti, quum ipsum G. boreala plano laevibus fructibus inveniatur. Natura conVeniens videtur et Friesii divisio in1yriatensia, radice reΡente, perenni, et 2 Arvensia, radice GTOSa annua.

In aridis arenosis a campo die Au dicto prope Lauenburgum usque ad Blankeneae et Wedes aliis Iocis hequens, aliis parce obVi . Flor Dan. t . 1808.

1. Epidemium alpinum I.

44쪽

2. Cornus uecica L. Inmolarii et Stesvico ex. c. in Dumaraia septentrionali inter Rendaburgum et ossicinam vitrariam, ad Husum Holat, Appenrade. D. Cornus mascula LAN. Trapa natana L. Pridem a Taube in silvio Stecimiis ad Laue urgum operta Vid. I. Tauheraeitrage aurNat hunde de Hergogthum Gineburg, Cesso

1769, 2 Sisich, pag. 149.

Hactenus frustra cam quaestri.

Huc pertinet synonymum C europadia i tenuior WMenhergitor Upsal p. 55. Perinsignis haec species apud nos ubique adest inter linum; et est paene frequentior, quam αeurνωα, quae apud opes et Ursica Cnicique species crescit; nec minus differt a C. Fis,ma Murr et ober Calyx, corolla, serma quamarum nectariferarum quas habent tres has spe cie omnes, quaeque imprimis optima notas praebent), stigmata, fructus has certissime distin guunt. Quae accuaeatius in ipsa Moxa mea Peraequar.

Eldora. Hanc speciem, quae saepius cum P. natanti L. conjuncta fuit, postquam per totum annum ObserVRVi a P. nata ιιι prora diVeraam esse, ex-

45쪽

suasum mihi habeo observavi etiam P. natan-sem in eodem flumine, quo P. itans, una crescentem; neque ullus unquam ex altera in alte Tam speciem transitus a me deprehensus est. Ne dicam de foliis demersis, membranaceis, Ianceolatis, longe, petiolatis, haec Planta praesertim distinguitur pedunculis incrassatis, caris, qui magnitudinem P. tacentis aequant praeterea petioli sempe sunt superiore superficie conVexa, neque, ut P. natan , lana ab utroque latero autem angulati sunt. Stipula deinde sunt acuto dupliciter carinatae, ita ut in hunc sulcum medius folii nervus Vehementer ille eminens, apte cadat id quod non sit in P. natanti, sed in P.

Iucenti, quocum nostra tanta in universum majorem communitatem habere idctur. ΡΟ-εtremo, semina, quae tamen non Satis matu Ta reperi, acutius carinata sunt, quam in P. natanti.

Hactenus nullam novi hujus planta Iconem.

In fluvio Bisse ad SachsenWald. Μertens et Kochilor Germ. I. p. 840.

Propria pucies esse Videtur, quae medium locum tenea inter P. alantem et rufescentem Schrad. mactenus tamen sino semine TeΡeri.

Per tres Ducatus omne non Tarus. Insignis species propter stipula latas ac ma gnas, quas Vero mature marcescunt magisque otiam propter serpina dura, lentiformia, compressa, acuto maxginata. Synonyma huc pertinentia sunt P. D Hana

46쪽

Schumacher Eni . o. 159 et Flor Dan. 1450. P. aeremum Roth et Schumach. P. Iucem Mari sol angustioribus, mox Dan. t . 1635.

In omnibus Ducatibus non Tarus. Pertinet huc non modo Flor Dan. ab. 1263, verum etiam ederim graminetiam in Flor Dan. tab. 222, quod ita depictum est, ut natantia soli nulla edidexit. Amis est haec species P. nitenti eberi, Supplement Flor Hols. o. 11. Fior Dan. t . 18M, quo haec synonyma perimere certum est: P gramineum Wableub P., minoia mart- mann P. ete Fisuus Mar Chamissos Differt tamen non solum foliis et stipulis, sed etiam semine a P. heteros,llo. Sic demersa eius folia. data sunt atque amplexicaulia; emersa autem

47쪽

folia yorsus basin attenuantiu id quod in P. he-μrophia contrario modo se habet. 81. Potamogeton pra longus ULFEN. Flor Dan. tab. 168 . Per omnes Ducatus in lac us et Iuviis. Synonyma sunt P. Iuceni Feber. Primit. No. 150. P. Lucens Mar angustifolia Herb. V l. non pl. Dan. P.sexuosum edoW. F. xi- cautis etharding. P. acuminatum adalenhergFlor Upsaliciis P. serratum Scopoli secundum Wulsen. Weberi autem P. serratum est ipso P. Iuch ns Linn. neques aliud e. P. acuminatum Schumach.

Enum p 49 et Flox Dan tab. 138M quam sorma quaedam hujus langius porrecta. 82. Potamogeton Zootero Oliu SCHUMACHER. FI Dan. 1865. Species distinctissima, in quo

diu et saepe erratum Si hodieque adeo erratur. In omnibus Ducatibus. Synonyma sunt P. O lanatus WiudenomFries, ahlenberg. δ' laticauis Walilenti P.

Flor Dan. ab. 1747. . Haec species, licet proxime antecedenti similis sit, tamen, ut ait eadem, non Sequitur. In Hessalia et Duc Laue urg, superioribus rarior. 8ynonyma sunt P. cu Malus Schrad. P granianeiam Wredo et Vahi Horb. Spicam haec species habet brevissimo Pedmiculo et paucissoxam folia sunt cuspidata, caulis in articulis fragilissimus, aemina Iunata, Vehe-

48쪽

monte compressa, acuto carinata, lignosa. P. zOseercnsolitis autem has prae se ter notas Tota planta fit triplo major robustiorque folia, Taesertim inferiora, obtusa sunt, acumine parVo im posito planta catalis admodum neque fragilis. Semina sunt obliquo oblongo - lentisormia, ob tuae carinata, minus ignosa. Spica longiori, gramin acus otio pedunculo et magis multiflora.

P. eiaceum Schumacho Enum No. 170 nec Linnei nec obori nec Thuiuierii. Utrum huc pertineat abier ergi P. Rec malum, dijudicare non audeo. Deprehenditur haec planta in omnibM Ducatibus, sud semper in dulci aqua vel lacubus, nunquam in sessa

aqua.

Νondum, quod sciam, delineata est. Eadem

a P. marino maxime dissert. Id alitem nimesi tactum relinquo, num etiam P. Pectinatus tanquam species a P. marino sit distilaguendus. P. fliformis Pers verticillos habet remotos bifloros et scmina subrotunda Tigua, quum seminam marini sint Vel ter tanta magisque com

Semina Potamogetonis nucularia, quum PTOhematuruerunt, in nulla hujus generis specie non exhibent utilissimas disserentias speciscas, Vel forma Vel ubstantia vel situ embryonis. Ita P. Proetos fructus sunt omnium maximi acu tis3imeque carinati P. rustescensi et acuti folio durissimi et prope osset in fructu P. με em -

49쪽

bryo uno cum dimidio orbe cochleam resci clite circumagitur, quum terasque Pecies non arvo spatio inter se distantia habeant femora embryonis idemque P. densus putamine est tenuissimo. Stipula quoque earumque cum soliis compa Tatio optima signa praebent, quibus species discernantur.

Omnes species alterna habent solia caulina solo P denso excepto, qui omnia folia oΡposita, rarissi me ero quaterna, habot), superiora autem SiVo Iaedunculo proxima in omnibus sunt opposita; id quod veI Rajus, ethod plant. p. 22, obεeoaVit. omnes, quas apud nos inveniuntur, Pecies, exclusis iis, quae habent linearia folia, qualos

Sunt P. Osterm folium, acus otiuS gramine , co reδεω, pustuus, marinus, Auformis, post quam formam et naturam Suam Plane explicue xunt, folia habent duplicis generis, uua submersa, membranacea illa et pollucida, altera εverno natantia, quae aut sunt Oriacea, aut certe non pellucent. Huc pertinent P. afanS,Auuans, Falhulasus, rufescens, coloratuS, E-ιμυDuus, nitens, lucens ), ProElongus, Per-huaius, rivus, densus. In taeibus ultimis nondum coriace reperi solia, sed multo tamen den Biora minusque pellucida quam inseriora ilIasub mersa ut mihi quidem verisimile videatuY, Te bus magis faventibus haec quoque coriacea futura. D Hanc quoque speciem floreseentem cum coriaceis foliis

natantibus aestate a. 8a reperi, nomineque Potamogeatonis Iaeentis oriaeei notatam mense Martio s. 8az.

cum Cel. Professore Mertens communicavi. Post inserta est Mertens et ch. Flori Germ. I. p. so.

50쪽

Est id praeterea P. crispo proprium, quod in extremis caulibus interdum non flores nascuntur, sed folia, quae justam longitudinem et latitudinem non attingunt, sed aliquanto crassiora sunt ceteris, quasique in capitulum coacta naturam Prope cartilaginosam induunt. Id quod noumultum absum, quin secundam propagationem esse judicem. Quae de hoc onere obserVarimus, omnia, excepta duplici foliorum natura, in assinia illa genera, uisiti et annichelum, conferre licet, quae et ipsa continuo obserVo, probaturus, duo notas species jam apud nos Plures eras Species

in se continere.

85. Sagina erecta L. Ex manuscripto liiggeano ad Borstet prope Hamburgum invenitur. 86. Sagina petata L. Engi bot tab. 881. S. ciliata Fries. vcnsk bot tab. 562. f. 1. Ad Hamburgum et Helliget aven in humo pingui. M. Sagina maritima DON. S. Dic a Fries vcnsh bot tab. 562. f. 2. et S. erecta sille Fl. Dan. ab. 845. Melius in Engl bot tab. 2195 maritima). In humo pingui ad mare, idque tam Balti-

cum quam Germanicum frequentissima per Ηol- satiam et lesvicum usque in Magnum Ducatum Megalopolitanum sed a toto Duc Laue urgabest, quod ad extens et Kocli Flor Germ. Lpag. 865 observandum.