Libellus de coniugio, repudio, & divortio, in gratiam fratrum, qui iudices causarum matrimonialium in regnis Dania & Norvegia constituti sunt, conscriptus a Nicolao Hemmingio

발행: 1572년

분량: 209페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

JOANNES STOS SELIVS

rinati lime S integerrime imin domineri amice colende. Cum in uno Saniae, es ad quartum vis messem, cum Idustrisiim Trincipet Augusto, Duceis flectore Saxoniae, c. commorandu mihi'it, inter reliquas cum reuerendo s clarisi tiro D TDisore cola summi is iis,mλία, qua internos de praecipuis in Theologia materijs crebras dulcissima intercesserunt, quaeritiones etiam detoniugi s cassibi in eo controuersiis agitarentur hortator etfui, Ut quatum placide inter nos Misceptarentur , spost accuratam ventilationem definirentur,scripto compraehensa, alijs etiam Ἀφθ- impertiret Id ego pro eximia viri illius erga me beneuolentia, s incredibili erga bonos omnes humanitate si nemerendi stu

12쪽

ptunta illud γαμικα euconiugiale, arios sperplexos castis in hac materia,method ceserudite propositos determinans Ut porro

ex officina tua t)pographica non tantum ad Danicarun Ecclesiarum stum, quibus inprimis ectinatum est, Sed ad aliorum etiam informationem in Vermanicis Eccles, si nitidis characiteribin tuis impressem,in publicum prodeat sevulgetur Ualdegratum ei hactent Oicium tuumfuit, in edendi monumenti s lucubrationibi Ussim, quibus υtiliterscriptari frinae coelestiis instrauit,s depositu apraeceptoribus λοδ, κ,ις acceptum deliter uritodiens, praeter ponti-

sciam εἰδωλομανιαν, multos etiam fanaticus

errores sportentosas opiniones de sacris dei muster' , grauiter ει solide refutauit. In hoc nobis s nostris do foribus felicior, quod Balthico mari cindim, ob eiusdem do

Λtrina confessione, quam μοψόφως. ηιοπτονδως mere con entiente animo evoce conritanter

nobiscum sonat a sycophantarum mors ibus, s rabie anorum minin impetitur

13쪽

nuta abs te agitat, cessu enim κυσαν, sid

ιἀον quaerit, s πυονεκliκα ita aucupia, qua multi hodie venantur, erio odito detentatur. Ubi editio huius scripti abs te adornatis confeciti fuerit, aliquot eim exempla

ria benigne mecum s cum autore commu

nicabis, iri, ficies, ut optimi mo-

cti si Si intestigat, nos mutuo vicissim amore non fucata beneuolentia ipsum prosequi Sanica quadam appetationes libro inserta sunt, quas optarim etiam in nostram

linguam transferri, ut lectio noctris homi nibus magis commodis expedita reddatur Uerum id tuo iudiciopermitto Ualefeliciter , me non minus ac D. Hemin gium, cum vere hicsint δυο σωματα κώλμία ψυχθamicorum tuorum ordini est catalogo for bito. Salutem opto reuerenter Clar b. miro D. Camerari s dominis Theologis mi ci s patribus coniunctissimis. Pirnae 'forum, Calend. Decembris. Anno

15쪽

DE CONIUGIO.

RE tiones praecipuae iuges de ossicio monent.

quibus copula coniugalis apud Latinos significa- tur videlicet,Nuptiae, Coniugium,

Matrimonium vitiae appellati nes, tametsi non re, ratione tamen quadam differunt, singulaeq; con- ΑΕ dicuntur a gestu sponis. Nam sponsa, cum in domum sponsi duceretur, clabat faciem, flammeo , hoc est velamine matronali, vultumvicaput veluti nube quadam obtexit idque in signum casti pudoris, liberalis subiectionis,4 firmi propositi quod sponsa statueret sub tectum solius mariti de gere, eiusque solius thoro contenta esse. Ex quo factum est ut haec copula nuptiae connubium dic tur, etsi postea vox nuptiarum apud solas ceremonias solennitates nuptiales remanserit. appellatur a iugo, eo quod coniuges stabili iugo, parique iunctos esse oporteat, seu quod sint eiusdem iugi consorte. Quo symbolo indicatur, quod parem conatum, curam, amorem studiumque in consortibus cssse deceat, rq mutuis ossicijs , paribusque obsequi; coniuges se comple ctantur, domum regant, ct administrent. Huc respexit Sapiens, cum de impari coniugio diceret: οοζύγιον σαλευομιενο γυνη πονηροῦ hoc est, Mulier mala est tanquam iugum bovis instabila, ut quod huc illuc a sitetur inconstans.

16쪽

8 DE CONIUGIO.

M M, quare dicatur maritalis copula, intelligemus, si cur facultates, quas liberis re linquunt parentes, patrimoni nomen acceperint, cognouerimus. Cum ergo non sit dubium, faculta tes, quas parentes liberis relinquunt, ex eo dictas esse patrimonium , quod potissimum patris industria,

labore,&solicitudine sint acquisitae sequitur matrimonium dici ab industria, laboreri solicitudine matris in pariendis, fouendis, curandis 6 educandis prolibus, quae pignora, tanquam certissima amoris mutui,& in dissolubilis copulae argumenta, nominantur Tametsi autem saepe contingit, Vt coniuges abs que prolibus vitiant tamen denominatio recte a c6silio 4roposito contrahentium desumta est , non ab euentu qui est incertus. Atque hactenus de appellationibus. Porro cum uniuersa de coniugio doctrina, pendeat ab eius iusta definitione, ex verbo Dei recte eX-tructa, in principio definitionem coniugi tradam. Deinde, quoniam in definitionis analysi, offerent se omnia quae de coniugio utiliter dici possunt, ea quo que pertractabimus, qua possumus summa perspicuitate, diligentia, ac fide. Deinde de repudijsvi diuortijs dicturi. Etsi autem Iurisconsulti Can 'nistae suas habent definitiones eruditas monas, quas in declaratione definitionis, quam dabimus, per occasione attinge musit men hac vice nobis placet paulo pleniorem definitionem, ab ipso Mose, qui primus de coniugioc oreDei scripsit, destinata, proponere. Hic ergo cap. a. Gen. Haiic definitionem coiugh nobis suppeditat.

17쪽

DEFINITIO CO

Coniugium est diuinitus ordinata inius maris Unius foemino es, legitime consentientium , in nam carnem, mutui adiutori causa coniunctio. Haec desinitio plena est, in qua nec quicquam redundat,nec quicquam desideratur. Omnibus enim partibus iustae definitionis constat. Quare non dubium est, quin quicquid de coniugio utiliter dici possit, ex hac de sinitione , tanquam ex fonte fluat.

ANA LYSIS DEFINI-

Hanc definitionem, si retexuerimus in suas, eX quibus conteXta est, partes quinque inueniemus , quas distincte proponemus declarabimus. P 1 M , quisnam sit coniugij autor. E quce sit coniugii materia. I A qua sit coniugi causa efficiens. . A quae sit coniugi forma. quis sit finis coniugij.

res vis ipsum autorem , conciliatorem Mapprobatorem esse coniugij, prima definitionis pars ostendit, Mecet. cap. Gen. manifestum est. Ex hac definitionis parte tanquam ex immoto principio, Vt multa eXtruuntur in laudes coniugij ita multi per niciosi errores, quibus nonnulli deformarunt hanc Dei ordinationem clarissime refutantur. Quici enim

quae so

18쪽

quaeso laudabilitas esse potest, quina a Deo es e profectit in Quis est si opus Dei accusare. ordinationi ipsius quicquam detrahere audebit, nisi ab impuro daemonio impulsus Primum itaque , cum coniugium praedicatur esse ordinatio diuina, necesse est, ut coniugij statum sanctum&bonii esse fateamur cum certum sit, nihil nisi sanctu navi bonum, manare posse a sanctitatis & bonitatis fonte Deo. Is enim coniugium sapienter inuenit, itiliter ordinauit idque non in poenam, sed in bonum eorum , qui coniugio pie copulantur,& in suam gloriam, quemadmodum ex circumstanti s instituti coniugi promtum est colligere. In paradiso enim sanctissimo loco initium coepit coniugium, idque ante lapsum primorum coniugum. Proinde nullo pacto sentiendum est, quod coitigium sit ordi natum in poenam. Non enim poena praecedit Ad sequitur culpam. Coeptum est coniugium inter sanctissimos homines Adam ωEtiam, tum alienos ab omni labe&peccato. Ipse Deus sancto sponsos an istam copulavit sponsam, copulatis benediXit,tan quam sit sanctissimae ordinationi Neque haec benedictio ad personas illas solummodo, quae tum prae

sentes aderant,referenda est,uerum etiam ad ipsam Dei ordinationem in omnes posteros Adaer Tametsi autem postea astu Satanae subintrauit peccatum in mundum, quo omnes homines natura polluti sunt: tamen sanctitas coniugij, ut ordinationis Dei perpetua est. Peccatum quidem polluit contrahentes ordinationem tamen Dei non vitiat. Huc respiciens Α-postolus ait Honorabile seu preciosum est coniugium

19쪽

gitim in omnibus, 4horus immaculatus. Ic profecto Apostolus coniugium honorabile sancitum que vult haberi in ipsum horum, hoc est, congres sum piorum coniugum,immaculatum , hoc est, sanctum censeri postulat. Quis quaeso mortalium in hac clarissima Veritate non acquiescit , qui verbum Dei in aliquo loco habet ΘSit proinde hoc ante omnia infixum animis Ostris aduersus omnes, qui vel minimum detractum Volunt huic Dei ordinationi, quod coniugium non siit immundicia ed res sancta , immaculata , preciosa, omnibus ordinibus statibus hominum concessa. Quod qui negant, Deum absque omni dubio autorem malorum tacite statuunt, quicquid verbissimulent. Tacianus, a quo suum venenum se Xere Encra litae, nuptias Vocat zσορνειαν, φθοραν, μυσος, 3δέλυγμα,

hoc est, Scortationem, corruptionem , sceluS, ab Ominationem. Et addit,Nihil plane differre matrimonium a scortatione, nec quenquam saluari posse, qui coniugium sit amplexus, adeo quod nec Adam qui dem ipsius sententia sit saluatus. Quis non Xhorre

scit ad hanc blasphentiam Θ Quis non videt istam blasphemam Vocem , manifeste pugnare cum Veri tate Dei quam proposuimus' aliis non intelligit inise purum istum nebulonem, confusionem a diabolo inuectam, confundere cum ordinatione Dei bona ΘQuare non immerito Paulus de ipso Meiusdem farinae haereticis praedicens , Vocat illorum furores doctrinas Daemoniorum I. Timoth. q. Fuerunt multi , qui tametsii primas nuptias Vtcunque

20쪽

DE CONIUGIO.

que ferebant , de secundis tamen Varie iudicabant. Quidana enim eas prorsus damnabant. Nonnulli, ut Antanagoras, σεμνην μοιχῶαν definiuerunt. Sed horum vanitatem suo loco videbimus. Pontificij, etsi coniugium ipsium no videntur damnare. Nam illud titulo Sacramenti ornanto tamen crimissam coniugi coniunctum os e cum peccato fabulantur , re ipsa cum Encratitis sentiunt. Quis Gnim rem probauerit, cuius sus improbetur, quaque uti non liceat sine peccato P Sed quo nam quaeso nituntur fundamenti Coniuges, inquiunt, mutua concupiscetia ardent, sine qua opus generationis iacet Concupiscentia autem peccatum est, ut carnis opus. Proinde Usus coniugalis cum peccato coniunctus es . Sed fallunturvi fallunt Papistae , cum non

discernunt inter concupiscentiam ordinatam , imo creatam a Deo,& concupiscentiam ruentem contraordinem diuinum. Nos autem ex verbo Dei nouimus , discernendum esse inter concupiscetiam honestorum coniugii, quae Deum autorem habet,&concupiscentiam carnis, id est, Viciositatis naturae, quae limites ordinationis diuina transgreditur, qualis es perdite contra ordinem diuinum se amantium. Deinde carnis opus duplex est, licitum Millicitum. Licitum, quod non pugnat cum ordinatione Dei, nec aduersatur caritati Dei aut proximi. Illicitum autem, quod huic aduersatur. Nec iuuat causam eorum dictum Dauidis: Ecce in iniquitatibus conceptus sum,& in peccatis concepit me mater mea. Non enim recte inferunt David est conceptus in peccato Ergo complexus piorum coniugum est pecca

tum.

SEARCH

MENU NAVIGATION