Philippi Bonamicii De claris Pontificiarum epistolarum scriptoribus ad Clementem 14. Pont. max

161쪽

IM BONA MICII DE PONTIFIe.dit , quo naturae impetu serebatur. Anno aetatis suae undequinquagesimo Aventove obiit, honorificeque elatus est . Forma exumia suisse serunt, & pudicitiam tamen cum ea conjunxisse . atque ad mortem usque servasse creditur. Non pauca Zenobii seriapta consanguineorum , ad quos haereditate pervenerant, inscitia ac stultitia intereiderunt . Literas publicas , quas Pontificis nomine scripsit, PP. Martentus . & Dura dius nuper edidere Τ. a. Thes nov. anee. Praeter nasce literas , versusque quo die coronatus est Pisis recitatos P ciantes ext

re ait nescio quod carmen in sphaeram,& orationem de Fama ad Carolum IV. Ι- Peratorem , quae Florentiae in Biblioth. Gas diana reperitur . Sed praecipuum Zenobii opus est Moralium s. Gregorii itala versio, quae in lingua italica auctoritatem obtinet, cujus nova Romae editio Ven. Card. Thmmasii studio coepta . cura persecta est Alexandri Card. Albani literarum . pulchrarumque artium omnium, quas apprime cablat, Patroni munificentissimi.

162쪽

co LUTIUS SALUTATUS.

Colutius Salutatus Petri Fr. Pistiensis γωtor , & Poeta latinus, Pontificum Innocentii VI., Urbani V, Gregorii XI., aedemum Reipublicae Florentinae Secretarisssuit. Ejus vitam quam diligentissime comscripsit Mehus homo antiquitatis valde peritus , qui librcu etiam illius omnes reis censet. Pragius Collatium parentem doctois rem omnium appellat , propterea quod in ter primos fuisse dicitur . qui latinas lito.

ras quasi ab interitu revocaverunt. Moria tuus Florentiae est an. IU6. . eumque Leo. nardus Arretinus iae lanere publice laudavit. Quod ad rem nostram pertinet. hoc addendum existimamus: Tantam in Colutio eloquentiae vim extitisse, ut Ioannes G leatius Vice-Comes erebra auditus fit dicere, non tam mi mille Florentinorum Equites, quam citurn seripta ηοcere. am Vice- mitis sententiam adeo Sanisvinus, atque Ammiratus amplificarunt. ut jam non miru

163쪽

THEODORICUS NIEMUS.

THeodoricus Niemus in Vestialia natur,

Ecclesiae Lucanae Clericus , scriptor fuit Pontificiarum epistolarum an. I 3Ta. , vel quae aliorum opinio est. mortuo jam Gregorio XI.: Is autem mortuus est M.

I 3του. Scripsit de schismate inter Urbanum VI., & Clementem VII. Antipapam , quod opus triginta & octo annorum historiam complectitur, hoc est ab an. 1378. ad an usque I so. Vitam etiam Ioannis XXIII. Papae conscripsi, aliaque plura de potesa te imperiali, ct Papali: de Reformatione

Romana Curia : Exhortarionem ad Rupertum Regem Romanorum , ut excitatus a somno dimturno , ct schisma Fotimum in Bessa emtirpet, edi Imperii jura reformet. Laudatur, quod veritatis studium praeseserens , rem aperte ac simpliciter narret; sed, ut Horatius ait , di modus in rebus . Ipse quiadem certe adversus Romanam Ecclesiam non dissimulat virus acerbitatis DAN.

164쪽

Ioannes Bononiensis quid hominis suerit , invenire nunquam potui; Sed Soeretarium Bonifacii IX. fuisse constat ex duplici bUtrumento, quod habetur in C dice Bibliothecae Vaticanae, ubi ita scriptum est: In regione Arionis in domo habitationis egregii viri , atque venerabilis Domini Ioannis de Bononia Secretarii D. N. Papa ere. die XI. Aug. I3o I. Alia multorum ejusmodi inania nomina in Dialogo praetereunda exustimavimus.

ctus, sed in agro Arretino natus an. D. I 38o. quum Florentiae latinas literas a Joanne Ravennate, Graecas ab Emmanuele Chrysolora didicisset, Romam venit, muli rumque Pontificum , hoc est Innocentii VII. Gregorii XII. Alexandri V. Ioannis XXIII. Martini V. Eugenii IV. Nicolai v. Epistolas conscripsit. Id enim muneris L serme annos , multa sua cum laude exercuit . Quum fere octoginta vixisset annos, Florentiae, quo admodum senex, factus Reipublicae Secro

tarius,

165쪽

Ia6 BORAMI cII DE PONTIFIe. rarius , Venerat an. D. I 4s9. mortuus est .

Bene de literis meruisse dicitur, quod Tertulliani, Asconii Pediani, Silii Italici, A miani Marcellini, Manilii , Probi Grammatiet. Frontini de Aquaeductibus, Colmmellae . Nonii Marcelli . aliorumque scruptorum libros invenisse primus existimatur . Sed & ipse non omnino inelegans scriptor fuit, de quo tamen Erasmi judicium in Dialogo illo , qui Ciceronianus inscribitur. 'est ejusmodi: Natura satis erat, artis , ct eruditionis non ita multum; interim impuro sermonis fluxu, si Laurentio Vallae credumus . Quaedam vertit e graeco. multa etiam ipse scripsit, imprimisque Historiam Florentinam , sed ambitiosius, quam unius veritatis cultorem Historicum deceat; de quo est pulcherrimum illud Sannaetarii. Dum Putriam laudat , damnat dum P sus hostem, Nec malus ea civis , nee bonus hia

lectio , primum Argentorati , deinde B sileae in lucem prodiit.

166쪽

L nardus Brunus Francisci Filius , quod

Arretii an. D. I 37o. natus est Arretinus dictus , cum Graecas. latinasque literas ita calleret, ut omnibus antecelleret, qui ea

aetate doctissimi habebantur , Poggii literis Romam accitus, Huldem Opera factus. est Innocentii Septimi Secretarius, sive a ,

ut ait Volaterranus Pontificiarum Magister Epistolarum, quod munus exercuit etiam Gregorio, Alexandro, & Ioanne XXIII. Summis Pontificibus. Cum Ioannes Bon niae esset, Leonardus discessit, ut sibi delatum Cancellarii munus, Florentiae obiret. Quo tamen paucis post mensibus abdicato Romam ad vetus Secretarii Apostolici Otacium rediit, pauloque post uxorem duxit,ex qua unicum Filium suscepit. Cum Ioannem Constantiam usque ad Concilium promu tus esset, illiusque Pontificatum inclinatum ac prope jacentem videret, iterum Floremtiam se contulit, ubi denuo Cancellarii munere . summisque civitatis Magistratibus perfunctus est. Septuagenario major Florentiae obiit ann. D. I 4 . elatus publico sumtu .

sepultusque in Templo S. Crucis, ubi hoc ipsius Sepulchro Elogium incisum est. Pus

167쪽

aas BONAMI cII DE PONTIFIC. Rctquam Leonardus e vita migravit, resoria luget, eloquentia muta est; Ferturque musas tum gracas tum latinas Lac mas tenere non potuisse. Multa Leonardus scripsit volumina, quorum Indicem vide apud Mazuchellium.Nos unam

ex ejus epistolis hic afferendam existim

vimus a

Novam litem , Beatissime Pater , Secreta.

riis Beatitudinis tua per Advocatos Gn-A Ioriales moveri audis in progressione, pompaque solemni de harentia Pontiscis conte dentes. Ego igitur tanquam elamore excitus curro, ae locum defendere meum ora virili propero , rationes colligens , qua pro justicia nostra contra iliorum injuriam facere videntur. Primum igitur incipiam ab eo , quod obse atum conspexi. Memini me quidem tribus raranationibus Romanorum Pont cum interfuisse , Gregorii , Alexandri, pannis . In quibus omnibus Admeati nobis pratre jugi sunt, quoniam in remanendo honos habebatur . Idem quoque ceteris progressonibus ser- tum vidi . αuamobrem magnopere quidem admiror, cum mos, ct consuetudo hactenusita

t Minino V. exstat in Codd. nus.

168쪽

ita fuerit, quid nunc novi impellat ad illa

eractanda. Neque enim illud ut eredam a duci presum , eos scilicet moveri, quod Secrem rariorum, qui nunc sunt , personas contemmant. Habet enim , quod me arrogantia dia Eram velim , scium hoc excellenti mos quosedam viros , ct scientia , ct doctrina, ct eloquentia practantes , de quibus etiam gloriari dedes Romana posse, qui non recusabunt, Acontemni se sentiant , in comparationem illorum devenire . Enimvero personas Secretorio rum nequaquam eontemnunt , sed οβ ii di gnitate se praeferendos autumant, ct denno eontroversa ess , non de scientia , me de virtute homiηvm . sed de victorum prassan- 'tia , atque dignitate . Si ergo ociorum i serum inter se comparatio quindam , quasi contentio faetenda en; ct utrum eorumst d, gnius , quod Pontiflci adhareat, quaerendum, idque unum in judicium venit; redeo ad id.

quod primo Deo posui, usu s consuetudine

jampridem receptum esse, ut Secretarii pr ferantu , quod. nec me causa probabili factum exim ure debemus, Deinde se omissa consuetudine ocia per se considerare velimus,

reperiemus Secretarios de sua natura 'Ponti ei adhaerere, Adυοeatos autem longὸ aisjun.ctos s . Neque enim latere nos debet, quia

169쪽

13o BONA ΜICII DE PONTIFIC. eati autem non Pontificis sunt, sed litieam lium Advocati . Atqui id permagnum quis

dam e t. o quasi totum in praesenti judicio.

Nam cujus quisque ess , ei natura cohaereat necessie en . Apparet autem Secretarios Pontia scis esse , Advocatos vero litigantium , ex quo si, ut alter suus Pontifici revera sit, alter extraneus, ct impertinens . Veritas ergo 'ss subtiliter intuenti onendit, Secretarios emuquodammodo Pontificis esse, illique velut membrumn inharere; Advocatos vera longe disjun

ctos esse, Ego igitur in pompa progressuquc

flemni eum. cujus Secretarius sum , . Pontia' scem sequor, eique, ut raris dictat, inha- reo; tu vero eos, quorum es Advocatus, litigantes sequare , illisque inhaereas ,: qui cum nullum omnino locum in solemni progressu Obtineant , nee tu forsan , si recte judicetur . Obtinere debes , ct tecum bene agi putare fi non omnino repellaris. Medium autem interponere te in r Pontimem, er Secretarios suos, nee rationabile sane, nee toIerabile s. yis igitur, ct natura utriusque ocii alte rum inbarere, alterum disjunctum esse seudit . Gid autem nomina h nonne 'hoc idem probant Z Et quis non videt Secretarii nomen penetralem quandam eunitionem rerum Pomtificis dicere , maxinreque conjunctam, o G- harentem designare persevam P Advocati. a

170쪽

Εν Is To L. Se RIPTORIBVs- I3ttem nomen longinquum hominem , alienumque An eat. Cum enim tres in judicio persona necessario versentur , Iudex , actor , ct reus, horum nullus e t Asmeatus, sed ea alien squidam ab actore veI reo mercede eonductus ad litigandum, qui, quod ab alio , cujus lirerat, meatur, Admeatus appellatus ere. igitur hule homini eonjunctis sit eum Pontiasce, qui ad rem alienam, se privatam noua Rηtime adhibetur, sed a litigante conducitur , cujus etiam munus hoc possulat, ut longinquo clamore Pontificem alloquatur, secmy

est aliud confundere ordines, perturbare elarum munera, dejicere a capite membra ,

quam postulare, ut Secretarii procul a Rut sce submoveantur, Advocati autem in propiπ- quo consiriant, ut quibus secreto loqui diat , in longinquo sint, quibus clamore uti conviniat, hi lateri cohaereant 3 At dignitate praestabilius est Admeatorum licium. Immo nee Secretariorum dignitati par. Sie enim eo ora: res euria, ut mihi videtur, bifariam dividuntur, in litigiosas scilicet, ct quieras . Cumque de sui natura quieta sint res litigiosis praeferenda, litigamus enim, ut quietem nanciscamur, Admeatorum Uisium in his robur versatur , qua mesesias, O lites, θοdia continent: ex his enim pabulum quari Ia