Jacobi Adolphi Caroli Rovers ... responsio ad quaestionem litterariam ...

2쪽

IN ACADEMA RHENO IRAIECTINA.

QUAESTIONE LITTERARIAM,

4쪽

x enuitatis meae probe conscius, iiqnest, quod dissimulem, inalaboranda haec quaestione tot

tantasque mihi occurrisse dissiculiates, ut quo modo eas nanes expedirem, prorsus ignorarem τeoque subinde adducerer, ut a proposito seredesisterem. Deinceps vero mecum ipse reputans, quaestiones hasce non doctis hominibus ..sed studiosae proponi iuventuti, nec requiri c- circo consummatam doctrinam, proficiendi itinprimis studio ductus, manus operi admovi. Mihi igitur vires quantulascumque tandem experienti, hoc modo disputationem dividere pla- cuit, ut primum, quae Socratis aetate obtinebat, per eram memorarem philosophandi tionem, ac deinceps de istiusmodi agerem S eraticis placitis e quibus quaenam fuerit illa commutatio, essici posse videretur.

5쪽

Hane autem priusquam instituam disquisiti nem, de septibus, e quibus mea plerumque hausi, pauca monere liceat. Ut enim vires in hoc tractando argument experiri decreveram, magis continuo ex ipsis antiquis scriptoribus, quam ex recentiorum, quae icuntur, compere diis ex ipso sonte, quam ex rivulis sontera ductis, haurire placuit. Itaqtae Xenophon iis Memorabilia, iam ante lecta, summa nunc industria perquirere institui, quo magis Socrati- eam inde philosophiam et sophistarum placita, Ostiis maxime se opposuit Socrates, cogno Scerem et diiudicarem. Tum Xenophonti adiungendam esse censui Platonis et Ciceronis lectionem. In utroque haud dubito, qui longo plura insint, quam quae equidem usurpavi, equibus haec materies illustrari possit nani procul profecto abest, ut utrumque, non dico. t tuin, sed maximam partem, legerim. Verumt meta, quae mihi a receistioribus scriptoribus ii dicata sunt loca haec sedulo tractare atque ad propositam quaeationem explicandam conferro conatus sum.

6쪽

rite nobis aditum praebennius ad Socratis Pervestigandam philosophiain breviter nobis monendum videtur de principibus philosophis, qui immortalem virum praecesserunt. Primi Graecornm philosophi septem exis mmantur sapientes, viri non minus brevibus illis, quas proferebant, sententiis, quam politica prudentia clari qui uno excepto halete, civita-bus quique suis praefuerunt. Ex his Thales praesertim discipulos nactus est et numero multus et genere varios, cunctos autum philosophandi actamine et elegantia claros, e quibus naaximan consecutus est famam Anar ag*ras Clazomenius.

uti autem hi rerum natura inve liganda, ita et hae laude et politica imprimis doctrina inchirue runt philosophi Italici. Graeci et imprimis Dores ab antiquis iam tem poribus in iciliam ex Italiae partem moridionalem e conferentes, permultas ibi condiderant colonias, quae deo cum numero, tum etiam auctoritate increverant, ut meridionalis illa Ita. liae

7쪽

liae pars mutu Graecia diceretur. Iam vero Pythagoras ex insula samo oriundus, in Pho niciam atque in Aegyptum itineribus factis ci , patriae tyrannidem exosus, in Italiam se contu- lit atque Crotonae consedit et , ubi scholam aperuit, e qua praeflantissmi orti sunt viri.

Pythagorae enim inititutio spectabat quidem . Te physicas sed omnium maxime eo valebat,

ut homines ipsus disciplina imbuti, atque ad

veram virtutem informati, optimi essent civit iis quique suae principes Unde patet, quare tantam vim t ossicacim in Gra*cos habuerit M. Cicero, de Pin. L. f. C. 29. ubi prae terea dicit Pythagoram Persarum magos adiisse, mi in regiones barbaronim pedibus obiisse multaque

maria transmisisse Tusc. . . . . 19. Cons. Itistinus L. 2o Cap. 4. a Uid. Fuhmaann, Hana de Clas Liter. m. I. u. 178. In hac autem civitate quamnam in ipsos cives eorumque mores vim habuerit et quo

modo ibi virtutem laudaverit, patet praesertim exclustino L. o. . . Populum enim in lincuriam iam sum, auctoritate sua ad usum rugalitatis revocavit. Laudabat motidie virtutem, et vitia luxuriae, casu

que civitatum ea peste perditarum enumerabat. Ce- tertit ex Ciceronis Tusc. . . . . . Pythagorali primum suisse patet Gai non σοφον sed φ οσψω se esse voluit.'

8쪽

nobilissima illa Italica secta. Hac enim ratione informati Pythagorei non poterant non magni evadere politici, qui in alias se deinceps conserentes regiones, imprimis in Graeciam, ipsos Graecos instituerent. Sic Lysis cum philos phia, tum etiam rerum politicarum prudentis clarus, magnam vim habuit in Epaminon dam cia, atque iccirco in ipsum Philippum AJacedonem. Ceterum ex hac schola originem duxit secta Elearica , a Velia seu Elia Italiae urbe se dicta cuius principes fuerunt philosophi eis nophanes, Parinenides, Melissus, Leucippus et Democritus. Et hisce ita breviter praemissis, quaestio mihi oriri videtur, quomodo de hi e phil ,sophis existimandum utrum iis philosophiae doctrina quaedam omnibus numeris abis

soluta systema vulgo dicitur tribuenda sit necne Errant prosecto, qui ita murimi. Quid Τ

fuisse L ylidi Epamino*dam, ut adolescens tristem et severum senem omnibus aeqv libus suis in familiaritate anteposuerit , neque prius eum a se dimiserit, quam doctrinis tanto antecessit condiscipulos ut iacilena telligi possit, pari modo superaturum omnes in ceteris artibus. Hunc ideo adscribendum duximus locum, quia miri lice ex eo intelligi potest, quaenam in ipsum

ita Philippum vim habere debuerit Lysis.

9쪽

quomodo septem in systema condere potuerunt

'Pηθραῖς et γνοουμιας ad vitae usum ac cominoda

bant philosophiam suam. Sic v. c. Solon sem per in ore habebat; κώει παντὸς χρή τος τὴν τελευτην κη ἀποβήσεται I Chilon γνῶθι αὲ αὐτον, item ae ηδ εν αγαν Cleobulus μέ ρον ἄριστον quas omnes sententias in civitatis, ni praeerant, usunt adhibere solebant. Porro Ionnegligendum, philosophos hosce maximam pamtem fuisse poetas atque politicos; quod non magnopere mirari possumus, si tantummodo Gneamus, philosophiam id temporis quam maxime suisse cum poesi coniunctam. Ita primi octae apud Graecos fuere philosophi Simonides st)enim, Alcaeus cs et imprimis Iosiodus non tantum poeseos dotibus sese commendant, sed brevibus illis iisdemque s pientia plenis pra*ceptis maximopere sunt conspicui. Prout vero poetae erant philosophi, sic etiam philosophi erant poetae quod cum de aliis tum imprimis de Solone valet, de cuius poeticae acultato ita antiquitus existimabatur Q. Solonem , nisi ci. ix stat illud quoque apud Herodotum in Sol vis cum Croeso morum rege colloquio, L. I.

C. 32. cet Cons. Cic. de Nat Deor. L. I. C. 22. '

ca mons id Tusc. Q. L. q. C. 33.

10쪽

civilibus turbis impeditus fuisset, neque Hesiodo neque Homero aliisve poetica faculiate cessurum luisse 1 . Quod vero ad Pythagoreos

attinet, poesi eos inclaruisse, ex aureis eorum , quae etiamnum feruntur, carminibus satis

superque patet quibus ipsa adeo nunciare solebant ' placita. Quam egregia autem illa fuserint Carmina, cum ex Denaosthenis, tum etiam ex aliorum ora; oruna scriptis continuo intelligi rur, in quorum orationibus Solonis aliorumque

frequenter occurrunt carmina cub. De hisce, ro philosophis siquidem rite exiistimare velimus. imprimis tenendum eos sere omnes fuisse politicos non ita sustem condebant, sed de rebus omnibus philosophabantur, de civitate, deis publica rito constituenda, de legibus omnisol ne instituendis. Ad hanc laudem tendentes, plurimi eorum per aliquot annos roregrinabantur,

at τοῦ ποιητα - ευδοκιριώτου. ἐγυιτ' ἄν ποτ αὐτου , ut ait Plato Timaeo p. I. C. et Sic v. c. in Demosthenis Orat. πε, παραστ ετ

βοας integra Solonis memoratur elegia Is qua nihil facile ad cives ad omnia bona pro civitate peragenda excitandos cicacius edit. Reia Vol L pag. 42I. sequ