Matthaei Curtii Papiensis De prandii ac cenae modo libellus.

91쪽

-inentis uero Galeni subinde citatis, magnas tepentinas praeter consuetudinem mutationes sanis is agis aegris laesionem asterre docet eas tamen seri non debere, nec sequitur, nec uerum est. Quod postea dixit Hippocratesse ' Aph. o. I. 2erm Ata jones ad inconsueta repentinas. esse periculosas: sensim factas esse tutiores, uero uerius esses, nemo est qui nesciat quae uero subinde Galeni

de sanit. tuen citatur auctoritas , multum dissicultatis, laboris asterre uidetur cum iuuenes malas pedetentium mutare consuetudines consillat .contra senes, etiam

quod id paulatim facere possint, prohibeat. Verum siquis diligentius consideret Galeni sententia clarissima amesse deprehendet. Si quis enim senex, uel quinquagenarius meterem suam commutare consuetudine uelit certe

sine labores, sine quapiam laesione facere non ualebit ubi nulla re cogente permutata sensim cosuetudine, senex ille non maiore, quam fuerit laesio, frueretur utilitate, proculdubio laborem illum frustra sumpsisset non aliter qua nisi quis artem discere quampiam octogenerarius inciperet De cosuetudine exercitationum in senibus uarianda loquitur ibidem Galenus. cum insolitae exercitationes sortiores semper expostulent uires in senibus autem maior asidue fiat imbecillitas; non erunt in ipsis ueteres exercitationum asstietudines immutandae ubi res urgeret, uel ut maior euitaretur noxa, uel certe maior nos promoueret utilitas , prout in consuetudine modi uictus mutanda contingit, utique tum sic nibus assuetudinem uariare licebit. Cum itaque senibus paucus sit calor innatus Haec tantii cibi , ut iuuenes, concoquere ualeant eis omnino nutrimentum minuere oportet, quod, dum iuuenes essent, sumere consueuerant id quod his uerbis dicebat Hippo crates .seet Aphor. 1 . Senibus paucus calor inest paucis itaque fomentis indigent. Cogimur igitur minus consueto senibus alimentum dare in ita ueterem consuetudinem uariare, ut assiduam nutrumenti cruditate fugiamus, quemadmodum senibus quoque imbecillis ter die cibum dare

92쪽

ν CURTI DE PRANDI I

dare compellimur. Eictim sit omnino nutrimentum diminuendum, uel prandium solummodo, uel cenam, uel ambo minuere oportet si alterum dumtaxat extenuandusit, satius esse prandium , quam cenam remittere, ex iiS, quae supra declarata sunt, latissime patet . neque melius est ambo minuere cum alteram dumtaxat consuetudinem, quam duas uariare praestet . Quod si cenam quoque diminuere cogeremur, quoniam consuetam cibi qualitate stomachus elaborare non posset, utique prandium plus, cenam minus remitteremus . quae postea docet Galenus de languentibus, de ciuilibus negotiis occupatis, quod ipsis non sint immutandae coniuetudines , pariter intelligendum est, nisi quippiam cogat, aut certe laesione maior speretur utilitas . Cum ex dictis latissime pateat potiorem indicari consuetudinem, cenam prandio pleniore capere cumque iuuenes possint,in debeant assuetudine malam sensim permutare , ut ex quinto de tuenda sanitate supra dictum est .senes uero cogantur assuetum uictum mutare ut demonstrauimus certissime&clarisisae sequitur, quod tam iuuenes, quam senes, qui consueti sunt uel aequaliter prandere,in cenare, uel prandium cena plenius accipere, ad meliorem se consiletudinem sensim permutare debent ac in ultima senectute, cum senes imbecilI sunt, ter die cibu capere, melius esse cum Galeno collaudamus.id quod etia in coualescentibus obseruare oportet.