장음표시 사용
71쪽
VM quarta haec editio absoluta paene rei, contigit, ut pius ingeniosusque i uthoris . micus inter vari. ejusdem de rebus obviis meditationes, in hanc sequentem med lationem incideret. Is ubi animadvertit Pius argumentum idem fere esse tum eo de quo obiter tantum pagin sexta ; ubi quam Divinis impares laubilus homines sint,osenaeo, voluit omnino ut meditationem hanc , quae V si placuerat tractatu subjun eretur et quamvis contra opponerem es eam vel ob ipsam argumexti sub imitatem nece .iri), esse minus accuratam, o quὸ δι axium auis eam authoocr serit.
72쪽
complex eorum descriptionem quae ipse Regiae Corona tions die in
ECEss non est , Drocles, posteaquam haec jam legerimus,ut tibi hic dicam hujusce Epistolae Scriptorem omnino non humiliter sentire de iis qua de Rege dixit, quae adsolennitatem ejusdem Coronationis con ulit. E ipso cnim Scribendi modo liquet vel eum praemium a Rege aligentiae si a expectare , vel sperare sui in publico Mercurio faciendam esse mentionem neque enim serte vir luc solus ita censet cum enim praefectus sub Domino suo sit,primarius uter paroecianos suos habetur suiq; rte irrisores spernici aut irridet. Ego tamen, tu Lindamori, qui Aulicos nos no profitemur,ea detegimus in rurali ejus en comio methodoq; at inepta laudandi Principis inhia corrigi poterant, 'uae risu excipienda simi Qitare si Rex ipse pro innata sibi bonitate , his arrideret, id rerimi gestarum cum occasione ipsa congruitati imputandum non foret, sed animo potius hominis, ruditerque expresso amori, fideique , qua ex delectaretur. Neque Critici tantum qui magnuficcntissimarum solennit tum , eloqtientissimarumque rationum quibus praecipuae Regni Civitates suo hac in re ossicio satisfecere oculati, Mauriti testes uere , neque assidui antum Aulici, qui quibus Maguates honorandi modis sint, melius norunt , neque inqu in ii tantum de rurali hoc Panegyrico ceremoniisque antiqui , quae populis centum milliaribus ab iit be Londinensi dissitis adeo placuerunt, sedi hic etiam qui rural2m degit vitam, si in aula aliquamdiu foret , tantis interea quae ipsemet secit , quae ab
73쪽
mine politiore fieri poterant, discrimen reperiret, ut tum puderet eorum a tantopere jam admiratur. Atque fateri me hic, Procles , oportet, non raro me alium in copiam animo volutasse quid sentiant Angeli de encomtis Deo ab homine tributis , de iis autem nihil dico quae Scriptura suggerit descia conatis ii quam Deo ab homine tributis quae homines saepe adeo laudant, nos
ipsi miramur. Multa enim Angelos ad celebrandas Dei laticles juvant quibus nos mortales caremus irimo enim inordinatos nullos patiHnturat sectus, quibus prohibemur ne excellentiam Divinorum Attributorum Oblervemus, aut agnoscamus e dein cum nullis obnoxii sint peccatis, de divina nunquam conqueruntur justitia Tertio , omni ingrati animi Vitio prorsus carent, neque moventur unquam ad Divinam sapientiam non adorandam ne rei viderentur qud de divina liberalitate minus congrua sentirent atque haud dubie vitae immortalis beneficio, Divinae providentiae Mysteria longe plura distinctius intelligunt , quatit
nos mortales intricatos tragoediarum accuratissime scriptarum nodos
intelligamus : Praeterea Beatissimi illi Spiritus, de quibus Scriptura ait 'quod stent ante Deum, continue vidcant faciem ejus. hujus privilegii beneficio multiplicem in Deo detegunt cxcellentiam , de qua nisi experientia edocti ne cogitare quidem poterant atque dum solicii ne audiant laudes, dumque sollemnes aliorum Angelorum intuentur adorationes, animadvertunt Deum peculiari quopiam honorari modo, qtii nostrum longe transcendat. Denique cum mecum ipse perpendo quam minus Deo indigna idem cogitet, irilem jam assecutus aetatem, dum puer adhuc esset, quam multa in humano corpor peritus Phulosophus, Anatomicus discernat,quae Philosophiae, Anatomiaeque es ci distinguere nequeunt cum haec inquam mihi objicio ' dubiamque humani intellectias lucem . clarissimo Angelorum lumini comparo , omnino mihi persuadeo cum tropius ad Deum accedant, propiusque il- Ilus perfectiones contempten .ur , perspicariorique praediti sint intellectu , longe eos aliterquam nos de Dixinis Attributis sentire, qui obtusa adeo mentis sumus, tantoque se juncti intervallo ab eo loco , ubi divinae. persectiones maxime respiciadescunt. Hinc itaque, Wocles, contingit ut beatissimi ii Spiritus longe sublimiora quam nos de Deo sentire, & cogitare possint. Quam, is autem nOstra Dei en comia ab Angelis contemni non putem , eodem haud dubie modo ea intuentur quo magna matura jam ingenia suos dum adlluc
juniores lapsus gestaque respiciunt quoque nos ipsi Angelorum societ ii ascripti in facta hic a nobis retroaspecturi sumus. Quin am, P
rocles, Dei laus perenne, perpetuum uae debitum cst quo nunquam e X-
74쪽
solvemur tum quia novis quamdiu sumus Dei beneficiis cumulabimur. tum quia quamvis ivi ipsa tota summa possit, par acceptis boni pretium rependere nullum possumus. Quidam , falcor, hoc de argumento songe plura quam alii e disierunt, de hoc inquam argumento, de quo nemo unquam satis, quod justor Spiritiu perseoli jam facii , perfecte tantum celubrare queant. Forte etiam ob laudatum Deum, ab hominibus imo ab ipsis Oratoribus QPanegyristis nos ipsim et laudamur. Quamvis
autem existimem liturum nunquam . . ut qui pares se Deo laudes accinere posse credat, fortasse tamen ipso conattis nostri ardore, hominum que applausu fieri poterit ut paria nos argumento scripsisse cogitemus; quasi , quod alia hi non pauca nimium commendemus , Deum quoque laudare nimium postumus. Sed quantum , Deus immortalis , decipimur scum quantacunque demum eloquciatia nihil nisi nostras ipsorum ideas e primamus , qua perfectionibus infinitis impares prorsus sunt. Quid- quod , cum omnem eloquentia artem adhibuerimus, cum altissimam re riam deam nobis finxerimus, cum quicquid in creaturis praestantissimum est, collegerimus , cum maccessibili etiamquce quam is quem adoram US, in halitat circumfulgentes supra anni, solisque vias nosque metipsoscvecti suerimito tum etiam inquam cae ipse locutiones quae aliter applicatae Hyperbola forent, nostram tantum exprimerent pietatem, non
Di vinum ipsius objectum 4 declararent potius quantum ipsum honoremus,quam quid vere ipse sit. Atque re ipsa , quid infinita perfectio merea tur, nemo nisi infinite per sectus eloqui potest: quocumque zelo, arti ficio Deum laudemus injuriam ipsi facimus ii nostris ejus meritum laudibus a quare nos poste credam HS.
Non tamen idcirco, Pyrocles, a laudando Deo abstinendum nobis est: beatissimae enirnulle mentes quae sequuntur agnum quocumque ierit β , ipsani qua fruuntur beatam teternitatem es laudando impendunt, qui co civitate hac celesti donavit, in qua nullum nisi sancium officium cst. Hic que quamvis non aequemus , imitamur Angelos divinis ex conatisci Idem Ggo exercemus ossicium, non eodem artificio, peritiaque Quin etiam Coelum ipsum finitas creaturarum vires non supplet ; quare coelestium etiam Spirituum laudes, tum Delma celebrant, etiam venia , licet nulliis illic peccato locus sit, egere poterunt quas sola sua bonitate acceptat
Deus, clim inde nascantur quod ipsius participes gloria sint. Quid quod in Extaticani, Prophetae visione ' sibi invicem in Dei
laudem acclamantes Seraphini, facie suacalis cooperiunt. At, Parocles. quod digna Deo, ut superius dicebam,eloqui nequeamus,turbare nos minime debelarum obsequium ei praest mus, cujus bonitas non satinus quam reliqua ejusdem attributa omni laude superior est qui creavit nos iplar
75쪽
0 creaturae conditionem nobis non imputabit cum enim declaraverit ore Apostoli voluntatem pro facto reputarii quod digne Delim laudare nequeamus , gaudere potius nos par est,cum infinitum nos inter, cumque discrimen infinitas ejusdem persectiones indice , quem nostris etiari laudibus,tanta ipsius bonitas est, nobis conciliamus: Celsitudinem an F patris sui aegre nemo ferret, si certo ipsi constarct hac paternam non esse imminuendam amicitiam : opta ius enim est non posse nos dignas ei Persolvere laudes , a quo beatitatem nostram expectamus , quam sperare ab eo Delicitatem nostram quo digna eloqui possimus.
Denique, P cles,cum Deus in Scripturis dicatur oloriosm,exaltatues fra omnem isdem , quamvis ut cum Paulo loquar', linguis hominum Angelorum loquerer, nihil, utpote creatura , divinis par perfectionibus eloqui possem cumque Deus dicat de nobis hominibus , ii qui offert laudem lori cat O nostraque quantumvis cmineat, acceptare dona clit. debitas, licet impares, ei persolvere laudes non desinam , cum longe minusquam increatur acceptare a me non dedignetur. Sed dum cum lauado, hoc argumentum ipsis etiam loquentiae viribus a us longe prota