장음표시 사용
11쪽
Aristonso liber de notis Aristarchi. 1. Quaestionum quas ad antiquitutem illustrandam instituimus nullae difficiliores, nullae tot impedimentis obstructae, quam quae solis scholiastarum granimaticorumque litteris nituntur. Nam cum perpaucas aetas tulit integras, tum antiquissimorum, unde hi posteriores sua mutuati sunt, praecepta et testimonia
partim per discipulorum ora tradita fuere, partim incuria deflexa, partim etiam inique detorta partim inscite vel adaucta
vel decurtata reperiuntur. Quare cum summa in hoc genere opus sit cautione ne erroribus vel mendaciis testium circumveniamur, tum de Aristarcho dicturi cuius nomen cum ipsa paene critica aequiparatur, quasi severo monitore uti videmur,
ne quid gravius in ea arte peccemus. Ergo disputandi initium inde sacere visum ut testium, qui in hac quaestione adhibendi sunt, fidem et diligentiam accurate exploremus. Et primum quidem locum scholia Homerica sibi postulant. Codex scholiorum Venetus A quo primum his de Alexandrina grammatica quaestionibus lacultas data, quattuor grammaticorum coniunctos exhibet libros, non integros illos, attamen etiamnum omnibus fere grammaticorum scriptis, quorum excerpta 2 n aetatem nostram pervenerunt copiosioros. Qui illi libri sint ipse qui haec collegit et concinnavit prodidit indice singulis rhapsodiis subscripto: raoόκειται τα 'Aoιστον&ου σημεια καὶ τα ιδυμο πεο τῆς Ἀρισrαρχειο διορθ 0σεως, τινὰ δε καὶ ἐά et
12쪽
I. io lontibus doctrinae Aristarcheae.
τῆς Πιακης προσφθίας μωδιανο καὶ ἐκ των Νικάνορος περὶ στιγμῆς. Hic illud brevitati datum, quod Νικάνορος περ στιγ- μνὶς dictus est liber, qui proprie dicendus esset περ 'Oμηρικῆς στιγμῆς quod et libri indoles indicat et bis sic invenitur in
subscriptione hapsodiae tertiae et quartae. Suid. Νικάνωρ 'Eρμείου, Ἀλεξανδρεῖς γραμματικος, γεγονως ἐπὶ Ἀδριανου του
Item quod dicit παρακειται τὰ Ἀριστον&ου σημεια noluit solum intelligi textui notas appositas esse, sed simul ex Aristonici libro περ σημείων singulis versibus annotationis esse adscriptum quod eo pertineret. Quod semel legimus in subscriptione rhapsodiae duodevicesimae παρακειται τὰ Ἀρισζονι κου σημεῖα ισα ποιινηματίου, non opus est fingere, cum a primo
auctore ubique hoc modo scriptum esset in reliquis postea excidisse, imo ill vel ipsos lectores putavit statim intellecturos, una cum signis etiam qui signa illustrarent commentarios in hoc opere inveniri, vel, quo magis inclino, τὰ Ἀριστονίκου σημει eadem brevitate dixit librum de signis, ut Λίδυμος ἐν τῆ διορθωσε ll pro Λίδ. εν τέ περ διοργωσεως. Sic Ἀπολ- λωνιος ἐνδεῆ μετοχῆ Orion p. 80, 8, i. e. ἐν τε περ μετοχῆς. IIouιι υν ἐν se παρα ενονυντι--άθρω Athen IV p. 138'. Ε Ἀριστο νικος ἐν τοις σημείοις in his ipsis scholiis A 22. Ut
illud sanis ποιινηιιmlo ab recentiore manu adiectum putem.
Item Orion 188 6 Et M. 627 41 EL M. 377, 38. Ἐν τοῖς
σπείοις του ποιητο Orion 119, 28 Est liber Aristonici περὶ σημείων γλιάδος καὶ Oδυσσείας vel περὶ σημείων 'Olarisov. 3 Suidas Ἀριστονικος Ἀλεζανδρας γραιμματικος εγραφε πεοὶ τευ σηιιείων et υν ἐν τῆ Θεογονία 'Hσιοδου καὶ των τῆς γλιάδος καὶ 'Oδυσσείας ἀσυντάκτων νομάτων βιβλια . Haec enim Vera interpunctio est, non hoc modo καὶ των τῆς 'ILάδος καὶ 'OδDσσείας ἀσυντάκτων oνοιμάτων Quid sit ασινταξία ὀνομάτων vide apud Lobeckium paralip. p. 30. De illa interpunctione sicut antea dubitare licebat, postquam ipsum librum inspeximus, debebat nemo omnium minime serendus Larcherus, rectam loci interpunctionem, quae est apud Eudociam Uilt. p. 4), depravans ad Orionern p. 43, cum apud ipsum, de quo commentabatur, Dissiliae by Orale
13쪽
l Aristonie liber do notis Aristarchi.
Orionem non modo Ἀρωτονικος ἐν τελπεοὶ σημείων του 'Oιι 1 o citetur p. 94, 17 sed etiam Ἀριστο νικος ἐν τεὴ περὶ σημείων 'Oδυσσείας, p. 94, 20. 2. Iam ad indolem consiliumque huius libri pergens initium faciam ab iis colligendis reliquiis, quas extra Venetum
codicem servatas habemus Orion p. 19, 26 πή τοπος τετρημένος, αφ υ τις δυναται οπήσασθαι καὶ πεοιβλές ασθαι Ουτως Ἀριμονικος, τοῖς σημείοις του ποιητου Pertinet hoc haud
γα τουτων, του λαιμου καὶ λαρυγγος, τιν' ἀπολαυσιν εχοιμεντων τροφων. υτως Ἀριστονικος ἐν τι περὶ σημειων 'Oδυσσείας. Corrigit Larcherus: λαρυγξ καὶ φαρυγξ ταυτον ὁμοίως γαρ διατουτων - Poterat facilius λάρυξ ὁμοίως φαρυξ δια γαρ -. v. Lobeck. Aglaoph. I p. 779. Sed neutrum verum. u scribe: λαρι ὁ λαιμος ' δι γαρ - et haec desumpta esse puta ex un- notatione ad Odyss., 229
ἐν προτεροισι, ποδεσσι κυων χε ποικίλον ελλον,ασπαιροντα λάων .Quo loco Eustathius τι ὁ λάιον Ἀρισταρχος μἐν ἀντὶ του ἀπολαυων, ἀφ υ καὶ λαιμὸς καὶ λαυκανία - poterat addere quod apud Aristonicum additum fuisse intelligimus, καὶ λαρυγξ. Orion p. 94, 16 λυχνος ι 34ὶ ὁ λυων τι νυχος τουτέστι τὼ σκοτος ουτως Ἀριστονικος ἐν το περὶ σηφιείων του 'Osιηρου - 4 Idem p. 43 12 δειλος ὁ δεδι- τας ιιιέας recte Larcherus ex Εust. p. 855, 48 corrigit λαψ. υτως Ἀριστονικος - Quae ex Orion attulimus de res et λυχνος, iisdem verbis in librum
suum transtulisse invenimus tymologum p. 627, 40. 72, 20. Haec quoque, quae nunc solus habet, ex eodem sonte derivasse,
14쪽
L Do sontibus doctrina Aristarcheae.
Ad Ruhnhenium mos ad Hesych. p. VII, quo loco de corruptionibus, quas Aristarchi nouae subiit, exponit. 3. Haec qui lustraverit, verendum est ne Aristonicum fingat sibi aliquem veriverbii aucupem istosque quos de notis Homericis Hesiodeisque conscripsit commentarios nihil nisi nugas etymologica captasse. At scholia Veneta inspicientes alia
omnia invenimus, doctissimas de antiquitate Homerica, de verborum significationibus, de versibus spuriis observationes his totus liber refertus reperitur, his etymologius quae insunt insunt autem illis, quas ex Orione cognovimus, simillimae sed ita excellentissimis observationibus obscurantur, vix ut appareanti Res expeditu facilis Orion cum etymologico scriberet complures perreptavit libros grammaticos, sed sola quae inveniri possent etymologica aucupans, reliquorum securus. Sic usus
est ille eodem consilio scriptis Apollonii Dyscoli qui si ex his reliquiis nobis diiudicandus esset, quas Orion servavit v. indicem , ex eodem omnes, quod veteribus male cessisse scimus,
etymologico genere, pro doctissimo argutissimoque grammaticolatilem et paene ridiculum haberemus. 4. Mistonicus, Straboni suppar inter doctissimos fuit grammaticos scriptaque eius et opinione commemoratione dignae habitae a praestantioribus Strabo I p. 38 Casaub. 101 Tet. Ἀριστονικος μεν ουν ὁ καθ' sia γρati iactζικὰς ἐν τοῖς περιτ,ῆς Μενελάου πλάνης ὁ 84hπολυυν ἀναγεγραφεν ἀνδρων ἀποφάσεις περι εκάστου τευ ἐκκειμενων κεφαλαίων ἰμῖν δ' ac κε σε κα ἐ-έμνοντες λεγωμεν - Serv. Αen. HI 334 Chaonios cognomine campos Epirum campos non habere omnibus notum est; sed constat ibi olim regem nomine Campum fuisse eiusque posteros Campylidas dictos et pirum Campaniamque vocatam, sicut Alexarchus, historicus Graecus, et Aristonicus referunt. In rebus grammaticis ad partes vocatus ab Herodiano Γ 198
Ἀρίσταρχος δισυλλάβως οἰων ως αἰγῶν και Πτολεμαῖος ὁ
Ἀσκαλωνι της Ἀριστονικος ὁ τρισυλλάβως, ο τ δων μεγα πωλ' Et lico sumero iisdem fore argumentis, quibus Horodianus trisyllabam formam . . sesendit, ipsum Aristonicum Diqitiae by Orale
15쪽
1. Aristonici liber de notis Aristarch4. busum esse. 452 ντως καὶ - ροθεος ἐν τριακοστρο πρευτ is
τῆς Ἀττικῆς λέξεως ἀξιοῖ γραφειν sc παροίχωκεν , τὴν φιἐν
ποωτην δια τῆς ο διφθόγγου τν ει δευτερα διὰ του , παροίχωκεν, ἀποτεινοιιενος πολλα προς Ἀρισιονικον καὶ ρυς νααλλως γραφοντας, ἐπιδείζας- οἴχωκεν Ιακον ουτως δε καὶ Ἀπολλωνιος ὁ τεχνικὸς οἶδε γῆν γραφήν. Hoc schol neque a Lehrsio neque a Lentii inter Herodianea receptum. Excluserunt etian schol ad N 137. Item ad N 13 de spiritu accentu, etymo vocabuli ὀλοοίτροχος cum aliis auctoritatibus Aristonici sententiam affert quod scholion negligenter ac potius perverse transcriptum legitur Et M. p. 22, 39). - Quae hac paragrapho contulimus, ea putamus ex Aristonici commentariis Homericis desumpta esse, quo qui huius grammatici reliquias nobis col- 6Jlectas dare voluerit alia habebit quae reserat, . . ex Eustathio et Hesychio Horum commentariorum diserta sortasse mentio fuit eo loco quo Ammonius huius grammatici copias meminit:
ιιικράν. Hic igitur locus corruptus, ut patet, possit suspicionem movero illo Aristonici ποιιν ματι, cum sermo sit de re in Homericis etiam carminibus notanda commentarium Homericum significatum fuisse Attamen Valchenario assentiendum erit locum sic emendanti p. 181) Ἀριστονικος ἐν πομπιὶ ιατι Ἐκά-
λ ς ἐπὶ στίχου ὀλίγην νησιδα Καλυφους
φησὶν οιτως ολωὶ μικραν, cet. Aliter locum restituere conatus est O. Schneide Callimach. I p. 672. Illud ἐπὶ στίχου novi ex pollonii lex Hom. ἐπιστάμενος:
σταρχος του ἐπιστήμονος. Quod sic scribendum est, non, ut solet commato vel puncto posito ante Ἀρίσταρχος. st hoc brevius dictum pro eo quod est apud eundem Apollonium: ιμ-φωτὴ ἐπὶ του στίχου τουτου σνιι φερτν δ αρετη πέλει ἀνδρων Dissilia πιν Orale
16쪽
6 I. D lantibus doctrinae Aristarcheae.
7ὶ ι 237 ο Κομανδ γενοsιενος φησιν . . . Sed re nostru non multum capit detrimenti Nam ut nusquam Aristonici commentarii Homerici ipso adiecto titulo commemorentur, tamensuisse loci modo positi certissime testantur. Quod ex multo paucioribus, quae tum innotuerant, sagax perspexit alchenarii ingenium L l. Reliqui, quos posuimus, loci quos ad Homeri locos pertineant per se patet quod de veteribus Epiri cognominibus regibusque disseruisse videmus, vel ad catalogum Navium 35, vel ad regem cherum 84 pertinuisse putabimus. Ceterum hos commentarios ex docto illo g0nere fuisse, quod plerique secuti sunt, copias geographicas et mythologicas
ab Homero Occasione sumta coacervans, nec hoc obscurum. De
eiusdem grammatici commentariis indaricis constat ex schol. Pind. Ol. I 33. III 31. VII 153. In Hesiodeis commemoratur ad Τheog 178 ὁ δ' ἐκ .nχε olo παῖς ρεξατο χειρι Ἀριστονικος λοχεοτι σχησιν ως θνρεοιο λοχεὸς γαρ λεγει βεβιασται δε τὸ λπεοι παρα- εθος. in commentarios in Hesiodum scripsisse concludi non potest, id quod Valchenarius putavit ad Ammonium l. L Possunt enim haec ex aliquo libro grammatico, Herodiani opinor, transcripta esse Aristonicum vero de forma λοχεος sententiam suam ad Homericum θυρεος exposuisse fingi potest. Nisi ex ipso libro de notis heogoniae a Suida com
5. Ab commentariis Homericis varia et extrinsecus adscita doctrina instructis in quibus etiam ab Aristarcho dissensisso invenitur libri de notis toto colore et consilio diversi fuere. In his enim suam quasi exuit personam, id unum totumque syngens, ut quas Aristarchus notas versibus Homericis apposuerat, ea indicaret easque ita illustraret, ut causa argumentaque Aristarchi observationesque quibus stabiliendis illae notae inservirent, congereret. Ut proprie et ab initio libri indicomsuisse putem: πεοὶ Ἀριστaπο σημείων ο ιν ρου Res certissima est, et qui vel scholia ipsa diligenter attenteque perlegerit vel reliquas nostras de Aristarcho disputationes pervolvere dignatus fuerit tam non potest latore ut hoc loco omnia maxima minima momenta comportare non nimio opere laborandum putem. Sed Dissilire by Ooste
17쪽
l. Aristonici liber do notis Aristarchi.
Tprimunt ostendam, non suas Aristonicum illustrare notas. Hoc patet ex eiusmodi locis qualis est 44 τι σηιιεῖον Λιονυσιος et Thrax δια ὁ εο νoo φησιν PQ 2 o δἐ Λιονυσιος τὁσquεῖον φοσιν, διι γ λλακται πτωσις Item T 49 ὁ ὁ ΛιονD- σιος τὰ ζιιεῖον φησιν, ἔτι .... Ο 71 τι τεὴ ευκτικφι ἀντὶ προστακτικου χρήσατο, ῶς φυσι Λιοννσιος schol. D. Aliis locis compluribus dicit σηιι ει ovisa τινες, τι . . ., quos loco infra ponam ostendumque haudquaquam obstare, quominus Aristarcheas notas ab eo illustratas putemus. Etenim Aristarchi notas intelligi ab Aristonico primum patet ex observationibus compluribus hic sine nomine positis quas aliunde tenemus Aristarchi esse Legimus observationes
de νέον, ωσιγηρ, δεdOυπότος, laua φοβος ευδε, ἀντί simpliciter positas hoc modo h διπλῆ τι φόβον τὴν φυγήν,
, διπλῆ τι ὁ δε υδε ποτε τοπικως καθάπερ ιιεῖς λέγει. Sed has observationes Aristarchi esse cui non ipsa praestantia persuadeat 3 scimus ex Apollonii lex Hom. Saepius legimus η διπλῆ προς γῆν titiori tiίαν at Aristonici nota ad B 837 scimus: ἐσηυειουτ δἐ ὁ Ἀρίσταοχος τας buco uia προς αυλλα tisio Dς. II 358 P 115 Auας δ' υεγας η διπλῆ ἔτι συγκριτικως λέγεται προς τι ἔτερον Μαντα ὁ μέγας ὁ Πλαιιωνιος, ἐπεὶ ἐκεῖνος εἱων. At per Didymum ad Boi accepimus compluribus locis ab Aristarcho exposi- 9 tum esse de duplici usu Homerico vocabuli ιιθας cum nunc simpliciter dicatur, nunc ad distinguendum a cognomini minore, ut in Aiace Telamonio προς τὴν κατὰ τὴν Θιαντα τὰν Περον διάκρισιν). Cf. Apollon synt. 41, 14. - II 10 η διπλῆ τιεν τισι octφεδα κὰπ φάλαρα pro καὶ φάλαραὶ At duo scholia fide dignissima Didymi et Nicanoris de Aristarcho testantur, alterum γραφεσθαί φησιν ὁ Ἀρωιαπος καὶ τυπτετο δ' αἰεὶκα φάλαρ ευποίητα ρ διὰ του', alterum Ἀρίσταρχος διὰ τουκα συνδέμου καὶ φάλαραμ γρανον πάντως βραχυ διέστελλεν ἐπὶ τ5 αἰει. - 404 ψ αυτου ἡ διπλη οτι κατὰ τὰ πλ1 ρες
Ta Τοιαυτα εχ tpriui Aristarchum hanc sermonis Homerici legem observasse aliunde constat v. quaest. p. pec p. 29 quaest.
ep. p. 114 sq. 3. - Saepissime dipten positam invenimus, quod vocabulum aliquod positum sit, ut dicunt, ἰδίως In his est
18쪽
I. De sontibus doctrinae Aristarcheae.
γαρ ab initio orationis e g. post vocativum positum P 22 l. y 627. Has oro notas Aristarchi esse scimus ex Apollonio Dyscolo de coni. p. 506 5 ἀλλα μὴν καὶ σινήθως ὁ ποιητὴς
ΠΩκ1LκIlsi αυτ p ποοσχρῆται coniunctione me, contra rationem,
quae enuntiationes γαρ habentes postponi iubet). καὶ Ου τουτοτεκμηριον του τοὐλογον ἀποδοκιsιάζεσθαι h. e. rationem nostram quam exposuimus, improbubilem esse), ιγε καὶ τα τοιαυτα Ἀρισταρχος παρεωσατο . . . . ειωσατο cod. 0 παρεσομειωσατο)ως, νατεθειμένα λιηρικὴν συνηθεία καθότι καὶ ἐπ αλλων πλεαστων ἰδιάσαντά τινά ἐστι παρ αυτ p. - 38 ni διπλῆh. . τι ἀθροοι επι τοι τριων αρχὴ ra ἐστι πληθυντικο αριθμοι ἀτρία. At Herodianus: Ἀρισταρχος δασυνει, φάσκων τι Cth πλήθους ο ρει αριθμος quod vero nec Lehrsius inter Herodiane recepit nec Leniatus v. Lentgii praef. p. LXXX λ. -
τοτ εον. At Didymus: υτως αἱ Ἀριστάπου χροος ως λογος βουλεται δε διηγρῆσθαι τὴν ευθειαν. ζνωστος ὁ γραφειχρως εἰσago. Eadem consensi Aristonicum inter et Didy- 10 mum vel Herodianum de Aristarcho testantes II 56 3 . N 359. E 499 500. 53. Et possum plura asserre. Sed satis actum
Sequitur ut animadvertamus, ab Aristonico sola tertia persona verbi indicari Aristarchum ne nomine quidem addito. 449 ἀθετουνται στίχοι, - υμερον ὁ ἐν τοις περ του ναυστάθμου ἀπολογειται At τα περ του ναυστάλι o Aristarchi esse, scimus ex K 53. Et plus duodecim praeterea notae positae προς α περ του ναυστάθμου 269 ἀθετουνται στέχοι
δ', τι διεσκευασιμένοι εἰσὶν - ἐν δ ιιὴ δοκῆ λυσεως τι ει-οηκέναι l. ἡπορηκέναι - Aristarchum significat. Eodem pertinet quod ἀθετουνται dicere solet simpliciter intelligens: πώρισταρχου v. oli. p. CCLX ). Patet iam ex iis scholiis, quibus postremis usi sumus. Patet ex aliis, ut 429 cl. I 395.
- 444. Nec videtur esse cur praetermittam 41 806. 22. 1li ἀθετειται. Ab Aristarcho laetum esse discimu ex Apollonio lex Hom. s. resia Nec in his diutius morabor. De προη- θετοῖντο α Ἀριστοφόνους vel προηγε et oviso πὸ Ζηνοδοτου, quo sexcenties scriptor noster utitur, quo ipse testatur Aristar-
19쪽
l Aristonici liber de notis Aristarchi.
9cheas sibi atheteses exponi, susscit lectores remisisse ad Wolfium Prol. p. CCLXXI. 6. Mihi enim his omissis, quibus re confirmetur, quam sibi singulis quisque paginis experiri potest, ad ea properandum
est, quae nisi recte iudicata contrarium suadere vel etiam testari videantur. Primum illi considerandi loci, quibus pro vulgari suo ν διπλῆ τι vel τὰ σημειον ἔτι utitur hoc σημειου- ταί τινες, quae nos vox ab Aristarcho ad alios ducere videtur. E 253 γε-aiον συιειουνταί τινες τι υτιυς ειρηνται ἐγγενές, πατριον. θυειοῖ Prcti δἐ καὶ τὴ ὀκνεα δ' -ων 255 ἀντὶ του κνηριυς εχ o. τινἐ δἐ ἐπὶ το φοβου τιθέασι τὴν ὁκνον verba τινἐ δἐ - τον ἔκνον Friodlaende ab Aristonico abiudicavit . Z 131 σηριειovisa τινες ὁτι υ περὶ θεου του Λιονυσου διαλέγεται. 419 Οἰνεῖς μέν shuειοὐνταί τινες λι προς τὸπ πον ἀπήντηκεν. 472 π κρατὴς κορυθ' rueto σνγυει- ο ταί τινες oveto δια τι τὴν τραγικὸν Ἀστυδ αντα παραγειν τὰν 'Ἀκτορα λεγοντα , δε ξαι κοινην tio προς πολεμον ὁ καὶ