장음표시 사용
61쪽
o.scriptum est cepisse diluuium die 17.mens' mex Hebraica & Chaldaica lectione constet illud cepisse die i . mensis 1. ut etiam illi assirmant. Itaque si ut illi alui die is i. in motibus arca coquieuit, cum sit certissimum, eam a .mensis I. consedisse postquaa die I . mensis a. aquae operuerant terram, detra hendi sunt io. dies ex numero iso. Vt relinquantur Pro f. mensibus I o. dies tantum : qui per s. diuisiconstituunt singulos menses 28. dierum duntaxat.
Sed interim tamen quod viri illi eruditissimi non
aduerterunt numerum 3o.dierum in illis mensibus defendere poterat textus ratio: non enim scriptum est, ut illi asteuerant, arcam die primo post iso. dies consedisse, sed aquas minui cepisse. Ita ut 27. mensis, io. scilicet die post iso. dies arca constiterit. Et stae cum is . cubitorum altitudine aqux montes excelsissimos superarent, vix credere dignum est tantas congregationes aquarum tam breui mo, inento essiuxille ut eodem ipso die quo minui ceperant, in montibus arca conquieuerit. Sed potius die io. quippe cum non nisi post 7. menses ab eo die terra exsiccata fuerit: Sed esto menses Hebr orum tunc temporis fuisse ueo. dierum: ergo nui'. Iam lunaris anni formam habuisse non sequitur, cum graecorum menses hoc est, so. dierum diu fuerint:cum tamen constet, eorum an num fuisse lunarem. Existimabant enim veteres
lunae cursum confici so. dierum spatio. Sed poste sitas, hoc est dies adiectitios, seu interca. lares ri solis dc lunae rationes accommodar t, Vt
62쪽
dicetur. Quod x ero attinet ad ra. praesectos Dauidis & Salomonis, qui vicissim sitis mensibus praeerant, nihil obstat qubniinus seruato vicissitudinis ordine,unus ex illis tr. praefectis mensi embo. yrnaeo quem lunaris cursus desiderabat, praeesset.
Cum enim annus communis lunaris ia. talitum
mensibus constet, non sitit opus decimum tertium praefectum instituere, ut mensi embolimaeo, qui post triennium tantum occurrebat praeficeretur. Sed quod menses Hebraeoru lunares fuerint Mosis temporibus, colligitur ex textu ipsius Mosis Deuter. cap. 2I vers i3. ubi icreach quod vul-gb lunam significat, pro mente posuit, Vt ex Vtram Versione tam 7o. interpretum quam B. Hieronymi patet: qui quide quod Moses lunam dixerat, mentem verterunt. Quod in multis etiam aliis scripturae locis reperitur,ut apud Zachariam cap. Ii vers&I. regum cap. v. versic. 3 . & 38. & cap. 8. eiusdem libri vers. a. Idem quoq; obseruatum ante Dauidis
tempora ipse Dauid leuatur psalmo 8o.ubi de festo tubaru itoques, quod primo die mesis septimi celebrabatur , ut scriptum est Leuit. cap. 23. & nu. cap. 1'. appellat eum diem noviluniu lunaru,his verbis:
thichou bachodesset, quae verba τα
interpretes verterunt inλπισαπι - νευ νὼ --S. LBuccinate in neomenia tuba: vel ut vertit D. Hieronymus ex Hebraeo,quod ide est,clangite in neomenia buccina. Neomenia autem Grςce noviluniusgnificat, sicq: etiam a latinis usurpatur. Iosephus quoque Iudaeus , qui temporibus Apostolorum vi
63쪽
rit, &cuius scripta dethonstrarit eunt de gehese
sicerdotum apprime versatum in traditionibus veterum Hebraeorum, anni lunaris formarii ad tempus Mosis retulit cum ait lib. 3.antiquid caprio. Legis praeceptum esse ut i . luna primi men immolaretur pascha. Atque eo ritu legem obseruatam fuisse.manifestum est ex lib. 3. Estrae cap. I. ubi ait Iosiam immolasse pascha in Hierosolyma I . luna primi mensis,&ex Ecclesiastici cap. 43. ubi Iesus filius Sirac ait. A luna signum festiuitatis: tu minare quod minuitur in consummari e. Men. sis secundum nomen eius est crescens mirabiliter in consummationem. Et licet Moses cum de paseliate locutus est, non dixerit i . luna: id tamen si gnificauit quado i . diem, quod idem erat, ex pres.lit. Nec enim ei opus fuit apud populares suos in re notissima alia delignatione uti. Quo vero tempore cyclum sirum quo nunc ututur ordinaritit men. semque V eadar intercalarem instituerint, non satis ex eorum scriptis liquet. Sed verisimile est Mo.
sim diuino spiritu assutum, omniq; sapientia prae. ditum,a quo AEgyptij ab iis Graeci literas didice
runt, astrorum motus non ignorasse, & ad Solis de lunae rationes direxisse annum qui tot diebus sacri re mysticis a Deo statis 3c indictis designatus esset. Et licet de embolimaeo mense scriptura menti nem non faciat,nobis tamen,si aequi eius interpretes esse volumus . coniiciendum rςlinquit. Si enimi apud illos lunares menses fuissent sine ullo intercis
sati, contigisset sepissimEvt media 111ieme pascha
64쪽
εccurreret QDd si accidisset, quomodo in mense nouarum frugum pascha celebrarent,vtExodi cap. 3 3. & Deuter. Cap. 16. praeceptum erat Z & quomo do paschali teinpore nouarum frugum manipulos offerrent, uti cuit. cap. s. fuerat edictum Z Necesse fuit igitur post triennium , vel forte etiam quandoque post lasennium, mensem intei larent adiicere, ut ad cursem solis, ad quem tempestates anni diriguntur, hanaris annus reduceretur. Quem vero cyclum temporibus Mosis habuerint ad eanet aequationem faciendam, plane ignoratur. Ioannes quidem Lalam antius doctissimus medicus in libro
de anno exterarum gentium existimat mensem intercalarem Hebraeorum fuisse dierum 33. dc tertio quoque anno delebratum: ut pote conflatum exter I i. diebus, quibus 3. anni lares totidem lunares annos serὲ fit perant: qualem etiam mensem intercalarem apud Persas dc Arabes suisse scribit, nec non aliquandiu apud Graecos, ut probat ex Libanio interprete in orationem Demosthenis contra Androtionem. Quae quidem sententia mihi probabilior videtur, cum solis excessus supra lunam eb sese recidat, ut supra num. 6. exporuimus. Constat autem Iudaeos multis abhinc seculis cyaclum I9. amiorum usurpasse similem ferme nostro
lunari cyclo Dionysiano, de quo postea dicetur: quo quidem spatio septies mensem V eadar interca-:
larem adiiciunt , ut patet ex eorum calendario i Qv d munae illa dies fuerit. num.8. I.
Onebrardus initio su Chiones et i ext ex bii
65쪽
ro Iaco 3I PINONI Abraham in 7. Danielis, Hebraeos i Mirco annum
inchoasse amense Septembri. qubd crederent eomesa se orbem conditum esse. God tmen astro. nomis no placet, qui mundi primordium ducunt amense Martio, scilicet ab aequinoctio vςrno, cum Sol ingreditur Frimum gradum Arietis: auius sen
tentiet astronomorumVirgilius poeta iliam dii
Graecorum menses fuisse lunares, vel ex eo colligitur, qvbd primus dira mes. mensis νευ sin vel νε εμι itie hoc est noua luna,diceretur,mensisque etiam
vocaretur apud illo Mik, quasi/ιώκ, qudd lunam si gnificat. Deinde olympicum certamen,quod quaa in quoque anno apud Elidem Graeciae ciuitatem celebrabatur, fiebat in plenilunio, seu is die mensis Boedromionis: & ad eiusdem mensis novilunio anni incipiebant: ut ex Pindari interprete notat Scaliger lib. I. De emendat. temp. qui quidem tamen nititur probare aduersus Gazam ex Herodo . to Aristotele, Get corum annum non fuisse luna rem, hoc argumento quod metues Atheniensuimso. um taxint, ex qaibus, I sci et , compo
66쪽
nitur annus 36o. dierum. Sed hoc mirum videri non debet, cum, ut iam diximus, veteres diu existi. marint Lunae cursum confici so. dierum spatio. Et certe trigesimu diem non modo attingit, sed pluuouam dimidium conficit: atque ideo dies ille trige,
limus ex instituto Solonis ενη ό νεα dicebatur. i. V eatus &noua: ut significarentium Lunam veterem
finiri & nouam incipere: ut notauit Plutarch. in Solone. Quod etiam ex Platone in Cratylo colligi potest, ubi hanc esse Anaxagoreorum sententiam refert, & ex eisdem verbis etymologiam
ducit, nempe ex αλια νεον ὴ εννον, Vnde dicit αλαεν-
νεοαε αν legitimo vocabulo dici posse, sed multis
percbiit actionein literarum σε - , vocari. Post ea autem dies adiectitios in fine cuiusque anni ha buet unt: ac deinde menses plenos & cauos:hoc est alternis 29. dc so. dierum: atque etiam embolimos seu intercalares, ut refert Macrob. lib.)I. Satur. cap. 13. ut ad Solis dc lunae rationes annum sutim dirigerent. Prima quidem Graecorum epocha te traeteris,hoc est quatuor annorum fuit,incipiens a
solstitio aestiuo: eique multo magis lunaris. quam solaris, ad ludicrum olympicum obeundum in honorem Iouis Olympij introducta, constans diebus I 7. mensibus o. lunaribus, cauis & plenis; ac praeterea mense uno 3 i. dierum: vel ut Scaliger putat, quod eodem recidit, constans o. mensibus aequalibus 3O. dierum,ac praeterea diebus 7. νουσαις, in fine cuiusque anni distributis. quidem periodus dic bus i . breuior est tetraeteride
67쪽
IAcosi PI NON Is Issari Iuliana, quae cona pletur diebus ior. Quod autem diximus annum Gucorum incipere a solstintio aestiuo, intelligendum est a solstitiali tempore: ab ea scilicet lunatione quae proxime solstitium seqquebatur: quandoquidem in anno lunari mensis embolimaeus pati non possit, ut eodem semper die vel mei; se aequinoctium fiat: unde fit ut apud ai thores qua idoque ita eidat in Hecatumbaeonem A Metageitnionem, sicut dc in Boedromionem.
Harpalus philosophus vitio Tetraeteridis deprehenso,primus Graecorum ad lunae & Solis ratimes annum redigere conatus est, & Oetaeteridis siue
8. annorum cyclum construxit, ex duabus Tetraeteridibus Olympicis : quibus etiam aliuna mensem embolimam addidisse ex eo colligitur, quod illo
quantitatem anni sularis dierum 30. l. definierit, ut testatur Censorinus in libro de die natali, cap. 19. Quod enim eo loci apud illum reperitur H pali annum fuisse dierum 361. & horarum I 3. menudose ibi legitur I 3. prq ra. ut notauit Scaliger. Ita que fuit haec periodus dierum et ii constans 99. tu. nationibus , videlicet 96. communibus, & 3. embolimaeis, quas celebrabant in fiηe cuiusq; octei iiij, ut notat Macrobius. Fuit autem longior diebus r. octaeteride solari Iuliana, quae completur diebus apra. Quoniam pro diei quadrante nnuo Harpalus semidiem assumpsit. Nec etiam verari
lunae epocham est assinuutus, cum syzygiae tu, nareet numero illo dierum 19a . breuiores sint lici,
68쪽
nt ANNO ROMANO.ris ferme tr. Continent enim secundum cursum medium dies astr3. horas ιχ. min. I. sec. I4. ters.
Io. quart. F2. Quidam tamen scripserunt ut Diogenes Laertius lib. i. de vita Philosopli in Thalete. Thaletem primum inuenisse anni tempora eumCι in 361. dies diuisiste. Ex quo paulo minus eum er-xasse quam Harpalum manifestum est.
Huicce Meto occurrit ditio num. II.
De anno Metonico scribit Diod. Sicu. lib. I. sso. ruitque Metun circa Olympiadem 86. annis ante Christum circiter i. Hic cum existimaret Solem& lunam post i9. annos ad idem coeli punctum re dire, cyclum i9. annorum solarium composuit , in
. quem praeter ia. menses lunares communes 29. &3O. dierum , coniecit T. menses intercalares trice.
num dierum singulos, ac praeterea dies. .ex diebus quibus solaris annus lunarem stiperare puta batur, conflatos: suitque dicta haec periodus
i. decemnouennalis, ut ira loquar cum nostris compulistis, constans diebus 69 o. ut vult Censorinus cap. i8. Sed eam uno diei quadrante quem neglexit abundasse secundum vulgarem an ni Iuliani calculum sic colligitur. Anni 19. lunares communes ex diebus 3s . conflati conficiunt tala.
tum dies 671 i. quibus si addideris decemnoviesii. :. quibus solaris annus Iulianus lunare superat, qui essiciunt ais, J. Summa erit 6939. l. Differentia: . diei. modo autem verus calculus tun ris se , bς : 34sol eni in annis i'. dicetur postea nuH. 1
69쪽
Periodus Attica Calippica consecta ex 4. Meto. nicis, constitit annis 6. lunaribus, & ia. mensibus intercalaribus, ut ait idem Censorinus: ex quorum ultimo detraxit diem unum ob quadrantem illum diei, quem superfluum credidit i Metone assum, ptum fuisse. Nam post Δοβει notauit Hipparchm nu. Is. Hipparchus i s. annis ante Christum & 1oo. serὸ annis post Calippum deprehendit quadrantem an nuum diei qui praeter dies 36s assiimptus fuerat, integrum non eue: quia in annis 2Oo. annus iam an .
teuerterat coeli punctum a quo abierat, horis 16. siue duobus diei trientibus: futurumque erat ut in annis 3oo. solido die eodemque superfluo aberraret, ut notat Scaliget lib. 2. de emend. temp. Ita que nouam periodum constituit Calippicis, annis 3o . lunaribus constantem , & ita. mensibus intercalaribus, ut ait Censorinus, c . I8, ex quorum ultimo detraxit diem unum obfracta quaeda, quae iam ab eo tempore deesse credidit diei qua.dranti annuo. In quo sane non procul abfuit a vero, ut postea docebitur. Mirdri vehementer So-
Menem AEgyptium Mathematicum insignem qui anni Iuliani author fuit, ac deinde patres concilii Niceni tot eruditis viris praes*rtim Graecis & AEgyptiis sociatos, hunc errorem non deprςhendisse &Hipparchi vestigia neglexisse.
Censorinus cap. αo. it priscum annum Alban
70쪽
tum ac Romanorum fuisse io. mensium tam coriis
firmat authoritate Iunij Gracchani, piniij, Va ronis dc Suetonh: quibus etiam adst' lates Oubdius r. &3. fasto. Plutarch. In Numa dc Macrob. lib. I. Saturn. cap. Ia. Q certe vel ex eo probabile est, quod December qui erat ultimus anni a decimi vocabulo nomen habuerit et sicut& Quintilis postea Iulius dictus, qui est quintus a Martio. ostendit Martium primum suisse, antequam Numa Pompilius Ialiuartara& Februarium addere Hos autem menses conflauit Numa tum ex so. disbus,quos anno qui iam dierum erat,ad dit,ut adcursim lunarem annum reduceret et Tot enim dies, scilicet xs . lunationes Iz. comtunes negi scrupulis horariis essiciunt, tum extam ex s.
diebus quos ex mentibus paribus qui so. die rum eram, nempe Aprili, Iunio, Sextili, Sertem bri, Nouembri de Decembri, singulos detraxit, que ita duos illos menses iac dierum, Effecit. sed postea seperstitione Pythagorica longe tamen a
te Pythagoram dictus, ut annus numero impare cinis , ruperaddidit illi diem unum, quem Iami tio tribuit, sicque menses omnes impares remantarunt praeter Februarium: quod fuit necesse, ne I numeri, impareu integrum dierum anni numiarum parem facerent. Quod autem attinet ad denominationes mensium, ea ex Ouidio, Censeri. no, Macrobio decerpsimus. Nec sine admiratione venit in mentem,eas den unaticines Uec ad