Diui Clementis Recognitionum libri 10. ad Iacobum fratrem domini, Rufino Torano Aquileiense interprete. Cui accessit non poenitenda epistolarum pars uetustissimorum episcoporum, hactenus non uisa, eorum qui ab hinc an. 1200. Romanae ecclesiae praefue

발행: 1526년

분량: 294페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

PHILIPPUS EN GENTI NVs POMTA LAUREATVS IN AEDITI OaNEM D. CLEMENTIS.

I ueterum praestant ueneranda votivnina patrum Ut fides reddantsecula qua V statum. Haec sunt e cumulo pm ius spectanda, tutas Quae pia commendat, posteritas probat. Talia Clementis siquisseratesedisti si, Nunquam iudicio talitur ille meo. Ausoniam tamen hinc laeti res ponite libram, Semper enim Iam haec non sitit aequasi . Hoc est iudicio patres saudare superbo. Hoc est statui deterere ingenijὸ licet haec notha sent, teris inuisa repulsi.

id nolint manes Clamentis,& illius a quo sunt mutata toga pallia Romulea. Noluit hoc etiam clivi mihi cura Sichardi.

Eruta uix tandem qui monumenta A sit.

12쪽

RUFINI TORANI

A . V I L E I E N S I S IN CLEMENTIS UEutustissim atque eruditisssimos libros Praelatio,

ad GAUDENTIUM episcopum. In I quidem G A V D E N T I nostroru decus insignedo storum,tantus ingenii uigor, imb tanta spiritus gratia est,ut si quid a te etiam quotidiani eloquη more diicitur, si quid in ecclcsia declamatur, id in libris haberi, N ad instructionem tradi posteris debeat.NOS tan .eir: quos N ingenia tenuitas minus promptos, &senostatim tardos reddit ac segne opus quod olim uenerad memori P urgo Sylvia iniunxerat, ut CLEMENTEM noluae linguae redd remus. Itu deinceps iure haereditario poscebas,licet multa post moras, tam n aliquando restituimus praedam, quam,ut opinor, non Paruam ,Gra corii bibliothecis erept. Inostroru usibus 8c utilitatibus conuectainus,ut quoqpropriis non posIiimus, peregrinis nutriamus alimoniis.Nam & solent suaviora uideri peregrina, interdum uero& utiliora. Denique peregri num est pene omne quod medelam corporibus coseri,quod morbis ocet currit,quod uenena depellit. Itidaea baliami lachryma, Creta coinam di, clamni mittit Arabia aromatili floresis spicam nardi India segetem me, tit quae ad nos etiam, si aliquantulo quam proprius ager attulit si actiora perueniunt, odoris tameia gratiam,vimo medendi integrὴm smiant. Suscipe igitur anime mi redeuntem ad te C L E M E N T EM nostrum. Suscipe iam Romanum: nec mireris,si forte tibi in eo minus selito floridus eloquentiae uultus appareat.Nihil interest dummodo sensus idem sapiat, peregrinas ergo merces multo in patriam si idore transitellimus,et nescio quam gratus me ciuium uultus accipiat,magna sibi gratia spolia deferen, tem,& occultos sapientiae thesauros; tostr. D linguae claue reserante. Sed Dotis tuis faueat deus, ut nullus nobis sinister oculus, nec culti quam liui dus occurrat aspecitus.Ne extremo prodigii genere, cum nihil inuideant illi quibus aufertur: liuescant tamen inti quibus consertur. Aequum est sane tibi qui haec etiam Graece legeris ne serte in aliquibus minus a norbis seruatuin translationis ordinem putes interpretationis nostrae indiis re conliliti. Puto quod non te lateat, CLEMENTIS huius in Graxo eiusdem operis A flai ἐων hoc est, ccognitionii, tuas aeditiones haberi,

13쪽

dum Pauli epistola ad corinthiosulariis

duo corpora esse librorum, in aliquantis quidem diuersa, in multis tamen ciusdem narrationis.Deniq; pars ultima huius operis,in qua de transforma: tione Simonis resertur, in uno corpore habetur,in alio penitus non habetur. Sunt autem & quaedam in ulmo corpore de ingenito deo,genitoq; dissima, H de ali js nonnullis , luar,ut nihil amplius dicam, excesseriint intelligentiam nosti am. Haec ergo ego tanquam quae supra uires meas essent, aliis reseruare malu quam minus plena proterre. In caeteris autem quantii potuimus, Op ram deθimus,non selu a sententias,sed ne a Disonibus quidem satis, eloquustionibus* discedere. Quar res quamuis minus ornatum, magis tamen fide: Ie narrationis reddit eloquium. Epistolam sane n qua idem CLEMENS ad IA COIIVM fratrc domini scribti,de obitu nuncians P E T R I & quod se re Iiquerit successerem cathedrae & doctrinae suae. In qua etiam de omni ordisne ecclesiastico continenlr. Ideo nunc huic operi no praemisi,quia & tempo/re posterior est,& c lim .i me interpretata atque aedita. Sed quod in ea nono nullis sertasse uidebitur in consequens,si hic explanetur,non puto abstirdum uideri.Quidam enim requirunt, quomodo cum LINVs Si CLETVS in urbe Roma ante CLEMENTEM hunc fuerint episcopi. Ipse C L E M E N Sad IA C O B V M scribens, sibi dicata PETRO docendi cathedram traditam, cuius rei hanc accepimus csse rationem, quod LINUSNCLETUS HOrunt quidem ante CLEMENTEM cpiscopi in urbe Roma, i superstute PETRO, uidelicet ut illi episcopatus curam gererent,ipse uero apostolotus impleret officium. Sicut inuenitur etiam apud Caesaream secilla,ubi cum ipse es let praesens, Z A C H A E VM tamen a se ordinatum ha bat episcopum: Sc hoc modo utrunci uerum uidebiatur,ut Nilli ante CLEMENTEM numeretur episco

pi, R C L EM E N S tamen post obitum PETRI , docendi susceperit sede. Sed iam uideamus, scribens IAC O A O seatri domini opearis sui C L E M E N S ipse, quod

sumat narrationis initium. Reci rutionum

14쪽

ῖα RECOGNITIONUΜ

DIVI CLEMENTIS AD IACOBUM FRAatrem Domini, LIBER PRIMVS, a Rufino Torano Amusiciense e Gratam in Latinum uersus.

i GO CLEMENS in urbe Romanarus, exprima aetate pudicitiae studium gessi. Dum me animi in tensio ut uinculis quibusdaselicitudinis&moeroris annexum teneret. Inerat enim mihi cogitatio incertum sane unde initiu sumpta it crebro enim ad memoriam meam conditionem mortalitatis ad

ducens imulsi, dis uens utrum ne sit mihi aliqua uita post mortem,an nihil omnino postea sim suntrus: Si non fuerim antequam nasinoe: Uel si nubia prorsus uitae huius erit post obitum recordatio: Et ita immensitas temmis ris cuncti obliuioni, ac silentio dabit, ut non Blumnsi simus, sed neque quod fuerimus,habeatur in memoria.Sed & illud uersabatur in peetore, quando iactus sit mundus:aut si omnino fustius sit,uel antequam fieret quid erat: an uero lasemper fuerit. Nam certu uidebatur,quod si essetfaetiis esset pro sto siluendus:&si luatur, fiditerum erit, nisi sorte obliuio cincita&silentisi i traut forte aliquid erit, quod nunc isaure mortalium non potest mens. Hare:& his similia, nestio unde,indesinenter animo reuoluens, nimietate moeroris ineredibiliter tabetabam.Et Uiod est grauius,si quando resipueram huiusti, modi curas,uelut minus utiles cogitaba: ualidiores in me su us selicitudinu surgebant. Inerat enim mihi comes optima,quae me quiescere nosineret, IMMORTALITATIS C UPIDO . Ut enim post rem exitus docuit,&gratia dei omnipotentis ostenditarare me animi intentio ad inquisitione ueri tatis,& agnitione uerae lucis adduxit.Ex quo tactu est, ut lugerem postmodueos, quos prius ignorans aratos credebam. Igitur cum a prima aetate in hii iuscemodi animorii intentione uersarer cupiens aliquid discere, philosephoarum Uequentabam scholas, ubi nillil aliud quam dogmatum adseritones, &impugnationes,uidebam Ni sine fine certamina: arte syllcvsmoru conclusionumque a tari uersutias. Et siquandoquidem obtinebat hic sermo,quod im . moras esset animagratulabar: Siquando uero arguebatur quasi mortalis, cum tristitia discedebam: neutrum tamen in corde meo firmitudinem uerita, tis tenebat: sit hoc tantum intelligebam, quod sententiae ac dissinitiones rerunon pro natura siti, ac ueritate caussarum, a pro ingenns desendensi, falsae imaginarentur, aut time: emp magis in pro do potioris cruciabariquoda a.

15쪽

4 RECOG. DIVI CLEMENTIs AD IACOBUMG necp aliquid ex his quae dicebantur, tanquam firmu tenere poteram,necpabiicere desiderium requirendi: sed quanto magis negligere conabar ac si meare,tanto ardentius,ut supra dixi, uelut cum quadam uoluptate latenter inrea pens huiuscemodi cietitatio mentem atque animia possidebat. Coangustii tusa tur inuentione rerum; iebam apud memetipsiam: Quid inaniter labor mus,cum manifestus sit terminus rerum Si enim post morte non ero, nunc

sit perfluo crucior: Si uero erit mihi uita post obitu emus illi uitae siti tem. poris motus te sorte his quae nuc patior,aliqua me ibi tristiora excipiat, nisi pyriphlege. pie ac brie uixero,&secundum nonussorii sententias philosephoriit nigritomim Phl totis fluuio uel tartaro, ut Si lius&Tityus ed&Ixionac Tantalus' μ' a ternis inserito supplici is tradar, & rursiis mihi ipsi respondebam. Sed haec sabulae sunt: aut si ita est in rebus dubiis,praestat pie uiuere. Sed iterum repitabam mecum,quomodo possem sub incerto iustitiae praemio a peccati me libidine continere: maxime cu etiam quae sit ipsa iustitia,quae deo placeat,apud me habeatur incertii. & necp si immortalis sit anima, ac sit ea quae aliquid si laxare possit, noscam, ne* quid certi futurii sit noueram: nec tamen quiescere

ab huius modi ccstationibus possum. Quid igitur agam et hoc secia, Aepyni: 'Ha ptum peta:ato ibi Hierophantis uel gphetis qui adytis praestant,amicus estia

sacerdomΑρο clari& pecunia ab eis inuitatu magum precabor,ut educat mihi anima de ina semis, per eam qua Necromantiam uocantitan* de aliquo negocio cosulere cupienti:mihi uero haec erit consillatio i immortalis est anima. Probatio auto animae quod immortalis sit, no ex eo quod loquitur erit mihi certa, uel ex eo quod audio ed ex eo O' uideo, ut oculis meis cernens eam, cerussina de re liquo immortalitatis eius tentia teneam. Nechenim ultra poterit ueritate Dilus,uerborum talacia,& auditio incerta,turbare. Veruntamen hanc ipsam deliberatione meam retuli ad quenda familiarem meu philosephu, qui mihi consilium dedi ne hoc facere auderem.Siue enim,inquit, euocanti mago noobediat animadu post haec tanquam nihil esse putans post mortem, desperas bilius uiues: Quippe qui&inlicita tentaveris.Si uero&alio ibi uidere tibi uisus fueris,quae tibi religio aut quae pietas ex inlicitis tradetur &impi j se exosum nan diuinitati hunascemodi n cium ferunt, Raduersari deum his, qui animas post abselutionem corporum uexant. Ego uero his auditis, pigrior quidem sum redditus ad hoc quod parabam, nec tamen usquequa paut desiderium ponere poteram, aut molestiam cogitationis a cere. Et ne longa utar narratione, cum his ego cogitationis meae aestibus agitarer, famari lia cis quaedam Pasim in imperio Tib Caesaris, initio ex Orientis partibus sui

seri pio,peruenit ad nos, N per singula conualescen uelut a deo bonus quidam nuncius misitis, unitiersiam replebat orbem, nec patiebatur diuinam uoluntatem silentio tegi. Distundebatur ergo per singula loca,adnuncians quod es quidam in Iudaea, qui fiampto a tempore ueris exordio,regnum dei euangelizaret Iudaeis,idi percepturos diceret cos, qui mandatorum suoriim,& d

ctrinae instituta smias it:ut autem sermo eius fide dignus, ac diuinitatis plea

16쪽

. PRATREM DOMINI, LIBER PRIMVs. nus este crederetur,uirtutes multas & signa ac prodisia mira Acere iusto ne Alti,dicebatur: ita ut tanquam a deo potest item ha s, sitrdos faceret auadire,& coccos uidere,& claudos erigere, atin omne ilafirmitatem, cuius Scydaemones ex hominibus Hugaret, sed Sc oblatos sibi mortuos suscitaret, te, prosos quoque eminus uidens, curaret:&nihil omnino esse,quod ei impossbile uideretur. Haec & horum similia processu temporis, crebris iam no rumoribus, sed manifestis quodammodo aduentantium ex illis partibus nun um firmabantur:& ipsa iam per dies singulos rei ueritas pates bat. Denique in urbe per loca conuentus fieri, & de hoc serimone tractisi, atque in admiraistione res haberi coepit. Quis nam is inci, qui apparuerit,uel quid nuncii adeo hominibus detulis donee sub eodem anno uir quidam adstans in urbis loco celeberrimo, proclamaret ad populum dicens: Audite med ciues Roma ni: filius dei in partibus adest Iudaeae, promittens omnibus uoletibus audire se uitam aeteri . Si quis tamen secundu uoluntatem eiusa quo missus est patris,aetias suos direxerit: propter uertimini a malis ad bona, & a temporalibus ad aeterna. Agnoscite unu esse deuin coeli ter cy rectore: in cuius iustis aspeetibus,uos iniusti mundum eius habitatis. Sed si uertimini,& secudum uoluntatem eius agitis, ad futum is ulu lienientes,& aeterni est Ethin, essibilibus eius bonis ac praemias perseuemini. Erat aute uir iste qui haec lo quebatur ad populu,ex Orientis partibus,mtione Hebraeus, nomine Barna bas,qui se etia unum eius discipulis esse dicere missumst, ad hoc, ut haec uollentibus indicaret.Quibus Noauditis, O reliqua multitudine sequieti coepi, dc audire quae diceret. Intelligeba sane qae nihil dialecticae artis esset in homi,

ne sed simpliciter 8c absin ullo dicedi fuco,quae audisti a filio det,ues uidis B;

exponeret. Adscitiones enim suas no argumentoru uirtute muniebat, sed uerboru & mirabiliu quae adnunciabat, testes multos,ex ipse etia circus ante populo, Iducebat. Ueru quonia ad ea quae syncere dicebantur,libe erannuere

populus, & amplectis, mone simplice coepit. Hi qui sibi eruditi uidebantur, uel philosephisidere homine, emere coepere hil Cismoru ui est tendiculas uelut ualidissima arma pserre. At ille interritus,& uelut deliramenta armitias eoru ducens,ne res sione quide d os eos iudicabat,sed ea quae Dp suerat exequebatur intrepidus. Dent pcu loquenti et,quida proposuisset, cur ita iactus esse culex,ut O sit animal exiguit,& c habrat pedes, insuper ei aduditae sint N alar: elephantus uero,cu sit immane aiatmes,ne alas habeat, quaatuor tantu pedes habeat. Ad haec ille, ne respicies quidem, is mone situ, que importuna spositio interruperat, continuata intentione peragebat. Hac sola admonitioe per finxtitis qua scp interruptiones addita, Nos eius qui misit nos uerba adtaq; mirmilia,adnuciare uobis in mandatis habemus,fidem in eoru quae dicimus no ex a metis arte quaesitis, sed ex uobisipsis producitis testiabus infirmare. Agno o enim plurimos adstare in medio uestieti, ex his quos unia nobiseu memini audisse quae audiuimus,& uidisse quae uidimus. Sit aut in uestra potestate ues recipere quae adnunciamus, ues emere. Nos enim

tuo ad populu

f erit. simplexor tis apostolorum erat.

17쪽

RECOG. DIVI CLAMENTIS AD IACOBUM. C quod uobis expedire nouimus,laceren5 possumus: quia nobis i taceamus, innanu est: vobis uero quae dicimus,si no recipiatis, micies. Sed 8c stultis propositionibus uestris respondere perfacile possin, si ueritatis discendat caussa quaereretis, de culicis dico atque elephistis dii bentia, sta nunc de creaturis dicere uobis aliquid,absurdum es Cum a uobis ipse omnia creator,& conditor boretur.Haec autem cum dixista uelut ex uno contaisu, indissciplinato ore omnes simul risum dedere, incutere ei uerecundiam, ac silentiuimponere cupientes, barbarum* & minus sanae mentis eum adclamantes. Ego uero cu haec ita fieri cernerem elo quodam nestio unde eplet ac relicimetis diu, oiose fit rore succensi flere non potui, sea cum omni libertate proclamans: Neistissime,inquam, deus omnipotens ab ndit uobis uoluntatem suam, quos agnitione sui praevidit indunos, si lex his quae nunc itis sanum sapientibus palam est. Nam cum uideatis praedicatores uoluntatis dei aduenis te, quia nullam smno eoru Grammaticae artis scientiam profitetur, I simplicishus impolitis stimonibus perserunt ad uos diuina mandata, ita ut omnes qui audiunt equi possint,& intelligere quae dictitur: idetis salutis uestrae ministros, Sc nuncios ignorantes,quia uenia,quiuobis periti & eloquentes uuidemini,condemnatio est, quod apud agrestes & barbaros habetur ueritatis agniti quae cu ad uos aduenerit ire quasi hospita susEpitur,quae nisi intemsperantia uestra & libido obsisteretxiuis esse & uem illa debuisiti, ut ex his D arguamini,quod no ueracitis amici & philosephi ed laetiuitiae sectatores, MManiloqui estis: qui ueritatem no in simplicibus uerbis des in uersutis & cassidis creari abitare,et innumerabilia uerboru prosertis,unius uerbi nequa*incio pensitanda. Quid em putatis futurum de uobis, vos 5 omnis turba Graecorum, si erit iudicium dei sicut iste dicit Sed nunc omittentes ridere in perniciem uestri uim hunc es deat mihi qui uultex uobis,quonia quidem lato latratu uestro obturbatis etiam eoru aures,qui salvi esse uolunt: & menates quae ad fidem paratae sunt,ad infidelitatis lapsum, uestris obturbationibus 'sep m declinatis. Quae uobis erit i unquam uenia, qui diuinitatis nuncium,promitarentem uobis agnitionem dei ridetis,& iniuriis assicitis et Quem utiwetiam si nihil ueritatis adserret, pro ipse tamen benignitatis e uos proposito, gratuacceptumo habere deberetis.Haec & his similia cum prosequerer,plurimus adstiatis populi stemitus concitabatur:dum atri uelut erga hospitem miscia,tione mouerentur,meum, sermonem cosequenter habitum probarent. AIq. petulantes,&stolidi in me quocppariter ut in Barnabam estrenati animi, ira, V ἡά,-cundiam concitarent.Sed cum ad uesperum iam declinaret dies, apprehensa Barinae. Barnabae dextera, obluistantem licet eum, ad meam tamen adduxi domum, atque ibi manere seci,ne quis sorte ex indocili uulgo inissceret ei manus. Alis quantulis igitur diebus una positi,disserente eo paucis,sermonem ueritatis lubenter audiebam: urgebat tamen profectionem suam,dicens se diem sesilam reluionis suae, qui immineret omnimodis apud Iudaeam celebratum, ibim de reliquo custas ciuibus ac statribus permansurum uidenter indicans iniu

18쪽

PRATREM DOMINI, LIBER PRIMUS. A Hae se horrore perculs im. Deniq; cum ego dicerem,tu mihi tantum eiuς uiri, quem apparuit se dicis,expone doctirina,& ego meis sermonibus tua dicta coponens,omnipotentis dei regnii,iustitiamin praedicabo N post haec si uolueris etiam nauigabo tecum alalde enim cupio uidereIudaeam,uobiseu fortas superpetuo permansuras. Ad haec ille: Tu,inquit,siquidem uidere uis patriam Bnostram,oc discere quae desideras,iam nunc mectim pariter nauiga: si uero te δ' aliquid telaei, signa tibi habitationis nostrae derelinquam, ut cum uenire uoalueris inuenire nos facile possis: ego enim crastino ingrediar iter. Qic ubi immobilem uidi Mescendi cum ipso usq; ad portu,ac diligenter ab eo signa quaed:x rat habitationis accepi, dicens ei: Quia nisi aliquantulti pecuni. v ncceitis rio mihi esset a debitoribus reposcendii, nihil omnino disterrem, uelociter inomen liuequar iter tuum.Cu haec dixit Iem,comendato eo attentius his qui ita, Di priverant, regressus sum tristis. Habebat enim me recordatio consuetudiuitis boni hospitis,& optimi amici. Diebus aute paucis remoratus his quardebcbantur cx parte aliqua profligatis: plurima enim festinandi studio negle

Caesiarcam Stratonis quae est Palaestiirae urbs infXima adpulsus sum. inq; de Miugat. Davi egressit hospitiu qu vrerem,rii more populi comperi, quod P E T R V Sciuidam illius qui in Iudaea apparuit. 8c signa multa ac prodigia diuinitus παsta inter homines ostedit,discipulus probatissimus, crastino cu Simone quo, dam Samaritano ex castello Gethonum habiturus esset uerborirna, qti estinanum certamen. Quibus ego auditis, rNabam demonstrari mihi eius lio,' spitium: quod cum reperistem, atque ante fores constitissem, ingerebam ianitori, quis nam essem, atque unde aduentarem: R ecce tiarnabas procedens, statim ut me uidit,in complexus meos corruit, gaudio lachrymans, atque apprehensum me manu, introducebat ad P E T R U M: Quem cum mihi emisnus ostendisset: hic est,inquit, P E T R V S ,quem tibi maximu cste in dei sapiuentia dicebam: cui* de te rursus sine ce statione loquutus sum. Ingredere igitur tanquam bene et cmnitus. Omnia enim quae in te sunt bona, uerissime co perit, es religi clam propositum diligenter agnouia, ex quo Sc summo deside .rio agitur, uidendi te. Unde magnum ei hodie munus meis te manibus oste ro,simul in oblato me ait: Hic est CLEMENS PETRE. At benignissimus P E T RV s audito nomine, adcurrens protinus inhaesit osculis meis, S post pes iuriis; haec cum sederesecisset me ait Eenefecisti praedicatore ueritatis hospitio rei tes puci.

cinere B ARNA B AN, nihilucrinis populi insanientis furorem, beatus eris. moutam

Sicut enim tu legatum ueritatis omni honore dignu duxisti, ita te quo* peregrinantem,S hospitem,ueritas ipsa suscipiet,& ciuem propriae urbis adscriis

tiam, aetemorum bonorum haeres scriberis. Nunc ergo ite labores expone, re mihi animum tuum: cuia sta enim de te R de moribus tuis BARNABAssdeli sermone perdocuit,quotidie pene R indesinenter bonoru morum meis moriani repetens.Et ut tibi breuiter tanquam unanimi iam amico quod in re

19쪽

8 RECOG. DIVI CLEMENTIS AD IACOBUMG est desii Si nihil est quod te impediat, iter age nobiscu,8c audi strinone uesritatis, quem habituri sumus per loca singula,ucpquo ad ipsam nobis perueniendum sit urbem Roma: & nunc tu si quid desideras, licito. Cumq; et ex is

suissem,quid ab initio propositi gesserim, N quomodo per inanes inusiis simidi edeo. quaestiones,& illa omnia quae tibi t domine mi I AC O B E in principias indis caui,uti ne eadem repetam,libenter promisi, in ipse me iter acturii. Hoc est enim,aio, quod cupidissime expetebam. Ueruntamen prius mihi cupio ra, η clam ' tioiaem ueritatis exponi,ut scianas mortali an immortalis est anima:& si imi i. ' mortalis, imina pro his quae hic agi ducati ad iudicium. Sed&quaesiti, stilla,quae deo placeat cire desidero.Tunc pra tereas factus est mundus, uel quare factus est:aut si siluendus, Nan in melius renovandus: aut si omnino post haec non crit mundus.& ne per singula progrediar, haec atque hora si,pETRus ad milia ut se habeant,dici mihi uelim. Respondit ad haec PETRUS: Breuia climmim. te inquit,ubio CLEMENS reru scientia tradam,R aus in iam nunc: Voluntas.consilium dei latuit homines muliis ex caussis. Primo quidem M inπstitutione mala pro sedalitatibus pessimis,pro consuetudine nequam, P co/loqui js non bonis,pro praesumptionibus minus rectis: pro his, inquam,oomnibus, primu error is,inde contemptus: tum infidelitas Sc malitia auarisia

quoque,& uana iactantia,allain his similia mala uelut firmus quida immeris sus,uniue sana mundi huius domu repleuit, Sc habitantibus intrinsecus inaevi u istia c. conditorem suum, pectu liberum non dedit,iaeque quae ei essent plamia quida , citra pervidendi. Quid igitur his qui sunt intrinseciis conuenit nil, ut ex inti

permitta nos timis priccordiis clamore prolato,auxilium invocent eius, quem selum doMm fumo nyleta non claudit,& accedens aperiat ianuam domus, quo posssit stimus quidem qui intrinseriis habetur, cludi.Lux uero selis quae extrinsecus resplendet, induci. Hunc ergo qui ad auxiliu domus aligine ignorantiae,&uitioriistimo repletae, perquiritur illum esse dicimus,qui appellatur uerus propheta: qui solus inluminare animas hominum talest,ita ut oculis suis, uiam salutis euidenter inspiciant. Alter enim impossibile est de rebus diuinis aeternisin cognoscere,nisi quis ab isto uero propheta didicerit: quia sicut ipse paulomae memorabas,fides rem,caussarumw sententiae,pro ingesiaris magis defendentiu pMerantur.Unde & eadem caussa nunc iusta,nunc iniusta putatur: & quod modo uerit uidebatur,alterius adsertione falsum uidetur: ista de caussa religionis, ac pleratis fides,ueri prophetae praesentia postulauit. ut ipse nobis diceret de lingulis, prout se ipsa ueritas habet. R doce, ret,quomodo oporteat de singulis credi: R ideo ante omnia fidem prophet. Iovinis 4. tae Omnes cum Gaminatione oportet probari: quem cu cognoueris uere esse

Probisi fiunt prophetam, de reliquo cuia sta ei credas, oportet: nec ultra discutere eum ' re per lingula quae docuerit,sed habere firma cisanista quae dicit,quaein quam uis fide suscipi uideantur,antehabita tamen probatione creduntur. Cu enim semel ex initio prophetae ueritas examinata conmaerit,reliqua demu fide auo di ita sunt & tencnda, aeum doctorem esse iam constitit. sicut certum

20쪽

PRATREM DOMINI, LIBER PRIMUS. st, est, ructa secundu ueritatis regulam teneri oportere, quae ad diuina senten is refices' tiam spelut ita indubitatu est a nullo alio nisi ab ipis solo i scribi posse:quod sciriueriim cst. Et his dicis,tam mihi aperte,& tam lucide, tuis iste esset prophe ita: 8c quomodo inueniretur, posuit ut ego mihi ante oculos habere, ina inu contrecitare uiderer, probationes,quas de prophetica ueritate protulerat, ingenti in stupore deficerem,quomodo ea quae omnes quaerunt,ante oculos polita nullus uidet. Unde iubentem ea, quae ad me loquutus est, in ordinem rediges librum de uero propheta scripsi, nam de Caesarea,ad te, ipso iuα Lorecim hibente ransmisi. Dicebat enim mandatule acceptile abs te, ut per singulos ani tis deuersi onos .siqua essenta sedi sta gestam,ad te descripta transmitteret. Interea initio sermonis fui,quem primo die habuit ad me de uero propheta,& de atris pluurimis cum me instruxisset plenissime,addidit etiam haec: Uide,inquit e re Iiquo, 8c interesto tra statibus meis, quos, squando necessit attulerit, habebo cum his qui contradicunt,aduersus quos disputans, etiamsi serie inserior uises iacto,non uerebor,ne serie tu de sis quae tibi a me sunt tradita in dubiuuenia quia etiam si ego uisus secro seperari, iasi tamen idcirco ea quae nobis uerus propheta tradiciit,infirma uidebuntur. Spero tamen quod nec in disputationibus superemur, si modo rationabiles sint auditores Sc amici uitatis, qui discernere ualeant uim,sipediemin uerboru es agnoscere,qui mo ex arte sephistica ueniat non ueritatem contincias, sed imaginem ueritatis: Sc quiti sit.qui simplicite ac sine seco prolatus, omnem uim non in specie Sc omam. i. sed in ueritate & ratione possideat. Ad haec ego: Omnipotenti,inquam deo gratias ago,quia ut optaui Sc desideraui, instructiis si,m. Uerii nomen de me intantii esse debes secti rus, quod de his quae didici abs te, in dubiu uenire non possim,ut si tu ipse uelis aliquando fidem meam a uero propheta transferre omnino non possis: quia pleno

spiritu hausi quae tradidisti:& ne putes magnu ubi me aliquid polliceri,quod ab hac fide negem me poste transferri. Certu est apud me,quia quicunq; ho,

minum hanc de uero prophcta acceperit rationem, dubitare ultra de uerita, te nullatenus poterit.st ideo confido de hoc diuino dogmate coclitus dist nuto,in quo omnis ars malitiae superatur. Aductius prophetiam ctenim neque

ars ulla stare secticit, nem sopissmatu, syllogismoriamin ueritiae. Sed omnis qui audierit de uero propheta,necesse est ut statim desideriti capiat ipsius uedritatis, nec ultra sub occatione ueri quinendi,diuersos patietur errores. Pro

pter quod domine mi ὁ P E T RE,nolo iis ultra selicitus, tanqua de eo qui ne, sciat,quid acoeperit,&quantussibi commissium sit muneris: certus esto quod scienti Sc intelligenti gratiam contulisti,nec facile postum decipi,pro eo quod quae diu desideraba, cito uideor adeptus. Potest enim fieri ut alius desiderans

cito adipisὰitur,alius nec tarde ad desiderata perueniat . Et PETRUS, his ἱme auditis: Gratias ago,inquit,dco meo,& Pro salute tua,N P requie mca: . ualde enim deledior, quia intellexisse te uideo, quanta sit uirtutis propheticae . magnitudo,&quia,ut ais, nec si ego ipse cupiam,quod absit, potero tetranu . .

SEARCH

MENU NAVIGATION