장음표시 사용
281쪽
JUS ROMANORUM PUBLICUM ET PRIVATUM
283쪽
D litati ratio. DIvi Augusti acta faciemque iuris Romanorum publici & privati, quae,
cum ipse rerum potiretur, fuerit, exponere animus erat. Cujus tra lationis initium non altius quam a sexto ipsius Consulatu repetendum esse videri posset. Ceteros enim annos a nece Zelaris usque ad a. u. C. DCCXXVI. triumviratus fere occupat, maximaque rerum omnium petaturbatio . ut qui juris illorum temporum hiltoriam texeret, non legum faciem delineandum, sed trium hominum libidinem & furores describendos sibistinasisse videretur. Postquam vero M. Antonio ad Actium victo , Lepidi etia1n auctoritate obsolescente summa rerum sed Caesarem Octavianum venerat.
ipse is sexto demum Consulatu potentiae securus quae Triumviratu jusserat. - abolexit OaJ is & tuncis Pace data terris animum ad civilia vertitis jura suum, legesque tulit justissimus auctor Ob IAtque uti rectius de Triumvirorum aetate usurpari potest , quod de temporubus Cassarianis jactasse Cassium Appi ANus auctor est sc J . Πι -
iacies, quando restituta vis legibus, judiciis auctoritas, senatui majellas, I ges latae salubriter , utiliter emendatae sunt s d J. Itaque non magnopere laborandum videbatur de iis temporibus, quibus ob armorum strepitum situ re leges, aut de iis juribus. quae turpissimis Triumvirorum consiliis fixa.pacara post republica aemulisque remotis Augustus refixic At sunt tamen, quae
se J A P P i a N. de best rivia. Lib. III. p. IoacsdJ VELLEI. PATERC. Lib. II. cap. LXXXIX.
284쪽
de nec in his temporibus exponendis operam ludi persiuidere queunt. Praeterquam enim , quod aliquando juvet lata legum in turbato rcipublicae matu nolle; tum etiam non omnia quae sub Triumviratu ltituta sunt, cum eo statim exlpirarunis sed quaedam utiliter cauta nec ab Augusto cum ceteris abrogata diuturnam obtinuerunt auetoritatem. Jam tum quoque in multis tundamenta luitus monarchici jacta sunt, quibus summa, quam sensim sibi comparavit Augustus, potestas inniteretur. Quamobrem operae pretium nos
lacturos existimavimus, si lacto ab Idibus illis Martiis initio historiam juris publici & privati, quo tunc usii lunt Qtiirites, paucis peti equamur S. II.
Octutius tu D. Iulii tectamento arrogatus. suae jura competierint ara guto per totamentum aute latam legem curiatam.IT A du g ut primum, quoniam Augusti praesertim acta exponere comsilium eli, ab eo ordiamur , quod ipsi reipublicae capessendae & ad summani potestatem adipirandi occasionem dedit ; satis inter omnes conflat , Octavium nostrum testamento C. Julii Caesaris in Nomen & familiam fuisse, adscitum. Cujus adoptionis ratio paullo accuratius conlideiari meretur. Ac primum quidem sapienter a Caesare hunc adoptandi modum praelatum esse r liquis Nico LAus, DAMAscENus saJ recte judicat. Ita enim de Caesi
, sed metuerε ne tanta spe elatus , quod solent qui in summa felicitate ed is cantur, a virtute descisceret , vitamque mutaret . arcanum tenuit hoc conis, silium. - Simili fere postea consilio pertinax Imp. filium, cui jam n tales imperium dellinaverant, eduravit, quippe qui teste Dio NE IbJ .i nTey Dup πει--om oγκω cita enim legendum esse viri do ti recte monent, cum vulgo legatur oe vet, r3 Hi ta res Caesar igitur tellamento C. O 'laviunt ex dodrante heredem imstituit, in ima vero cera etiam in lamiliam nonienque adoptavit, quod pr.
ter sal Nico L. DAMA e. --e. XII tha Dio Q. L XA III. p. 33.
285쪽
SING. CAP. EX HIS T. TRIUMVIRATUS &c. a s
ter Sugro Niu M sa permulti veterum auctorum prodiderunt, quorum testimonia collegit B A R N A A. B R i s s o N i V s O b J. Qtiae cum Octavio Apolloniae tum degenti ct Caesarem in Parthos moturum praeliolami simul cum patris nece nunciarentur, non dubitavit statini hereditatem adire &acceptare nomen. Hac de re, quam ipse tamen retulerat O c subdubitare Dio Od videtur, quando Octavium nomen Caesaris demum lege de adoptione sua lata , vel tantum ex non nullarum sivitentia tar im, donii. statim poli patris mortem adita etiam hereditate assumsisse commemorat. Veteres sane magno consensu omnes nomen Caelaris ab Octavio statim cognitis avunculi nece populique voluntate assumtum esse commemorant, ut A P P I A-
que. Quod uti dubio carere exillimo, ita amplius dispiciendum est, an jure Octavius ante Legem curiatam , qua alias arrogationes confirmabantur se pro Caesaris filio nominisve herede gesserit, id quod potius negandum putarem. Sunt equidem, qui adoptionem per teitamentum. aliquod certe, quamquam non plenum jus filii dediise existimarunt, ita ut tantum jurium quorundam peculiarium obtinendorum causta v. c. juris patronatus in paternos libertos opus fuisset lege curiata. Et fateor , qui ita sentiunt praesidium aliquod reperire apud Appi ANUM OiJ qui ideo tantum testamentariam Octavii adoptionem lege curiata fuisse confirmandam censet, ut ipsum C. Julii Caesaris ditissimi sequerentur liberti. Ait nec aliquod jus filii nec jus nominis ferendi Octavio ante solemnem illam legem competiisse pu
si (Caesaris nomen gerebat, neque ab omnibus ita adpellabatur, ant is quam adoptio more majorum et set confirmata. si Et hoc est quod ad Atticum Cicesto O l J scribit : si Nobiscum hic perhonorifice & amiceo Octavius, quem quidem sui Caesarem salutabant, Philippus non, itaque M m et is ne
286쪽
se ne nos quidem , is quod ita fieri vix potuisset, si Octavio testamentum aditaque ex eo hereditas jura iromenque filii tribulissent. Nec queuiquam tamen movere potest, quod eum aliis locis Cicero in Senatu & ad Quirites ante latam de adoptione legem Caesarem Caji filium adpellaverit , praesertim ubi de Octavio ob res praeclare gestas ornando se utentiam dicit saJ :
Diod C. Casar Cab Dius sontifex, pro frictome ede Nam sicut Octavius
nomen Caesaris non jure, sed ut eo iaceret i, is,diu Pisc ἀιγ i Ob J. & ut veteranorum amicorunaque patris animos sibi conciliaret, assumsit; ita Cicero, qui antea, ut diximus, illud nomen Octavio dare dubitabit, mox quando adolescens M. Antonii furores reprimere eoque ipso de republ. he- ne merere visus est, constanter eum C. Caesarem Caji filium adpellat. Ita turbatus reipubl. status etiam in hac adoptione aliquam produxit sim act-Aιαν , adeo ut nunc .Octavius ab omnibus, imo & a B Ru To scJ cujusonivium maxime intererat, ne cum nomine etiam patrem ulciscendi que dam cupido ad eum transiret, Caesar appellaretur. Vcrum si ita Octavio per tellamentum in nomen hereditatemve adscito opus adhuc fuit lege curiata. quid eli quod Tiberius ab Augusto jam more majorum arrogatus, testamento demum patris nomen gerere jussus sit 3 quid quod Liviae idem obtigeriti si nulla in adoptione testamenti vis. Sane Sue To Nius Od J- Heredes, inquit, instituit primos Tiberium ex parte dimidia & sextante, se Liviana ex parte tertia, quos & ferre nomen tuum justit. - De Tiberioisi suiu eit, quod demum ex testamento datum ipsi acceptumve sit nomen , id enim testibus tot ejus numis vivo Augulto patre culis simulac arrogatus erat gessit, se cum Castoris ac Pollucis templum dedicatet. se Claudianum inscripsit auctore D i o N E OeJ haud secus ac pater qui post adoptionem Octavii nomen commutaverat in Octaviani. Accuratius ergo Taci Tus Os de sola Livia : si Tiberium & Liviam heredes habuit. Livia in familiam se nomenque Augustae assumebatur. - Et prosecto illa postea Juliae & Augustae nomen gessit. Ita veteres lapides OgJ ita fragmentum fratrum Arv hum Oh . Neque tamen, quod sciam, ut libi legitur Liviae adoptionem l ge
287쪽
SING. CAP. EX ΗIS T. TRIUMVIRATUS &c.
re curiata fuisse confirmatam. Nimirum quamvis in tanta principum potet late & leuatus adulatione pri itini moris vestigia techi non sint; tunc t men , cum Octavius patris hereditatem adiret, oportebat eum p itentiae nondum securum jus filii non armis solum sed Se lecibus. praesertim contra Antonium , qui ut F L o R U s testatur O a J is cunctis altibus cooptutionemo Juli e gentis inhibere non delinebat, is munire. Itaque ut paucis totum hoc arrogationis negotium expediamus . Octavius cognitis avunculi tellamento rerumque urbanarum statu nomen Caesai is i latim assii iniit, non jure sed ut paternorum amicorum sibi conciliaret animos, quod h. Ictelius ollendimus. Postea teste ivpi a No ObJ apud C. Antonium AL Fratrem praetorem urbanum se accipere adoptionem protellus eli, idque per scribas in acta referri curavit. Nimirum pCCtoris auctoritatem in adoptione nece
Lariam suille ibidem Appianus notat, quod iidem de ea quae fit pec aes &libram verissimum est, cum sit legis actio; de arrogatione vero . quilis est haec Octavit, dubitaverim. I enique lata est Lex curiata, Octaviusque aereret ret elisis is in familiam Caelatis transiit sc idque tunc singul ire suit, quod Octavius cum Q. Pedio Consul l ictus, ipse de ilia arrogatione legem
- cris peractis rursus seipsum in pati is familiam inseruit lege curiata, opor-- tet enim arrogationem per populum male interpres per plebiscitum fieri. - Atque ita vere Caesaris filius patris ad exemplum ltrenue se coni- posuit ad opprimendam juxta aemulos suos populi Romani libertatem.
utim post necem Cafaris de amnestia comittim. Acta Caesaris V ita L ges Asia consi mantur. Lex Antonia de Dictatura tollenda.J A M ut filum rerum gestarum sequamur, pol quam perpetrata nece Caesaris percussires in Capitolio, Antonius velle consulari abjecta talutem sibi quaesiverant, magnaque rerum esset consulto, ut iterum Lepidus lorum mi-
288쪽
litibus occupavit, Antonius confirmato animo Senatum in aedem Telluris comvocat. Ibi a se sundamenta pacis iacta esse Cicero gloriatur iacto Scio. quo omnium discordiarum memoria aboleretur, seu ut D I o ait Da J μ iato timore & verbis ab Atheniensibus petitis Ob J. Quod uti praeclare de repulit. sperare jubebat, ita opus videbatur militum, apud quos gritis lima manebat Caesaris memoria, animos placare, qui magno in metu versabantur, ne iis privarentur, quibus erant a Caesare donati. Nimirum in dubiuni vocabatur , teresidane lint an rescindenda omnia Caesaris acta,& ita, quod ad nos proprie pertinet, magnum imminebat Legibus Juliis periculum. Inter acta enim , quae quis togatus in repuith gellit, le
ges inpiimis eminent. Ita CICERO O cq si Ecq' eit , quod tam pro-
- prie dici possit actum ejus qui togatus in republica cum potet late versatus si sit quam lex Z ccii aere acta G cchi, leges Semproniae proserentur; quaereis Sullae . Corneliae; quid Z Cn. IAoni prii tertius consulatus in quibus actisse coiillitit. nempe in legibus; a Caesare ipso sit quaereres, quidnam egissetis in urbe & toga, leges nullias responderet se & praeclaras tulisse. se Itaqui Caelirem De Uxoγ. percus res ejus Clamabant. non poteterant non urgere actorum ejus & ita inprimis Legum Juliarum rescissionem. Nihil enim, cui iterum Ciceronis acerrimi hujus sententiae delensoris verbis Dd J utar tam etιMMoν, quam Ttiemsevistuc in caelo esse . t rauni facta itide illi. Omnium profecto legum iniquissima dissimillimaque legis Romae habebatur, quam L Flaccus interrex de Sulla tulerat te ut omnia quaecumque illa fecisset, emit rata; ita enim lege tyrannus atque regnum in republica constitutum esse manifestum erat. Verum ut Valeria illa Lex aliquam habebat exculationem , Aid non tam hominis quam temporis lex esse videretur; ita quicquid clanmretur, actis Caesaris probatis & confirmatis Romam non regno ted rege tantum liberatam videri OfJ, omnesque adhuc regios tueri nutus, otii tamen pacisque caussa ea defendi necesse
erat Og . Factuni Sctum s h J, lata de Caesitu is actis lex O i J, iisque sed ti
289쪽
S I NG. CAP. EX I IS T. TRIUMVIRATUS &c. ars
ti inllitum animi, simulque confirna ita, quie impugnari coeperat, Legum Juliarum auctoritas. Ne vero populo Romano metuendum ellet, ne quis inpolierum vivus regnum armis occupet, mortuus ob pacis otiique studium regnet, illud tollendum videbatur, quod utrumque, Caelii rem nininum atque Sullam adeo armaverat. nempe Dichatura. I inc ejus honos in perpetuum subisitus eli OaJ & ut APPIANUS refert, o ae A .rta..cc μὴ
si Antonius retulit. ne cui liceat ullam ob Catillam de Dielatura reserre, ne-- ve cui dictaturam oblatam accipere, qui contra iecerit . eum a quovis im-- pune polle interimi. si Locupletillimus tellis nobis cit Cicero id & Lege& SU. referente M. Antonio Consule fuisse cautum. se Ad singulare enim,u inquit, ObJ M. Antonii factum festinat oratio. Dictaturam quae .im jam si regiae potellatis obsederat, funditus ex repulsi. sullii lit de qua ne senten-- tias quidem diximus. Scriptum Senatusconsultum, quod fieri vellet , arais tulit. Quo recitato auctoritatem ejus summo studio lectiti sumus. eique si amplissimis verbis per Seiutusconsultum gratias egi arus. . Cons. Phi-i p. V. c. q. S. IV Turbae, quota excitatat Amatius Veiido - Marin a eiusmodi impoliorum. a D. Iulio in bus . positare e Gu. J.icobi Gutherii errores hivi. D. Iulio fulgubie hinmino sacrificatur.
ITA LUE ad re perandam libertatem quasi ligno quodam sublato, prospiciendum erat, ne antiqui & sopiti dudum motus Mariame factionis r crudescerent, praesertuli cum Amatius humillimae sortis homo, vel ut a V ALERIO MAximo OcJ adpellatur Herophilus equarius medicus, qui se C. Marii filium serebat, non tantum apud credulam plebem seditiones moveret , sed & a coloniis veteranorum compluribus & muncipiis splendidis, collegiisque fere omnibus patronus adoptaretur. Si qui tibi falsum nomen imposuerit, genus, parentesve finxerit, quo quid alienum interceperit, pol-
290쪽
ago sederit Va . ex recentiore SCto Legis Corneliae de falso poena coercebatur. Eo vero tempore. de quo nos agimus, diverti mode in ejusmodi impostores animadversiim est C. Julius Caesar lub quo jam cctiperat caput extollere ille Pleudo- Marius , decrcto suo eum eX tria Italiam relegavit Ob J. Qui cum poli Caelaris necem in urbem redii flet, & de Senatu interimendo cogitaret, interfectus est, unciisque ipsi impactus scJ. Qtiod quianvis VALERius Maximus jussu Xenatus iactum este velit, notavit tamen Appi a Nus Od Jsolius id M. Antonii, aut certe, ut Cicero vult, simul collegae ejus Dolabellae lucinus tu ille. Et quamquam illud videbatur. intellectus enim erat indicta caulla, lubenter tamen, ut perutile reipublicae probavit senatus se
laudavit quoque pastini Cic ERO OfJ. Alios pollea ejusmodi imposiores Imp. Atieusius triremibus aflixit, vel limili sustulit supplicio, ut nonnullis nos docuit exemplis VALERius Maxi Mus OgJ cons ad locum PhuLLI supra allegat. notam Cud Aci I. Quoniam vero is qui C. AIarium &ita aliquam cum Caesare interempto cognationem suitulabat, coacto hominum audacium globo magnum ejus per cultoribus minitabatur malum, merito prospiciebat severitas consularis. Saxum enim crucemque Edicto Dolabella interminabat ei, quicumque aliquem eorum laesei it, iisque sit appliciis servos ac ingenuos qui ossicinam . in qua Caesaris stiluae conflabantur, incenderant,
assiciebat. Cicello hJ si Mihi quidem, inquit, videtur Brutus nosteris jam vel coronam auream per lorum serre polle, quis enim audeat violareis proposita cruce aut saxo Z ,. Quam severitatem & alibi praedicat si . Neque minus illam. qua idem Dolabella aram a plebe eodem impol ore duce Coelari interfecto in busto erectam, everterati Erat in moribus post una Romanis erigere Diis Manibus aras sive eo, quo condita erant ossit loco, sisve alio, de quibus erudite & copiose egerunt viri doctissinii J A C. G u T ii En i u s tk Η E N R. N o Ri s i u s lj & B E R N. M o N T r A v c o N i U s OmJ. Cuna vero alias vel unica, quibus Diis Minibus, vel binae, quarum alte Diis superis sacrificaretur , collocari solerent arae; Amatius & qui eum sequebantur ex plebe