장음표시 사용
2쪽
EARUNDEM IN IURE CIVILI. CO NSP ECTUS.
3쪽
2 SECT. I. CAP. I. DE CONCEPTV DISPENSATIONUM,
Causis fretas. a. Certo pem narum ordini. s. Denigne remiae personae. y 7. Certae personae tributum in sensu fricto vocatur priuilegium, cu- Wvaraa asceptro. s. 8 l. Definitis dispensasionum. F. q. aeuomodo disserat dispensetis apris uilegio Z recensentur disserentiae a Dnc eropropositae. q. IO. suae examin tur. S. 1, . . .
Item ab snterpretatione refrictiva. S. 6. Denique a restitutire in imgrum, cuiuae vera notio euoluitur. S. I.
Su frequentissimatist doctrina radissensimionibus.
variisque scriptis explicata atque illultrata; Ied quod negari Dequit, tam . amplum diffusumque ambitum habet, ut alienae industriae adhuc plura rςlicta esse videantur, qua vel confuse&ob- scure posita, in debitum reducantur ordinem, vel peruerse tradita emendentur. De dispensetioniblu ecet sotietrem succincte, sed elegantissime, FRΛNCISCVS FLo-agus, ICtus Parisiensis in operibus suis iuridicis P. I. p. 3I7. qui prae multis aliis conceptum dispensationum satis accurate tradidit. Diffusior est PYRRHvs CORRADVs ivr xx dispensit. Apostii sed etiam confusior, nec ubiquet sobria tradit, pro more scriptorum eius generis. Dissertationibus academicis quoque quidam in noc themate enucleando aliquid studii posuere ut scrino ET ERvS ICtus lenensis,
ca Ita complures alii recensentur a LIPEuro in bibliotheca ruris. - t quos inter praecipuum quendam tenere videtur locum I H.
4쪽
Tm ET DE FATII EARUMDAM IN IURE CIUILI. 3
3 non ubique ακριsως egerunt. Incidenter plures hancti gerunt materiam, ut ZiEGLER de iurib. maiestas. Lb. L. I. HYLER AB EI REN BACH deprincipibus Osatibus im- , cap. so. R H ET I v s snstit. iuri publiei lib. II. tit. 7. L. B. LYN cxER in commentario ad ius ciuile, tit. de constitutio-us principum 9. ια aliique, qui de legibus &priuilegiis e
I. II. Dispentationis, eo sensu, quem hic tueri insti- Vox asis emi, appellatio in iure ciuili non occurrit, sed magis ex iure suisms ori. tirus ecclesiastico ad ira & subsellia principum est tracta,ut ginem debeara, ubi fata eius enarrauero, tradendum erit. Res ipsa iuri ecclesia. ten, quae hac sub denominatione latitat, ruri eiulli haud stico .isti-Ognita est, prout conceptus eius, ante omnia euoluen- quo; Res demonstrabit. Videlicet noto notius est, leges scribi a ramen inditis, ut actiones suas secundum eas instituant, &qui, iure ciuiui praecise & sub obligatione perfecta, seu coactiva. Aut non ineunian leges poenam in contradicentes constituunt, aut a- tafuit. n contra eas gestum irritant, aut denique ad satisfactio. i priuatam b) eos cogunt, qui contra leges in praeiudin alterius egerunt. Cum itaque norma esse debeant num eorum, qui in societatem Civilem abierunt, conseas est, Vt ius commune omnibus constituere debeant. &icunque ligare, nisi quos legislator speciatim ab earu inulo exemit. id ipsu in innuere videtur VLPIANus in I. LLL aiens: Iura non in Angular personas, sed generaliter suuntur Legis enim . auctore CiCERONE tib. III. infvis sincitum esse vel iustum in omnes. Inde in I. I. D. de LL.
num. Tr. XIV. E recenti Oribus autem omnibus reliquis anteporii merentur PETRus de MARCA & LvD. THOMAssINus ille
5쪽
mures ἀ- f. III. In republica Romana pro statu diuerso legum 'spensati non minima fuit diuersitas. In republica democratica I ex obnum fata cebatur generale iussum populi aut plebis, rogante magistratu in pro diuerso comitiis. Vnde Colligit GELLI vs lib. X nonZattic. e. zo. ne
sinu legum. que de imperio C. Pompeii neque de reditu M. Ciceronis, neque de caede P Clodii quaestiones, neque alia id genus populi plebisve iussa, s vocari posse. Nonsunt enim, Per git, generalia iussa s neque de uniuersis ciuibus, sed de singulis
concepta. Rogationes huiusmodi scita populi καα dictasiisse innuit FEsTus, voce ruatio, aiens: Rogatio est, cum po-- pulus consutiIur, de uno pluribusue hominibus, quod non ad omnes pertineat, ct de una pluribusMe rebus, de quibus non mnibus sociatur. Nam quod in omnes homines resque popuI- sciuit, lex appellatur. Ita verostricte differebant lex & rogatio. Nam consuta indistincto vocabulo leges quaecunque etiam rogationes dictae fuere, ut innuit GELLIus ciι. De. a ristu leges rogandi. Plura autem praeter leges stricte dictas per rogationes populo proposita in comitiis fuisse, nemo in dubium vocabit, adeo ut etiam causae priuatae singulorum, ut testamenta, adoptiones&c. per rogationes fierent, ut auctoritate publica firmarentur, quae tamen leges proprie
E imo g. IV. Magnopere vero in flatu democratteo sollieiti
uirim in erant, ne leges in ungulas personas Constituerentur, aequa.' arripu- Iitatem inter OmneS subditos eo sanctius conseruandam,quae tua. rem. admodum huic statui amica est atque conueniens. o Inde' democratico. in
sest Postulat id statur democrates natura, Vt aequalitas inter ciues conseruetur. Itaque etiam ut aequali iure ciues fruantur,necesse est. Cum attemper priuilegia ab illa aequalitate recedatur, , paucorum libertas Iaxettir,coeterorum restringatur,& omnes tamen aequali semper libertatis desiderio teneantur, non possunt non inde odia, inuidiae, dissensiones, dc aemulationes, vitia vatoni ciuitatis e diametro aduersantia, oriri. Pertinet omniis
6쪽
TU ET DE FATIs EARUMDEM IN IURE CIVILI. sIL. XII. Tabul. & quidem Tab. IX. cautum fuit: priuia ave irrogantres In Caussa sua ad eam legem provocat ci-i o pro domo sua adpontis vetant leges sacratae, vetans. XII. due leges priuis hominibus irrogari: ides enim priuiugium, nemo unquam tulit. Nihil est crudelius, nihus pernicio, nihil quod minus haec ciuitas ferre piau. Vnde cum 3iscitum nominatim in se latum recitasset, haec subiun- hoc plebisitum es ' hare lex ' haec rogatis es' hoc vosFa- testis hoc ferre cunctos, ut singuli eiurasingulis versiculis
urate toluntur Priuorum hominum in adductis verbis entio, quod notante FESTO, voce privus, privos priuas- antiqui dicerent pro fingulis, ob quam causam es priuata utur, quae unius cuiussue sunt, hme se priuilegium se Diis, id quod etiam testimonio GELLii est. l. Confirmaturisiis c i Ello LL. lib. III. explicans legem decemviralemn haec addit: in priuatos homines leges ferri noluerunt renim priuilegium, quo quid es incertius' cum leos haec i, Actium esse se iussism in omnes. Scilicet iudicio agens erat de singulis; legibus de omnibus & uniuersis. Astquam quorundam ciuium seditiosus ambitus corrupit publicam, bellaque concitavit ciuilia, desingulis quaia uestita populi lata suisse, d antiquitates memorant, AI . . id
no huc , quod SENECA ait Fisi M. Prima pars aequitatis essaequali F. E INH. BACH o vlvs comment. ad institur. L. n eis. II. p. an Hoc, inquit, erat iuris oraenarii, νι nepriuilegia irrogarentur. Potuit tamen populus ex causa speciali, supremae potestatis iure, priuilegium ferre. uomori non raro id accidis contra leges generater, qua v. e. Magi Mus ante certum tempus capere, aurinfra certum tempus aurare vetam. Id sub tibera republ. rogatio
7쪽
6 CAP. I. SECT. I. DE CONCEPTU LISPENSATIONUM.
id quod etiam ei CE Ro Ni proscripto contigerativi verba adriducia ex orationesti domosua indicant.
randemque g. V. Hic quorundam in republica libera dominatus in flatu mo- ansam dedit, ut,ea destructa,sub unius imperio populus posi-
narchico. ea contineretur. Sic stitu mutato.magna quoque in legibus mutatio contigit. SCta praeuia oratione principum in se natu Condebantur, quae vim Iegis comitialis habebant. Sed etiam principes ius constituebant, & quidem maiori cum K. bertate, ac quidem olim in libera republica ipse populus. Neque enim tantum ius generale, quod omnes ligaret, sea etiamDeci e in singulos constituorunt. Caute tamen abstinui sie videntur appellatione priuilegiorum mperatUreS, r manis magnopere odiosa, & eadem consitutiones speciales appellitasse, quamuis, more hoc semel introdueto, i Ctipria uilegiorum appellationem reduxisse videantur, ut constat φηι ρεδε R. I. ut tamen magis beneficii nomine uterentur u
Iura a prin. g. VI. . Videlicet iura a principibus constituta. NsT eipibiu eon- TvTIONES specialiter dicebantur, quae erant vel generales vel fluuia, olim speciales. Illae omnes tenebant & ligabant. sed non aeque Dorialiter hae, ut docet l. t. de consit. princ g. o. insit. deiurenat.gent Oιonstitutis . civ. Speciales scilicet constitutiones a iure communi seu mi audi generali recedebant, Livi de LL & .ideo ad consequentias
bant; harum non erant producendae, quod reuera exceptionem a regua
dissio σῶ- la constituerent. Ita ergo illae explicandae erant, ut in vistas. singulare, hoc est, a iure communi recedens, illis indui serent, quibus speciatim datae erant, ut innuit Ic tus in Li. - inf. ad municip. quia alioquin ius speciale non erant. Uaria autem ratione Contingit, vi ius speciale Constituatur. quod Praemittendum, ut natura priuilegii eo rectius cognoscatur.
Dis Hai. g. VII. Videlicet I in ius speciale quandoque tribuitur
ori modis caussis O rebus eae singulari ratione, quae eas concomitatur. - . Talia
8쪽
ΥvM ET DE FATIs EARUMDEM IN IURE CIVILI.
lia tiara singularia a iure communi deviantia data sunt constituaturi ita S, Piis caussis, rebus nauticis, mercaturae, libertati, Tribuitur DCriti S, nominibus publicis&c. quae proprie priuilegium autem illud i memia eunt, quod non in singulas personas iura consti- ι. Causis saritur, id quod ratio eorum exposcit, utut abusive etiam rebus. , et nomen accipere soleant. II.) Certo personarum Or- a. Certo p r-rii in genere plura iura singuIaria passim sunt tributa, citra sonarum pectum ad certum subiectum, & ita rursus in singulas ordinI.rrimcias ius non fertur, sed potius ius perpetuum, fluam-sIAUuZare, huic ordini personarum conceditur. Sic iu- singulari fruuntur in genere milites, minores, ministrices etiae, miserabiles personae, mulieres, proselliores, stu-iosi, aliique plures. III. Denique certae personae quan DCretaereroque ius singulare datur, S ita lex incertam personam ser- sonae. ur, quam constitutionem personalem vocant ICti. Ex hison tutionibus enim, ait IIus in Ir. S. a. de consiit. princip. Maedam sunt personales, nec ad exemplum trahuntur. Nam tuae Princeps alicui ob merita missu, vel quam poenam ir ogauit, vel si cui fine exemplo subuenit, personam non egrediatur. Tria harum personalium constitutionum suppeditat Exempla exempla. Primum est, si quid Princeps alicui ob meritum in- consis , dulsit , concedendo sorsan Titio immunitatem a tributiS, num perso- vel aliud ius speciale, Tale exemplum occurrit in I. H. nabum. pr. de vulg. OpupilZώbuit. ubi, quifilium babebat muιum pube- irem impetrauit a Principe, ut muto substituereliseret. Non per , missum erat patri, puberi substituere, vel eidem testamentum condere. Ergo speciatim hoc impetrandum erat, quod erat ius huic, non alii tributum, nec personam eius transgrediebatur. Alterum est, si quam poenam irrogauit, inaurem scilicet O grauiorem, quam iure ordinario sancitum erat, ut Concurrentibus singularibus circumstantiis, publicum aliis excmplum statueretur, quod tamen rursus non erat in consequentias trahendum. ritimum est, sicui βηι exemplo subueniι, quorsum pertinet D. HADRIANI ex Vriplum, qui maiori 1o. annis hereditatem obaeratam ade- i si unth
9쪽
unti, veniam dedit, cum post aditam hereditatem grave aesa ienum, quod aditae hereditatis tempore latebat, emerinsisset. Addit vero imperator in F. s. I. de hereae qualis. Odissereni: sed hoc quidem diuiu Adrianus cuidamspectati ben Ario praestitit, adeoque regulam non constituebat gramalon sed tantum sas certae personae datum. Ita varia ratione ius in Certas constituerunt personas, prout ratio aequitatis S iustitiae id postulabat. Iinoee. αν- f. VIII. Quamuis vero insensu stricto ius, certo inditae personae viduo contra tenorem iuris communis datum, priuilegium tributum, in dicatur, quasi hasin privum, seu in certam & singularem per sis fricto sonam constitutum, inualuittamen usu forensi, ius quod cui in Moeae pri. Uue singulare, quo a iure communi receditur, nisilegiumrilegium. dici, siue certis caussis & rebus, siue certo personarum or-miin paria dini, siue certo indiuiduo fuerit attributum. Sic I. intuitu μιeptio, rerum & caussarum risia. σε. de R. I. priuilegia diuiduntur quia quaedam causefint, quaedam perbonae. Priuilegium doti - tribuitur in L 7 . de iur. dot. Laa. inf. stat matrim L sa.pr. O f. l. de pecul. item debitis pupillaribus in cutelae iudicium deductis in p. q. r. in s. de admin. Operis. tui. Pecuniae in refectionem aedium creditae, in Ias. de reb. creae cte. II Similiter ius singulare, quod certo personarum ordini datum
est, passim dicitur priuilegium, I ut in t 26 6 fis di-
H Certe si vulgarem loqueudi usum spectes, priuilegium vocabulum sequioribus hisce temporibus illi praecipue iuri, quod certo perinsonarum ordini, conditioni dc qualitati, certisque caussis conis ceditur, adhaesit. Ita enim iura pupillorum, militum, studiosorum, clericorum, piae caussae, dotis, creditorum quorundam, priuilegia communiter dicuntur.
Equidem et i EGLERus detur. Maust. L. L. C. XII. F. s. eiusmodi . priuilegium, certo personarum ordini tributum, a surasingulari, proprie sic dicto, in eo differre asserit, quod tale priuilegium adis,ua iuri communi & eius rationi subsit, ius singulare autem. a ju-Disiti sed by Corale
10쪽
IM ET DE FATIS EARUMDEM IN IURE CIVILI.
p. libertat. ubi mentio fitpriuilegii ciuitatis vel corporis, cito priuilegia militum allegantur in I. o. de admin. O ut. La . detestam. nubtium g. i. I. eoae priuilegia fisci tu Lis iure cicte. Denique, quin III. ius, quod certo duo datum fuit riuilegium recte vocetur,nemo forsanai um vocabit.
i. IX. Quae cum ita sint, principaliter nunc inqui- Definitio ἀ-lm est,utrum disspensatiopriuilegium constituat, ita, ut ab spensationis. liter haud differat ' Vipturi inum definiunt f*ensatio. Ouidam relaxationem legis publica auctoritat factam uti- vel necessitate pensatam; fCHROETER de dispensat. sin. L
i de principibus in statibus imperii e. so. f. a. g Entinue- modum manca haec definitio videtur. Videlicet lex B gene
i iuris communis ratione seorsim agat, ita ut Busingulare deroget iuri communi, & contra eius tenorem feratur, priuilegium non deroget, sed potius integret illud, addendo scilicet, vel detra-1endo, faciatque subiectis suis quadrare aptumque fieri: Verum Gubtiliter ista magis, quam utiliter obfermantur. Idem tenore etiam a PYRRHO CORRADO in prax. Pensat. tefinitur, quod sit suris eommunis relaxatio, facta cum causa suis sta' ationabiis ab eo, qua ius habet dispensandi. Secundum uos Ti ENfEM vero dispensatio est rigoris ruris per eum, ad 3uem spectat, misericors canonice furia relaxaetio. Scilicet canonistae, nulla accuratione adhibita, iura singularia, priuile gia , & dispensationes eadem plerumque definitione complectuntur, nec ad peculiarem quandam relaxationum speciem. quae strictiori sensu dispensationis voce insigniri mereatur, ab iis attendi solet. Paulo accuratius, etsi nondum ad rigorem satis, dispensiatio a recentioribas philosophis, viris celeberrimis,
Ita enim GROTius in libro singulari, de aequitare indulgent. σsueuit. ipsius de L. B. re P. tractatui subnexo, indulgentiam, cuius actio est dispensatio, describit, quod fit rinus Noluntatis