Lippi Brandolini De ratione scribendi libri tres, numquam antea in lucem editi ... Adiecti sunt, Io. Ludouici Viuis D. Erasmi Roterodami. Conradi Celtis, Christophori Hegendorphini, De conscribendis epistolis libelli. Cum locuplete rerum & uerborum m

발행: 1549년

분량: 485페이지

출처: archive.org

분류: 연설

391쪽

uneris: Quod erat in extremo tuae epistola, uel in extrema epistola, aut charta, in me, in calce, . in postremo literursi. ut, Ioannem Donum norastrum salutare Di, quidem perlibens. is uero, ut est ingenio suauifimo cr amantisimo suorsi, litisimus de te audivit. resuluidite plus millies salutationem tibi remittit cranauelaim noster, cum foenore incredibili ututem optat tibi uera ex solidam:optat tibi,quae sibimet ipsi: precatur tibi omnia euenire ex animι tui sententia,omnia prosterrime , felici 'ime,suo me tibi er tuis. non potui ipse Vergaram salutare pro te , quod

unice cupiebam, quoniam aberam, quoniam me aduersa ualetudo domi continebat.modaut Gonetala Tuimoris renuncia incredibile rictu quam grata illi fuerit tua salutatis,quamq; eam remitalat tibi accurate ex copiose cumulatum. Exsilas ratus est uehementer Francus Leurdus ad comes memorationem Petri Meriae ui.multo etiam magis ad salutationem,quod Apiscares te sivi memi

392쪽

zat tempore. redde tu illi pro me chartaceum Mtem,aut si mauis, eream, quum illum cor enies.

Grata fuit salutatio Vduar. ego illi pro salute imgnea uel chartacea,reddam urgenteam. SalutenrGabriel Didaura hoc tempore ad mes quin po tim litem, ex quidem copiosas de rebus uis omisnibus,aut nostris communibu3s renuncia ei, non expectare me ab eo salutationes, sed epistolas: aut quoi matrona illa castifima marito scribit, Nil mihi rescribas,uttamen ipse ueni. claudius ergo S. mihi satiu3 4bet caedi ab ulla,quam ab illlossiuturi. Piso nobis Sul. rogo te an feris quo ores quo uultus quibus uerbist nam est admodum subis

doluser malevolentiam blanditia uerborum Osueuit occultare. Sed uincamus bono malum, rerupende ei salutationem plena manu, Cr uerbis domant imis. Cum Demetrio nolo mihi eJeret quicquam meliore ac commodiore utemur eo, si nullus penitus fit nobri usus cum illo procul quaeaso ab hac pice,ne inquinemur.crede mihi,ericius est,ne accedas proptus. Fabium Gurgitem noluisulatare tibi, ne i soleficat . Cornelio Nepoti non reddidi tuam salutationem: ueritus ne arrepta unix' colloquioli occasione, insinuet se in meant

familiaritatem. nosti quantus sit irrependi artiost x:cr admi Ius quam molestus sit, atq; importunus,s excusu discitis.

393쪽

Illud praeterea iam olim quae tum, quam breuem esse epistolam conueniret. Nam Demetrius . Phalereusseu quis est alius,longam epistolam li- . brum appellat,non epistolam. Et L. Senecae haec sunt uerba lib. R. s. Ne epistola modum cxcedam, quae non debet sinistram manum legentis implere, in alium diem hanc litem cum dialectiscis di eram. Quinquam eius ipsius epistola inoterdum quos dextrum bis implent. Ciceronis etiam aliquae,ad Atticum praecipue, ad alios quos nonnulllos uolumina fiunt,non epistola: quasse iis deo tam longas uit conscribere,quod dormire noposit. Hem ad eundem, ait se interdum λακων

κἁυ ostro sis mittere. Cr ad D. Brutum, imis tarι λακωνισικὴν ἰdita. omnia temperabat perrisonis, Cr negot)s: quum expediebat, Crscribeobat lusi,drycisi se gaudebat scribi. idcirco Bra tum increpat, quod in medio uriare ciuilis beruli, breues ad se literas dedisset, quum negotia longi fimus flagitarent: ut sciretur explicatim , quid ageret, quidq; esset acturus. Morosis, inα cognitis, amicis simul itis, breues: itidem occulpatis, aut ijs quos eo scribendi genere uidebat delectari, quasi multu paucis uerbis concluderurent. iusinodi erat D. Brutus. Noui item amici

breuibus siunt epistolis initio tentandi, ut amnes Z i ignoti

394쪽

Io. LUDOVI cI VIVI signoti cunctabunde. Sunt qui uel mediocres episitolaue loquaces iudicent, ars a sternentur. Sunt

quiepistolium iniurium interpretentur. Demus

tamen operum, ne in alterutro modum excedauniis sit necesseria omittu, omnes sunt nimis breuues: buperuacanea in urcias, omnessunt nimisto e. Multum te accomodari conueniit ingenio illius cui cribis, et pro ratione materiae licibit in me aut breuitutem exculare apud illum, qui longas cupit alit prolixitate apud eum, qui breues. illa excusitur negotjς, aut nostris, aut illius :Cr pudore,ne obstrepamus aut interpellemus is maximιs occupatu. prolιxitas excusetur rei quastatridulaedrue cum illo colloquendi. Nihil perim

de uidetur mihi ahereum ab epi totis,quam dissuasu in locis communibus iactatio: iis forte libri sint potius se sapientiae praeceptis, aut de tudi'

humanitati ueIenoclopaedia. Epistolia, ercora dicilli,que paucis uerbis acutam quampiam senotentiam concussunt, piarimum habent uenust tu. Quum licebat,nolui Ismunc quum uultis,nollere .Quo4 si nihil habeant insolens, superbum, fuistidiosium, mitti possunt uel ad reges ipsos ac

prisscipes, ex homines quantumuis superciliorus Osrigier γnam Susinus Theosogus,inacho 4 doetae, Cardinalι, Episcopo Burgensi, ardentem pietatem precatur. Lutati natalila. Baptistae,

395쪽

tore memoriae autem,propter uarietate ct maugnitudinem negotiorum,nonnunquam. ltas rogo te, memineris nationis studio orum hominu: nam de noluntate in illos tua ini bis dubitamin. Marcus Laurinim Carolo V.Caesari Augusto, regi Hilhantarum s. Nec abs te contendo, ut mea causa iustitiam uioles; quod nec tu faceras,quanat libet rogatus . nec uelim te per ignorantiam iniuste agere. Itus libellum hunc quemcustodiae iustitiae tue confreboro attente legus. sales rant Lacedemo niae epistola,Cr retori senes,quae etiaam in prouerbium uenerunt. Res male o sta est: qui seperiuere milites,esariun . πιὸστα γαι i Mynal ἔν-,νM ύ ον. sunt qui in τι ponachao repetunt,ceu ephiolis illius capita, ad qua n scribunt: q ιοdfolet in grauibus fieri negoth ,σtamen accuratius,quum a nonnullis lectum in retonsium arbitrantur,non Iecta epi toti pro cante.Naur

hoc fine etiam in lauioribus Ircerunt qui iam , uti qui suus epiliolas cogitabant edere, nonaeditis ad quas resicriberenti sicuti Plinius Cy Politianus. xit hoc interdum compendij gratia, er ut Iectoarisium labori,tum irites ligentιe confulatur. Adrade etiam,quoatam in disceptationibus nostra causa magis ea uia adiuuatur,quum quae ille uel elo qgentia conuestiui uel muniuit coloribus, obori Z 3 rauit

396쪽

3s3 IO. LUDOVICI VI VIsrauit argumentis: nos omni detracto praesidio, oculis sub ciamus nuga uis inermia, qui astus o rut oratoribus perustatus. Ergρ unaquis epio pola uirtutem aliquήm habere drbet, vel iis resbus,uel in dictione,qua commendetur ibentersσ ab ijs legatur ad quos mittitur, Cr a posteris quos,si ad eos perueniat. unde mustiae placuerat

epistola,restixerunt Cr iacuerunt plures.

Deautoribus epistolarum. Antiquis imae enim epistolae extant Platonis perpalics,Cτ Demosthenis. hinc M.Tulli j amisesae quidem multae, sed multae etiam in hanc u que

aetatem reseruatae,in quibus praeter verba Cr disdionem, quibus uir ille caeteros omnes scriptorares,Latinos duntaxat, tanto post se interuallo relinquit, plurimu inest et ad resspublicas,et ad priuatus iudici) ac prudentiae. Senecae epistolae uoluamina sunt de philosophia. Accommodatior adsum Plinius caecilius,eoru praesertim qui de negoti h priuatis,aut rep. no scribuntinam huiusmodi melior Cicero. Plinius uero succinctus, seMM,Cr facetus,et acutus,et frequens cocinnis stirtenti)s,doctis atque acutis ingenijs mirifice est diptu3:quischolasticas inter sie mittunt epistolus et umbraticus,ut idem ipsi uit, quibus oportet plus

ornatu3 Cr condimenti adiungi, quando rebus

ston perinde nituntur. Sparsi apud Graecosstrarantur

397쪽

DE coNsCRIB. EPIsrruntur complures. Luciani dilucide ac fuciles, Philostrati picturatiores quam decet hoc ferinomnis v M:Atrae s inanes fiunt, levicul os habent sensius vii ij itidem non parum elaborata, merutaphoriue potifimum Sunt nonnullae Basilii, Gregor ,Libani ,Cr aliorum,breues argutas, schola Cr hominibu3 ociosis congrgetes magis qκ negotiis. Sed redeamus ad Latinos. Post Plinium

scripsierunt epistolas christiani homines uis temporibus non christianorum solum, sed omnium

quoque sitne controuersia erudit Omi. Tertulalianus durus, nempe Aser: oprianus non peris de,etsi eiusdem gentis. Augustitius item Astr,mollior, sed minus tersus ac comptus. Hieronγmus ardens Cr uehemens, ut uideatur semper ad tui dices dicere de causa capituli. Ambrosius lenior ac placidior,aliquot interdum locis subturbidus.

mmachus nec magnitudine rerum, nec gratia

sermonis potuit conberuare fumam posteriorum. Sidonius Apollinaris Aruernas,obscurus, perplexm,fauorem iudiciorum nec consecutus est, nec

meretur. Longo post hos interuallo uelut stelluola inter dens imus tenebras emicuit Francificus Petrarcha,prolιxus,ac pleri'; locis morosus, difficitus, Crinultum trahens ex rubigine ac situ suorum temporum. Multo post sequitur,qui aetate Gom primas coepit in Italia latri: balbutire, Z 4 G uritius:

398쪽

IO. LUDOVICI VIVis Galbarinus: cuius epistobe uel hac de causa meo rentur laudem, quia infeculo doctorum prime. iHuic accedunt Leonardus Aretium, purum adπhuc excultus:tum lingua tersores, Phile hi duo,

puter er filii sentent f inanes et subfrigidi, nec

compollitione satis grata. Pontus,garrulus, tig sator Cr rabula. Pius fecundus Pontifex, qui CrAeneu Ulaius, natura felix, infelix arte. Aegi. . diu3 Calentius,er campanus,non contemnendi: quanquam hic in ostentationem est maxima ex parte compositus. Sabellicus ubis; copia ex fuci αhiare,o iucundιtalesiui similis. Pomponius Lae ius Romanae puritatis adeo studiosus,ut nec Graece quidem scire uoluerit, ne quid alienum sonam et, aut admisceret linguae illi miritium. ita σμerba habet electa, er dictionem satis castigata.

Io.Picus,erAng. Politianus,magnia huius uerba

facile complecturis atq; exosculeris,illius nρpos sis non probare. Illesiententiaru pondere Cr satis ctitate dictionis excellens: hic acumine ors huitate amabilis, iust quod laudis nimia cupiditate supra epistola limites asurgit: Iudit etiam non raro,ta laseivit rebus quos dilucere posset si μeris er eruditione praestantibus, inmitus est in materia leu ima er minutifima ui ostentautor G in eos quibus non probaretur, acerbe mahdicus. Allia cunt haec quidem adolescentibus,

399쪽

DE CONSCRIB. EPIs T. Melut pugnae er certamina: grauibus aute crynctis uiris insuauia sunt. et imbuuntur tenerae mentes duobus uitijs humanae focis, iriperniciosis actantia,Cr amurulentia linguae: quodq; est indisgnius,de rebu3 uilifimis e literati,de ollabula, de uocula e intelligentia uersiculi,uel negligenodi, interim etiam obsicoeni , er moribus damnosi. Grauior est Hermolavi Barbarus, ex disciplinarum cognitioesne ulla prorsum coparatione excultior, sed duriusculuser perplexus. Admiscuit se his philosopha ter Marsilius Ficinus,ut olorib. Duia:atq; epistolas coposui ut dePlatonicis quastionibus dilutare dictione invenustu er moleasta. Epistolis Fracisci Pici, etsi mriss tersis quam patrui,niugis tame deest genius, quam uel dictionis eligantia, vel sententiarum pondus. Rodolophus agricola, sitne sua emendasset, maximis quos ueterum potuisset comparari: tanta erat in illius eruditione soliditas er sanitas, ais ἀπ-

monia in iudicando. Ioannis capnionis epistolas nuper uidimus,simul er natus er extii ictus:adeo damnauit eas tacitus doctorum consensius, ut uix potuerint pulicos uitae mensis impetrare. Iriis stophorus Longo lim nimia cura imitationbs bois nam naturam corrumpit. Verba habet cicerotiniana, mira religionis ne an superstitionis obsier

400쪽

ssi DE co I sc RIP. EPIs T. grandia rebus exiguis aptabat. Non enim satis illi erat, uerba Cr phrasin ciceronis miro studio imitari,nili etiarm totum Ciceronem exprimeret, rem illam publicam simularet, ex curum impeurg,quo totus orbis continebatur: pri*atus incim tu angulus tudiosi fecessus abditus . in quo tun erat ridiculus, quam si gigantis uestitum indui . .set,er uerba ac pronunctationem gigantis effugere ut giganςrederetur. legenduε tamen, proapter uerba. Superant scriptores omnes aetatis huius, π aequant eos,qsi patrum ais auorum me moria uixerui,ingenio, eruditione acucta,Erasmus Roterodamus, ex Guillelmus Bu1xus, Mario σ diuersit imo dicendi genere, sed uterquasuo praestans.Erasimus fucius er dilucidu/,ut aliis assemperi.G. Budaeus nouo quodam atqunusta. to dicendi genere est delectatus,quod fit admiruari quam imitari promptim. Pauli epito augustiores sunt,quam ut idus fus ista

nostram censuram

SEARCH

MENU NAVIGATION