Historica; danica pariter, & belgica; uno tomo comprehensa Quorum seriem pagina post praefationem ad lectorem indicabit. Operum omnium .. Ioannis Meursi Historiæ danicæ continuatio sive de regibus daniæ, qui familiam Oldeburgicam præcesserunt, & eoru

발행: 1638년

분량: 137페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

81쪽

6 I O A N N I Scio ccc nes Ellemosius , rem Gestardo gratam se ΝΠ facturos esse arbitrati, nihil tale exspectanti manum injiciunt, & captivum in Neholmum arcem abducunt. quod Gese hardus, simul factum accepisset, contra atque rati erant, indignatus, illico dimitti jubet. ac, vix libertati redditus, rerum adversarum taedio vitae satur, Nicopingae diem obit. unde mox in Stalandiam traus portatus, Sorae conditur, apud conjugem Euphemiam filiumque item Ericum:po, quam regnum tenuisset annos circiter duodecim. Erat princeps, uti malus, scinfelix & humillime prensando, ac precario, regnum nactus, dum superbe administrat, id affligit, se evertit. bisque ejectus, tandem etiam filii Erici morte, . quem in regni spem eduxerat, ac jam secum regem viderat, aerumnos , aegram

animam exspirat. Nihil ex amplissimo regno retinuerat, praeter Scanderburgum Cimbriae, & Fioniae Neoburgum, cum quibusdam parvis insulis: caetera, oppignorata aliis erant. nam Hallandiam, &Holbecam, Calemburgum, ac Samsoam,CUutus Porsus tenebat ; Scaniam, rex Sueciae, Magnus; Stalandiam, Falstriam, Lalai iam, Fimbriam, comes Vagriae, I annes; Cimbriam, Fioniamque, Gerhardus bHolsatus; Langelandiam, & Arram, Laurentius Ionaeus. manifesto argumento, Deum, uti bonos reges amat, evehit, ac confirmat, ita maloς contra odisse, ac de-- jicere ; & consilia eorum, atque regna,

dissipare. Inde IN TERREGNUM

ero ccc fuit: ac duravit annos septem. In hoc,in F ιν' unte anno , comes Vagriae, IOmnes, qui Lalandiam, inter caeteras regni insulas,sibi pignoratam habebat, ne ad Scaniae eXemplum itidem se commoveret, arcem Racia ccc vensbursum struit, ac communit. Sed in

regno, quanquam regem non haberet,

xxxvi principumque multitudo facile sane turbas dare potuisset,summa tamen per trien-ma CCC nium quies fuit. post quod Otho, alter fi- Π lius Christophori, generoso quodam impetu , ad recuperandum regnum animum

vertit. Legit militem e Lalandia , ac finitima Germania, antea parenti addicta ;sperans se, si Cimbria expellere Gerhardum posset, facilem ad regnum aditum

habiturum. verum ille, ut militiae vetus co ccc erat, non se praeveniri passus, eum ad Τ, XXXVI phedam occupat ; ac, conserta manu, CD

pit, & abducit Segebergam ubi per trie nium totum sub custodia detentum Vabdemarus demum frater, rex creatus, ipse statim regni initio,liberavit. Operam quidem Imperator,per legarum ad Lubece ses Hennebergicum, atque duos ordinis equestris viros, sedulo dabat, ut dimita retur rursum e & tentabant quoque illi, sed conatus non successit. quin Gerhardus, obstinato in eum animo, postea promisit etiam Valdemaro Stesvicensi, minime se, ipso ignaro, dimissurum. Mox epses pus Borglanensis, ac Gerhardus, inter se conciliati; iam gratia eorum, quae Vel ipse, vel episcopi, aliive, sacri sui ordinis Viri, aut equestris, vel in Cimbria boreali, vel Fionia, sive Arra, aut Toninga, contra ipsum, in captivitate sua, admitissent. sed excepti episcopi, Arhusensis,& Ripensis, contra quos se jure acturum Borglanensis, quod captivi reditus intercepissent, test .

batur. ita tamen, uI Gerhardo controversiae componendae jus, ac potestatem, d ret. Inde Magnus, rex Suecorum, quia CII cce Scaniam, uti diri,nactus esset,Daniae quo- m

que universae inhiabat: & a papa, Ben dicto xii, per legatos postulabat, uti Sc nia, qtM ceu Sueciae limen esset, ct in potesalem Fam nuper adeo venisset, deinceps item ad si, posterosque stas, pertineret: idque pontifex com

maret. Ium cst, uti caetremm regnum, quod trranni tunc in sup iderent, μὴν 'gandum sibi daret. non imperio Romano subolitum unquam id fuisse, eccos vectigale je deinceps in obse quis perfore, atque censem usitatum solui

rum. verum pontifex, ceu iniqua postulam item, minimὰ audiendum ceέsuit. Et sic cII ccc Daniae Magnus quidem imminere; sed a G nonae summa caritas, & hanc consecuta pestis, tum Ioannes, Vagriae comes, gravi imposito tributo monasteriis universis Si landiae,ac Lalandiae,etiam premere. Nec CD ccc hoc tantum verum etiam Valdemarum RV Slesvicensem,aliquamdiu quiescentem,ut invaderet denuo regnum,excitaviticlemni

Christophonis jam, o Ericum, quis cessisset, His se, o Othonem Ab custodia, inde nunquam

liberandum, detineri: Valdemarum, qui tum

82쪽

cis em quasi honein exulare. itaque repeteret serendum ultra ratus, tot jam annos D cId c regnum, ad quod pridem electus esci: se, quod niam servire Holsatis, quibus dudum im- posset,ad'turum. Verita Dani, quos Hol- peraverat, misere oppressae patriae liber salici dominatus jam taedebat, animum ad talem restituere, & si cum discrimine vi-Valdemarum, minimum Christophori fi- tae praesentissimo, fortiter statuit: potiustium, quem in Imperatoris aula Deus ad ducens, si conatum tam praeclarum serie

restituendam regno majestatem suam se- eventus destitueret, morte gloriosa cade- .posuerat, Convertebant ; serio per literas re, quam acerbam inter mala servitutis eum obtestantes, ut auxilia amicorum, quos Vitam agere. magis etiam incitabat, quod habebas in Germania praepotentes, circumjic Gerhardus controversiam , pridem ipsinet: domi promptum omnium favorem es ; ac cum Stigoto Andrea natam, minus ex se pararum unumquenque, quantam posset, opem tentia ejus diremisset. itaque ad gener ferre. At Gerhardus, ne quibusdam ipse sum animi motum odio item accedente, regnum affectare videretur, atque ut no de tollendo e medio viro, patriae gravi, poti viam ad hoc deinceps occupandum sibi etiam inimico, secum agitat. ac, prius redderet faciliorem, Cimbriam illi horea- quam facinus aggrederetur, quo honestius lem pro ducatu Slesvicensi tradere induxit patraret, ut caveret, veluti ab inimico, a- animum. moxque agi ea de re inter ipsos micitiam renuntiat. inde noctu cum equi- coeptum fuit. & intererant negotio, dux tibus aliquot quadraginta septem Ra Saxoviae, Albertus; ac Gerhardus, comes dershusium ingressias, ubi tunc Gerhardus Hojae. quin Gerhardus, insuper illud p erat, cum excubias illic nullas deprehenelus fuit; ne quod unquam Valdemarus me uri deret, o suorum numero nonnullos ordiacensi cum Christophori haeredibus, aut Othone, nat, tympana, audito signo,quod dicebat, rum captivo, foedus faceret, neve cum florore e pulsaturos: ipse, paucis comitatus, animo, rum matrimonium contraheret: si vici im, ne- & manu, promptis, irruens in Gerhardique dimissurum Othonem,nec a nitatem usiam hospitium, & cubiculum, eum obtruncat, cum eodem, ipse ignaro, aut invito, initurum cum cubiculario , & sacerdote. ille qui, Et hi quidem inter se haec agitabant; sed dem, excitatus per tumultum, ac, cou consilia utriusque mors Gerhardi subse- specto inimico tam infesto, consternatus, quuta, uti dicam, perturbavit: & ostendit quam humillime deprecari,& offerre item illis Deus, unum se auferre regna, ac com pacis quaslibet conditiones. verum an, ferre. Per id tempus, Cimbria fere univer- mum in caedem Nicolaus obstinaverat; at- se in Gerhardum, novos passim dominos que sic existimabat, illo vivo, salvam esse imponere ipsi cupientem, adeo exaspera- Daniam nequaquam posse: ac dementiaeta est, ut tributa, quae debebant, recusa- affine, ei parcere, qui mox perditurus es rete tum & arces, ac munitiora loca, quae siet. itaque, cum occidisset, pulsatis, ut tenebat, obsideret. & Gerhardus, vindi- mandarat, tympanis, & injecto in nonnubcare offensam certus,militum decem mil- las aedes igne, maximo clamore urbem,lia scribit, e Bremensibus, Wes halisque, ac terrore hostis animum implevere. ΠOX,& Rheni accolis. quos in Cimbriam bo- & tenebrae, trepidationem augebant; tum realem statim duxit: uti Valdemarum illic &,quod incertum foret,quantum hostium Stes vicensem, sicut pridem pactus erat, invasisset. nec consilii, neque animi, qui constitueret. aderant filii; Nicolaus, & quam erat ; donec mox, comperto, pau Henricus: quis cum parte copiarum alici cos eos esse, ac ductore Nicolao Norer,

missis, ipse Randershusium petit, passim sio advenisse, tum Gerhardum inters

omnia devastans. quae dum facit, Sueno, etiam, illico,arreptis armis, fugientem per Arhusiensis episcopus, aliique, in Germa- sequuntur. isque, imminentes videns,Po niam concedentes, Valdcinarum ad avi- tis, per quem transeundum, aliquot dotum regnum armis repetendum exhortam jectis tabulis, eos sistit: &,obversus etiam

tur: ac se laetis,& adversis,socios fore pol- ipse, pugnam instituit. moxque , , plurimis licentur. Inter ista Nicolam Norerisius, profligatis, & in his duobus item e nobili-Vir prosapia, animoque, pariter clarus,non late prima, uno tantum e suis desiderato,

83쪽

m ccc lento gradu pedem refert. Certe facinus praeclarum est, & omnino praedicandum; dormientem inter quatuor millia suorum hostem tam exiguo, uti dixi, comitatu aggressam esse, & e medio sustulisse. Gemhardi filii, quos cum parte copiarum alio missos memoravi, nuntiata patris nece, trepidantes, in Holsatiam recedunt;& at , ductium secum funus Iraeliose tumulo majorum condunt. Milites, qui sequebantur, partim a Danis invadentibus interfecti, partim varie dilapsi. at Holiati, qui tene-hant arces Cimbriae, ut Danorum in se impetum sustinere deinceps possent, Lun-denesium, arcem ad Schernam flumen, muniunt. quo accepto, Nicolaus, Ocyus Coacta manu, praelio cum his commisso, plurimisque profligatis, opus coeptum dis turbavit. inde in Scanderburgum versus, illud obsidet; sed,praesidio pertinaciter repugnante , fame expugnare certus, castra repetit. postea, deficiente commeatu, cum obsessi undique se premi cernerent, nuntium ad filios Gcrhardi mittunt, indi- Catum , quem in locum res ipsorum adductae essent. si auxilium ferre velint,illud maturandum esse. etenim obsidionem paucos tantum tolerari dies posse : ac ni faciant, fore, ut ad deditionem mox coga tur. atque illi, Ocyus conscriptis copiis, i horantes adjuturi,Cimbriam petunt. quos ut item propulsaret Nicolaus, objicit se; initaque ante arcem acri pugna, in Lunae, quem appellant, monte, cum non parvam hostium stragem edidisset, sortiter cadit ripsa tamen morte victor; patriaeque,quod potissimum cupiebat, liberator. nam hoc

praelio debellati plane Holsati; Cimbri

que retinendae neque animum deinceps, neque vires, habuere. atque ita Nicolaus, quanquam caesus, tamen hoste suo potior, Cimbria sic liberata, Daniae inde universae ad repetendam liberta tem gradum struxit. & exemplum imitata Stalandia, itidem ad arma venit. quod cum alter filius Gerhardi Henricus accepisset, qui post intersectum patrem arces aliquot, urbesque, in hac insula possidebat, ut a xilium suis ferret, milite coacto, accurrit; ac, dum ibi commoratur,& in rebus componendis occupatur, subita contentione

tuter Danos, & Holsatos, ruri nata, levi

admodum de causa,arma utrinque rapiun--ecetur: & e Daniae primatibus, magnae vir ηV' auctoritatis, in tumultu ab Holsatis interficitur. cujus morte magis irritati Dani,&ex insula universa concurrentes, ad HONsatos exstirpandos impetum capiunt. ac

resistunt illi quidem satis fortiter; sed DDnorum, animose irruentium, vim nequicqquam sustinentes, caesis circiter trecentis,

tandem cedunt, & salutem fuga quaerunt. Henricus, locis, quae tenebat, propere praesidio suo,quantum in hac perturbati ne potuit, communitis, in Hollatiam se

recepit: neque posthac prospere in Siγlandia quicquam gessit. Tandem regnum, quod legitimo jam rege annum septimum

carebat,

VALDE MARUS III est consequutus. Is Christophori filiorum,

ut supererant, natu maximuS, annum

uodecimum jam apud Caesarem coinmoratus , & instructus iis artibus, quae futuro olim regi necessariae censebantur, cum ad regnum vocaretur, adjuvare hoc negotium cupiens Caesar,Spandaviae conventum indiciti in quo marchio Ludovicius Brandeburgicus, & Barnimus Pomeranus, transigunt cum Ualdemaro Stesvicensi , & Hol satiae comitibus, Henrico, Nicolao, ac Ioanne, ut imprimis Valde- mari frater Otho e carcere dimitteretur;& assini Brandeburgico, aut fratri regi,

traderetur: hac conditione tamen, ut renuntiaret regno, nec deinceps ullum in id jus praetenderet. insuper dux Slesvicensium Ualdemarus novo regi conjugem sororem daret; & in dotem vicies quater mille argenti puri selibras, tetrahendas decentenis illis millibus, in quas Cimbria, MFionia, pridem pignoratae essent. excipi Alburgum tamen; dc Uen systela, Himmemsyssela, Thyes, stela, aliaque territoriar quae confestim , pignorationi exempta, in

compensationem dotis,Valdemaro tradorentur. ac paterent reliquae item arces

Cimbriae, & Calloa ante omnes;inde Horsena, &Ripa, ac pars quarta adjacentis territorii, si redimere aliquando eas vel leti tum statutum, ne Gerhardi percusi res Valdemarus tueretur: sed se ipsis, quique adjuvare cuperent, inimicum exhibereti inde de agrorum censu, quem perso,

V DE HARYS DI. Verent

84쪽

exulibus revocandis, ac resarciendis damnis , quae illata per auxilii tempus essent, aetiam fuit. denique, quid sponsae suae He- devita Valdemarus propter nuptias donaturus post peractas illas esset.in quam rem

tunc nominata arx Ripensis ; ac moneta item urbis, molendinum, & telonium,quique huc spectarent reditus. moxque haec Lubecae etiam confirmata: sed pro Ripa, quam donandam propter nuptias visum fuerat, si fortasse ante Valdemari obitum ea non redempta esset, placuit Alburgum dari. Et haec quidem rata fore, fidem interposuere, pro rege, assinis Brandeburgicus, dux Barnimus Pomeraniae, Viricus, Lindaviae comes, Guntherus Suartsenh

gicus,& Albertus Megapolitanus: nomine vero Valdemari Stes vicensis, dux Saxoniae Albertus; Henricus, Nicolaus, & Ioannes, Holsatiae comites; Philippus Scou-wenburgicus, Cunradus Oidcnburgicus, Cimbriaeque borealis arcium prausetiquatuor. ac seorsim rediere in gratiam Cum valdemaro rege comites Holsatiae, Nicolaus, & Ioannest rexque ipsis est testatus,se FuwMm iis infidam, quaeque ad uiam 'peninerent, in argenti puri subrin semel ct

quadragies muli pignoratam reliquust: neque, quod ad idem pignus, neque se ob stram insulam, quicquam unquam obsectarum; donec iALE, Mque Hyam, liberaverit. tum & addidit; de exulibus, qui cum ipse silum verrerint, cogniturum Ioannem Holsatum: quaeque hic pronuntiamerit , ea flbi rara fore. insuper & de

auxiliis invicem aesandis actum,utque Ma quaesus Rost ius, quive alii in Aonia, Cimoria e , bona pignorata habeant, dum rediseremur ea,psiderent. ctiam de fratre Othone Constitutum; ut, se quando liber uti redderetur , hac id cautione fleret, ne quid comites riparia inpignoribus usiquam detrimenti caperent. Ac seorsim Valdemarus Stesvicensis cum comitibus Hol satiar Sunderburgi sic Convenit;ut,redempta in usum regis Cimbria septentrionali, hona alia in australi

redderentur. Scaniae, rex Sueciae, Magnus , cui pridem ab Hol satis traditam commemoravi, ac seorsim archiepiscopo Lundiensi, privilegia,& immunitates suas, per hoc tempus confirmavit. Idem valde-

manas fecit Danicae nobilitati, uti sacro cro cce quoque ordini, caeterisque regni incolis .

ac praeteritarum rerum, tam in se, quum

in parentem, admissarum, statuit oblivionem : postquam, Stolpam pignoratam liberare cupienti, ac pecuniae indigenti, in

rem eam pariter matronae, & virgines, mundum omnem muliebrem contulissent. Inde, ineunte anno, Henrico ac Nicolao Ci P cca

Holsatis Hel singburgi rex promittere . si ''decederet ne prole, aut haerede, oniam ipserum fore: sed, si proles aliqua, aut hares, esset, int grum futurum sibi , atque istas , quandocunque commodum foret, hanc,'o ad centes insulas, liberare. etiam obstringere sese; siquae pacta

Hel Durgi, ac Lancae, violaret, integrum iisdem fore, arces regLu Malandae, Vor tribu gum, o Corseram, occupare ; ac, dum ea impi

visset , retinere: idemque Iuris in Aoniae case L, Neoburgum, Orlelam, o Vnnesta elam ,

ipse haberet , s vici im talis gerent. Hinc

Roschildiae confirmat Haseiensibus privilegia,quς superiores reges concessissent & Arhusii pollicetur Stesvicensis,ni R e pensis ante sesum Pentecostes anni proximi iuramento em suam regi ob ingerent, sie, quod sibi praesitissent, remissurum, ac deinceps ire tum habiturum esse. Inde agitabat animo, ut redimeret ab Holsatis arces quasdam ; Scin hanc rem calicem e quoque templo peti jubet. sed conflatam hinc pecuniam in stipendium miles cepit, neque ulla arx redempta est. Post haec bellum novum

eXortum, ex hac causa. Non putabat Valdemarus, Callimburgum, ac Samseam, a Cis sophoro parente Canulo Porsio, marito Ing burgae primo, Erico, Sueciae duci,sub clientis t

tuo datam: ideoque, eo mortuo, non Iam ultra

ad In burgam pertinerer se in regis potes

rem recidisse. at Ioannes, Vagriae comm, cui

Sialandia oppignerata pridem erat, suum jus in arcem urbis Callemburgi obtendebat. hinc obsidionc cingi oppidum a Vabdemaro coeptum fuit. quo Ioannes intel lecto , opem obsessis allaturus, militem confestim legit: & auxilia sua addunt, In- geburga, Holstitiae comites, ac Vandalicae quaedam urbes. ubi omnes convenisse M , mox obsessi, illud gnari, acriter erumpunt arce , &, in copias valdemari imparatas invadentes, eas fundunt, ac profligant.

Sic soluta obsidione,placuit utrique parti, H h ut

85쪽

xLII.

go IOANNIS MEvRSIIui utrinque viri quatuor, Ide, o prudentia, tos vident, impetum in eos faciunt, & ad co eccclari, legerentur ; ac , Rochiluiamsub Octobris pugnam provocatos passim caedunt ac, ML

mensis Anem convenientes, controversiam diri- tumultu forte exorto, ad trecentos commerent. quorum arbitriosi quipare recusarent, trucidan et paxque etiam, interregemium hi jusjurandum durent, nihil sibi aliud, Sueciae, & Valdemarum, constituta. Hinc aequius, melimve, visum esse. at,s ipsi quoque Ringstadium Valdemarus castra movete arbitri intersis is Merent, nec quid constituere inde etiam Stagiosiam. unde cum Corso

sent, o Io Helsingoram archiepsopo Lum ram versus contendisset, mox Liungam diens tota res permitteretur: quodque illi retrograditur: &, Ringstadium postquam quum,ct bonum,uideretur,ratum foret. Eodem castra reduxisset, Roschildiam itinere ca- modo, quod dis idium inter regem, o Hosatiae pio ,militem in hiberna mittit. Per id te comites, exortum esset, Henricus Brochtorpi- , pus, Sueno, Arhusiensis episcopus, ac I est Henricus Sedeliratus,cum duobus quaruome cobus item Paulus, diaconus Roschildie

e consiliariis regis, in Aoniamprofecti, apud co- sis, in Roschildiensi via comprehensi, Pa-

mites terminarent. ac , si neque inter Ugos com debornam,arcem quandam Stalandiae,a Deriret, regi Sueciae, ct Saxoniae duci Alberto, ducuntur: ac continuo hac de causa , ex aut alterutri eorum, omne id negotium commit- statuto Vedelensi, toti regno sacris omni

teretur: o,quod hi constituissent, rasum utrim bus interdicitur. Hinc Stigotus quoqueque haberetur. cum Ingeburga, rex seorsim Andreas, Biorneliotaius permittente Val- sic transegit ; uti Abi Casi burgum satim demaro, cum Calloam Nicolaus tum Lim redderet : borealem vero Hasianiam, quoad hecius possideret, debito repraesentato, viveret, retineret. Per id tempus, luctius au- liberam secit. itidem rex Valdemarus Farulam valdemari occupavit, mortua Mar- striam, Nicopiamque, a Christophoro pi-gareta amita, olim regis Sueciae Birgeri gnoratam Vagriae comiti, redimit, &re- conjuge: quae Ringstadii, ad mariti sui la- gno redditi obsidesque eo nomine, cum

tus, tumulata. Iam erigere sese Dani, ro Henningius Podebussius, tum Macarius stituto Valdemaro, incepere;&,superbum Broscovius,dimittuntur. ac deinde an con Holsatorum dominatum non ferentes, se ventu Varbergensi, proceres Scaniae, prae- paullatim objecere. tum praefecti arcium, ter hanc transactionem, quae cum Magno,

qui Dani essent, & in valdemari obsequio, rege Sueciae, habita Calmariae fuerat, uti durius cum illis agere, ut cum ipsis etiam stipra memoravi, denud eam regno Sueciqvicissim Holsati. quae res cum utrinque in perpetuum addicunt. Paulo post, cum elape caedibus occasionem, ac rapinis ex- Valdemarus ex uxore Hedeviga filium, hiberet, factum tandem, uti Fridericus Christophorum nomine, sustulisset, pacta Lahenius, regni equitum tribunus,& Mar- pridem inter ipsem,& Holsatos,cessavere. quardus item Scanius, Vording rgensis denuoque inter sese convenere Sunder- praefectus, lecto undecunque milite, ac burgi, uti lites,si quae sorte nasterentur, Valde- congressi, acri pugna decertarent: in qua minus Stesicensis terminaret: Elis vero, ne victor Fridericus, adversarium iussit, & gnium quis facessiere, aut inferre beatam, vellit, in fugam egit. Inde rursum constitutum neque res componi posset, opem ipse, contra inter regem, & Holsatos, ut deinceps regni quemvis hosem,sererer ac sister regem Sueciae, virus, quaeque alia territoria sibi pignorata ha- ct Sterini quoque ducem, comito , controvemberent, pos derent. Mox Stalandia varie sae aliquando aliquid exoriretur, cum eorum direpta Lit, ab indigenis, exterisque; & nemine conferret arma,propter foedus,quodcum

Coagium,inter primas regni urbes, totum eos i rege intercederer iverum operam navaret,

exustum: aliaeque passim urbes quam mi- ut dimidium componeret. Hinc Limbecio,re- serrime devastatae. ac commissa inter Da- gni equitum tribuno per id tempus co nos,& Holsatos, ad Flasmollam, circa stituto, dat negotium, ut burgum ab ultimum Septembrem, acris pugnarin qua Holsaris,dato pretio, in quod pignoratum captus a victoribus Holsatis Boetius Fal- erat, Dani e recuperaret: &, dimisso ecus, primi apud regem loci. qui accensi custodia Suenone, praesule Arhusiensi, ac clade Dani, ubicunque convenire Hols, diacono Roschildiensi, Iacobo Paulo,

VALDE MARus III. sacra

86쪽

o CCC

N I S T. D A N. L I B. I V. 81 sacra regno, quibus illi nuper hac occasio- sideret: cum Corsoram, & Petroburgum, cra C ne interdictum memoravi, restituta. Mox paulo ante Daniae restituisset.quae Holsati I ab Ingeburga quoque, vidua Canuti Pose cum acciperent, subvenire su. certi, cum

sit, matre Magni, regis Sueciae, ac Norva- armata manu accurrunt. ac pugnatum vagiae, Callemburgum urbem recipit ; Ma- rie fuit; cum mox, Magno, Sueciae rege, gno Succo utranque Hallandiam, quia adjutante, pax initur : ea lege, ut Lala pridem Scaniae proceres sese illi tradidis- dia universa Valdemaro redderetur: isque sent, retinente. quam rem certe Ualdema- invicem Ioanni, Vagriae comiti, solveretrus, quia nunquam ea pignorata fuerat, argenti selibras octies mille. Lalandia re- sed Erico , & Ingeburgae, Magni utrique cuperata, Vordingburgum castra movet, parenti,tantum in praefecturam data,aegre idque expugnat. Inde, animum applicansferre. Hinc, conventu apud Viburgenses ad pietatem, ordinatis in Esthonia rebus habito, statim in Frisios, quod tributum sacris, maximum apud Revalienses tein annos totos quatuordecim non solvissent, plum, a majoribus suis conditum, & sacra-

militem ducit, & in potestatem eos suam tum Dei matri, binis aedificiis auget: & in cogit. Post haec obsidet Nemedium, in- iis stato tempore, pro se, ac uxore sua silae Stalandiae oppidum ; qudd, Holsati supplicationes fieri, peragique sacra man postquam probe muniissent, neque tabu- dat. addit etiam reditus, ad pios usus; relae pignorationis istud continerent, suam id templum, si quid detrimenti caperet, esse hanc munitionem diceret. neque id reparandum. quin sodales quoque sacros

expugnat tamen: sed, induciis constitutis, in tutelam suam accipite issilue, ne quis ab obsidione abit. Ad tutelam Esthoniae ignoraret, scripto publico adtestatur. hinc pariter, Daniaeque, equitibus Teutonici peregrinationem sacram instituit; & milis Ordinis,in Esthonia commorantibus atque tiam in paganos, Lituaniam incolentes. Narvam sibi defendendam tradi postulan- quam ob causam iter in Borussos capit: Mtibus, acquievit, & in annum unum dediti adsciscit comitem Othone fratrem, inter Inde pactiam cum australis Cimbris duce, equites Teutonicos tum receptum: quod, Valdemaro, novum init: & obsequium Val- ne regno gravis esset, antea decretum

demarus puernum regi, ac reginae,6 λὶ- fuerat. insuper in comitatu Ericus erat,git: atque rex, si superviveret, eius se duca- dux Saxoniae. sed Borumae postquam finestum .ixorem iberosque,donec ad aetatem jusam attigisset, & inducias cum paganis consti- pervenissent, defenserum pollicetur. uterque tutas inerretur, nil cunctandum illic ra--ia, amicitiam interse consaniem coleret, ct tus, in Livoniam contendit; &, acceptis auxilii indigentem, qualicunque occasione, ad- octodecies mille puri argenti selibris, or- iuvaret. Per id tempus & Holsati, maxime dinis Teutonici equitibus Esthoniam vem qui comitis Ioannis partes sequebantur, dite contra pactum & Christophori pa- Stalandiam invadentes, varia insulae ejus rentis,quo is caverat, nequis unquam suc- loca, & Ringstadium inter ista, devasta- cessorum a regno illam separaret; & nobi-runt. contra Dani, denuo Ne ediense litatis quoque Esthonienus, quae jurave- munimentum invadentes, illud, & Gun- rat,se ab eo nunquam recessiiram esse. nec derilebholmiam, atque arcem Padebor- subscripserat tabulis venditionis quisquamnam, caeso equitum tribuno, aliisque, in regni senatorum, praeter Stimium Ampotestatem redegerunt. rexque Olao epi- dream, tunc ducatus ejus praesdem: nec scopo Revaliensi, Cylpanorum civitatem, exemplar, nisi sero, in illorum manus ve- mortuo Ioanne Rodio testamento acqui- nit: cum Polonicus legatus, in conventu sitam, venum dedit: ac collegii itidem Stetinensi,de constituenda pace inter Da-Revaliensis privilegia confirmavit. Mox niam, Sueciamque, id exhibuit, anno mi Holsatis,quis Lalandiae praefecturae,atque lesimo , quingentesimo, septuagesimo. arces, pignoratae, se redimere eas velle Ciun Esthoniam vendidisset, mox rede- indicavit; & in insulam ablegavit regni mit, quae sororius Brandeburgicus in ea- equitum tribunum, cum mandato, ut mu- dem dotis nomine possidebat; ac vicissimnitiora loca, quae praesidio tenerentur,ob. Valdemaretis tradebat codicillos, quibus v DEM us III. Hh a illum

87쪽

81 IOANNIS MEvRSII illum a promissa ad haec defendenda ope solennis in Groniandiam mercatorum nais liberum pronuntiabat, atque satisfactum vigatio aliquamdiu intermissa. Inde rex, sibi testabatur. Cum deinde in Germa- ut testaretur, quae tributa imperaverat,niam proficisci statuisset quosdam e nobi- recte collocata esse, ac benignitatem sibilitate regni sui praesto esse apud Brande- populi deinceps etiam devincire comitiis burgicum jusserat,& adventum exspecta- Ringstadii habitis, palam universis fecit ire. qui cum circa Falstriam detinerentur varias se ab Hessatis Daniae munitiones, a Ioanne, Vagriae comite, admodum indi- atque arces, redemisse t & in hanc rem

me tulit. Post haec, quasi pietati prima impendisse tricies mille argenti selibras, . expeditione in paganos Lituaniae, de qua deciesque alias mille ad has de se adjeciGdixi, nondum satisfactum esset, in Palaesti- se. Mox, profectus in Hallandiam, ev nam, procul regno, iter capit ; comitem cato illuc Magno, Sueciae rege, de rest, Ericum Saxonem, plurimosque e nobili- tuenda Scania frustra eum compellavit; late prima, secum trahens. Cumque ad se- ac, sigillis literarum , quae de emptione pulcrum Christi, quod in eo tractu visitur, erant, liquefactis, ubi documenta cuncta accessisset, nihil sibi prius duxit quam adversae partis sustulisset, in injustum pose ut inter equites Templarios reciperetur. sessorem fraude usus, restitutionem impe- idem & Ericus facere, & nonnulli e nobi- rat: ac, benigne nisi impetraro posset, et-litate alii. ac receptus , a praesecto mona- jam bellum comminatur. atque illaturus chorum, qui sepulcrum asservabant, seria erat, nisi motus in Germania ejus arma di- oratione admonetur,uti fidem Christianam, Vertisset. Ibi Brandeburgici res perturba- ad exemplum decessorum, qui hanc olim in bat homo nequam, qui se falso Valdem Emonium intulissent, Amma ope tueretur. In- rum Brandeburgicum, a viginti quinque de redux statim Rendesburgum redimit, annis vita functum, dictitabat: itaque recum non multo ante filia Ingeburga auctus regionem, quam is tunc haeredis titulo esset. Moxque ad repetendas arces ani- possideret, repetebat. ac juvabant proximum vertens, eas, quae in Stalandia reli- mae Saxoniae duces;& cum illis Antistini. quae erant, & Nicopiam item Falstriae, atque Megapolitanus. qua de causa, cum Stegam Monae,ac nonnullas Cimbriae, re- sororio succurrendum existimaret, combcuperavi L Cum comitibus vero Hol satiae, tiis Roschildiae habitis, classem instruit, &ita egit ; ut reciperent Megam ipsi, tradorems in insulam Megapolitani Polam,quaeque , Neoburgum, o dimidiam Aoniam: quod nesse Iiae ditiones ejus essent, passim invadit, diret, id pecunia pensiretur. eaque dum solvere- ripitque. hinc in proximam Pomeraniamtur, Ortilum, se Mnestavelum, venu plenus castra movens, mox Stargardiam illic ca- quoddam haberent. Tum & Halaiensibus pila ubi postquam Megapolitanus eum,

immunitates suas firmat; ac concedit, ut cum non parva manu statim subsequutus, Dragorae, qui Amagriae infulae pagus , cuncta inclusisset, Brandeburgici. frater Romu- emerens, ut consueverant ad id tempus, vendo Ius, ad suppetias accurrens, solvit quidem

renique. Et haec Randershusii acta. Inde Obsidionem, sed , commisso acri praelio, rursum Nebbegardiae cum Holsatis co- Tuperatus, & ingenti clade affectus, vix mitibus transigit de ea summii, inquam evasit. quo accepto, Valdemarus, cum his Flonia pignorata erat. Hinc in Stalan- Stargardiam reliquisset, in vicina Meg dia Scioldenesiam obsidere cum coepisset, politani oppida arma vertit, & ex iis ali- intermittere inchoatam obsidionem, ob qua in potestatem suam redigit. hinc Be grassantem nimis vehementer pestem, est linum, quod id quoque falsi valdemari coactus. Fuit verti ea pestis longe maxi- partes sequeretur, obsidere est aggressus. ma; dc , in plures orbis partes divagata , quod dum agit, ut virtutem honorare se

magnam hominum, pecorimque,stragem ostenderet, quosdam, ritu usitato, equites dedit. adeo autem amixit Daniam, ut, auratos creat. ac, sequente istuc quoque

exhaustis pagis pluribus, agri passim, ob ipsum Megapolitano, atque illi Valdem

desectum colonorum, diu inculti perma- ro etiam frontem obvertente, cum in eonerent. quin turbata re commercia: ac jam res eo ut couserere manum utrinquo

88쪽

trio regis Sueciae, res transacta est. pla- itaque, curante eo, mox Lubecam con- μ' .icuitque, ut captivos Romulus suos liberaret; venere , Ludovicus Romulus Brandeburrum nonniatas cisitatibus agri Merapolitani, gicus , Gulielmus Luneburgicus, Rudol- quae Vindaliae olim jiserant, gratiam sacramenti phus Saxo, Ericus Louwenburgicus, Casi- faceret: se uxorem sibi haberet Leteburgam, mirus Stetinensis. Vratissaus Wolgastensis, Ageni, ducis uegapolitani, indam : aerem Valdemarus Stesvicensis, Albertus Mega- ea, dotis vicem, praefecturam Lentianam: data politanus, Canutus Hallandicus , Adol- . . contra in usum mctum merba, Aremberga, o phus Scou enburgicus, & Henricus, ac Peri erga. Qua re ita constituta, etiam Nicolaus, HOlsatiae comites. accessere conciliavit Valdemarus Brandeburgicum, ordinis equestris viri, nobilesque, perfre atque duces Stetinenses: tum Albertum quentes. inter quos tunc pax statuta, acilena Megapolitanum, & Saxoniae ducem firmata juramento. actum etiam de latro- ei, ede Ericum. Inter haec, augetur filia Cathari- nibus, ac fautoribus eorundem, coercei na. Postquam vero infesta arma in Germa- dis. Aliquamdiu concertatum item fuerat niam intulisset, admodum id resed tulit inter Albertum Megapolitanum, ac Bar- Caesar Carolus; qui mox tamen, animo namum, Bugisaum, & Uratissaum, Pome- sedatiore, ipsi pariter,ac Gunthero Swar ranos, de Bartensi oppido, ac territorio; acnburgico, aliisque, seu proscripti, sive & permissa valdemaro controversia: pl non proscripti essent, commeatum libe- cuitque, ut, quod illi videretur, ratum es-rum Sprenbergam dedit. Legerat itineris set. Per eandem Occasionem actum cliain rex comitem Romulum Brandenburgi- de Henrici Megapolitani nuptiis, cum tecum, cui fratet Ludovicus, sibi retinens nella valdemari regis filia, vixdum trimu- Bavariam, universam ditionem hanc con- la: utque Megapolitanus urbem , agrum- cesserat. quin & aderat Ericus, dux Sax siue, Rostochiensem, titulo praesecti haniata inde cum ad Caesarem admisii cssent, beret; dosque esset, puri argenti sena selire rogarent; qua de causa falsum isse Valdema- brarum millia. dumque ea adolesceret, rum in marchio Ium Mandeburgicum, in prae- apud matrem Megapolitani sponsi, inter,uicium principum, introduxisset, is respon- ejus gynaeceum, aleretur: consutnmatis det e non hoc temere, neque odio ipsorum, asi autem nuptiis, quoad viveret, Gnopenhu-

factam; verum dem haluisse Othoni, anili i- sam, RibenitZam, & Thisinum, quaeque scopo Magdeburgensi, Eud pti, Saxomae duci, eo pertinerent, possideret. Inde cum Po- Ageno Merapolitano, ct Anhiatino: qui hunc loniae rege Casmiro valdemarus,de auxi- esse, quem se diceret, iuramento interposso, af liis sibi mutuo exhibendis foedus init; c Amassent: nec culpari quicquam in se, quam cipitclue Casimi rus regem Romanorum credulitatem posse. ad quae, nomine omnium, Carolum, & Hungariae Ludovicum, tum rex res radere; si contrarium in jurandum eiusdem quoque nominis Marchionem dare certos, ct perIurii hos arcessere: itaque a Brandeburgicum , Bladum Sidnitatum, eo petere, ut refinderet edicta, quae de ipse pro- Vladisaum Dobiitrium, Bolesiaum Plo mulgasset. quibus Caesar intellectis, verum censem, Sancovium Varsoviensem , Camhaeredem marchionatus Brandeburgici mirum Sariensem, & Bugisam Stetinen- Romulum censet, ac pronuntiat. Quibus siem: idque postea, anno decimo & teractis, etiam Ericus Saxo Ualdemaro tra- tio, renovatum. Denuo quoque Torne-didit tributum quoddam, quod ab urbe burgi actum fuit de Henrici Megapolita-Lube censi dudum ipsi annis singulis sol- nr nuptiis, filiaeque Ingeburgae: mutuaquevcbatur, a Steurgelda dicebatur. id Lu- sibi auxilia, in quencunque demum ho-dovic Brandeburgicus,a parente suo ac- stem, promisere : nisi forte in Cassarem ceptum, ipsi cesserat: & mox Caesar, da- Carolum, aut Thuringicum saltum ultra, issini tabulis, rem hanc totam ra- arma promovenda forent. Illis hunc in tam habuit. Valdemarus, cum in Daniam modum gestis, cum in Daniam Valdema- rediisset , potius nil sibi duxit, quam, ut rus rediisset, filio Valdemaro augetur: qui, cum principibus vicinis ipse pacem age- non multo post deiunctus, in coenobio V ALDEMA Rus III. Hla 3 Esic

89쪽

CII ccc Escomo, tunc insigni inter prima regni Daniae, nunc destructo, sepelitur. Mortui. ambo filii Canuti Porsit, primi, ut dixi, Hallandiae ducis, Haquinus, ac Canutus alter e & in illis ducum titulus, in parente inchoatus, nemini ex hac familia deinceps . eum permittente Valdemaro, est exstinctus. Hinc Floniae, Cimbriaeque, bellum infert: & recuperare arces, quaes Holsati utrobique possidebant, omni studio ag-- ς ς greditur. ac principio Dorningam,Nicolai Limbecii arcem, in quem odium Comceperat, qua de causa incerrum, obsidet.& Holsati, nobilesque , qui in Cimbria boreali, imminuta privilegia, ac saevitiam,

incusantes, fidem, & obsequium, eXuunt. His maritimae civitates, quarum eadem querela, sese addunt. Quo accepto, communiri ubique arces, & inserri commeatum abunde, curat. Valdemaro Stesviccn-

si quem primum illi ducere, debitum

ex foedere auxilium mittit. quod mox ta-mcn,illo in partes Holsatorum transeunte, domum redit. Interim in Suecia exortae

turbae; quae,exosa regem Magnum, quod, neglecto matrimonio, turpiter libidini vagae indulgeret, in Ericum , ejus filium, regnum transfert. Itaque Magnus, cum in Scaniam advenisset, Helsingburgum princeres regioniS Vocat ; ut, in eo rerum statu, quid agendum sibi esset, consultaret rquin & Valdemari regis amicitiam, atque opem, clam eXPoscit. verum ille respondere; nulli bello, nisi restituta Scania, immisceri sibi cortum. Hinc Rostochium. Profectus, atque inde Stralesundiam, circa exeuntem Octobrem, inclinante proximo Novembri redit. Inter ista, tres episcopi regni Daniae, & e Suecia quoque t iidem , Lundiam ad archiepiscopum, de

constituenda utrinque pace acturi, con- Venere. etenim urgere inprimis Valdemarus, Scaniam, quam nullo jure Vagriae comes Ioannes vendidisset, reddi sibi oportere. insuper hoc operam dare,ut a foedere Holsatorum subditos sitos revocaret, ac nobilitatem blande in partes traheret. jamque Callemburgum venerat inter alios, Bugaeus; qui cum ipso caeterorum nomine pacisceretur. sed & frustra id tentatum est; M Bugaeus, quique illum comitati, simulatque in Cimbriam reversi essent, novum

cum Holsatis foedus inierunt; ac, quae re gis in hoc tractu arces essent, eas statim invasere. Controversia regi erat cum Lia ccc Holsatiae comitibus, Nicolao, & Henim VR 'co. isque cum Ioanni Holiato decidemdam permisisset, postquam accusationes,

quas insebri, ac Ioanni etiam tradi opore bat, tardius procurarentur, ea res dissicis lem successum habuit. Interim cum - .pias Stagiosiae quasdam coegisset, & in eo plane esset, ut occasione prima in Fionisam transmitteret, atque ventus impediret, regi Sueciae ad Orebroensem pontem locum assignat. ubi habito colloquio, in Stalandiam regressiis, denuo collectis C piis, in Fioniam transmittit, & Othoniam contendit: multis ex equestri ordine, &nobilitate tota, concurrentibus. Hic cum Megapolitano recipit se in proximum O- . .

thoniae pagum; principestiue de exorta

controversia certos facit : ac continuo lectis arbitris, ut dirimeretur citim, arceS, ac munitiones,liorum potestati tradit. Per

id tempus etiam Sueci Helsiniurgum Convenere; ac vocati item illuc Megap litani duces, Stalandiam, regio deducti sumptu, transiere. nec multo post, cum rex Lyconiam concessisset, sevocato ad se Sueco, & seclusis, qui utrique minus bene cupiebant, res benigne est transacta. Tum ex aula regis quidam, ad piraticam conversi, Lubecenses affixere. quam ob rem cum quosdam e suis rex in Cimbriam ablegasset, hos Limbecius comprehensos Molsam in custodiam ducit. moxque, ad

rem componendam, praeter regem, episcopi, Roschildiensis, Borglanensis,Arhu-siensis, tum Byggaeus, ac Limbecius, aliique item Cimbri, Vortingburgum convenere e verum neque hic negotio finem imponere, quem optabant, potuerunt. Hinc

ad gaudia verso animo , ludi equestres cum Coagii,tum & Stegae,celebrati. Mox sub annum exeuntem lecto milite, opem Megapolitano contra duces Stetinenses allaturus, in Germaniam trajecit; mandata interim regni cura episcopo Roschil-diensi, Boetio Falco,Stigoto Andreae,Palaemoni Laurentio, & Iacobo Basso: qui tributum, absente rege , regni incolis indixere. ipse rex, dum illic abest, resarcit gratiam inter Megapolitanum, Pomera

num s

90쪽

cocce

H I S T. D A N. L I B. I v 8snum, ac Stetinenses ; sed in SIavos, ac niversa, nisi quae de pagis illis in Fionia, cravertenses, ira accensus, horuns terras pas, quos jam dixi, abolevit. Per id tempuγ yy sim vastat; neque locis, aut hominibus, sa- Scania, Hallandiaque, a Magno rcge incris parcens: & in quosdam, bello captos, Algothum, equestri dignitate virum, e

etiam crudelis nimis, aures illis, atque na- jam cum ducis nomine,est translata. Mox Gores, foede truncat. inde, gesto ex 1enten- Avenionem abii Valdemarus, pietate sua V y'tia sua bello, circa anni finem redux, Vose motus; ac pontificem ibi invisit Innoce tingburgi DOMINI natalem celebrat. tium, nominis istius sextum: qui benigne Qui secutus annus fuit,ipso statim in prim eum excipit, & ex auro rosa consecratacipio filiam Margaretam dedit, post pa- donat ; more dudum pontificibus, in dorentem trium regnorum reginam lauda- minica quadragesimae, quae Laetare vulgotissimam: cujus gesta libro proximo rese- dicitur, usitato. Errant, qui Urbanum vremus. Paulo post, quae inter regem, & hic commemorant, qui octavo demum Holsatiae comites, erat controversia, Eri- anno post hoc tempus adiit pontificatum. Co Saxoni juniori, ac Gerhardo item Ho- Redux autem Avenione Valdemarus, in

jano, est permissa; placuitque, quod pro- Frisios ducit: &, tumultuantibus indicta nuntiarent i ι, ut utrinque rutum foret: simul mulcta,obsides ab iis capit. Post quae pro- etiam,s alterius disiones quis vastarer, ut de eo ceres Neoburgi adesse jubet ; inter quos arbitri, jam memorati, stententiam sicundum ne- & regni episcopi omnes erant, & dux itemgni jura ferrent: idque Neoburgi sacerent, intra Stes vicensis: subditisque universis gratiam

quatuor hebdomades. Quin seorsim quoque praeteritarum rerum facit. tum edicit peractum, inter regem, & Ioannem item episcopum Ripensem; regnum Daniae pristo Holsatum, arbitro Henrico Holsato ; ut jure, quo am inde a Valdemara , eius nominis redemptam rex a Saxone Pi Perderam in Dan- secundo, alii que fecesserism, tenuiset deinceps

nis manus traderet; idque ante proximum nata- etiam usiurum; quaeque immunitates essent, ea ut

m Chim essectum darei: Saxoni aurem duo inviolatae permanerent. insiper,ne hos porro ingenti mugia selibrarum solveret: aui,si mal- usium incolae timerent, neu direptionem item,milet, e Aoniae reditibus Ioanni, bove C sdolpho, criminis cujuscunque universu, etiamsi capitis

eam summam pos triennium, si id cuperet, re- supplicium quis meruisset, venia foret. ita i

tamendam, exhiberet. interim materna bona, men, si cui injuria uiata est, uti hic, qui in quae in Dania posidebat, aeter ea, quae Genar- lisset, ex iure regni cum eo pacificeretur, ac ne do pater olim vendiaisset, regi traderet. Actum gulam transigeret. Haec, & alia, quanquam S de Hummersbytela, CrumeZ a , & ita constituta,tamen minime servata. Hinc Tralonia, Fimbriaque: placuitque, quod conventum Helsinourgi; & ex Daniae e- de his pronuntiatum pridem fuerat, uti rarum piscopis, Sueciaeque, tres utrinque, plane etiam porro haberetur. rexque, datis ad Ui sicut Lundiae trienno ante, adsuere. actum dingae amnem literis, Henricum, se Nico- iterum de Scania; quam Ioannem, Holsse Dum, miseras , ct eorum item haeredes, quod tiae comitem, venum dare potuisse, cum argenti misie u quingentas selibras remisissent, duntaxat pignoratam eam haberet, rex ac Aoniae partem mediam concesissent, immu- negabat: ea propter neque recte Scaniae res pronuntiavit: proximoque bello ca- proceres Magnum regem inaugurasse.

Ptos,sine pretio dimisit. insupa, quae cum tum & de Hallandia utrariue actum; quae Comitibus, Cimbriaeque australis duce, permissa Ingeburgae , quasi praefectura

Controversia regi erat, perbenigne, ut e. quaedam, nec Holsatis unquam pignorata istimabant multi, est componia: quan- suerat. Inter ista, rex, qui Vortingburgi quam mox resuscitata. at Ioannes, omnia agere, cum in gratiam quosdam Holsatos materna bona, quae in Dania possidebat, recepisset, & a Magno per legatos voc Uti statim memoratum, regi tradidit; prae- retur, ipse etiam Helsingburgum se rece-ter Stegam, Staverbiam,Aselbiam, Lang- pite ac cum eo verba illic, quanquam nublatam luet quae Gerhardo pater ejus ven- lo fructu, fecit. moxque, cum in Stalandidisset: nec deinceps jus in Daniam ul- diam rediisset, reversurae e Germania do- Ium sibi vendicaviti tum chirographa u- mum filiae obviam mittit viros, & matro-

SEARCH

MENU NAVIGATION