Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

151쪽

utriusque populi laetitia , excitatis ad eam testandam nocturnis ignibus fuere, Regii salij ex Hispania in Franciam postea sunt remissi.

νη-- Hanc pacem non diu ratam Galliarum Rex zz. Franciscus habuit. Mortuo enim Francisco Ssottia Mediolanensium Duce Ducatum il lum a Caesare per Legatos petit , quem cum non obtineret, copias undique ingentes rupta pace cogit, bellum parat,vi primo impetu Sa-haudum Ditione pellit Caesar Romam profectus, dato a Pontifice Senatu, quam inuitus bellum a Franco prouocatus resumat, insignioratione docet inde in Galliam arma mouet. Octo annis varia fortuna certatum in Italia,

pisores, Sabaudia, Belgio , Franciari tandem cum ipsa Franciae viscera adeoque Parisii metu impendentis exiti percellerentur, iterum agi de pace coeptum est. Conuenerunt Crespii Caesaris nomine viri praestantissimi Ferdinan- dus Gonzaga Nicolaus Perenottus Granuellij parchi, Commendator Calameae ordinis Alcantara , adfuerunt pro Galliae Rege Francisco Claudius Annibaldus, Carolus Nullius. Baiardus. Hi anno M. D. XLIV. die Septembris XVIII. certis legibus inter Caesarem

Corale

152쪽

dito. . . Rex factam Madrisaia pare sarmenti, - - foederibus Regni Ne ositam, Sicilia, Duc Medistinensis, Cissitatus Ariensis uris patronalis,quodiabiistinFlandriam, Arasam, Insula , mamm , Orchiacum, Tomacum, Mortangam, ac Fanum Diui A. mandi sionem ista irmamaue ea rati m qua perioris arderib- est conuentum, habeto. Micquid ex immatum Geldria isti,tia. Comitatum Zinthania Iuris pratendere po

test, Cassini elusis βαυμ -- in perpetuum

cedito.

Ratas has Leges Caesar Rex Franciatis habuere, Iusiurandum utrimque praestitum, P inagno omnium gaudio intere festiuos im spissilicata Obijt autem Rex triennio post. anno ni rum M. IA XLVII, cui cum suc---tis uicua Secundus e thus Francisci

153쪽

1 6 APOLOGIA fili, solus superstes anno M. D. LLMmila elarenidis '-- - hoc bellum annis octo, ac runcarano M. D. LIX. postae saris ob mortem,quae annosurii:, b, hi Mi. Ἀ-- ----

ricui secundum Franciae Reges est secuta. Publicata fuit Cambresij Nonis Aprilis, meream quicquid inter Caesarem 6 Franciseum

Primum variorum foedo um Legibus consti . tutum fuerat. atum habitum est, &nouo Iureiurando utrimque confirmaturru

Fraocomm ratisnes quilinfoederatntersaos. Hispania Reges inita irrita elecon . tendunt, Hadidas resto L. FEtentur Franci ea foedera , quae iam retulimus, cum Regibus suis percussa, 'llum

autem in ijs pondusesse negant. Mi turea Regum nominibus signata sigillismunita Iureiunuicli confirmata, quicquam au

tem Regno per ea detrahi potuisse, inficias euhi patenturea in publici Regni tantibus

154쪽

bentibus Regibus publicata, recepta diu uer. constanter perneganti Nise non miremi, Sed rari' ibi is opinini

laminiti Fcuictam Hii ius, alanti cunis i rati. ptiuus in Hispaniam abductus esset, ibidem--:que custodiretur, liber non erat, nec siti dux , adeoque quicquid ab eo tum factum adriti, noli ab eius libera voluntate prosectum sed extortum est. Et cum contractus a libero coiri sensu vim accipiant, hic nullus esse potuit, aut certe liber non filii G nsentire enita cc ebatur, non voleba QMd si tamen libertati restitutus iteri in Cameraci consensi, neque tum libera eius voluntas fuit, quam amor recipiendorum filioriam, quos obsides in Hispania reliquerat, impellebat Leges omnibus ijs si bsidium praebere, qui dolo decepti, vel vi ali qua coacti fuere multo vero magis Regibus, Mam metiraliquo impelluntur, ut de iure Maiestatis suae, aut de Regno aliquid detrahant.

Posse proinde marmi repetere, quicquid illis molescia stademptum. Et quidem iu prem R um in Francia Maiestatis eam potestatem esse, ut seipsos in latis tum, 't linivantur, stu

155쪽

Iilli suo restituant, si ullum contra Regni miries foedus inierint, etsi amento firmarin . cum a seipsis in terra quodamnodo sint mori ab alio, nisi a solo Deo, dependeant. Principes alio, Mi vis, theolog ,, Iurisconsultos Concordiam Madritanam nullius Horoboris iudicassa. u. i. Accedit Franciscum Regem, etsi voluisset, hon potuissessio in Prouincias, quas Austriaci sibi asserunt, Iuri cedere renuntiareque. Aod

& illius quaedam membra faciae, nec Quam ab eo possimis Uut 'ii, inquς sum trans. Lem. Esse quidem supremam Regum in Francia Mai statςm dc absolutam vere potestate sed quamlunensalicano coerceat, &cui verilut fraenum inijciat, qua stante incolumique,

nihil de Rigni integritate dimimaere possunt,

cuius tantum sunt, ut aiunt,'sufructitarij. Is circo qui ij succedimi, eorum contractus, si/contra Regni leges sint, sua authoritate rescindunt,&quod abi, inali transimam est, ase ..anis repetunti Maiestatem a num quodam inter se nexu, si solui'unquam possis, contineri coniungiquet. Regum esses non

156쪽

stratione Maiestatem residere apparereque. Praeterea Reges in sua inauguratione, cum III Raso

Regni diadema sitscipiunt, solemniter iurare Iuta se Regni illibata, Mintegram eius digni tatem seruaturos. Franciscum igitur Regem, clam hoc Iuramento a se praestito obligaretur, nihil, quod contra Regni Iura esset promittere potuisse, aut si promiserit, promidis non teneri, nec ullius Iurisiurandi in Regni damnum praestiti Religione obligari. Imo ea Religione solutum illum fuisse, cum filios Imperator obsides peti jt, quod in locum obligati . nis obsides venerint,ic remissa obligatio videatur Futurum fuisse Regem sine obsidibus sola sua promissione obligatum, sed Caesarem

dissidentia laborauisse. Demum Regni Ordinum consensum de Ir.statis. fuisse, sine quo non potuerit Rex a Sacranaento sibi dicto, debitaque obedientia subditos

suos liberare. Negotium Regni negotium esse uniueisitatis,4 ideo non posse Regem de Re-fgno disponeresine consensu inaioris partis nobilium Regni, ut ait Tarabella Atque haec potissimum sunt argumenta, quibus inducuntur Tii ' Franci,

157쪽

pranci, ut tot iuratis Regum suorum foederibus fidem Mauthoritatem detrahant. ain. i. Nunc ut FoAustriacis respondeamus, o

tandum esset, ut datae fidei & Iurisiurandi Re ligionem Franci non tam virui penderent. Q sidenim liud est, contendere Regem quod Iurament, ter repetito confirmarat, praestim non debuisse, quam perfidia Sc periurii notam Repo nomini in me iuuale acturum, tanquam rem sacram obserua, inquit Isocra te M liticoclem. Mem monebat, perpetuo tanturi studium ac reuerentiam prae se ferret, ut eius verbis ma fides habere .

tur Mam alio iussi teste Thucydide eum omnibHoedast, tum ijs, qui maiori dignitatenatalitisint; imὸ .aior, quam aperia violentia. Et vero quis percutere cum Francis laedus, quis inire cum ijs contractum deinceps volet, si tam fluxaapud eos fides , dc nulla iurisiurandi Religioesta si

seipsos suo Iuramento Reges, ut aiunt, absoluant, durisuo sese sirprema Maiestatis poto state restituantes mei Franciscus Rex C.

sari obtulit, Neapolitani Nediolanensisam pertitutibus cede , Caestris solorem mirem

. accipere,

158쪽

GENTis invs TR i Ac g. si accipere, lurgundiam pro ea dotis nomine possidere. Ludovica quQque Regis mater misso ad Caesarem Hugone Moncanaa, filium Neapolitano Regno Ducatuique Mediolanensi cessurum, , ut ad quem Burgundia spectaret,

Iure cognosceretur, assensurum promisit. trumque Francistus Guicciardinus libro xvi.

Historiae Italicae testatur. Adeo de Ditionum istarum, aut Iuris alicuius in eas dimissione non sola victoris lex fuit, sed victi etiam χω ptiui oblatio, eaque libera&voluntaria. Sed

propius rationes ipsas discutiamus. . . Liber Rex nonfuit auriant, nec Iurisia est, captiuum fortunati Caesaris victoria secerat. Erat in custodia corpus eius, sed libera plane volutas, quae humana vi cogi omnino non potest Libertatis enim humanae hoc priuilegium est, ut dicere undiquisque possit, volo, nolo. Et quanquam, ut Moralium Philosophorum constans est opinio, metu aliquo voluntatis libertas impediatur, tamen cum prΟ-

positis duobus malis minus damnum volun- tas eligit, in eiusmodi promissione liberrima est. Poterat Rex aut in custodia apud victorem remanere, aut victoris legem accipere, istud

maius

159쪽

Isa maius malum existimauit, hoc elegit Achio nes, inquit Aristoteles, voluntariae sunt, in quihus est electio. Accepit Rex victoris legem; quae proponebantur, licita erant & fieri poterant, ut mox infla patebit, iurauit, Deumque dictorum ac promitarum suorum testem in uocauit facere igitur debuit, aut poenae, quae periuros comitatur, obnoxium se reddi-

.dit,in ignominia Deum affecit. Quid, quod postquam libertati restitutus fuit, idem Cameraci, quod prius Madriti, promisit, iurauit ques Nihil enim tum immutatum, nisi de Burgundia fuit. Quid, quod respiiscedus

utrumque Madritanum & Cameracense Rex

idem solemni Iureiurando confirmauita Liber sane tum fuit, qui summa voluntatis libertate, certoque consilio bis nouum Caesari bellum post suam captiuitatAn excitarat. Quid, quod

Cambresiana pace Henricus Secundus Rex, foedera omnia a Francisco Primo parente suo percussa Iureiurando approbauit quanquam ut captiuus libertatem consequatur, non t consentiat, sed ut victori pareat, necesse est. Ita Ius Gentium iubet,ac siic moribus receptum

160쪽

GENTI Aus TR 1Α ΑΕ sa perat, pretium libertatis exsolui Quod si Leb ges dolo deceptis subuenire debent, earum auxilium debuit Caesar expectare, qui non. decepit, sed Rege post libertatem promissa

sira rescindente deceptus fuit. Sequitur nuncillud, quod tantopere iacti-aiciuitant, Regem Iurisu in eas Prouincias renun-

mare non potuisse, quae Lege SalicaRegnosunt mnita. Id vero de Sicilia, Neapoli, Mediolano dici nequaquam potest, quae membra Regni Francici nunquam fuerunt, 'ui eas Ditiones hactenus possederunt, Franciae Regibus Sacramentum non dixerunt. Potuit igitur suo in eas Iuri, si quod unquam habuit, Rex ced re, ilis omnino sese abdicare. De Flandria Artesiaque ac nonnullis Bel ij Ciuitatibus superesse dubium posset. Sed nicetiam nullum omninδ est. Nam certis occasionibus aliquid

de Regno Regisque Dominio detrahi alienari-.que posse cum plures alij, tum amplissimus:vir Carolus te Bret, Regius in Francia Consiliarius libro tertio de supremo Iure, seu viuub go dicunt, superiorum Regis .capite a. atte- statur. Ac prima qindem occasio est, cum ob singularem aliquem Diuinae Maiestatis fauo-

V rem,