Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

161쪽

is Arem, aut victoriam de hostibus reportatam, nouum templum eius honori dicandum, annuissique vectigalibus dotandum est. Tunc nim, inquit, non tam Regia bona alienantur. quam Regi Regum, a quo sceptra omnia d pendent, conlignantur,ac quodammodo restituuntur Altera est, cum Regijs liberisor

uidendum de annuis censibus est. Aippe a quissimum videtur, ut ij, quos Regia Domus

in lucem edidit, ab ea accipiant, unde suam inter homines dignitatem tueantur,in cum splendore vivant, ita tamen ut concessorum sibi bonorum supremum Dominum Regem agnoscant, doea ad illum, si liberi desint mare reuertantur. Tettia est, cum Rex, qui in hostium potestatem venit , redimendus est, pro eo victori satisfaciendum aut cum bello Regnum ita afflictum est ut publicae necessitati succurrere singulorum opes no possint.

Quippe nihil sanctius Rege esse debet, cuius sacrotinistum est in Regno caput nihil potius pretiositusve publica salute, pro qua res etiam diuino cultui S Religioni dicata vendi distrahique sine noxa possunt. Quarta denique

in sum eorum meritis praemium assignan- . dum

162쪽

dum est, qui patriam opesque suas deseruerunt, ut Franciae Regibus seruirent,di in eorum obstquio vitam suam impenderent. At que idcirco, quod sine turpi ingratitudinis, ta omitti eiusmodi meritorum compensatio non possit, quemadmodum in suprema Pari, siensii Cutia declaratum est aliquando cum

de repetendo Dominio de Conci emuli, quod Stualdo cuidam Scoto in praemium merito . . rum Reges concesserant, ageretur. Hae omnes occasiones in illo Regni Edicto recensentur, quod anno M. D. LXII publicatum est, ut idem grauissimus Author Senator affirmat, qui librum suum nuper prius anno M. DC XXXlI publici Iuris fecit. Dubitari nunc igitur non potest, quin pro redimendo Fran cisco I Rege, qui in Caesaris Caroli Quinti po- , testatem venerat, Iura in Flandriam Artesiam- que potuerint eidem Caesari concedi, 4 Regno separari. Et verissimultb maiora sunt Re- isin Regnum merita, quam alterius cuiusuis, cur non ei hocpraemium concederetur, ut ali

qua'. parte , imo Iure tantum aliquo in externas Prouincias ad Regnum spectante ex hostium manibus liberaretur Nemo est, qui

. . Vi pro

163쪽

hic inani faciat. Neque omnimbo Francorum honore fuisset, si Regem in captiuitate mori maluissent, quam aliquo Regni statim nec tam utili, quam honorifico, carere, cum eorum, ut viri dicam, natio Regum suorum antistia istam quibus nec hes nec via tam profundere unquam recusauit. nihilse de eodeminui os tirunt.Nimirum,nisi cui se iam occasi ies a tiotin his enumer tae, quibus&ratio dc usus permittit. v auelli a

Regno quippiam possit iisque Francisci re

mi reminentumMadriti praestitum' aliquo tis postea repetitum Franciaedamno fuit,ctini petillitis , cui Caesar fidem adhibebat, Regem suum ex victoris potestate liberatum ceperit, is plumλsinaestima vi erat,quam Flandriam dc Artesiam qualecunque tandini liis Non ausim enim ubitrari tam vi-- les in Francia Reges esse, ut minoris quam I aliquod eiusmodi,viniam non exigua pars Regni prustra vero datis

164쪽

ipso datae pignus , quam si seniate iam liber se. amm, at, aut non mrat recipereeos.& ipsemet ad custodiam reuerti debebat, sent streuersiarum linarati Tamdiu enim in Caeseris potestate erat, quamdiu fide illi obligabatur. Imitatus fuisset nontantum laudatissimum illum apud Romanos Attilium Reguliun quine datam Carthaginensibus de reditu filem

violaret, cum Romae captiuorum permutatim ii dissuasisset, in carcerem: ad supplicium redipue sed etiam Ioannem Franciae Regem S Maioribus suis unum, qui dimisssus ab Edoua do Anglo , ut certam pecuniae vim compar ret, aut si non posset, in Angliam reuerteretur, cum omnino P opter exhaustum bellorum c lamitatibus Regnum debitam ex pacto pecu niam conquirere non valeret, victi ris potestati denubses secis,4 in Ai a minis post annos obiit. Maluit ille fidem, quam vitam seruare Gloriosius e ', quod praestari non potest, negare, quam promissum cum

Restat illud Regni Ordines πὰ- - et '

165쪽

fas esset, ut se ex victoris potestate in liberta. masserere aliquid RURode abrae inan quam an non Oidines consensisse censeri de bent, cum inita toties foedera aliquamliu saltem strumenama cum pacem Cometra etiam suprem is Regni Se tus cum R is matre perfecto cum constituti a Rege nobilis Regni ipsius nomine Con diam resipij Gam. bres sancitam approbariint' cum populus

Franciae uniuersus publicatam inter Caesarem

Regem pacem innuis cum non obscuris signis, sed publicis' sestiuis ignibus laetitiam suam est testatus 1 Gaudere propterWicem,quid aliud est, quam pacem probarea Neque vero dubium asse potest, quin earum Prouinciarum, quarum supremoIuretumst Rex abdicauit. Idines consenserint . quod satis esse debet ut nullo amflimosicio Franciae Regem agnos rent, qui ab eo tempore in istis uis: rium residere libenter agnouerunt. AcceditU non Rex tantiam, sed meis remi Baribus aliquibus suis Francorum Regibus cesserit , ut videri censtriquo Iurum quaedam Miminuo possit , non in damnum id

166쪽

Gεκτis Ausetat Acm uis Regni utriusque utilitatem. Fuit eniti haecina Madriani modon lari, di in My deii

ceps repetita. mperstetuum cedito. - amonem omnem, CUM

milia Burgundica , foederis trebatensii,

Cooluentis ad Sequanam , Permensis, ac causa aliarum Prouinciarum, Famibarum, ac faraerum astegare ac obtenderepotes. Praeterea inita Camenaei me contendas

citis in Hori Riti tuaere, Se eiusdem possessione Franco cessit, donec Ius illud lauti coram Arbitris aut Iudicibus experiretur. Idem constitutum fuit de Co--ati Auxor . Musimis ad ροι nam, Et de Fano Diui Laurentij. Qia oca omnia iamo saris Promo possessiiciamimniatis ad Caesarem

167쪽

sionem tam parui pendere aestimareque Galli, ut se solos aliquid Cati vi concessisse arbitrei turtim Burgunduinobiseris dicendi postea lo cus. Vtiniam quietiora quorundam essemi genia, qui calamosfWilitum , quam Rutiges arma, d limini 1 illi excitare non desinunt. Vi nauitam aliendium I -, quam suorum memores essent, maior fortata esset

populi utriusque nio idia amici De Monarchia toti- rva Cupiditate,

SIlendum indicere sibi iam illi possent

deberem, qui Austriaca Gentis nouin. clarum alienarum usurpationem affin- gunti Non mitilla ad istud imperijsuilastigium aliena rapiendo sediustissimas haeredita te adeundouem int---R GH inciarum amplitudinem sese armis aut violentia extendit, ita si Imri prae V s . Dei furore,fiui in unam ba--co,

lascere

168쪽

GENTis Ius rar ACAE. Idescere potentissimas Burgundiae, Castellae, Aragoniae Familias fecit. Nemo id ignorat, nisi qui Serenissimae huic Familiae inuidendo scire omnino non vult aut profecto cum ignorare non possit, fateri tamen non cupit Enimuero ut inuidia sibi silentium indicat ut aliorum honori non detrahat, ut liuidis dentibus partam meritorum magnitudine gloriam non rodat, fieri certe non potest. Cum illi veritas os obtu .rat, cogitatione quodammodo grassatur, fingit in comminiscitur quod non est, sed quod sibi, non credendo tamen, persuadet. Imira fines haereditariae magnitudinis suae Austriaci Principes regnant& sese continent vident hoc omnes intelligunt, sentiunt: non desunt Misis nihilominus, qui eos ad totius Europae Mo . ' ζ' narchiam aspirare, nec hodie, sed iam pridem, striacu putant, dicunt, scribunt. In multorum mani IIbus oculis sunt libri illi qui nuper lucem sest ηι

aspexerunt, quorum Authores dum ambiunt calumniando fimam, etiam scribendo Austriacam extinguere gloriam conantur. In hoc unum tot speciosorum verborum apparatum congerunt, ut Austriacam Gentem monstrum esse horrendum ostendant, ut eius Prin-

169쪽

cipes Tyrannos esse declarent, quorum ambitio satiari totius orbis Imperio non possit, qui aliena Regna Principatus aut iam inuaserint, aut spe devorent qui Principum supremorum ceruicibus turpissimum seruitutis iugum imponant, ves minentur; qui se Mona chas, si non terrarum orbis, at saltem Europae totius esse velint. Dolere vehementer soleo quoties Authorum eiusmodi libros in manus assumo , in quibus gloriosissimorum Principum famam video tam audacter, nec minus I aiaη falso lacerari. Simulant se eorum Maiestatem ..ti, Venerari, ut liberius postea vituperent Bonitatu rot tem in i, Magnanimitatem, Iapientiam s.lset, agnoscere se fingunt imo nobilissimas eorumi e iης animas& vere Regia appellant, nihil etiam ij melius, nihil humanius, nihil ad regendum aptius esse fatentur,in postea Tyrannos, aliorum oppressores, Christiana Reipublicae por- tenta esse dicunt. Eos, aiunt, in nobilistimas Europae Prouincias tanquam in praedam sumiama auiditate inuolare, Italiam sub eorum ma-nu adhuc esse sanguinolentam, Germaniam ita concisam , ut non possit amplius nisi in

plagis suis vulnerarii omnibus Prouincij alijs

metum

170쪽

metum ab Hispano impendere, imo exitium. Eius pi adulterii amoreum , eius promissa fatale exi- ΑΠΠ, iv ρ -Adeo nihil curam mentiti mod, putati reri speciose livelle, aut possider icini Indignum est Chri stianissimo Regi estis di pudetulae Eloquetitiae simulchra dicari , quasi non maiores sint iustitanti Regis Iulii tu rijsin mendacibus somnijs aut fatuo. rum deliri, aestare debeant. Sincerius, audeo dicere, Ludovicum Decimum-tertium sis Regem Hispani laudant& venerantur, quam innodi Scriptores , quos rum mirora ram Rhetoricam, ut desti tant, inuenisi

cum mentiendo, caltanniando, Catholicis Brin cipibusinfamiam aspergemis, idcintumi pietatem , iustitiam 'eligionis Zelum irri- 4mdo tantiani sint fuam' inquidem ut lucem libri tales viderent, sed inflammis; se MMAE nde maiorRegisolitis et,quam