Nicolai Vernulaei Apologia pro augustissima, serenissima, et potentissima gente austriaca, in qua illius magnitudo, imperium, virtus aduersus eius tempore aemulos asseritur

171쪽

i APOLOGi Asacratissimorum principum famam nomen, gloriam mortalium maladicentiae exponunt.

Nimirum hoc est Reginam suam amare, ut ipsi latensur in eius Familiae eaduum populos omnes Principes cimcitare hoc est Reginam laudate, eius fian emi auum Reges, ius proauums miorem eius Maioreson, nefas, ne Tyran ni,d Christiani orbis postibus annumerate scitabEiusmodi libris,calamis, linguis Austria ruma gloria non dRγen- dei, viget illa suis merus. kinter tholic rum applausus aspernatur maledicorum lare F.isam tus Nos, sicut inali, inhoc quoque homini m, busistisita satisfaciamus, ut Austriacos Princi m η m. Miale Europae Monarchia nunquam Nix Nae clarissimis signis doceamus. Inter eos huius Familiae Principes, in Ures, assectat EuropaesImperii cadere sumici positi. i. i. et Maximilianus Trimus en Imperator, qui

ιη ρπη inclytam Donium Austriacam propitio Deo ad illud supiemum honoris fastigium, in quo nunc sthc-iu ς- mei bella gessit. 6c festimam aliquando aduertam, saepiusἴmiperam est expertus certe tum inis Mos ad inima angustias adduxit, sternere

sibi

172쪽

GεNetii Ausetai Ac g. 16ssibi ad Italiae Imperium viam potuit, quo Occupatoficale prouincias alias compulisset. Non aliter, quam Romani, ubi se-- Italiae toti lupum imposuerunt dereliquo orbe non dissicile triumpharunt. Neque aliud sibi obstare Turcarum Imperator arbitratur, quo initi Einopam nostiani sibi totam sub-hciat, quam quod Italiae nondum imperet. ginalibi sedes orbis Imperii esse, quam in

Italia, non possit, ex eaque in omnes terrarum partes iacta sita vilia: classes inuniuere. Erat id temporis ea miserrima nobilissimae e rami dinetorum Reipublicae ortuna, ut praeter despe-μ, iura. rationem nihil ei superesse videretur Testis est Antonius Iustinianus a Venetis ad Mannulla. num Caesarem Legatus, qui oratione, quam refert Franciscus Guicciardinus Historia italicae libro viii.&qua nihiline densitan potuit, fractum consternatumque Venet um animum cum praesenti rerum omnium despera. tione coniunctum expressit: Longum esset eam rationem luc referre, id vero Legatus ille o Mocontendebat, imitari Maximilianum debete '. inlexandrum Magnum, Iulium Caesassem, ac ad Max. ipsum orbis domitorem populum Romanum,

173쪽

qui plures statiouincias clementia, quam armis, subiecere. Restitisse quidem Venetorum Remp. multis isse hostibus potentissim, adeoque Turcis: Francis, nunc vero Caesareo nomine&inuicta copianilia eius istute attonitam, non solum non vincendi, sed ne resi stendi quidem spem ullam habere. Proinde is ad Maiestatis eius clementiam confiigere ea fiducia, ut illam n mirum a reb p ditis V plorasse videatur. 2Mascunque, inquit, pacia ιeges buim se eru, amoriemur, ea seme

nia iuviunque Maiores nostri Imperisac timi Austria ademerunt, restituimus, quaque in continentipossidemus, j coriung--, eatrum rerum I --, qua que ι-va tis, cedentes Addemus quotan tuan m

petuum tributi nomine quingenta auri ponet

do; imperijs δε etis egibus Petuspiaci obtemperabimin. Defende nos quo a F-corum insolentia, qui cum paulo ante floci,

busuerint, Whoste infestisi mi facti,

174쪽

' defensionem sUeperis , Urbis te Veneti

parentem -conditorem celeb imus, benesiacia tuam Anna---referemus, si1 ea nostris memorabimus Permitie, quaeso, visis primus, ad euim pedes Venetam Rem ρο- cem impetrata salute rerum se omnium meorumitate, coniecisse se, mereacein s laude gloriari posis, quemque a Deo ad defensio

nemMerorum uxorumque nostramm datum colamus a reuereamur. Et paulo post Venetiveratri,quod vitam, fortunas, libertatem, liberos, uxores possideant, Maiestati tuaρ- eundum Deum in semifernum-ceptumre' serent, agnoscent, min perpetinim confitebuntur, sec. Ita Veneti supplicabant. Quid Maximillian Hiiducia, prim Μ isi quascum ijs lacte, pacem deinde conccmi, Q. f., ncuintilla loca, quae adempta illis fuerant, re 8 ri stituit Perire tam nobilem Rempublicam, quae insigne Italiae decus est, non voluit. Et certὰ tot inter bella, quae gessit, non de Monarchia, sed de morte cogitans, quocunquo proficiscebatur, arcam ligneam admens' anicorporis humani fabrefactam circumduci cu- ... rabat,

175쪽

rabat, in eaque aliam e plumbo factam, in qua orpus situm sepeliri volebat Insigne protiinertemplum, quo successores suos admonebat,

ut in se aio intumea stigio uintalitatis suae

nunquam obliuiscerentur.

me. - Videamus nunc Carolum Quintum Im-ων-- peratorem, Orbis illum Candidatum, ut apyt pellant, qui profecto, si quis unquam alius hac Domo, potuit in ea Europae Monarchiam saanstituere sed nec Voluit, nec cogitauit Patebat eius Inimio magna Germania pars, Neapolis Sicilia Sardinia, Mediolanum, Cinmitatus Burgundiae, Belgium uniuersum, tota praeter Lusitaniam Hispania, nouus ille ad occidentem orbis quae potentia 'numerat acquirendae Monarchiaeinstrumentum odsi verum fateri velimus, magnae illi oblatae sunt occasiones, quitat si uti statuisset nunam

. ridentem secutus, dubio procul maximam Europae partem, aut fere totam occupauisset. Potuit certe tunc totius Italiae Imperium inuadere , cum memorabili ad Ticinum pugna, itiitiis stor totam perterresecit. Nec alius de ipso tum ' sermo erat, fugientibus pro, Gallis. do

.cire. tescentibus intra Alpes Helvetiis, exanima metu

176쪽

metu Roma trepidantibus alijs Reguli cluam ut i uesivi uniueetiam tantum cib* ait, ut etiam insperat Maacciae affulserit, doqui e tium expectabant, s

firmum Monarchiae huius fundamentum iacere .ci uncapta πι Timeto vi Oileuaarpo Hariadenum Barbarossam cum c ijs suis profligauit; sed maluit Minassem, quemad pedes suos supinoem videra etsi Miuunieta perstitioni addictum , restituere. Seruiuissent

dilatandoeius Imperio duo maria, Mediterra, ammo Orientale fraenum Africa ab eo acce pisset, conspectique Turritano in Regno Cae- Iareis Aquilis Turca de Imperio suo dubitauisset Potin tunc de Gallia occupanda cogita cui, captiuum Francisciua L Regem ah . ., ha, rei cum praecipua Re i istius nobilitas aut rivi ad Papiam caesis esset, aut capta; cum partim profligatus esset Francorum exercitus, partim Ludovica Francisci mater Regijque pueri essent, tam tristi nuntio consternati moeroreque con

fusi, cum siti sipropemodum Merene belli

177쪽

Duces, nullae in Bario pecuniae cum aditiablicam totius Franciae tristitiam priuati sing

lorum moerores accederent propter filios , aut

faut aut alios propinquosin praelio ad Tici num caesos. Et tunc quidem et gabatur retii Francia auem sine timore rumor, Caesarem pias suas in Galliam effinirum vel cum Anglo. occasionem Franciarinvadendae sibi obi tam videbat, coniuncturum. Sed non mouit Caesar, occasionem eiusmodi ne te cit, imo nullum ob tantam victoriam laetitia signum edidit, nec edi ab alijs est passus id unum sperabat, adesse iam tempus ristianam Rempublicam tranquillo in statu constituendi diebium contra Catholici nominis hostes ado

nandi. Qilanquam si erat ea Caroli ambitio, ut Europae Monarchiam affectaret, cur Francis.

cum Regem sola fide datisque obsidibus obli-

, gatum dimisit' cur non tamdiu in custodia detinuit, donec reuocatis ex Burgundia praesi- dijs,in incolis adicto sibi Sacramento libera--,tis, totam tradidissςt 3 cur superatis captisque Saxone Electorein Haisiae Lanigrauio, non Saxoniam de Hassiam vel Imperio . ver Amstriacis Ditionibus adiunxit cur Hetruriam

178쪽

GENTI A vs TRIA CAE. III

non occupauit, cum potulisit, sed Medice restituita Cur Senenses legibus suis non subiecit Cur Urbibus imperii bello fractis

exhiaustis libertatem reliquit, quibus iustissimo victricium armorum Iure imponere iugum poterat 3 Certe qui tam opportunum gerendarum rerum tempus contempsit. qui tot augendi Impori sui caso sarri te, luit, qui tot supplices bonis& ditionibus suis restituir,cum retinere sibi posset qui Mediolanum Francisco Ssoniae vitio reddidit, etsi ille cum Caesaris hostibus cimspirasset , dici adorbis Monarchiam aspirauisse non potest. Quid ergo voluit quae mens illi fuit,Audite Iaco uanuit in iuprema Regii Calliri mo,

Curia praesidem. Non aliud, inquit Optimo: T 'Principi Carolo 4n hoc humana crebris Mis. tempestatibus iactatasalo propositum fuit, nec Mikiabores eius pertis Merunt , quam glor riam Dei, q-- posset mit οὐ promoueret am sicaret. Cum aliquando Antonius Levi, aliique belli Duces Alexandrum assa in iusium ae rem miris encorni sextollerent, quodad amnem propagandi

Imperito sitonem vigilantissimi cissent, Ca-- Tij resum

179쪽

x a 'am o restini uero dicerent victori, suis, potentiae dc magnitudinis suae amplificationem, quantum possetti deberet , non uti respondit ipse, ειθιu Alexandrois Iulio Casari in sellis gerendis

ros,m rem, re anima Salutem Fuit is an,

mus eius tam diu elsus& sentina ipsi ministi ut Regnum dare, quam accipere pulcluius iudicaret tam iustus, ut omnibus proserendi r arma Imperiicupiditatibus imperaret, nec abalienis istum sed sibi etiam Elabitis Diti mi bus pacis salutis publicae causa abstineret. Vnde de Hancisco Primo Galliae Rege perpetuo vitiuus si &litudini emulo diata: re solebat , g μ' castiam omnem μ' -- lset eam eramen isti redditurum monia exigus m, quo uum esse contendebat , sibi

relinqueret. Enimuero qualis Carolus fuerit. cum vita tam gloriosa , tum praecipue mors ostendit. Tantus Imperator, tot Regnorum Juonarcha tot talisnum Dominus sine Imperio lineamno, sine ulla Ditione norito- luit. His enim omnibus bienni itiiter ante' mortem asi abdicatisierisuum plane cosum,

180쪽

inde teretur, duodecim pro tota familia mi-22 7nistros. in his unum, nfessionibus Constantiniimsibi reseruauit nec Caesar, nec Imperator, sed Carolus appellari voluit. Non potvittanta modestia eius esse, qui Orbis Imperium ambiret, non potuit sic mini, qui omni-lairim tare vilius voluisset. De Philippo II Hispaniarum Rege super ζ . est dicendum quem non minus Monarchiam a L.

Europae , quam Carolum patrem, affectasse' μ' nonnulli contendunt. Franciae diadema, inquiunt, filiae suaeIsabella capiti imponere tentauit, dc Regnum occupare. Hic enim paternorum Regnorumomnium & Prouinciarum haereditatem adierat vicinis formidabilis, toti xuropae timendus. Non diffitemur autem c., si quin arma sua in Franciam tum conuerterit.' ε' cum praecipui Franciae Principes, uniuersus amnitisere populus Regem eum admittere nollet, 'quem Ecclesila Romana in sinum suum non

in recepisset. Agebaturetum Religionis Catholicae causa, ad cuius protectionem vocatus Philippus, copias suas ex Belgio in Franciam immisit, Haeresis, quaesumpto in Germania