장음표시 사용
211쪽
industita in pretio& honore est. Interim omnium in hoc ordine ea libertas est, ut bene viuendo nihil timeant, nullam vim a quoquam piniantur, bonis suis summa cum tranquillitates uantur. Habent sua Collegia opifices ac Privilegijs a Principibus concessis utuntur. Ν mo est, qui de Principum administratione conqueratur, ad eos aditus omnibus patet, diunt libenter, etiam infimos respondent be nigne. Nihil omnino , quod bonorum est rancipum , omittunt nulli Maiestas terrori quae nec pauperes excludit Ab omnibusvis iniuria arcetur imo cum ipsis rancipibus lite certare, si occasio sit, licet, quod ita velint&permittant, nec dignitas Ius dicit, sed Leges 'ustitia. Imperia Magistratuum sub tam benignis Principibus lenia sunt, nondura, non coeatumeliosa Toto denique in Austriaco Imperio nihil acerbum est, nihil crudele, omnia plana clementiae, mansuetudinis,
humanitatis. Nemo inaudita causa, aut negata defensione de bonis vel vita unquamust sub
zor VQquo pars libertatis est modo
212쪽
populus iam miratur in , animi nisis a texigendis singularum P inciarum mos sus, sine hoc nihil Austriaci iubent nihili exi
debet , quod Princeps petit, de hie non alite petit, nataurum cum vectigali s extri innari necessitas est. Census suos de velut quoddam patrimonium, seu Iura DominisPrincipes habent quae ut exigant recipiantque.subditorium consensu non e ntidita secum IusNesina, rtis adfert Caeteri in quaecunque pio temponam necessitate ab Hestiuacisvecti uiuis: itur se in re umniore sam iuilinit ni derationem,'t eorum, qui pendere debent,6- cultates risin ex anti' Nelie enim gravies esse populis sciis volunt, sed patriae necessitati ex singaeonim opibus sub aestu e Miseriamque ipsi ordines concessum vectigal colligunt. Principibus in persoluu it ira sir, ut populum plus aequo onerare, et sit gellent, non pos sint. Sed voluot maluntque nonnun mmoniliasua, resque abiis pretiosas aut vendere, coli aut
213쪽
butis onerare. Ita secta uni serenissimi Prin pi Albertuso labri iuri minon propterea laude efferendi, quam Nema. Tacitus, per non pauca dominia Philippus Quartus o pignorauit, ut belli sumptibus*pama neces sitati satisfacere, Nullius immunitas violatur, nullius Privilegia duntur Ecelesiastici aut sponte aliquandian publicum aliquid conse-Iunt, aut ita iubente sacrorum summo adminis, More Pontifice Romano Audebo&illud
ditos iis --, tam moderata pendere vectig lia, quam qui Austriacispaptait. IactiWiit etiam quicunque volunt libertistini suam, & in Rebuspublicis sine Rege liben imos,s,prociae m.fueritamenilebem ali, taceam multo pluribus grauioribusque tributis festo rari, quam eos Bethas, qui in Regis obedientia Religionem auitam retinent. Ita vident iudicant, qin nullo partium studio,
sed veritatis affectu cuncta nietiuntur. Qua quam satis iam fortatamuli deflustriaconina
rancipum moderatione, ex quibus liquido
214쪽
constat eos, qui Austriacorum Imperium agnoscunt, regi, non opprimi, benignotractari,
non crudeliter vexari imo nullam maiorem esse, quam eorum libertatem. C, p, T XLV. . d lim Nonnulli obiectiones contra principum ustriacorum Politicum retimen,
e ad istas responsio.QV m moderatum sit Austriacorum
Principum regimen, quam lenia iustaque eorum Imperia, quam accommodatus ad humanam societatem gubernandi modus, dubitare iam nemo potest. Ne quod tamen adhuc dubium iniquorundam animis insideat, dum tanta licentiae desanarchiae cupi-iditas est, nec ullus concepti in Austriacos odij modus, discutiemtis nunc illa, quae eontia mitissimum ac iustissimum Austria rum Imperium opponunt. Ea est infelicissima humani generis inquietudo, ut vix unquam sine motu aliquo sit , sed ab hominum vitiis ea inquietido est, ab avaritia ab ambitione a libidine, a surine, alicentiae cupiditate. Si persuadere sibi possent
215쪽
possent cuidam homines, metem animam
Gemitam Doctora Manahrum tot die istiana Respublica bellis ciuilibus amaretur. non tot essent secessiones seditioneque non tot rebellions sine causa, acitae inepraetextu concitas tui, sed haec mala orbi tenariani adfert libertati per nimiam felicitate uxuriantis intemperantia, quae fraenum rationis re cusat,o nullum Imperium admittit. Non in- id ligunt Principem esse hominum rerumQuem ciuili umetate vinculum , cuius ea potestas debet, quae capitis est in membra. Non imosiderant singulta homines in m , Hlροὶ licae corpore quaedam esse membra, MAE capiae mulsa, retinere incolumitatem, v r , robur INnpossunt. Verum quia hocis
-t, seruntur tamen in suum epitium, tuseabantque& collissimi populos inter se . nos iis, quae obhri ροssimi, quantumlinnobis est, s
216쪽
Gguetis avs et Ri Ac α Nulla, inquiunt, in Ditionibus Austriacis os ut Religionis conscientiae libertas est. Nemo P si ei quod vult de Deo sentit, omnes ad pontis
cum praescriptum coleremum coguntur, ad Ecclesiae Romanae normam mores compo
nere. In Religionem aut in pietatem quilas sumit, etsi caetera concedat, libertatem m. uersam tollit,di seruitutem inducit. Nolo hiccontrouersiam illam definire, vina H anplures in Republica constituenda, aut saltem to indisset Religiones mea iam alibi disserui, inter Politicas Dissertationes meas in lucem emisi. Indignum est diuinum cubium ad libertatem quoque vocari, quasi seruitus sit uno sensu atque uno ritu Deum colere. qui sicut unus est ita una fides&Religio esse debet. Porro, ut de Austriacis in Germania
uincijs de quibus uenti capite) hic taceam, id dico, Serenissimos Austriacae Domus Principes, praeter Catholicam Romanamque Religionem, alias in Prouincijs suis tolerare non posse. Anno sexcentesimo trigesimo o, clauo in Hispania in sexto Toletano Concilio decretum fuit, viqinsequissuccedentium teri porum Regni apicemsornretur, non ante Re-
217쪽
et Io potio at Agiam sedem conscenderet, quam inter reliqua conditionum Sacramentapodiceretur, nuutum
se non Catho m permisurum in Regno fluo. degere. Si mero postquam adRegniguberna-caaaccesssiet, huius ipse temerator existeret promissi esset anathem in conspectu fem terni Dei es abusum liceretur igninatemni suo itaque Iuramento Rese obligantur non aliam, quam Catholicani, in Regnis suis Relkionem retinere conseruareque. Id solemni Iureiurando, cum inaugurantiu promi tum, nec in Hispania tantum, sed in alijs quoquetationibus suis. Et veto quis at gesec Principes praesumat, si quam a Maiori sacceperunt, inRegnis suis,cum diadema. te condecorarentur, inuenerunt Religionem, conseruent ac tueantiu Si eam, quae a sexdecim iamdi amplius saeculis uniuersali mitate colitur, ab omnique confusione sua-rata est , retineri a subditis suis velint Alitet facere salua Me integro Iureiurando non
possunt inanquam quid aliud est Religiones plures habere, quam nullam omnino Religionem habere id aliud est Religionis libatatem permittere, quam tot esse Religio
218쪽
GENTIS AUSTRIA AE aranes, ta capita sunt, iuberea Sentiet hic hoe minio, alius alio ille ritum huncsita finget, isteria dimersum. Et hinc odia, inimiciti
alienationes animorum, nulla priuata, nulla putara pax. Non manavigio'' iotade liquam malax Nimirum, uno modoniorestamentur, uno modositus quaeratur. Sed hanc controuersiam, ut dixi,hlanon attingo Vest Maecenasta Augustum, Eos, qui in diuinis aliquidinnovant, odio bases coem non m msoli m causa,stae quia noua Numina hi introducentes, multos impetant ad mutationemrer , unde coniumtiones, seditiones, conciliabula existunt, res profecto minime conducibilesPrincipatus.Ada sci Regis Prouincijs Religionem unam, ea que Romanamin Apostolicam coli, quam non nuper aliquis exuto cucullo, aut stigmate de matus excogitauit, sed quam orbis Senaa ior praescripsit, primi Antistites tradiderunt, Martyres suo sanguine irrigarunt, tot mei seres sanctissimi victuris aeternum monumentis asseruerunt. Ecclesia abolica sectarum die narum victrix, hactenus conser uit Scit ta-
219쪽
men idem Rex in tempora inspiciendum esse, visi Urae Prouincia Romanae fidei dogmatibus non imbuta ad eius Imperium credat, immaturam non adhibeat medicinam , sed duci docerique nouos subditos patiatur.Quippe nocet remedium, si non sit opportunum, quae herba altas radices egit, citius frangitur, quammellatur, nisi radices sediendo circum paulatimeatralia Non rinde animis impe- raripotes ac linguis. ut ait Curtius. Porro ea est Regiarum Prouinciarum in auit Religione
constantia, taliam praeter Catholicam nun
miluina missura videantur. Sciunt Religionem non nouitate, sed antiquitate aestimandam esse, nec plus turbulentis quorundam ingenijs quam consentientium tot saeculorum opinioni tribuendum esse QS ocunque inciderint uli, tot&tam illustria vident eius Religionis signa, quam Patres Maioresquetenuerunt, ut ab ea rectaere vellenes indae sis impietatis,4 periculosiae temeritatis Sentiunt libere
de Deo, sed sicut Maiores creduntdibere, sed sicut Ecclesia a Christo institutavi ab Apostolis propam tradit, nec aliter volunt hi veris, qui illam, aiunt, Hispanorum insolentiam
220쪽
taentiam ferat 'ius arrogantiamin fastu me di
matur quis saeuitiam aequo animo toleret in sex si ire est, non subesse, tam crudesiter aliquan μη do tractari, expilari, trucidari. Nec exempla desunt quaenati annir, ut pueri distant, huntur, ut posterilesanti
Non ignotohaecavari, scribi, dupraf-κέ Ἀψιdem amplificari, qui odio suo indulgentes, ne nomen quidem Hispanorum serunt. Neque
ego in omnibus eos excuso;sunt inter eos mali, inistentes, fastuosi, quandoque seueriores, quam par esset. In Indiis in Italia, in Belgio quidam eorum modum excesserunt seu vivo naturae seu insolentia victoriae, seu ira indignationeque perciti. Quis vero non idem d. nati ibus aliis asseveret, Quis gentem ullam in bello exculata Quis Ducum militiae disciplinamita seniauit. pn viai anilites nocu rint Seuerae militibus olim fixae sunt leges,ac nimchuntur nec tamen ulla in Prouincia
sunt innocentes Vbicumque milites sunt, ibi vitia iunx, furta, rapinae, concussiones non omnium idem , sed tamen aliquorum. Adeo quod in Hispanis reprehenditur, faciunt