장음표시 사용
241쪽
- 225 VIII De baptismo ean. 2 qui ita sa habet: si quis diae.ri
in Eeelesia romana , quae omnium eeelesiarum mater est et magisιra, non esse veram de baptismi saeramento doririnam, anathema sit. Quo canone, ut parci, dum expresso
doctrinao veritas constabilita est, quae ei rea baptismum ius tuo administrationem in Ecclesia romana obtinet, tacito sancita est forma quam Ecclesia haue in baptismi eollatione adhibet, ritusque pariter probatus, quo eadem per infusionem tingere eonsuevit. Ilom in sess. XIII can. 9: Si quis neyureris, omnes es singulos Christi ideles utriusquaseaeus, eum ad annos diseresionis pereenerint, ιeneri sinotitio annis, stilιem in Paschate, ad communicandum, itiaeta pruε- eeptum sanetae matris Ecclesiae, anathema sit. Per hunc cani
uelia dum obligatio sancitur communicandi singulis annis adstruitur simul ius quod Ecclesia habet eiusmodi obligationem statu di, alque imponendi praeceptum. Sic etiam in foss. XXII in cuius can. 7 desinitur: Si quis diserit, eueremonias, vestes, et externa signia, quilus in Missarum celebra-ιione Eeclesia eatholica utaur, irrisahula impietulis esse magis, quam osciti pietalis, anailema sit. Et in can. 9: Si quis di aeris Ecelesiae romanae risum, quo suhmissa voce pars canonis, ει rerha eonsecrationis proserunιur, dumnandum esse; atillingua tantum eu 9uri Missam celeιrari delere I auι aquam non miseetidiam esse rino in ea De Diperendo, eo quod su eon-ιra Chri ιi institutionem; anathema sit. Horum canonum
obiectum per so more disciplinam attingit; altamen canonos dogmatici sunt, eo quod ius involvant seu potestatem Ee- elusiao in eiusmodi disciplina sancienda. Haec porro si in re in traducantur nostram, pronum erit cuipiam intelligore, Ecclesiam, si quando ipsi Oppo tunum fuerit visum, posse immaculatum Dei parao Lone plum dogmatice desintro per quemlibet eorum quos re-r nsuimus, modum. Videlicet aut per anathematis interminationem, aut per solemnem declarationem quae fideles adita sentienduin adstringat, aul directe etiam aut indir ele, aut expresse aut lacito, uti antea planissime exposuimus.
242쪽
trotur desis nitio frivior Fini, oliam Dor solam dolinitionem imiterelam obtineretur Aul etiam por laetiam desinitionem
da eorum qui pro em traria desertarunt semientia
sacile erit, neque oppugnationi loeum relinquet apud catholicos, quotquot tales et nomine et re extiterint. Tamon quia apud nonnullos, qui morosiores sunt ac difficiliores,saeile inde Oxoriri querimoniae contentionesque possent, ideo salius fortasse foret ab eo abstinere. Ceterum alia suppetit via quae et planior est et omni asi erilato carens, qua finis quo spectamus obtineri ex aequo posset: directe videlicet definiendo Ecclesiam non salti circa veritatem obiecti cultu hoc propositi, quo nempe recolitur B. Virginis ab omni labo immunitas in primo eius Comceptionis momento: aut etiam , ut aliis id ipsum esseramus verbis, definiendo Ecclesiam non falli dum iuxta piam, veram atque ab omnibus tenendam sententiam B. Virginis ab omni labo immunitatem in primo eius Conceptionis momento celebrandam proponit. Quandoquidem si ita se res haberet, haereseos nolam tantum incurrerent, qui eius modi inerrantiae refragarentur; quod ex catholicis profecto nemo unus tentaverit; eum veritas haec penes omnes firma sit ac rata. Interim sartum lectumque oblocium de quo agitur maneret: Ecclesiae namque mente ita declarata, nemo unus ei tra insignis temeritatis notam illud in dubium Oeare, multo vero minus impugnare posset. Quod si neque haec arriserit definiendi ratio, nihilo setius propositum obtineri posset per tacitam definitionem, qua decerneretur sancillas ecclesiastici ritus, cuius si usus in colendo B. Mariae Virginis Conceptu, prout nunc oblinet. Hac sane ratione tridentina Synodus, ut vidimus, plures Ecclesiae ritus orumque sancti latem sane ivit, qui eum iuro coniuncti sunt, ac sinem quem sibi praestituit est assecuta.
Quoniam vero dogmatica unius sententiae sanetio necessario improbationem proscriptionemque sententiae adversantis includit, quam non pauci insignes doetique viri propugnarunt, et quorum in Ecclesiam merita praeclara extitere, ratio illorum pariter habenda est. Quocirca ita d creti verba emolliro par esset, ut dum alterum placitum adstruitur, alterius placiti patronis nulla inuratur nola;
243쪽
immo potius et relus et pietas ipsorum commendanda forent, ut omnibus palam fieret, eos, qui contrariae fiententiae ani actis seculis sunt adstipulati, id veritalis amore impulsos pra
stitisse. Eo vel magis, quod iis destituti fuerint praesidiis,
quae postea accesserunt, quaeque nunc ipsurum animos,
vi principiorum quae ab ipsis constituta sunt, in piam
sententiam certo inclinarent. Quo sano pacto omnis amoveretur invidia ab opposita sententia, ob cuius reiectionem nonnulli facile possent offendi. Haereticorum aulem convicia nulla sunt ratione perlimeseenda, tum quia illorum magna pars in rationalismi, ut ita dieam, barathrum prolapsa est, neque de hisco ullam soluti ei tudinem gerit, imo elato ea supercilio contemnit; tum quia notum est, secias omnes in pium erga Beatam Virginem cultum studiumque odio ferri, ita ut eiusmodi ave sio ae furor sit veluti propria illarum tessera; ac proinde neque mirum neque plano curandum si tali permoverentur docreto; tum domum quia nihili faciendi sunt canum strepi tus ad aedis fores eoi latrantium, si perbreve illud excipiassastidium, quod ex eiusmodi temporariu latratu auribus praesertim teretibus creari solet. Ceterum totum negotium ad modum etiam quod attinet illud definiendi, prudentiae sapientiaeque supremi Ecclesiae Moderatoris est permittendum. Ideo vero nos multiplicem edendae eius qua de agimus definitionis rationem insinuavimus, ut aspellerentur dissicultates, quao enasci possent, dum ad eam ventum fuerit. Absit a nobis tumor aut stulta arrogantia docendi doctores nostros, qui omnium nos discipulos tu hentissimo animo profitemur. Sed negligenda obstacula penitus non erant, quast iter obstruerent, omnesquo erant viarum asperitates, quoad eius fieri poterat, complanandae. Siquidem dissimulare non possumus nervosiorem dissicultatem, quae sese dogmatico iudicio in re nostra edendo opponit, minime illi e natura rei, aut ex causae, ut ita loquar, visceribus, sed ab externis potius quibusdam considerationibus obvenire. Hae namque sunt, quae potissimum retardare possent auspicatum rei exitum. Quapro-
Non sunt lumenda ha reticorium
con tela Tolum n stolium prudentiae sum.
244쪽
- 228 pter sienti eum acriter nimis negotium ur tur, improvide amittitur quod ineonsulto intenditur Iolo; ita eum ea qua par est prudentia quis procodii, longo facilius optatam por- linget molam. Porro hac do causa varias proposuimus rationes, quibus et dogmatieum edi queat decretum, et simul animi qui ossendi possent, nimium non porcellantur , uti quisque, qui eas perpenderit, Deilo per so percipiet.
Inquirenti mihi se sedulo e gilanii. quaenam potissimum causae suadeant, ut immacula ius D iparae Coneoptus dogmaticis fidei artieulis adnumeretur, Oceu probat animo neutiquam delaturos, qui mo ineon;idorato quodam animi aestu abreptum, atque immoderata quadam in Dei paraturo ligione clatum traducerent. Quorsum, inquiunt, spectare videris, nisi oci ut dogmaticam desinitionem alieno plano lom-poro elicias, vol potius Oxiorquens P Quotus pnim quisquis ost, quom dolinitio linoe anxium in praesentia habeat atquo sollieitum P tiaee eerio eura nequo privatis quiliusque christianis insidet, eum eo, quia Dei parao Conceptum prose quuntur obsequio eontenti, nihil praeieroa requirani: DPquo regibus virisque principibus, quippe qui hanc a Sede apostolica imploraro at tuo exposcore iamdiu defixore; quod etiam do episcopis plerisque os i dieondum. Quid igitur cau- me est . qua in brem animos catholieorum coneordia. quod ad hane ait inet controversiam, coniunctissimos di trahas, oi iurgia, dissensiones, ae dissidia commoveas; cum praesertim nullam sanctissimae Dot Nairi honoris laudisque areessi nem, nequo Ecclesiae universae emolumenii aliquid isthai esti desinitio allatura P Sed si haec ita sunt, nemo prosocio D insoniit, totam hanc disputationem, quae sino gravi aliquorum offensione institui non potest, sit illio consultius praeli
245쪽
roundam suisse; ut in aliis bono mullis sit magna eum laude, de quibus non ita pridem inter so eat holi ei diseoplabant. Haec aliaque id genus, quae sorie obiicientur, adeo mi
non permovent, ut ne moveant quidem. Sunt enim ploraque aui penitus a veritate aliena, aut pilam eiusminti. qua in rem meam convertere facili negotio possim. Ac primum quidom eo speclaro nos ut delinitionem extoria
queamus: id enimvero nobis imponitur. qui non profitemur
solum. sed ei conisendimus, ad unum periit Pro supremum Leelesino Modorat rem de ornor oxpediat necno rontrovPr-
iam dogmatica doli nitione dirimere, ei statuero quia potissimum tempore. quibus in rerum adiunctis, quibusque verbiarum formulis sit desinienda, neque eiusdem antevorti iudi eium a privato quopiam theologo sino insigni lemori lato p Α-so. Uuod orgo toto in hoe oporo nobis ipsi mei praestituimus. eum in desinitionis causas inquisivimus, illud unum sui tui ipsam qua stionem in se ne ιheoressee, ut aiunt, Oxamina-romus. Haseo vero causas expendere pro virili atquo in omnes versare partes ne quid veritatis latens maneat . quod in lueom non proferatur, nemo prudens perquam uillo
Νoque vero illud eum vortiato consentire pulandumosi. quod considenter amrmatur, neque privatos quosque neque reges, neque prinei pes, neque episcopos curare admodum. ut pia de immaculaio Dot parae Conceptu sensentia pontis io firmo tur doerolo. Sod ponamus id osse verissimum; demus o i christianorum animos loluerima illa sacrarum rorum incuria quam vulgo induperentiam nuneu pani. tamquam pesto a malos, nihil osso do hae dosii iii nosollicitos; demus regum studia alio esse conversa: domus Pliam, si placet, episcoporum plerosque aliis euris oppido gravissimis in tanta hae iomporum acorbitale dissonios atque distractos, nihil de nostra hac controversia eogitare:
quid lanilom indo orit e insequo iis P illud vidolieot, quod adversarii nostri minimo volunt . nihil posse hae dos nitione opportunius accidere. Et res sane vora, uti quos umiernus sorie aliquis Oppressorii, nullum esse praesentius
Nulla ost raquas obiici tui ineutia Verum ei hae ineuria
246쪽
Rollicitudo plurium edi acoporum Beligios rum ordi
remedium putatur, quam eos extulere atque excitare; ita ad renovanda pietatis studia, et ad christianorum animos, si quidem omnes sero gravis illo torpor aut somnus, quem dictitant, pervasisset, erigendos, praevalido aliquo impulsu Opus esse cordatus quisque necesso est lateatur. Atqui huiemorbo tam ii ericuloso, tam longe latequo pervagalo nullum eo praesentius, quod supra memoravi, asserri posse remedium putarem. Non enim extincta est, sed adhuedum in populorum animis viget erga sanctissimam Dei Matrem pi tas, quae numquam non habita est uti tessera ae nota, qua catholica Ecclesia sallacibus a sectis certissime dignosci possit atque secerni. Mihi vero persuasissimum est, si Deiparae decus tam eximium, tamque singulare pontificio decreto asseratur, fore ut omnium pectora vehementissimo illius amoro incendantur atque inflammentur, eaque morum Conversio sit consecutura, quam germanao in Dei param observantiae fructum esse certissimum magistri pietatis unanimi eo sensu tradunt, superiorum aetatum exempla leslantur, hodiequo experientia confirmat. Quis porro dubitabit, quin eiusmodi definitio cum tanto christianorum populorum coniuncta emolumento pia ad se sacrorum antistitum, prin-tipumque catholicorum studia sit conversura P Quamquam igitur adversariis darem, minimum christianis curae esse ut immaculatus Dei Matris Conceptus dogmatico firmetur decreto, neutiquam emcorent aetalcm hanc nostram parum esse huic dirimendae controversiae opportunam. Verum non ita se res habet, ut adversariis argutari placet. Quis enim ignorat, sacrorum antistites ex orbe sereuniverso supplices libellos apostolicao Sedi obtulisse, ut liceret ea verba usurpare in Missae praelatione: Eι te inconeeptione immaculata, lauretanis vero quas dicunt Ii- laniis ea verba apponere: Resina sine labe originali eoneepta: eorumque antistitum numerum in dies adhuedum magis augeri P Νihilo vero remissius, aut etiam fortasse vehe
mentius idipsum postularunt religiosi ordines sane plurimi sit: idipsum non pauci enagitarunt reges ac princi-
247쪽
- 231 pes germane catholici, quibus pro eo quo Dei param venerantur obsequio, nihil optatius dogmatica illa definitione posset
contingere. Quemadmodum autem populorum animos immaeulatus Deiparae Conceptus asticiat, non est cur explicem
pluribus; quandoquidem hoc nomine privatis in precibus eam decorant frequentissimo, in publicis vero sacris ipsi ministris Reginam sine labe originali eoneeptam invocantibus la tissimo concinunt. Pervulgata haec sunt atque eiusmodi. quae in omnium oculos facile incurrant, ac dogmaticum de quo disserimus decretum omnium ordinum gratulationeae laetitia exceptum iri vel moroso cuique non suadeant modo. sed persuadoant Tantus profecto est in hominibus innatus voritatis amor, ut illam assecuti magna alliciantur voluptate, idque tune etiam cum neque fructibus ullis aut emolumentis,
utilitatibusquo alliciuntur, neque ipsa rerum nobilitas atque praestantia ad illius eognitionem eos invitat. Egregie, ut solet, Augustinus: Ouid fortius desideraι anima quam
seritatem iij Quidni ergo ea qua de loquimur defini
tio, piis omnibus catholieis aecidat iucundissima λ Et sane eui laetaudum non sit eum porspiciat, firmitato qua maior in terris haberi nequit, illam constabiliri sententiam, de qua pios omnes vidimus sollicitissimos; quae pietati erga Dei param fovendae eonfert tantopere; quae seculis elapsis tot nobilissima torsit ingenia P 0uis aut est aut esse potest Matris amantissimae laudum tam n gligens, qui non sit exultaturus laetitia , et propo gaudio triumphaturus, eum intelligat immaculatum eiusdem Conceptum ita fuisse tandem assertum, et vindicatum, ut dubitationi locus superesso iam possit nullusῖ Νonne ita natura sumus homines comparati. ut quae decora et ornamenta in eum e seruntur quin cum magna ncibis henevolentia intercedit, ea magnopere ad nos pertinere propemodum arbitremur, quodque eidem gratum esse novimus, id nostros animos non minori soriasso
voluptato persundat λ Iam vero etsi plurima sunt, quae hin
248쪽
cendum codorei eis lain in illorum tavorem
hoc unum si exceperis, quod Dei Mater appelletur et sit. haud seto, inquam , an aliquid in maiorem eius laudem codat, quam qui it no minimum quidem labis in suo coneeptu
Quid est enim ad laudem praeclarius, vel ad gloriam
luculentius quod singularem Dei in suam Genitricem ben volentiam manifestet 2 Coleri quidem homines, cum iac rent, erecti sunt; eum certo in icritSsent naufragio, tumultuosis o suctibus cropii; cum gravissimo servitulis iugo premerentur , in libertatem sunt vindicati. Λt enimvero Mariam non iacentem ci prostra iam Deus excitavit, sed ipso. ne corrueret, sustenta, it et fulsit; non procollis iactatani etiam demersam liberavit, sed no naufragium ipsum subiret, ipse sua manu prohibuit; non iugum ab eius corvico depulit, Sed humani generis hostem insensissimum pedibus eius nequid sua in reluctantem subiecit. Sed piget me diutius tu ro perspicua, alque aperta immorari, ut ratiocinando colligore quo pium quomque animo iii Marianam essu Conceptionem deceat. Quoil onim omnes animo sint optimo, satis luculentor patet consideranti, quo studio adnitantur sacrum eidem Conceptui diem saneto traii si gero, atque ii iunia instituant, precibus et Obsecrationibus vacent, animique si ditius salutari consessionis lavacro detorsis ad mensam dominicam confluant frequentissimi. Al si haec vera sunt, ut sunt corio verissima, non illud dumtaxat essecimus, hanc scilicet delinitionem magnopere curae esse catholicis; sed illud praeterea evicimus, nullum scilieet impendore periculum, ne discordiae excitentur ac turbae. Res enim eo doducta est, ut seriao coulentioni locus vix osse possit. Duiu et hoc mihi videtur assirmari posse verissime, decretum istud iis omnibus gratissimum fore, qui sanetum Virginis Natalem credunt et confitentur. catholi eis videlicet universis. Id quod non ideo allirmo, quod Νatalis sanctitatem cum sanctitate Conceptus connecti nes-eessario existimem ab illo suo pendere. Uuis enim neget, ab originali labe, siquidem eam Virgo contraxisSet, in utero
249쪽
matris, quod de Ioanne praecursore saeium accepimus, d tergi potuisse P Sed tamen cum Natalis sanctitas non sirmiori nitatur fundamento quam quo Conceptus sancillas vindicatur, hac semel dogmalico constituta, quivis per solacilo intolligit, ipsam Natalis sanctitatem firmari et asseri, atque adeo dotes simul egregias, quibus eat holici theologi Dei param supra quam dici aut concipi possit locupletissimo ornatam agnoscunt et confitentur.
Atque ista quidem quae hactenus disputavimus etsi
eiusmodi sunt. quae ad hanc edendam definitionem perin vero vehementissime videantur, lamen quae dicenda restani, mulio sunt graviora. Ex quibus nihilominus hoc unum comm morabo, desinitionem istam plurimum ciuolumculi atque utilitatis i contra atque nostrae sententiae ad ersarii extremo loco ponebantὶ Ecclesiae universae esso allaturam. Nam sanctissimam Dei Matrem vel minima qua que obsequia atque ossicia cumulatissime remunerari, catholicorum
nemini non est porsuasissimum. Quid est igitur, quod Εcelesia ab eadem Dei Matre iuro optimo expectare non debeat, illo edilo decreto ex quo lanium gloriao in illam necesso est redundaro P Cuinam dubium esse potest, quin ea . quae populi christiani nullo non tempore suil patrona
salutaris colum iique si missimum, cuius Opem ei praesidium nemo unquam frustra imploravit, a qua haeresum Omnium monstra devicta ac profligata sunt, cuinam, inquam, dubium csso potest, quin hoc inusitato obsequio permola catholieam Ecelesiam, tot undique acerbissimo hoc tempore septam et vallatam periculis, singulari studio tutandam et defendendam suscipiat γ Non ditsi cor equidem. Ecclesiam ipsam acta io hac nostra, frustra obnitentibus eius hostibus, propagari latissime, et fructus edere uberrimos: at illud etiam video, aea tholicos qui undique illam ci
cumstant, Omnia moliri, omnes exserere vires, ut eam, si
seri possit, qua vi, qua fraudibus, concutiant, subruant, labefactent. Quo ergo illi validius atque acrius student nefaria struere consilia atque perficere, eo magis Reginae clementissimae ope et praesidio indigemus, ut impios cin
250쪽
rum impetus retundamus. Quamquam vota nostra tam angustis terminis definiri non decet; sed sperandum est, vel confidendum polius, fore ut auspice ae duce Dei Matrosanctissima, victricia signa in ipsa inseramus adversariorum castra . eorumque animos vi Veritatis perculsos tandem aliquando expugnemus. Quod quidem victoriae genus estium nobile in primis atque praeclarum, cum vero Dii amne iato hae nos ira frequentissimum; ut aperte testantur viri plurimi. mullisque nominibus insignes, qui ubique terrarum, Sed in Λnglia praesertim, in America et Germania,
eiuratis sectarum erroribus , romanae Ecclesiae nomen dederunt. Optandum propterea est, atque enixis precibus a Deo postulandum, ut quorum montibus adhue lenebrae o susao sunt, horum etiam oculos splendor verila lis percellat. Id vero esse nos a Deo optimo Maximo impetraturos, exorata Virgine in suo conceptu inlomerata, non coniiciendo solum animamus, sed pignus etiam certissimum
tanti honoscit hisco temporibus nacti sumus. De illa loquor sodali late pereelebri quas ad impiorum animos a se terum contagione liborandos salutari prorsus consilio instituta immaculatum Cor Virginis praecipuo cultu, atque obsequio veneratur; idque iam laeto exitu, ut plurimos ubique gentium homines stagitiosos ae perdilos a vitiis alque impietate ad honos talom pietatemque traduxisse ac porro in dies traducere eiusdsem sodalitatis annales probent
luculentissimo stl. Quid igitur sperandum non est, eum animi catholicorum dogmalico hoc deerolo de immaculato Virginis conceptu inflammati ardentiori pietatis sensu ad Pandem confugient γAt enimvero, dum isthaoc seribo , videor mihi audire qui elamitent, superstitionem hane esse, non religi nem; neque ab alio haec proscisci potuisse, nisi ab eo, qui aesiui pietatis improvido, atque enιhusiamo, ut nuncupant,