장음표시 사용
231쪽
immaeulata fuit iuxta Patres Daneosordienses, liquidumosi ex istorum mente immunein semper eam a macula exitiisse.
Quae ex his conciliis allulimus in mentem nobis revocant quae in Concilio, longe antiquiori eoque Oecumenico, videlicet ephesino, praeclare omnino in rem hane iota plaudente nodo protulit in homilia quam habuit in die Νatalis Domini Theodotus opiscopus anerranus. Is quippe ex triplici sonio theologieo eommendat B. Virginem, quam primo comparat eum terrestri paradiso; secundo eum Eva; torsio eum ipso Bedemptore. Sed praesial eiusdem sanctissimi pra sulis, qui post s. C3rillum primas partes habuit in dogmate catholico adversus Nestorium luendo, verba ipsa proferre, quae ad primam comparationem spectant, et haee sunt: o Virginem , quae ipsum tisa delissarum paradisum 1 Ille
namque genus satirarum stirpium protulit, eae rimine terraemorιis planior laee autem tirgo melior est illa terra. non enim pomorum protulit artores, sed viryam Iesse fruetum salutarem hominiatis asserentem: et illa terra virgo erat, ει istaeirgo: sed ibi quidem arbores nasei praeeepit Deus; huius autem irginis ipse freator seeundum earnem suetus est germen. Neque illa terra ante arbores plantaria suscepti; neque luee eae partuniminuatem laesit. Vitas paradiso floriosior faeta est. Ille enim Dei eultura faetus est; haee autem seeundum earnem Deum ipsum Geoluti, tibi Doluti ominis eopulari naturae. vidisti quomodo faelum est admirabile saeramentum trameendens naturae rationem. Rem supernaturalem nidiali sola Dei
Porro eum ex eiusdem sanetissimi antistitis oratione extra concilium reeitata alterum praebuerimus testim nium l2 , eidem adneetere heic lubet verba patriarchae constantinopolitani non minus doctrina ae sane litato illustris,
scilicet s. Germani, cuius aliud pariter in priori huius lucubrationis Parte testimonium adduximus l3j. Ille igitur in
232쪽
Eneomio renerandae gonaε sanetissimae Deiparaa palmaria haee habet, quae praole iiii nullo modo poterant: Eae stimo eum s Davidomi manifestissime, et sine eontradietione dicere eam, quae rere est electa et Omnibus superior, non d morum Meellentia, et a/litudine enisatorum aedificiorum: sed diuinarum eι sublimitivi virtutum magnitudine, et puruate
omnibus anteeellentem, Mariam, NULLI PENITO CULPAE FFI-
Sed ut regrediamur ad ordinom ehronologi eum paullulum intermissum, seculo X, circa annum videlicol 980, Ioannes cognomento Geometra praeterquam quod in eommentario in Lucam B. Virginem Terram semper ari similem nuneupavit, quae et plena sit reperta diuinis alimen ιδε l2J, inhvmnis quos in eiusdem Deiparae laudem composuit, enm-dem ut gaudeat hortatur ex eo quod corpus in Ol3mpo. seu in paradiso inormatum eonerotumque habuerit sinotitii originalis labo, hisco carminibus: Gaude eoneretum sublimi eorpus Olympo, Ει citia nostri erimine, Virgo eurens. Gaude, quae Christo eorpus mortale dedisti;
Gaude PMM κνs Magaia Eaas ρὰ Is M. Quibus postremis verbis expresse piam enunciavit sententiam. Hoe et praestitii doeius Hemeus s. Bernardo suppar in commoniario in epistolas s. Pauli, ubi haec in rem nostram praeclara habet: Dmnes itaque mortui sunt in pee
eatis, nemine prorsus recepto, DEM TA MATRE DEI, 3iee ori-ρinalsius, siue etiam noluntate adduis, vel ignorando, vel sa)Ina. Germani Mariali Hi podii Narraecii. Romae 1650 pag. 33 seq.αὶ Apud Corderium in catena a
My inlaquinqua Patrum Graee rumis s. Lueam. Ani.erpicio 4628, in eap. I v. 36 pag. 15 eol. 1. Logo quae in praetat. n. XXXII serihil Corde. Hus de Ioanne Geometra.
233쪽
adstruxerat B. Virginis carnem mori debuisse propter Adae peccatum, licet ab eo divinitus praeservata fuerit. Iabes eius verba: Muria ea Adam, mortua propιer pe
ex Maria morιua propter delenda peccata tim. Quibus vo bis Herveus describere, seu potius enarraro voluisse visus est magni Augustini locum px opistola, ut olim ad- due obatur, 34: Idam est mortuus propter peccatum, Maria eae Idum mortua est propter pereatum Idue; earo Domini eae Maria mortua propter delenda peeeala. Ex quo deinceps piae sententiae impugnatores argumentum pro suo placito promore adnisi sunt, licet non absque aliqua eius
Adeo vero ratum fixumquo sub aetatem s. Bernardi oral, B. Virginem sino labe fuisse conceptam, ut Fulberius earnotensis episeopus, qui anno 1007, solido vi dolicet ante elaraevallensem Abbalem seculo, sorvii, non modo et ipsa perspicuo hoe privilegium B. Virgini vindicet, sed praselorea rationem reddat, quare vetustiores Dalros parcius hoe expresserint mr sterium. Λ e primo quidem vindicat privili gium immaculati Conceptus, eum in quodam de B. Virginis
Nativitate sermone inter e tera et haec scribii: Ouanta putamus provisio fuerit sanetorum angelorum eirca tam Deo graιissimos parentes ab initio suae procreationis, eι eaeetibia ιχ
inter opera a. Anselmi eani uariensi , eui olim riusmodi eommoniarium tri. hu hatur. editi colon. Agrippinae an.
p. eii. De reritate conreption. in ier decem Patres. quos roeenset, hune allegat Augustini lexium, atque ale eum inert: adam est mortuus pr Her perevium, Mamaea Idam mora tua est propter pereatum. caro Dm mini eie. quPm loeum νxpenden Bol. arminus in Volo mani seriplo. quod ella imus. pro so quo praeditus erat animi eandoro, rpspondo : Πὰ doeat unum rer/um i dieit enim I ust nus: Maria m-ιua esι ymmer me- ealum ADME, ea quo omnes morti
addieli sumus, etiam post pereatum deletum; non tamen Maria est mor. tua propter pareatum sibi inha/
234쪽
218 super tam insignem sobolem p Fumquid abfuisse eredendus est Spiritus Sanetus ab ista eximia puella, quam rua obumbrare disponebat rirtute λ .... Laetare, Tu Mater omnium, non soliam, quia ereraisιi proscriptionis exeidium; sed etiam quia de tua eonsimili prole profudisti Eum in seeulum, qui te tamquam progeniem mortis de eo ede miserisorditer eruit sti. nationem vero reddit de prudenti, qua usi sunt cautione veteres Patres cum de Mariae primordiis dissererent, inquietis: Sane si qui sollicita mente et studiosa --τestigatione perquirant, eur Sanctorum praecedentium memoriae huius praefatae Virginis temporanea initia suis fidelibus sequacibus enucleatim non eaeornaverunt, ut ad Omnium notitiam vulgarent; noverint non ignaros eos eaetitisse haere-
μοδ, quae pro insigni et admirando huius sacrae puellae Praeconis exortura erat; et ob id si quid eae eius ortu protulerunt, sagaei industria celandum aemulis ει insidelibus δε- Creverunt, ne in reniret eaeca garrulitas perfidorum, unde maternum sinum Eeelesiae nerberaret sua multiplici 'N
Porro si nova haec testimonia cum iis eoniungantur, quae in priori huius operis Pario allata sunt, quadraginta et amplius habebimus Patres, vel in Conciliis id testantes, scriptoresque ecclesiasticos pietate omnes, doctrinaque praestanies, qui ab aevo sere apostolico ad sanctum usque Bernardum conlinentem seriem seu potius calenam pro nostra Causa etarmani: quot in paucis aliis dogmatibus sorte reperies. Omnes siquidem tu hoe Conceptionis virgineae privilegium, licet diversis modis, digitum veluti intendisse videntur. Nam aut ea ponunt principia, quae illud necessario involvunt, aulillud aequipollentibus verbis significant, aut disertis eliam conceptisque formulis exhibent, ita ut revera nihil aliud praestent, nisi illud pede leniim magis ac magis explicare, evolvere, illustrare, quod in Bihliorum orae ulo subobscure suerat
l. Sermo in ortu iamae Virginis Marisa inviolatae in Biblioth. M .Patr. Tom. XVIII pag. 40-4l.
235쪽
- 219 significatum. Quid enim sibi volunt aliud veteres Patres
cum Mariam conserunt aut cum ea immaculata terra equa plasmatus suit Ada, aut cum lignis eorruptioni non obnoxiis, aut cum Eva ineorrupta adhuc atque innoeente quae diabolo seductori indulgens communis facta est causa ruinae, dum contra B. Virgo Angelo nuntianti obsequens causa nobis omnibus est saeta salutis p Quid cum eam aut venenosis gerpentis alpatibua minime insectam praeditant; aut servatam incorruptam, et usque ad caput benedictam dicunt; aut eum fuisse docent modum conreptus eι orιus eius, quem solus noveru Deus p Atqui haec inprimi, seeundi, ac tertii secuti Ρatribus occurrunt. Iam vero si seculi quarti et quinti testimonia percurres, Mariam praedicatam invenies uti ab omni sorde eι labe pereati
alienissimam, per stratiam INTEGRAM ab OMNr L ιBE peccati, omni eulpa vaeantem, sanctam eorpore et spiritu, eae mundo formatam luto, idoneum Christo PRO GRATra ORIGINALI habitaeulum; per eam Draconis audaeiam eontritam; per eam omnia serpentis venena domita; eam paradisum deliciarum
vicisse, aliisquo huiusmodi praeconiis exornatam, quibus nil pro ro nostra luculentius potest desiderari. Quo magis vero temporum processu progrederis, eo rem ad vivum magis expressam, Eo explicatas ac definitas magis loquendi formulas deprehendes. Iam vero quonam sonte tanta haec antiquitatis ecclesiasticae in id conspiralio, numquam sane interrupta atque intercisa, sed novas semper Sumen vires, seseque in dies magis aperto explicatas ac dilatans
profluere potuit, nisi ex traduco apostolicae traditionis Ergo omnino dieendum est, hanc do immaculato Virginis Conceptu veritatem in divini vorbi traditi deposito contineri. Atque haec si unum tantum ex pluribus vehiculis adeamus, per quae ad nos pervenit, nobisque patefit divina traditio. Quid si cetera persequamur p Cuinam porro alii causae, nisi huic ipsi apostolicae traditionis germini, quod magis semper ac magis explicabatur, antiquissimus adscribendus est cultus immaculato Virginis Conceptui
236쪽
saltem quinto in Oriente coepisse, ac non ita postmodum in Oeeidente etiam inolevisso vidimus, idque ante ipsam quoque sos tam Νativitatis Partheniae institutionem, et priusquam utriusque festi eelebratio parili gradu in Eeclesia progredi inei peret Iam si praeterea spectetur mira huius ipsius sestivitatis propagatio, quae paullatim procedens universam demum Ecclesiam complexa est; si romanorum Pontificum auctoritas consideretur, quorum iteratis decretis illa sancita est, ac simul aperio declaratum obiectum illius et perpetuo suisso et esse primum concupitonis minmentum, scilicet illud in quo B. Virginis anima creata est, corporique coniuncta; si ob oculos habeatur, quod alibi a nobis est animadversum, fieri non posse quin consumtudo et praxis Ecclesiae aliquo principio θεω netlκω seu speculativo innitatur; si demum ratio habeatur consensionis ac persuasionis adeo constantis atque universalis, quae
apud Christi fideles de hoc mysterio viguit ac viget; prinsecto tot inde argumenta habemus, quae iterum nobis apostolicam illam, quam defendimus, pro immaculato Conceptu traditionem testantur. Vere igitur ille veluti rivulus , qui ex πρωτευ iiDου oraculo primum omersit, per omnes traditionis canales suas late aquas derivavit, atque in amplissimum demum ac nobilissimum si uvium
Hic porro rursus ae luculentius adhue se prodii vis a gumenti illius, quod ex comparatione piae immaculati con-erptus sententiae cum non paucis ex iis veritati hus, quae desinitae ab Ecclesia diversis temporibus sunt, deducebamus. Vidimus quippe, allatis in medium exemplis, hasce i terdum vel nullo sacrarum litterarum oraculo fultas fuisse, vel nullis disertis antiqui latis monumentis munitas, pau- eis quandoque suffragantibus Patribus, quandoque etiam aut aliquo Bibliorum in speciem testimonio, aut Patrum auctori lato refragante. Quae tamen nullo fuere impedimento, quo minus Ecclesia dogmaticam de iis veritatibus
serret sententiam, idque postquam etiam tu longum du
237쪽
- 22l argumento ipso pro utraque suisset parte discepta lum. Siquidem illud semper in memoria habendum, quod pluries inculcavimus, traditionis divinae dignoscendae subsidia aut instrumenta non esse cum divina ipsa traditione permiscenda ; quae scilicet, praeter quam ex Patribus, vivo Ecclesiae ipsius magisterio ac praxi iugiter perseverante, aliave ratione potest patefieri. Atqui si in eiusmodi rerum adiunctis, in quibus veritales illae versabantur, tuto potuit Ecclesia ad earum definitionem procedere; illud plano
constabit, mulio eam magis ad hane nostram devenire posse, quam nulla opposita argumenta concutiunt, quam Omni gena argumenta, seu potius posiliva revelati xerbi divini monumenta tradunt, atque confirmant.
Ei igitur huic diseeplationi snem imponamus, nobis li-eeat tandem ita illam concludere. Si id omne ac solum d finitionis dogmaticae est eapax, quod divinitus reveIalum esse constiterit; si id censendum est revelatum quod in verbo Dei scripto vel tradito sive explicite sive implicite continetur; si denique id existimandum est in Dei verbo implicite saltem contineri, quod et in sacris Bibliis aliqua ratione insinualum. et in Patrum continuata serie ad plura secula testatum invenitur; et in universali Ecclesiae consuetudine, quae principio theoretim innititur, et in iugi ipsius Ecelesiae ac vivo magisterio, et in publico communique sidelium sensu receptum est; et in pontificiis diplomatis aperte saltem suggestum; et a plerisque ex episcopatus
ordine expetitum ili; et a cunctis sere religiosis familiis
ilὶ Praeter ingeniem epistoporum numerum, qui ex universis serm l lius orbis partibus expetierunt ante etia innis a Gregorio XV heatae m moriae P. et nuper a PIO IX selieiter regnante saevitatem ut in suis dioeee. thua adiici posset in Praelatione Hi, sae de Coneept. Ει Te in eoncepti ne imma lata, alque in litaniis lauretanis invoratio Regina sine labe mconeluditur
238쪽
admissum ; et a storentissimis academiis de sensum ς eum talis ex dictis sit pia de immaculato Virginis Conceptu
sententia sive negat ire sive positive discussa specie lur, idque tum absolute tum comparative; rite insertur sussiciens
risinest reneepta. quorum omni mantis itum ea talogum in Appendie oahibehimus, iuvesil hue atterr quae do episeopis Hispaniarum scripsit Vincentius Georgius in Adnosali vibus suis in Commentarium Maia
ea eoclem Soe. Nape isti lue babol Georgius ad n ta l. 10. . Faeoro hoc loco non possum, quin humanissimo leeloros, soli ei sumi euiusdam eventus, qui dum haec fieri , miristea me voluptalo tumula. i l. eerii rofi faciam. quo ad Il. Viruinis puris imum Concoplum luendum enerandianiquo ardoti liori studio empor ineumhant. Insperanti enim mihi eontio . ui dum neat lamquamdam . sordibu quo hsilam seriptorum molem apud infimo sortissa miliam ouo ter m. in fieripium volumen ineidorom Oxaratum a Lud uieo Andrulio. aliis editis lain operi hu, do ea tholiea fide egregie merito, quo Deiparae puri, imum conceptum uori sthi proposuerat, sta uora quo illud in iurem emiliore. si diutius vivere e lietisset. Tum duo alia reperia volumina. quibu4 autographae litteras omnium totius sere ui Dianias episeoporum, Aeadomi rem Iaiosorum Didinum eontinebantur, quibua clementem xl l P. M. Onixoro hant . ut solemni Ox Ca hod ea ludicio, Dotharao sine ulla labo Con-eeplum assorer t. ut do singulari hoe Vironi fi ornamento. non iam privato ensu pro f. bali io suo iudicare quia posset, sed . ut de re Melosiae semissimo iudicio definita. nefas esse din rei contrario semitro. Quibus pro- elo testimoniis, eum non solum validi simum optimas eausae parari praesidium agnoseerom, sed novum
pro Pon sines eum ea eath/ia i guttur, saltero, et tilli nescio argu
mpulum .ex unanimi lol ppiscoporum eonsonsione arbitrarer, nihil antiquius habui. quam ut de tota re am
pli simum eardinalom IIinem humGerdilium. omni pietatis ei doelriinnae laudo prae,iantem eortiorem s cerom, enix quo illum rogarem, ut pro Aumma in I si param. qua praritat pietate. et pro singulari illa qua me immorentem hens olentia eompi eii iur, sanetissimo Ecelosiae Potitisset
Pio val eonsilium quod mihi hae in
re rapiendum vid phatur, exponer non gravaro tur : ut quando ex amissioli eo lahulario Moe olim sui sis deprompta volumina duhilari non pol erat, remitti nomam illieo in boret, iusta quadam romunoraliono iis, qui ea hac lenu retinuorant, proposila; quod eum illo probasQt, lum s . Pontineis adsensu implorato, sie datis ad me humanissimi , ut solet. litteris
cs. Iosephi Mariani Parthenii doeiια ei studiis Nieronymi Miloma
239쪽
- 223 ad eam dogmatice deeernendam haberi landamentum. ita
ut tuto possit Ecelesia seu romanus Pontifex hane dirimere controversiam. Talis est conclusio, ad quam evincendam totaliaee lucubratio nostra, qualis demum cumque ea sit, coI- lineat, et in qua tandem, veluti in mela, stadium nostrum emensi iucundissime conquiescimus. Quae porro heic postremo loco subnectuntur non attingunt nisi variam multiplicemque rationem huius edendae desiniliouis, et eaussas quae ut ea seratur movere
DE VARIA EDENDAE DEFINITIONI A RATIONE
Quamvis omni perspicuitate fulgeat veritas, quam adstruximus, nonnullorum tamen animos cogitatio sorte sollicitat, arduum videri ut sub anathematis interminatione, atque sub haereseos nota credendum id proponatur, quod tot seculorum tractu, postque lol disceptationes in hominum arbitrio relictum fuerit. Verum praeterquam quod eiusmodi exceptio communis est tot dogmatibus, quae nonnisi serius. quam putaretur, ae diuturna praemissa concertatione desini-ia sunt. quaeque impune antea, saria fide, aui negabantur aut in dubium saltem revocari poterant, euiusmodi sunt et processio Spiritus Sancit oliam a Filio, et gratiae necessitas ad fidei initium et admissio ad beatificam visionem concessa animabus pleno purgatis proxime post obitum. aliaeque id genus veritales haud paucae I altera suppetit via qua optatus obtineatur sinis, quin reluctantes anathematis poena mulctentur, aut hasereseos nota inurantur. Etenim multiplici ratione frmari ac desiliri aliqua veritas catholi ea potest, aut directe videlicet aut indirecte, idque rursus aut e resse aut taeae. Di recte quidem, eum veri-
tas eat holica desniri po-iestrini a Me. Ieati commentarius a Frane. careara Beryomate enarrationeua aucius et illustratus, et nune primum noris adduis adn lationibus eduus a riseretio Geor. yio. venet. 480l.
240쪽
ias sub anathematis poena credenda proponitur; indirecte, eum iu obliquo, ut aiunt, res tenenda proponitur, in recto autem insallibilitas Ecclesiae, quae ita docet esse sentiendum. Expresso dum conceptis verbis ius credendum exprimi iur; tacite demum dum factum eum iure servandum, seu factum, quod a iure pendet atque in eo rundatur. adstruitur.
Diversas huiuscemodi rationes in edenda definitione dogmatica lutulenter videre est iu exemplis apprime perspicuis quae tridentina suppeditat S3 nodus. Nonnulla ex hisco in rem nostram delibemus. Primum desinitionum ordinem
canones sero omnes, qui adversus novatores sanciti sunt,
exhibent; uti sess. VI l ean. 1 de baptismo : Si quis dia/ris, ιυιismum Ioannis habuisse eandem lim eum hapιismo Christi, anathema sis, atque alii huius similes. Ad secui dum des; nitionum ordinem spectat exemplum can. I sess. XXIV, in quo cum vellent iridentini Patros, ut supra diximus, parcore Graecis qui autumani matrimonium christianum propter adulterium coniugis alterutrius posse dissolvi, eumque simul vellent eadem desinitione pereellere novat res, qui ob contrariam Ecclesiae doctrinam et consuetudinem erroris eam incusabant, ipsi eanonem suum, oratoro supplicante venelo , ita attemperarunt ut catholica veritassuerit asseria, novatoresque damnati, Graeci vero ab anathemate abierint immunes. Siquidem illuna in haec verba, quae alias retulimus, expressere: Si quis diserti, Eeelesiam
errare, eum docuit eι Meet, tuata evanselieam eι apostolieam doetrinam, propter adtilterium alιerius Gniugum matrimonii vinculum non posse dissotri .... anathema sit. Tertii
ordinis dosinitiones tot subministrat eadem Srnodus, quot veritates catholieas diserto credendas proponit; atque ut in
eadem sess. XXIV sistamus, eum can. 1 eonsiliuii: Si quis diaera matrimonium non esse vere et proprie tinum eae septem legis evangelieae saeramentis a Christo Domino insι tutum , sed ab hominilus in Melesia taeentum, neque straliam eonferre ; anathema sit. Quarti denique ordinis ex iis quos recensuimus, exempla praestat eadem Srnodua sess.