장음표시 사용
221쪽
lieoi eonceptisque verbis in verbo Dei revelato eontineatur, sed plano susiicere, si in ipso implieiιε sallem habeatur eonstitutum in antecessum a nobis est, exemplisque variis firmatum. Verum enimvero et illud est a nobis declaratum non uno id, sed pluribus contingere modis posse: qui lamon modi ad duo haec demum capita revoeantur. Nam aut aliquid ex veritatibus exprosse revelatis vi noeessarii ne xus atque consecutionis, legitima argumentalione instituta, deducitur: vel in verbo Dei implexius, contractius, ac subobseurius aliquid indieatur, quod clariori dein cone pluum Oxplicatione atque ampliori paraphrasi exolvi po-iosi, ae veluti delite seens in apertam lucem proferri. Primi generis veritates mediate seu in altero revelatae diei possunt; veritates alterius generis, licet subobscure, prorime
tamen atque in se fiunt revelatae.
Quae porro graviter disceptant theologi do natura nexus, qui intercedero debet inter eas veritates, qua o r velatae expresse sunt, atque illas quae naturae lumine dedueuntur, ut istae implieile revelatae haberi debeant, ad primum pertinent veritatum genus. Quandoquidem dolis, quae altera illa ratione in revelatione continentur, nulla potest esse neque est apud theologos controversia. Atquiratum nobis fixumque est, immaculati Virginei Conceptus nix sterium implieite quidem, sed hoe aliore modo in verbo Dei revelato haberi, adeo ut nulla egeat ullogi silea argumentatione, qua per necessarium nexum naturae lumino ex identem inde deducatur. Quare graves illae thool gorum disceptationes ab hac quaestione nostra nitenas plane arbitramur: si quamvis circa naturam illius nexus de quo inter eos disputatur, salis nostram aperuerimus men tom, non in eo iamen vim argumenii ad hane de immaculato Conceptu eontroversiam dirimendam eolloeamus. Contendimus quippo II. Virginis ab omni prorsus labo immunitatem, licet implexo, eoniraeto ac subobscure, proxime amon et immediata tum in verbo Dei scripto revela iam esse, tum, quod eapul est, ita verbo Dei tradito commissam fuisse, ut per omnia traditionis numquam interruptae ve-
Veritates quae impii-eila in verbo mi eontiis nentur , ad duo capita
Iala. hue non speeiani Proximo et immodi te immaeulatu Virgini, Con. eppius in vor. ho mi eons, ne i die n-dus est
222쪽
Prohatur primo nega time Ex verho Dei seripio Et ex verbo Dei traditu
hieula magis semper ac magis explicata atque in conceptu suo distincta sese progressione quadam perpetua proderet, donec in apertissimam demnm lucem veniret. Quod si ita se res habet, ecquid porro reliquum esse poterit du
bitationis , num illa dogmatio valeat decreto definiri p
Hoc ergo, veluti eoronidis loco, illustrandum suseipimus, duplici iterum ratione, negative Milicet ac positive rem
Ac negative primum. Quandoquidem noque in verbo Dei scripto, nequo in verbo Dei tradito quidpiam oecurrit, quod impedire vel minimum possit quo minus immaeulali Conceptus veritas uti hoe pacto revelata divinitus habeatur. Νon quidem in verbo Dei scripto. Quid enim obsistere aliud in eo posset, nisi generalissimae illae sententiae de primigenia noxa, quibus Omnes plane homines, nullo exempto, comprehendi viderentur γ Atqui generalissimae aeque in Bibliis sententiao occurrunt quibus aut omnes homines in peccato nasci aut concupiscentiae obnoxii, aut levi ribus saltem noxis inquinati dieantur. Ergo iliceat id saepius ineulearo si haec ad littorao rigorem exigerentur, aequo profecto iure tum B. Virginis ortus sanetitatem, tum eius immunitatem sive a concupiscendi semite, sive ab actualibus quibusvis vel levissimis culpis impeterent. Sed idom, si te ad traditionis monumenta, quae Cone plui immaculato refragari videntur, convertas, omnino dicas oportet. Nam si in Patribus et conciliis generales occurrunt de primaeva in omnes homines derivata labe enunciationes, generalia pariter de iis quae altero loco hie memorabamus en
sata deprehenduntur iij. Quid λ quod Patres nonnulli eo de-
imonia, quibus generalibus eritis non modo homines eo neipi in m l vertim etiam naui dicuntur; nune praestat id ipsum ex Concili rum ae patrum testimoniis prout s mus pollieiu, eonsseere. Atque ut aliquid prius de Concillis diramus. Conineillum mnollanum II eelebratum an.
v. ut quieumque Parvulo3 rete ter ab utero matrum baptizandos --οα, μι diea in remistionem guidem pereatorum eos baptizari. aednihil eae Adam trahere originalia pereaticlucta regeneralionis lavaero
223쪽
mum usque progressi sunt ut aliquot B. Virgini naevos reum ea impegisse videantur sit. Iam vero ee quisnam catholic rum est, praesertim post concilium tridentinum, qui id- ei reo subdubitet aut de virginalis ortus sane iitate, aut de
in symbolo fidei dieli, Solus enim
ι Dhi Filius sine pereato natus esι homo, quoniam solus et inea duada SpiriIu Sanelo, et immaeulata virgina novus homo lihid. Tom. IVeol. 856J. Ex Patrihus vero sese o L eri s. Ambrosius, qui ith. i. da P nil. e. 2 eo . 5 serihil: Omnes h minea au/ pereato nauuntur, quo rum ipse ortua in ruis est, si ιλahes lutum dirante metu: Ecta in iniquitaritus sumi et in delirio peperit me mater mea. Quom toxtum affert s. Augustinua in lib. 2. Da
ibid. alium allegal ex s. Amhrosio l eum, nemps ex lib. 2 in Lueam n. 56. Non enim virilis eoitua vulvae vi ginalis Mereta reseravit. sed imma
latum semen inniolabili utero Spiritus S. infudit. Solus enim per
omnia ea natis de foemina innetus Dominus Iesiti, qui terrenae eonta stia eorruptelae imma lati partus novirale non senserit, et eaelesti maiestate depulerit. lam attuli vitam
s. Augustini testimonium ex epist. ad Dardanum Inune ex eodem aditeio,
quas aerihil lib. 1 Da pereatorum meritia et remisa. e. 29. Solus aine pereato Ralua est, quem sine inruiem eati ete. ol lib. 4. Ο imperfeontra Iulianum e. 76. Ea homi- noua qui naseuntur in mundo per, hunt, nisi renaseantur in Christote
iterum eonira eundem Iulianum passim adstruit, quod nullus hominum praeter christum est sine pereulo imscintilis Moraua. etiam si unius diei sit super terram; et in lib. I De me-
eat. meruis e. fi etiam ad hoe allegat aueloritatem s. Hieronymi ex eap. 3commisi. super Ionam. Omitto a. Gregorium M. et s. Hilarium, qui ad dueunt verba s. A rosii supra r citata. Hue reseruntur omnes antiqui
Patres, qui verba Ps. 50 Ioge nitri in peeealo peperit me mater mea. quos Ingenti numero refert Sahal τlti reteri Itala Tom. II pag. 403.
Ex quihus lueu reter patet fixa comeilia sima Patres promiseue, Dii seripturam, Ioeulos mis lum de hominum omnium conceptione, lum dona lixitate, neque exeipere nisi solum Christum; adeoque, ut consequens est, si eiusmodi testimonia urgeantur ah adversariis ex aequo impetere saniselliatem nativitatis Virgineae . quam tamen, illis non Ohs laniihus, ad unum
iii Nortim testimonia Potavius re teri lib. 44. Da Inea'. e. 4: sunt autem a. Basilius. qui B. Vtrairemflueivationem et seandalum passam dieii in morte christi: Io. Chr3gosi mus, qui eamdem vanam gloriolam eaptasse asserit non sem s. aliaque in .diana de ea animati item Cyrillus alex ., Amphiloehius seu aueior orat. Ill De Oeeussu Domini. Proclus luorat. VI, Maximus taurinissis hora.
l. in Epiphaniam, Anselmus in lib. De eaeellentia B. Vita iniri seu potius Eadmotu a verus huius libri au-Nonnulli Patres inieris dum disseis rontes de B.
Virgine aliquid humani passi sunt
224쪽
Voterum diaeta posse ac d hero cum pia sententia eomponi it rum urgetur
eiusdem exemptione omnimoda a quavis vel levi ae lualis poeeati laboeula P Id sano Oi ab Ecelesiae christianaeque plebis sensu, atque adpo a ea tholica veritate alienum foret. Quamobrem si generalia Bibliorum testimonia, si universales Patrum , Conciliorumque assirmationes privilegiis in B. Virgine recensitis nullo pacio Oisciunt, eccur uni immaculatae Coneeptionis privilegio generalia eiusmodi ossata sive Seripi urarum sive Patrum, sive Conciliorum ossicere potoruni γ Ilaee, fateor, mihi plano ineluctabilia videntur. Ad haee, si de Patribus loquamur, nullum est apud ipsos testimonium, in quo expresse direeiequo Deiparam in peeeato originali concepiam fuisse, asseratur; quod eo te, uti alias animadvertimus, divino prepemodum consilio saetum esse dixeris. sed vel eos ipsos ecelesiasticos seripli res, qui prima fronte eidem praerogativae videntur adversari, tali usi sunt temperamento, ut ad aliam plane sententiam haud ineommode possini, aut potius debeant ira duci. Lerio praeeipuum dissicultatum caput ex eo poli vidimus, quod caro Virginis vocata a nonnullis Patribus fuerit euro peerali. Atqui et illud inter cetera adn lalum a nobis est, vel ipsam Christi earnem ab aliquibus Patrihus peeeati earnem, rati no scilicet originis ex Adae earno, fuisse appellatam. Rursus magnum lacessero negotium videbatur,
quod quidam e Patribus Virginis carnem dixerint mundatam, puryalam, sanetificasam fuisse. Ai, praeter quam quod gormana harum locutionum vis minime noeessario importat. uti suo loco doelaravimus, aliquam quas praeeesserit inquinationem eorruptionemque, scholasileos non defuisse vidimus, qui Christi ipsius earnem mundatione eguisse assi marini. Imo et apud veteres etiam seripiores eiusmodietor, Origenes hom. in Lueam, Tor ullianus in lib. Da earne christi; Auetor Ouaestionum in Norum T
at ut alios praeterlamus quos etiam
allegat Huelius in Oristentanis liu 2 Ouaeal. quarta, praesortim S. 3pae. 66 et seq. Quod si haee, quam
is disorie a d Patres non paveos i gantur . patroni maeulati e eeptuanon admittunt, qua ratione urgere poterant nonntilla generalia Patrum olanthi a emia ad immaeulatam Con-eeptionem Virginis impetendam
225쪽
- 209 assirmatio nova plano non est si . Quid autem inde P Com
cedendum ne propterea erit, scriptores hosce vero existimasso aut Christum originale contraxisso peccatum , aut
carnem eius immundam aliquando extitisse λ Nemo pros e to sanus id dixerit. Quare per has iisquo similes loeu-tiones nec de B. Virgine alterutrum significare dicendi sunt pauci illi Patres scriptoresquo antiqui, qui eas usu parunt , neque a Patribus reliquis dissentire in singulari hoe n. Virginis privilegio agnoscendo. Dissicultates quae o
serioris aevi binis ternisve liturgicis monumentis Opponi poterant, satis alibi dilutae a nobis sunt: reliqua porro traditionis internoscendae instrumenta immaculato Conceptui Mariano suffragantur quam quae maxime. Negative igitur si res spectetur, nihil quod vero solidum sit, nobis oc- eurrit, in quo haerere animus debeat. Age nunc positive rem expendamus, in quo totius quaestionis summa et cardo consistit, atque a verbo Dei fieripto exauspicemus. Unum quidem nobis biblicum praesto Est testimonium, illud nempe quod πρωτευαΠΩtου nomine venit: at eiusmodi est, ut dum ea quae adversus immunita
tem B. virginis a primigenia labe afferuntur e Scripturis i stimonia elidi multiplici ratione possunt, hoc vero non POMsit. In dubium porro est heic per mulierem κοπ' ἐξοχευ cuius mentio cum liberatoris promissione coniungitur, quaequo alteri opponitur mulieri, quae humani generis ruinae causa
Dei scripto at sano orieones tora. 14 in Luia
eam serihil: Eryo Iesus pumatione inciis uti. et immundus fuit, aut vi qua sorde polluιM. Temoraria D ailan videor disere. sed Seriptur rum aucioritate commotus. Vide
dem diei fuerit uua eius; non disti: Nemo mundus a pereato; aed: Nemo mundus a sorde. Neque enim id psum aion eum sordea atque pMeata Opp. edit. De la nus I aris. 470Glom. III. par. 947 . Amhrosiaster Diem in comm n in Epist. ad Bom e. 8 v. 3 1 murmvis , inquit, eademearo Christiὶ ait . quaa et nostra non tamen seu meta in utero est et
a Spiri u Stinera eam Domini, ut in tali eorpora naseeretur quale fuit Idae ante pereatum rapp. Am-hrosii Mit. Maurin. to m. II in append. eoi. 70 . Be huius auetoris nomino et aptate conser admonitionem edit ris Maurini, Milicit Nourui.
226쪽
facta erat, beatam Redemptoris ipsius Matrem divinitus significari. Indubium item est aliquid de ea praedicari singulare prorsus ac mirum, quod cum pleno qui de morte, de peccato, deque diabolo serendus erat triumpho arctis. sime eopulatur. Quid vero adamussim huic respondere notioni potest, nisi Mulieris huius, perquam nova hominum goneri conditio salutis instauratrix exorsura erat, a quavis diaboli ipsius servitute exemptio, a quavis peccati labe immunitas Habes ergo non tantum in verbo Dei scripto v luit in semino delitescens, quantum sere iam progerminans immaculati Dei parae Conceptus mysterium. Fateor boc uno biblico testimonio rem απο hntdtκως non definiri; sed quidnam repones, cum tanta traditionis vis accedat, quao in id tota conspiret ut narsi orium ipsum, paullo adhuc implo-xum cxplicet, adumbratum onucleot, contractum dilatet , ac micantissima luce persundat λHoc igitur superest ostendendum, ut nempe verbum Dei scriptum eum verbo Dei tradito ad unum colli non roconstet, ac mutuo sese Rubsidio excipere ac sulciri in
tanto hoc B. Virgini privilegio adserendo. Singula igitur
traditionis instrumenta persequentes, accedamus ad Patres, quorum iam multos ab apostolica aetate ad Augustinum,
plures ab Augustino ad Bernardum usque in priori huius lucubrationis Parte protulimus. Sed quoniam heic in traditionis vi insistendum potissimum est, iuverit alios haud paucos adiicere quibus haec opima iam seges magis adhuc ditescat. Neque omnes omnino qui asserri possent aucupabimur: alii sorte industriam nostram effugient, alios consulto omittimus, ut potius hac in re parci ac delectu quodam utentes, quam nimis effusi ac saciles videamur. Seso in primis nobis commendat s. Petrus Chr3sologus, qui anno 440 florebat. Is aperto affirmat B. Virginem, cum adhuc fieret, seu in ipsa conceptione a Verbo seu Christo in sponsam sibi oppignoratam fuisse iis verbis: Pervoἰαe
ad sponsam festinus interpres, ut a Dei sponsa humanae desponsationis areeat, et suspendat aspectum, neque auferat ab
227쪽
gnorata mas FIER . Christus eryo suam aponsam recipit, non
praeripit alienam: nee separationem facit, quando suam sibi totam iungit in uno eorpore ereaιuram sit. Nec minus praeclara ad Virginis pri,ilogium vindicandum ea sunt, quae s. Sabbas, qui an . 486 adhue in vivis agebat, sparsim do Dei para scripsit in Graecorum quae collegit Menaeis in usum liturgi eum adscitis. Siqui
d om in Odo I quae ad profestum pertinet Annunciationis. sie B. Virginem assatur: me thre hangelus Gabrieli te ινε -
.i eonveniet, ceu unieam pulehritudinis incorruptae e lum-ιam, et plane reereationem generis nostri. Idem ille, o Virgo in omni genere sanctitatis perseeta, sonora te voce sal rere
quons: In te, inquit, quae πυε ει uxo Uau miraκ alsinis fuisti spem omnem meam repono. Nemo, ut tu Domina, inculpa tus esι aeque, nee praeter te ineontaminatus quisquam, o naeto
nulli suo ieeta MI Ilane vero ab omni labecula immunitatem ad praeservationem ab ipsa originali macula o saneti ipsius monio prolendi constat per ea quae habet in Odo XIV in qua scribit: In te primi parentis suasor/T lapsus, ultra progredi faetitia te sublata s4j; tum ex verbis illis quibus ita progenitoros B. Virginis eompellat: D Laelim astra e disino de res Tu quoque Inna die initus elaras Vos genuini estis
M. F. in nihlioth. Palr. Lugdun. to n. vli pag. 953 eol. 1. Solent quoquo
a nonnullis non omnino indulgenti hus, ae salis etiam eritieis, adduei in hane rem verba Fausti ex ahhale le-rinisat ad episeopalem realensom seisdem emeeli an 475 ex eius opuseulo: De ratione fidei, quae ita egeruntur: Rem da Mariae Virginis y neratione. Porta elausa, tu est a gnaeulum pudoris, imma ratae earnia integruas: non enim violaraeu partu, quae magis sanesimam
eas eo eptu, o AE MAODA OMII Eccara coacEPTA EST IN UTER . Verum postrema haee verba. in qni-hus lora vis ponitur, in opuse. Cit. desiderantur. et a pio quodam Virrinis euliore adleela sunt eonira mentem et seopum auctoris. Hoc Fausti opusculum reperies in Haereseologia
vol. sol. Basileas 4556 pag. 700. 2 Apud Bolland . Aela ss. mena. mari . tom. III p. 556 eos. l. o, Apud Ilvppolitum Marraeeium in Mariali a. Germani nomaa imo in nos a d ad orationem da rona sane issimae Dei Matris. pag. 235. 4ὶ apud Vanen erechium in lih. eul titulus: Pisisa Maria. par. 242-
228쪽
4ehni, a quibus orta est lampas eirea quam AED1LUM uua Risa
νεψιn νώ eernimus in . Ouae quidem duo postrema testimonia decretoria plano sunt, eoque pluris facienda, quod lueuienter iis definiatur verum sesti Virgineao Concopii nis obieetum, quod seilicet festum idem s. Sabbas in suo Typseo , seu ordine Meuandi olfeium, ut suo loeo vidimus s2J, inter eetera reseri sua iam aetato recepta. Exinde enim liquet immunitatem Marianam ab originali labo eosuisso eelobratam. Cum porro hie cullus ex Craoeis ad Italos migrarit , ac deinceps per universam OeeidentiqΕcclesiam peragraius sit, eongial non aliud unquam obi eium sestae huius extitisso eelebrationis.
Sed ut ad alios progrediamur, Esrebius hierosolymitanao pariter ecclesiae presbrier an 595 in hom. 2. de Viry, ne Maria seribere de ea non dubitavit: Eeeε xirgo in utero
eoncipiet. . . . Ouaenam p Mulierum egregia, e nita nil laeta, praeelarum naturae nostrae ornamentum, storia luti nostri, quae Evam pudore, es Idamum comminatione liberarit, ABD cIMM Dais XIs alseidue quam eo reviventiae stimus non
atιigit, neque termis noluptatis eam laesit s3 . Quae sane quid aliud innuunt, quam si mite ex primigenia coni gione derivato earuisse Mariam, eo quod ab illa omninosuit exempta, adeo ut inde revera Draeonis audiaetam contriseri pSod uti modo s. sabbam, ita etiam audire praestat
s. Λndrcam eretensem, qui et ipse celebritatem eiusdsm Virginei conceptus memorat, et ipsius oblocium nova luee adspergit. Namque is in Eneomio s. Zonao B. Virgin In Vocat OMAs γε AI o ετ soaDκ sullimiorem μ); ei in Orai. I De Fatin.: Hodie, inquit, creatoris omnium ereatum delubrum exaedifieatum fuit; a ereatura die num creatori nona detentique ratione praeparaιur hospitium
Hodie eae nobis, nostri Ioeo, Adamus primitias Deo osserens
tom. XII pag. 997 eol.2. In qu d En eomium es. admonii. praeviam p. Combesisti.
229쪽
Marium primuina saeti ; et eae toto fermento, κώ Aox νκη-MENTATA, per ipsam formaιur panis ad humani senoris resorma tonem si . Ac paullo post ad ea, quae ex actis passionis s. Andreae Apostoli a nobis iam exhibila sunt aperto alludens, prosequitur: cum Redemptor steneris, notam priori sueeedaneam nativitatem ae formationem erhibereroluisset, quemadmodum illis prius aerepto limo eae vimineae illitata terra primum Adam es naeue sis et his modo , suae ipse incarnationis auetor, alterius, ut sis dieam, Diee terrae, mundam hune, immutulatissimamque Vita inem e tota natura eligens, nostrumque eae nolis in ea figmentum noxa ratione eomponens , Idae fetor, nυrvs Adam eJecius est,tit recens ipse, fempora usque nihilominus superior, reteri illi
sa Iutis eausa foret tu. Quo sane nil pro re nostra diser
advertenda sunt: ae primo, quod e has ea non fermentata. exciderint huius Orationis oditori: seeundo , quod p. comhes,lux, qui hane ipsam Urationem ex graeco vertit, edidiique uua eum aliorum graeeorum Patrum operihus Paris. 4544 lom. II pag. 4 seqq. pag. 4 obseur valde
. Andreas sistonitam reddait hiasiquidem vorhis latius pam pxhino tvodia ea nohia pro nctis Deo Adamus primaerim offerens, M. riam primitias Deil. iisque. quae
de tota eo persione nihil inquinimenti aenae nι. an panem forma lur. ad reorationem generis. Quapramissa interpretatione, nota 7 ad holum Christum eoareiat illam ahimu amento originalis pereati l munitatem direns t. Porro primitias illas, quas da lota eonspera lon , ex nostris his primitiis, et Maria, m P nos sormalas , ait non loquimatas , Christus Ipsus suo i, panis illa viai rum in eius utero laetus, quem solum seripturae phrasi . aliis quoquo Patribus rocopiissima, ah omni meealieortatio eximit . . At porperam G
dandus esit Hodie ea nobis pro nobis primitias Idam Deo offerem Mariam primitias faeti. et tota mus.
TATu, per ipsam eon lauur pania ad novam generis plasmationem. Iloe vidii Gallandius, qui quamvis una tum graeeo textu resorat versio-
230쪽
nomina sero anni quae habes Aleuinus, Albinus Flaeeus nunen palus, qui anno soruit 780, ita in Sem. δε R. Vim nis Natisitate B. Virginem ipsam alloquens: Et recie quidem aurorae implesti ollietum. Ipse enim Sol iustitiae de te processurus, ortum suum quadam matutina irradiatione praer
niens , in ιε lueis auae radios copiosa transfudit, quibus potestates tenebrarum, quas Eoa induaerat, in fustam eon rem ιὰ pulehra es υι luna, imo eι pulehrior luna, quia tota pulehra es et maeula non est in te, neque licissitudinis
obum bratio si . Nec minus perpi seue id ipsum adstruitur in opistolas odie a Thoodori patria retiae hierosolrmitani, quae mninium consensione probata suit in Concilio ooeumonteo VII sou ni aeno II an. 782 eelebrato. In ea haee do B. Virgine leguntur : Quae fere Dei Mater esi, eι ante partum et posι partum virgo, atque omnis ivtelligastis ne sensilitis noιurae gloria et elaritate chgiaria μιlimior leti. Idem vero testimonium Dei parae reddit Cone ilium ulterum. nompo haneosordionso eadem sermo aetate in Occidetilo eoactum, sei licet an. 794, in quo Patres ita sol ieianos seu adoptianos porstringunt: sed et hoe Molumus a nobis audire, an Adam primus humani generis pater, qui de terra vir sine ereatus est, liger esset conditus, sire servus p Si seruus, quomodo itine imago Deip Si liberi quare et christus quoque non ingentius de Virgine ρ Meliore quidem ιerra, eιiam
animata ET IMMuctigaris, Spiritu Saneto operante faetus est homo, disente Apostolo e Faeιus est primus homo de terra terrenus, secundus de eoela eaelestis. Si terrenum laertimeonditum eonfιemur, quare non multo magis eaelestem libertim eonflemur 9 Unde Adam fuit seruus suetus, nisi ea pe
eato Gy p Si enim Virgo terra fuit illa torra virgine po
tior ex qua plasmatum fuit prioris Adae corpus, immo et 43 In Biblioth. riminali Petri