Veritatis ensis ad repellendas Aristotelis philosophicas falsitates veritatesque naturales defendendas eminen.mo et reu.mo domino d. Bernardino Spadæ ... fr. Ioanne Bapt. Nerio à petra sancta eiusd. ord. ętrurię prouincię commisso consecratus

발행: 1646년

분량: 36페이지

출처: archive.org

분류: 철학

5쪽

TUERI TATIS ENSE

7쪽

AD REPELLENDAS ARiSTOTEL

Philosephicas falsitates, eritates* naturales delindenda .

S. R. E. Cardinali A Uimo Ordinis Mini , ' morum vilant Fimo prouectori

A R. P. F. IOANNE BAPTISTA NER IO,

H, Petras ancta, eiusdem ordinis AEtruriae ν δε Prouinciet ommissis cinsecratus Nuril.

VOD facere intenderam tandem opportunὸ te auspice2 Eminent L D. Morem praestens usque ad se

culum arrogat vetustas, quod in

. oricis, Platonici quest dixisse Magi si,

i Aristotelicum esse axioma, nihil amplius G turalibus, philogophanti rationem. Vuid infri

licius Z ergo ovium more,post unam una,aive

8쪽

ritatis interitum, Z minime. Ristioni magis co- sonum , intest i aquum magis hoc. cum nox j, nocti indicet Meutiam, dies diei emctat ver- c

rum si fulserates Aristotelis pro seu i impugnandas; id opere prae num putasse, unumq; hoe θα Ccta fateor , veritatis indubita indagationem k

repertam amplectendam, non subtilitatis inge ni fanum,cum Minimus. Finxit a me perpetuo

exoratus L eus,ut dum victricibus ensibus tuis philosophicus cadis veritatis triumphat in lilijs; cscishost fui tholica ei a pictys oris Sa

cra coacti Nomana dogmata venerari, dum Sacram purpuram exosculans annorum

9쪽

se Ex Logicis iuxta Aristotilicorum ntithodam .

Abi ius logicalis,qua pro obiecto materiali

c perationcs intellectus habet spartialiter loquvndo licet praedii pi operationes in, triplici specie dividantur ab Aristotele &ADllo telicas non bcne, quoniam solum in in una specie intima sunt , scilicet discursu i recte' a: uiditur, in doce tuum, Q utentent, non sie utire, a re, nec sola ratione iaciocinata; sed lotuin sicuti una λrm .litas ab alia distin uotur. a Nec alii benda est rides Aristoteli in imo Rhetoricorum ad Theodectem cap. x ubi neg)t iogicam ei te scientiam, sic mi etiam co firmat 1 Metapn. cap 3. quando falsissimuhoc sit, loquendo, am de utente,quam de doce me Logica . Vertim est nihil hominis, tam unam, quam aliam. cita nece ariam simplicite radalias scientia Macquirendas in statu persecto, quamuis cor rarium in. inuare videatur Φ Aristi=tcie 9. Octaph. & primo phy sit cor tam lex. ade in- persecto i .itu utraque pars probabiliter defendi potest; est tamen contra Aristotelem pruno poli cap. r. hqc pro- . hientalica conlusio. 3 Connutari rada est inter scientias phil osophicas ab aliis scienti js distincta quq munus praebci habitus habet, non concedit hoc tamen Aristo eleSo. Metaph. cap. L.& primo magmorum moralium cap. Vltimo. de 3. Metaph. c. a.

Vtrum sit nobilior aliis scientis partem a stirmati uuam deiundimus; & quanquam supernaturales scientiaS non excedat secundit se consideratas, excedit illas tame prout est earum directi , Se hoc fine dubio tenendum ein.: us A ratione obiecti huius practicae scientip , excluduntur . Omnes res, solae Voces externς, nec non so laescriptς, aut prolatae loquendo de ad equato obiecto in rigore ens rationis; necnon operationes intellcctus ut sic, siue ut dirigibiles, siue ut dirigendae accipiantuta non est tamen .enegandum quod omnes res in obliquo acceptae pollini

Q A 3 obiecti

10쪽

obiecti adequati locum in hac scientia sibi vendicare,verum,ac indubitatum est, hanc conclusionem pugnar il eusti opinione Aristotelica . Metaph. cap. 2. praecipuer ,st indo in expositione Diui Thomae lectione 4. 6 Huiusmodi scientiς pro obiecto adaequato in rigore,ma- bterialiter loquendo sieu remote;assignamus aggregatum

. i'ex omnibus vocibus, tum internis, tum externis, tum rectis, quam distortis simul sumptis. Si tamen sigillatim

accipiantur, tam voces externae, quam internae, ipsi pro obiectis partialibus concedendae sunt, dumodo excluda mus primam a prehensu neminiarnam,qu solitarie , accepta in numero obiectorum partialium non tenet locum 3 an hoc totum 4 mente peripatetica absit,omni iu- i. dicio notum est. Et quamuis predicta tria aggregata vocum unum obiectit adaequatum componant, ut dictum est, non tamen mus 'quisque illorum, si solitarie accipiatur per inclusionem sui, & non exclusione alterius, nomen ad quati obiecti amittit; quare sine dubio tenemus, quod deficientibus vocibus externis, ta de ore prolatis loquedo, q uadescri- .pijs, adhuc remaneret logica,quamquam no eadem,du- modo internς voces manerent, nunquam lisc veritas nihilhominus in mente Aristotelis cadere potuit. 3 Inter omnia ex tribus aggregatis, aggregato ex vocibus internis, tum rectri tum distortis nolii liorem locii con- . ceditnus; si postea de vocibus talem aggregatu coponentibus est sermo, solum syllogismo demostrativo , quemia etialia esloobiectum attributionis in Iigore adaequatumi oncedendu mest.

9 Ratio obiecti formalis, seu materialis proximi huius lo. gicalis habitus rationi figurae conceditur a nobis, prout Dadmodum sciendi spectat; tum formale, tum instrume. Talem in ecnon admodum ignorandi: vel tanquam par. tes subiecti u , vel integrales, vel tanquam dispositio. Io Clare ergo constat quod dum definitionem logicae ini ordine ad Iuum obiectum i formale assignare volumus,

SEARCH

MENU NAVIGATION