장음표시 사용
21쪽
Aristotelena primo cla generatione tam etiam negandum quod causae creatae competat, vi A VP tiua vi causae principali participataeaicet hoc coosra stotelem sit . . 53 Nec est etiam neganda. iminet civiaesecuini τ vis agen di independentόt ab alia causa licet omnis actio pnyurice a Deo primario sit, via prim' motore primaiure bula.
otus,qui est actus entis in potetia, prout T in potentia, distinguitur realiter sicuti res a re, a fundamento, & termino,hopu est a principio effectivo, vi ter rati uin subiectaturque. in pallo. i r cis 2 Quaquam ae Uinuo plura assirmari pol. t. nos lotu dicimus, quod possit dati aliqua Creatura infinita in essentia infinitate participata, de potentia Dei absoluta, omniu perfectissim aula quod Deus, non eostitaliam peisecti cancreare ι: sicuti a lial omnium infima.& imperlactissima; sicuti etiam aliqua multitudo, siuElongitudo , aut intensio naturalitet Cathegorematice hqc tamen veritas opponitur Aristoteli libro 3. physico.
tima superficies coin unis.corporis co-tinentis immobilis primo,qua propte rexcludimus illam Aristotclis libro 4. phy sicorum cap. a u. go. videli t xst Vltima supersicaeS Ucuis concinen .u immobilis primo . . uiso onii alli ni ci i
22쪽
eularis corporis continentis, ut pontinens est ipsum cor pus terminans, corpore non pleta cum vexit/S Philo sophiea sit. 11 . au tu . ra uini rosi UV m Trivo forensi zicompositismis uo 2b 1 γ' ut O et in no ab ii L: uso si in clara: otidia bat ibEmpus ne aliquis putet no&ai v esimu-rii. M vera recodere) solita desinitione a. nobi de itur Icilicet sest me sura motus secundu prius,& posterius & hanc. definitionem desedemus, quia contra 'riatur Aristoteli quarto physi . tex. I 3 3. is componitur ne tempus ex partibus. utique responde. mus, non autem ex indivisibilibus sicuti per partes etiaexistit, quod etiana est tenendu dei continuo permanete ;quamouam hoc neget Aristoteles, i uti etiam negat resi, Netaph. tex. M.quod dentur partes actu in continuo, taproportionales, quam aliquotae.
ii Hum lupi et mi ita dis ii L Rerum naturalium O
E finitur ab Aristotele generaxio lib. pri. mo Cap tex. 23. hoc pacto sest mutatio totius in totum nullo manente sensibile, ut subiecto eodem, quamquam i . nli bene sed desini eda est per eo, quod . sit unionis productio pluriu substan . rum simplicium adinvicem causatae, per amicitiam,&inimicitiam qualitatum refractarum,ipsorum trium, veli duorum elementorum λ&quamui Aristoteles idem s. si istocap. seMI. cap. rex. dicat ipsa gen aliore seri in istati, no est veritas, quia fit successive sine dubio
23쪽
eri Vbiliabiectetrii a genera tioτ apud nos norviessinu uul, alterire, quod iti qualitati bus ipsis, elenum tis vixim, In trione ipsa, aut mistis; queia agente; quae uua si s conclusio directe conita Aristotelem 'pugiodiris a. dς ni m rex a r& ain non est ab aliquo utenena a η Non bend pronunciata est propositio Aristoteli; lib I. Odegeneratione,& corruptione cap 3.tea.7. vadelicet Πομpta a quia huius eorruptio alterius en geueratio, & hniii ius generatio alterius est corruptio,incesIabile necesse. est iratu mutationem csset quanissimiliter confirmatii 'tode cap. tcc ω a. ra. I s. quia contrari sit sibi iri de l generatione texu ,sa ubi inci pit Rursus a vieini eo Quod
63 Quoniaidi'uno conisatio explicato , nobis est Decesi alium explicandi;idcirco arula definitione generationis, corruptioni, dare debemus est ergo Corruptio substan. - tialis actus positiuus agentis naturalis caulatiuus destru-- cictionis uitionis inice plura corpora simpl;cia no primo ,
in quare fit; ut dicamus corruptionem pes se intendi a natur rais Mittendo,tam de viventibus, quam nonfuruentibus, .i siue animalium perfectorum, siue imperiectoria loqueni eo tam de tamina, quam de masculo a quod tolia contra. s. Aristotelem est libro I. de gener. cap.:3. tex. LI. & I. d generatione animalium cap. I.& a. de Cauo cap. S. io cii definitionem generationis vivetium assignare volu- humus haec pri temul tenda non erit test Ox ol vivetis a yi--, uente principio Loniuncto, in sintilit udinon nauatae ad--i 'uam, tam initiana, quam n alculus actitie concurrunt sit seminaliter: non obstantibus rationibus in contrariumio adductis ab Aristotele primo de generatione auisa ali vincap 2.& lib. 2. cap. 3
os Vtrum terminus generationis determinata assignari 1 possit partem negativam non dubitamus sustinere. siue de termino a quo ; siue ad quem, siue denominus lon si, aut informationis in sensu phy sieo sit sermos cum hocia dependeat ex diuersa consideratione nostra facta in aer uas 3 B a ineratione
24쪽
. o Accidentibus subiectiam, ut sic non debet assignari. sed a ordinoaliquo scilicet primς quali latest immediate i i nelementio qui sinseparabilitatem 'abent, cum sint. 1 tamae intrinse ipsorum elementorum' & pmpriε , uo quidem proprietate ex suppositione , sed proprietatelo- Π sica: deinde in eisdem elementis similibus qoalitatihusio asinis dat ut iubiecti locus imantitatu, lnon Nero Ut in s mixto, tu eunt aliqui,&pra puemiis milles a. Metaph. b capra &ptimo Metapbmum i fouit; dc lates tu .inx vi teri autem disputatoi s partim in meum subiective sunt; ex partim et inelei neutis. primissus, dc quantiitate affectis subiectari di dum cit. Q Deducenda est ergo ex conelusione posita haec alia con- clusio, ut pote. Ligoctiam de potentia Dei nyn datur iii solutio ut lue ad prima substantia Miaccidentibus pri- vn is qitalitatiui quod auteria 'ab Axistotelia opinio-
ia ne lihro primode generatione callinam la3. sicuti etiam ' de quantitatiuis loquendo; hoci tamen Mon est semper verum de quantitate, quoniamcum ipsa nomanducatia.
tam implicantiam, alid uado te a subiecto separari,cuaccidenspraelaindetis ut,&lacundum plures formutates corrumpi possit, quanquam non quoas ardinem .cg leser prod ubiones rerumquoniam docum habet ei δ' i tio, tam diuina, quli naturalis, hinc est, qu*d ri Iolumus' Creationem diuinam definire, opsmet vlaita illam lx- inplicemus sest productinentis ex nihilo, liue ens siletubu- Π stens siue non absolute absts vlla dependentia. Nota est nihilominus dicendum Creationem diuinam esse volDtionem Dei sormalem, m que relationem Creatoris,adi i Creaturam,aut e contra, sed asserendum est, esse actionuo i positivam realem distinctaa principio, de turmipo Ctea.
25쪽
Aptarum is uanquam mordicus Aristotelis, Sc Aristotelica
hoc non delendant, Vt. constat. ex ipsius Aristotelis operibus pluribus in locis, S praecipue libro 3. phylic. tex. scit . t Sc cum de oppositis cap I. Scsphylic. praecitato tex.
o Cum principia rerum naturalium sint elementa prout determinatum est, non est fugienda hic eorum determi-1 natio quoad numerum. Concedimus ergo absque ulla difficultate, elementa sese subnalitias simplices creatione productas absque ullo ordine ad subi e ctum,ordinem intrinsecum nihilominus retinens ad unione, &dissolutionem naturalem, cum intrinseca incorruptibilitate tui denumero ipsorsi dicimus es Ie ternarium, ut ignis, terra,& aqua, quς nec plura nec pauciora ella' sustinemus. Vnde fit ut merito excludatur aer a ratione veri elemeti pri- au mi neque adhibenda en fides autoritatibus Aristotelis, oci praecipue libro a. de ortu,& intentu rerum cap. 3. te 36. . : eo . libro a de Cis cap. a. a tex. 17. Vsque ad viscu-
i Forna lintrinsecς elementorum primae duae qualitates -i sunt. videlicet trigiditas, & caliditas aquibus duabus qualitatibus ultra quas ali ε non dantur) determinantur. in esse elemrntari, hon tanqsiam a fori νε physicis, aut Metaphysicis. Iicet intris ecis, & li Amstoteles libro a
de generatione cap. a. te 8. N IN ponit illas in numero quaternarim Grat, ut intuenti pates,ac ideo ab eius via: in praesenti redodianus. . 7a Ex eo quod solum duq qualitates detur, prout determinatum est. non Mnei arguitur quod solitin duo elementa dentur, sicuti si una solum qualitas daretur, ut unu ele. mentum esset constituendum , quando ab alia ratione, quam a numero qualitatui Diiumcrus elementorum de-- sumitur; unde quamuis una solum, ex qua utat bus primis daretur,adhuc plura elementa darentur, sicut qua
tuor humores in eorpore scilicet, bilis, alia balis, siauad hilis, ix pituita.
26쪽
13 Quoniam tres Motus diuersi i Λ elementis tribus repe--riuntur, hinc oritur necessitas assignandi principia. qilia
tria, ut pate grauitas in summo, leuitas in summo, dc grauitas media, leti aequi ualens mediae leuitati,pro principio motus et mentorum assignatur, quae quidem principia an ab elementis ipsis distinguantur, sicuti res, alfirmative respondemus Figuram aquς esse rotundam, sicuti, & terrae. ignis circularem non est negandum; verum est quod ponere pri- mam superficiem ignis concauam non est error, Iacuti dicere quod superior sit alijs elementis quoad locum,& aqua in serior ipso; quamuis superior terra , & terra omnium infima veritas est; & si phylosophus aliquis di cat nobis in quo gradu elementa participant qualitatibus, optime respondebimus ipsi dicendo, aquam esse sti-sidam, ut octougnem calidum ut Octo, terram autem Ut sex stigidam, qui quidem gradus invariabiles sunt in il lis, tam quoad augmentum, quam quoad decremctum. 73 Qualitates intens biles,quq qunque illς ssint semper per maiorem radicatione in subiecto intenduntur 3 quod distate habet fudamentis Peripatetici libro quinto physicorum tex. I9. neque est negandum duas qualitates contrarias posse esse simul in eodem subiecto,du modo in aequali intensione sint; sicuti plura accidentia numero di. stincta in eadem parte naturaliter. 76 Transmutantur et cmenta dissymbolica ad inuicem immediate, non aute symbolica, haec dissicilius, illa faciliter
ν Mistio quq per nos est mistilium minutatim disiecato.
rum mutuo certantium continuatio) admissa materia, &forma Aristotelica impossibilis est naturali virtute , potest tamen dari de potentia Dei; negata tamen ipsa materia, dc forma Aristotelica, no solum est possibilis naturali virtute, verum quotidie datur in natura rerum. i. g Non bene definitur nihilominus ab Aristotele minio, libro primo de generati cap. 8. tex. m. dicente imitti.
27쪽
Mautem, est mistilium, alteratorum unio in data sua materia, Sc forma, sed dicendum cst nobiscum. Mistio est gene ratio misti ea ni stilibus minuta hi tricli secatis, Sc cotulis rs postea tollat ar talis materia & forma, ut de facto tolli debet in sensu Aristotelis itando, definitio polita a nobis . in calce antecedentis conclusionis tenenda est , ut legi -
V Quid ad mistionem requiratur Z Multi dicunt requiri ut
irimi stilia sint substantia, in quorum numero peripateticus existit etiam , sicci falsum sit: verum est quod esse debenti corpora, non tamen habere debent aliquam materiam . comunem, quemadmodu i de peripatet cusasserit; qua uis certum sit, quod debeant habere virtutem activam,& palssiuam mutuam,quando scilicet mistio fit vi naturali, quia cla vi diuinae uenit hoc no requirunt. Asserimus: similiter ipsa debere esse diuisibilia, sicuti diuerset speciei
etiam, Ocbactivae virtutis attemperatς, ut unum mistile nodei ruat alium, Sc qu*libet pars misti mi ita dicatur. so Elementa manere formaliter in misto apud Doctores, veridicos certum est, cum ipsum formaliter componant, nec praebere debet phylosophns assertum verbis Artim. telis primo de generatione cap.,S.Iς . 8s, contrarium do
si Certum est multum laborare phylosophos, an agens agat indistans naturaliter,absque interuentu alicuius con iactus siue virtutis, siue suppositis cui disicultati allirma liue respondemus; non potest tamen hoc iacere extra i luant 1phqram, etiam do potentia Dei absoluta , sicuti nec Caioz ut octo:v. g. potest calorem ut octo produceru ἰ in i iteroganti vero quaenam sit sphaera agentis, Respondmdum est,esse totam latitudinu obiecti, & loquendo quoad distantiam , ad Virtutem, tam intrinsec/m, quam vacuin
ss Quod agens naturale vehementius agat per lineam re ictam, extensiue loctuendo quam per obliquam curtum est, quamuis intentiu auali modo agat; nece it ponen
28쪽
dum in controuersia, utrum agens agendo repatiatin Auexperientia clarum sit ; non agit tamen pars palla ii repase Iam propria actione; & hoc per nullam potentiam esse potest, agit nihilominus in non pastam partem, & hoc cum indistantia esse potest, quamuis contrarium doceat peripateticorum Magister . phy sicorum cap. a. rex. si &primo de Ortu cap.6. Quartς summae tex 7s.cum de Tactu, videbent actamen tam agens, &passu in habere omnes dirspositiones; hoc est, ut virtus activa agentis attemperata
sit vi passiuς passi,& de agentibus his naturalibus aliquod, ab εterno esse potuit , quanquaria non iternitate diuina. De Arima.
Nimum Rationalem non esis tempera mentum aliquod , Vt . fatue atarebat Galenus,atq ue adeo, nec accidens esse; Π sicuti ante corpori S formationem Creatam non esse fatendum csts non est ta--T men definienda, sicuti illam definitea solent Aristotelici cum Aristotele lib. de Anima texas. C v. sest actus corporis naturalis, potentia vitam habentis cuia frustaretur mens Concili j Lateranensis,& Viennen-.Ds p sed talis definitio reicienda est, necnori illa alia, quae ab eodem tradi tur cap. a. eiusdem libri a ne rupe anima: Rationalis est in quo vivimus, sentimus, loco movemur,&intelligimus . 34 Definitur ergo a nobis anima Rationalis sic ust actus spiritualis physicus, non physicus per semisti per aestumia phy sieum, physicum, physice consti tuti in esse organiel,
a misto cum quo stat separabilis per mortem, corruptione expers, immortalitate pimitus, & ad beatitudine ordinatus a Deo a quo creatur , & quoniam non sine controuersia stat inter Doctores,an .s. una tantuanima in ho mine detur,quae sit vegetativa, sensitiva, loco motiva, &rationalis simul; aut quatuor entitatiue distimae, ut in posterum
29쪽
δs stbturi cesset apud nos talis; dissicultas quatuo temitatiue distolaeta inobis adimittuntur in anoqucique ex homi it Hibus; videlicet. Rationalis vegetativa sensithia,& l'comor ua. est contra Aristotelem,& Aristotelicos haec pro
gue Est ipsa anima Rationali sinatui sibilis stante quod quamstas principium diuisibilitatis sit , incorporea ipiritualis
o subitantia,nd tamen ita est si sitiua anima vegeIatiuua,. α loco motiual, quando istae tam animantibus petitectis, i quam impet isdiuisibiles sint non secundum se lataliter,sed quia cum principio diuisibilitatis amisteri pos
s 5 Non est negada propria subsislantia animet quεcunque illa sit, sed absque dubio ipsi concedenda est , licet Ratio-- i natis, urcreetur a Deo dicendum sit; quod opponitur Aristoteli neganti creationem; non dubitamus tamen asserere,quod si anima non crearetur a Deo sed genera retur, non ex aliovenerata esset quam ex alia anima V. S. Canima filiis ex an atris, dc matris, i . sviCum munus. Rationalis animae sit inλrmare, ut declauant Cocida ne est quod nos dicimus ipsam esse veram. rmam corporis, qua, no solum aliqua pars inmrmatur, ipsius conseis, ut dicit Aristoici de motu Animalium ' cap. . sed tam sanguis nutrimenta lis, quam naturalis, ungues,capilli, ossa animantur anima praedidia: verum Ust unum scilicet quosl nquam in sede principalinv - i pite residete habet, ae animabus aliisὸ dicis 1 quod ea tu virtutu multa annirantur, videlicet animalia, diu talia egetativa, tonsuiua, a loco motiva animantur ue Ternis
uetanuet, replimiae ninia stetistiuaec vesciatim animai altera analogice; iu de hac re, non est a cultas i-
cuti uod dentur partiales λrmae in animali sos si Licet imast aetiis, non est tamen purus, cum ensereatum sit , Moat iap tius dictum esti intamen absque ei ull*p Metia mead ei titas indivisimilis. pro ad unu a obicctum tet natur, dicit traditiinus, cilicet qRa-oi tenus
30쪽
26 tenus ad verum, quatenu, vero ad honum erminatur, i vocatur voluntas, .non est etiam credendum, quod si Pretdictς potentiae in rationali anima darentur , quod ab illis distingueretur plusquam ratione ; quod de alijs animabus respectu suarum 'potcntiarum, siquae in illis essent diaeurrendum est. 11ς Et quamuis anima non sitens perfectissimum intςr qn-
. tia creata, est actamen tantς persectionis, ut ad sua; operationes eliciendas nonindigeat speciebus impressis, nec
aliς Anim ς speciebus senubilibus hac ergoη ausa timsqnsibiles specier,quam intelligibiles negamus, ςo Ea propter negatur a nobis intellectus agens in anima rationali , quamuis ab Aristotele ponatur in ipsa libros.
de anima in suo ordine tex. I7. Conceditur lamenta ΠΟ-bis obiectum animae prout inte Ilectus vocatur esst Oirine verum in tota sua latitudine, necnonramne falsum, Vinluntatis vero bonurn omnes aut quinta ub tali rati et apprehendi potest simul cum ona natos I riol ist Quanquam,anima prout volunta iturnon sit se ipsa no-- bilior prout intellectus est quoad mutateuti est tame,n'rs bilior prout intellectus est quoad modia aequi redhodie elum, licet quoad modum aendendi in apso intrinsece prout vol utas est nobilior se ipse sit prout est nitellulms .vcrum , ac indubitatum est prauitatem voluntatis prouenire a prauitate intellectus sicuti etiam tenemus specificationem terminationum ipsius animae i diuersitat tot mali talum in Ghlecto existentium delumbec hoc vitinium de alijs animabus a rationali etiam ve a fic/ιur ii pa Rationali animo competere immortal l leni est nobis de fide contra Aristotelem, dc Epicureos , quare det hac re non dubitamus nec dubitandum est. EMundum est tamen illam in separationis statu non habere sensus, cognoscere intuiti vesp.rituali , non tamen per c, gultionem disiunt tuam , nec possimuri digere illat habete. habitus erroneos loquendo de beatis, quia damnatis . potest cuς verum ob eorum luctumst sII 1 nec levi mi ξ