장음표시 사용
391쪽
Io8. Lectiones orientales et occidentales, unde et ex quo seculo 3 quales Varietates exhibenti quas sequuntur nostrae editionegy In quibus monumentis praeterea exhibetur textus a Reculo VII. usque ad XI. 8 IO9. R e- censiones Aharon hen Ascher et Iacob ben
Naptha Ii, ex quo seculo' cujus generis Varietategexhibent' quid inde colligitur' quam recensionem ge-quuntur editiones nostrae 7 Io. Texfus m codicibus a dimidio seculo XI. usque ad typo graphicas editiones; quod dia crimen antiquiorum codicum a recentioribus' an eo dices ad grammaticam correcti' quid de codicibus, qui a Ba inis hujus aevi laudantur antiquissimi, sentiendum' qua ratione corrigebantur hoc aevo codices' an ad Magoram
exacti' quid de lectionibus , quae Christianis favent fan textus quoque ad Thargumim reficius ' ira. Quae primae editiones' quae fundamentales 2 suae Bombergianae' quae sunt Biblia polyglotta 8
Quae origo textus S a m a ri t a u i 8 Iis.,textus Samaritanus melior textu Iudaico ' cujus generis errores eontraxit 7 114. . Quid ars critica 8 an necessaria ' quale hoc tribunaly quae caussa, quibus testibus, et quibus argumeniis internis, ante hoc tribunal agitur' ri 5. Qua ratione aestimandi codices manu scripti' quare antiquiores sunt majoris momenti ' Aetas eorum, qua ratione indaganda' an subscriptionibus sidendum y an indicia, ex indole codicis hausta, ad determinandam aetatem
sussiciunt' Codices antiquissimi, antiqui, et recentiores, qui dicuntur' 1I6. Qua ratione examinanda Φsfhonitas codicum' quid ex paucitate errorum calami concluditur 3 quae s a mi Ita e codicum ' an quilibet eo dex ad testimonium singulare admittendus 2 117, Quae est auctoritas primarum editionum' quae mas o-rethicarum et amasore thi carum 8 D8.
392쪽
Pars I. An versiones ad dicendum testimonium admittendae' cujus auctoritatis est earum testimonium' quibus casibus versiones sunt testes muti ' Quid de v ergion i-bus mediatis. de immediatis, et de recensiori aevo re-
ficti κ' quid de Archaeologia Iosephi Flavii 8 11 9. Quid de allegalis in Novo Foedere locis' 1eto. Quid de locis
in Thalnaude allegatis v an omnes discrepantiae Thalmu- dis sunt lectionum varie lates' IEI. Quid de Mas ora et de anno lationibus L'ri dictis 8 122. Cujus auctoritatis sunt a Ilegata Rabbinorum' An omne g eorum dis res antiae sunt varia o lectiones 8 125. Quid de Patribus ecclesiae 7 124.
Collectiones lectionum variantium antiqUissimae et recentiores Iudaeorum, Christianorum, Praesertim Eenni cotti et de Bossi, quae praestiterunt f et quae Praestanda restant 8 I 23. Quae Praecipua argumenta interna' Fonte A errorum, qui ' Qui errores calami Τ Qui errores ex salso iudicio librariorum naicuntur' I 26. Quae omitti εοlent' quae regula de omissionibus 8 127. Quae addi solent 7 quid de matribus lectionis' I28. Quae tran8Ρoni solent 8 I 29. Quaenam errore OCu IOIum Per mutuntur' i 30. Quae desectu momoriae permutantur 7 1ssi. Quae errore auditus Permutuntur' I52. Immulationes ex locis Darallelis, an adeo copiosae 8 I35. Compendia scribendi, an in antiquo textu Hebraico usitata suerunt 8 134. Ex margine in textum illata, Io 3. V e rho r um geΡa ratio Perversa. I 56. Emendatione8 male sanae, I 57. An Iectionis varietates etiam ex corruptionibus Ortae8Quid de lectionibus, quae Christianis minus fa
393쪽
P a r s I. 337 et quando argumentum ducitur Τ 14 I. Probabilitas, quid auctor 8cripserit, unde petenda 8 142. ars or i ii ca Vastam requirit eruditionem, acre iudieium, felicem memoriam, attentionem, et exercitationem; an semper aliquid certum definiri potest ΤQuid inpriinis cavendum y an argumenta pro lectione recepta negligi possunt' an lectio Pluribus testibus sussulta semper praeserenda 8 quid de testibus, si reliqua sint paria' Quid gi testes omnes consentiunt et interna simul adsunt argumenta' 145. Conjectura criti- ea, quid' an admittenda 8 144. Quando admittenda Ian in textum assumenda' quando rejicienda 8 14b. Conjectura dogmatica, quid' an admittenda 8 466. Sub 1imior ars eritica, quid y an admittenda 8 quae in ejusdem exercitio cautelae 8 147.
argumentum Pentate uehi 7 2. Indoles IN hri, quem auctorem prodit 8 3. An hic huctor se dicit Mosen ' quid nominibus Legis, Legis huius, et Iibri Legis c intelligendum 8 4. argumentum Pentateuchi omni aetate notum, 5., omni aetate nomine Legis Ieho Vae notum, 6. Pentateuchus tanquam Lex Μ o s i g omni aetate notus, T. ', tanquam Iiber Nogis omni aetate notus, 3. ΜOgeη auctor Gn egeos, 9. In te Polationes an recte 8tatuuntur' 1 o. Pentateuchus non egi recentiori aetate compilatus II. Argumenta contru γνη τοτητα Pen late u hi, quo redeunt 8 An narratio mi, raeulOxum Potest efise argumento. librum esse recentius
scriptum ' An linguae indoles hujusmodi argumentum praebet 7 12. Quae obstant hypothesi, Pentateuchum fuisse rescinium' quae sunt hypotheses relictionis, et quid si qgulis obἡtat' An Egras potuit supponere Pentute uehuIurn S. . Moses lyse scripsit' η .R5 .
394쪽
Quibus argumentis ostenditur. Genesim ex anti-- quis monumentis haustam esse ' An non obstat recentius nomen Iehova 8 15. Quae dicuntur esse monumen. 1a, ex quibus Genesis hausta est, et quid de his opinionibus sentiendum 8 Quae aetas horum documentorum 8 Historiae hae antiquissimae non sunt suspectae, i Iaut mythi, sed fide dignae. quia tempestive literis exaralae, perpauca reserunt, relationes sunt simplicis-εimae, inVicem connexae, carent sigmentig, in historia Tecentiori ηupponuntur, scandaloga non sunt suppressa 'Quid de longaevitate patriarpharum gentiendum 8 aes Exod. 7, 14 - I9. generationes omissae 7 18. Argumenta pro mythis in Pentateucho, cujus generis sunt 8 I9. An etiam Gen. I, I-2, 3. antiquum documentum ' cuius antiquitatis est historia creationis 8 20. Qua ratione monumenta Geneseos a collectore digesta sunt' a I. An Μoges scripsit annales' quando Pentateuchum
edidit 7 Cujus aetatis est divisio in g libros 7 get. Quod est argumentum libri I o s u a e 8 et3. Quis
scopus 8 24. An Auctor est Iosua 8 25. Liber est rece tior. 26. Qua aetate scriptus' duales sunt Samariti in is libri Ioguae 8 Librum Iosuae excerptum esse, ex antiquis documentis, quae sunt argumenta 8 28. Auctor est fide dignus 29. Dissicultates criticae in nominibus et numero urbium et de Ios. 2I. 36 - Set. , I. SO.
Quod est argumentum libri Iudicum 8 31. Scopus auctoris' Quid de chron ologia hujus temporis ' 3et. Qua aetate liber scriptus est8 31. Ex monumentis . antiquis excerptum esse, quae Ρrobant indicia 8 34. An monumenta religiose excerpta 8 35. Appendix Ι. libri Iudicum, quid exhibet 8 qua aetate scriptay an ex antiquo documento excerpta est haec historia, et an fide digna 8 36. Appendix II. libri Judicum, quid exhibet' qua aetate scripta' an adsunt indicia antiqui docu
menti' ap historia fide digna 8 37.
395쪽
Quod est argumentum libri Ruth 38. Qua aetale liber scriptus est y 34. An ex antiquo documento excerptus 8 et an fide dignu88 40. - . An aetas Iudicum heroica, eo sensu. quod
gurrexerint heroes 8 Vel eo gensu, quod perpetua suerint bella' vel eo sensu , quod tempora suerint rudia
Quod est argumentum librorum S a mu elis et Begum 8 4et. An hi libri gestis coaevi 8 43. An recte in quatuor libris dispertiti' an non ab eodem auctore conscripti' 44. Qua aetate scripti' 43. Quod est argumentum librorum Paralipomenon 8 46. Scopus auctoris, quis ' 47. Qua aetate scripti' 48. An libri te -muelis et Ragum, et libr i Par aliΡ om e n o . . ex iisdem vel divergis documentis excerpti 8 49. An. Mi nes hi libri fide digni Τ fio. Qualia est indoles textu
horum librorum' fit. An collatio horum librorum nercessaria, et quare Τ 52. Quod est argumentum libri Εgrae' An decerntribus redierunt ex exitio 3 53. Quis est Artaphschasta Εgrae 7 54. An Egras libri totius auctor 8 Stilus Egrae 55. Indoles textus, quae 8 56. Quod est argumentum libri N ehem i a e 8 gr. Quis est Artachschasta Nehemiae' an potest eqge Xerxes, Vel Artaxerxes Mnemon 8 58. Qu9 anno Nehemias secundo venit Ierosolyma ' Quid de Iosephi in hac naris
xatione erroribus 7 59. An Nehemias libri totius auctor 6D. Quod est argumentum libri Esther 8 61. Achash- veros ch Estheris non est Ag tyages, nec Cambyses, sed Xerxes, 62. An Mordechaeus auctor libri Τ Quae aetas libri y 63. Quae indoles textus Τ 64. An antiqui in vaticiniis non distinxerunt naturales Praesagitiones a supernaturalibus revelationibus 865. Prima origo fidei in Vaticinia. an superstilio 7 animpos tura Τ an superstitio fraudibus sussultas i m desi-
396쪽
derium noscendi sutura' An opinionibus his praestat
sententia. Originem ex antiquissimis revelationibus repetens y An decursu,temporum origo hujus fideis pud barbaras genies omnes eadem' Cf. Vaticinia Biblica nec superstilioni, nec impos turae innituntur, et quidem in sid junctis externig, 67.; sunt ratione Argumenti ab oraculis gentilium prorsus diversa, 68. Quid de multitudine ut congensu vaticiniorum Biblicorum memoratu dignum Τ 69. Quid de scopo 8 An se OPum Suum assecuta sunt i et O. Quid de praedictione eventuum longe distantium notabile y un adsunt vaticinia huiusmodi eventuum longe dissitorum' quid ex his pro origine Vaticiniorum de eventibus proximis colligendum y eti. An vaticinia Biblica, ut Oracula gentilium . ambiguai quale periculum subierunt prophetae, etiam de proximi g eventibus determinale vaticinantes Τ 72. Vaticinia Biblica, an mere generica sine adjunctis 8 73. An Clara aut obscura sunt vaticinia Biblica 7 an claritas historica iure postulari potest y an ideo, quia non erant historice clara, nullam notitiam suppeditabant quae tenebrae ab ipsis inter protibus illis ossunduntur Τ
4. Qua ratione prospectus prophetici sutura reprae insentant Τ A. An duplex quorundam Vaticiniorum Sensus y ο6. Quaenam objecta Vaticiniorum 8 Elymologia Vocis quael quis proprie dicitur Maal II. Quae lex Mosaica sandivit de prophetis' 78. Quibus indiciis
Prophetae de legatione divina.certiores redditii Quibus indiciis auditores et lectores prophetis coaevi, de eorum legatione divina convicti 8 79. Qualis fuit re clatio divina 3 cur explicari nequit ' an suit ordinis naturalis vel suΡernaturalis r an prophetae quaepiam ex mente sua hauserunt Z an et haeo auctoritate divina Proserre Potuerunt 8 Qui modi ve velutionis in Biblii Areseruntur' Quid de prophetis, gesta ut vitia suae aetatis reserentibus 8 80. Quae est elocutio Vaticiniorum antiquiorum et recentiorum 8 An symbola Vere Per-
397쪽
acta' An visiones ad meram elocutionem spectant 81. An vaticinia omnia eventu completa sunt Τ 8a Qua aetate vixit Ionas 3 83. Quod argumentum IN
hri Ionae8 84. Quae difficultates ' Quid Ethalon 8 85.
Quomodo solvuntur hae difficultates Τ 86. An veram IN her Ionae continet historiam 8 8 r. Qua aetate libergeriptus est y 88. Unde oriundus A mos 3 an vir de infima plebe 8 sq. ubi vaticinatus est' qua aetate prophetavit' quando librum scripsit 8 0o. Quae memoratu digniora in ipsius Vaticiniis' et quos concernuni haeo eloquia ΤDifficultas chronologica regum Iuda et Israel , aetatem nostri Prophetae concernens. 91. An Amos imperitus sermone' qualis ejus elocutio 8 92.
Qua aetate et contra quos Hos ea a Vaticinatus est' qualis eo tempore rerum publicarum conditio 891.
Quae memoratu digniora in ejus vaticiniis 8 94. Quae elocutio 8 95.
Qua aetate et contra quos vaticinatus est 'Michasy quod singulare de hoc propheta et ejus aetate exstat testimonium 8 96. . in ejus vaticiniis notatu digniora 8 9 . Michae elocutio 8 98. Quae argumentum Ii-hri continet vestigia aetatis, qua Michas vatis inatus
Quis I es a i asy qua aetate vaticinari coepiti quamdiu vaticinatus est y Io0. Quae praecipua Vaticinioxum objecta 8 101. Quae elocutio 3 Io2. An Iesaiae Vaticinia sunt integra 8 Io K. Omnia vaticinia esse Iesaiae, evincit elocutionis indoles, stili sublimitas, linguae character, dispositio et ratio Materias iractandi, reprehensiones rigidae inprimis pastorum seu regum; in- dioia, Ieremiam aliosque recentiores quosdam Prophetas legisse haec vaticinia; Cyri agnitio veri Dei; nec obstat, Pauca de deportatione et tot tantaque de reditu Hebraeorum o eurrere, neque silentium de eversione regni Assyriorum, neque eventuum longinqui-
398쪽
tas, Io4. Quid de Ieg. 2. 2-4. sentiendum ' de Iess.1 - 2. de Ieg. 35- 6.8 de Ies. I9, 8-25.8 de Ies. Ra. - 4. Τ Αn, Iesaiam tot de Sancheribi irruptione fudisse vaticinia, vero dissimile est ' Quid de Ies. 24-27. sentiendum 8 de Ieg. 348 de Ies. 35.8 Io5. An
vaticinium contra Tyrum Ieg. 2S. est recentius 8 Io6. Quae opponuntur Vaticiniis contra Babylonem L Io . An stilus, elocutio et linguae character horum Vaticiniorum, aetatem exilii arguit' An ex accurata definitione eventuum adeo distantium, quidquam pro rece tiori aetate colligi potest' An claritas vaticiniorum usque ad aetatem Cyri, et obscuritas ulteriorum, est a gumentum recentioris aetatis Io3. An Iesaias est auctor c. 56-39. Io9. Quid de editione libri sentiendum Τ I ID.
Quod est argumentum libri Ioel 8 111. Qualis elocutio 7 112. Quae aetas Ioeli gy ri 3. Quod est argumentum libri Nahum ' An de prima, Vel de secunda eversione Nineves agit 8 II 4. Qualis elocutio 7 145. Quae aetas Nahumi II 6. Quod est argumentum Iibri II aha kuk8 117. Qualis elopullo Τ iI8. Quae aetas' 119. Quoil est argumentum Obadia er ago. Qualis eIocutio ' Isi. Quae aetas' Iga. Quis Zephania gy qua aethte vaticinatus est' ε24. Quod est argumentum libri 8 325. Qualis elocutio 8 126.
Quis Ieremias' qua aetate et ubi vaticinatus est y quia singularis antiquus testis est, vaticinia haec esse Ieremiae 8 ι 27. Quaenam vaticinatur 7 I 23. Qualis elocutio 8 Ias. Unde repetenda perturbatio ordinis horum vaticiniorum 8 13o. Unde diversitas ordinis . et omissiones in versione Alexandrina 8 I3i. Quae sunt' argumenta, Ieremiam esse auctorem lamentationum Τ
32. Quae objecta lamentationum ' ISA, qualis disso itio et eIucutio 7 134.
399쪽
Quis figet hiet' qua aetate et ubi vaticinatus est y ISA. Quae de argumento libri notatu dignior ag 36. Qualis elocutio ' I47. Unde perturbatio ordinis
vaticiniorum contra alia g gentess, repetenda 8 38. Quas sunt indicia interna, ultima' novem capita eggo EZechielis' i 39. Quae interna adsunt indicia, vaticini econtra gentes , esse Ezechielis y I4o. Quis Daniel ' qua aetate et ubi vaticinatus est 214 i. Argumentum libri 8 142. Elocutio 7 143. Quae indicia interna, librum esse Danieli gy quod argumentum ex historia ducitur, librum non esse setate Antiochi Epiphanis scriptum ' I44. Cur Iudaei Danielem Hagiographis manciparunt' an etiam antiquiores Danielem, ordine prophetarum excluserunt' An Dan. 8. 26. Ia, 4. novitas libri excusatur ' An aetate Maccabaeorum plurima exemplaria sacroruin librorum combusta. ut
demum Daniel Canoni inseri potuerit 7 145. An mirabis lia arguunt quidquam contra prima sex capita' an ex commixtione dialecti Chaldaicae cum Hebraica quidquam colligi potest' An occurrunt in his capitibus voces Graecae 8 an voces Persicae arguunt recentiorem aetatem' An incredibile, Nebu ad negarem Doram DB-niele c. 2, 46. procubuisse' Quid de statua aurea 7 cur Daniel et ceteri Iudaei ad eam adorandam non Vocati'
In quod tempus incidit insania Νehuc ad negaris y quamdiu duravit' an in profana historia nulla de illa mentio' Quis rex Belschagar' quare in historia prosana nomen non occurrit' an fuit ex familia Nebucadneaaxis' Quid de Daniele c. 5. 17. Belgehagarem fere ut regem Hebraeorum alloquente 8 I46. Quid de accuratione Vaticiniorum in ultimis gex eapitibus 8 An angeli in his vaticiniis obvii, aut Messias, similes angelis et
Messiae Rabbinorum, et an ex hoc recentior aetas VR-ticiniorum colligi potest' i 47. Quae est sorma libri 'unde discrepantia versionis M*xandrinae repetenda 8148.
400쪽
Qua aetate vaticinatus est Haggaeus 7 14y. Quod libelli argumentum 8 15O. Qualis elocutio Haggaei 3 15 I. Qua aetate vaticinatus est Zach ari a g8 152. Quod libri argumentum 2 355. Qualis elocutio in Prima et secunda parte 8 i54. Duo Vaticinia secundae partis sunt unius ejusdemque auctoris; ambo aetate Zacharia oscripta; an elocutio, oppositio ΕΡ aimi vel Josephi et Iudae vel Ierosolymorum, idola et pseudo. Prophelae commemorati, antiquiorem aetatem arguunt 8 an distantia eventuum recentiorem aetatem comprobat 'an discrepantia stili alium auctorem arguit ' an stilus utriusque partis non in multig convenit' cur aliqua in
secunda parte diversa 8 155. Quid de editione libri nothtu dignum 8 156.
Qua aetate vaticinatus est Malachias 8 157. Quod argumentum 8 158. Qualis et ullo Τ I59. Ex quo aevo sunt Psalmi 8 16o. Psalmorum argu meolum ' An omnes historiam resonant y an quipiam prophetici Τ I61. Quod argumentum inscriptionum plexisque Psalmis Praefixarum' an alicujus momenti8 16et. An inscriptiones ab auctoribus praefixae, aut saltem
antiquae' 463. An Ps. 9o. est Mosi gy an etiam Pg s I. 8 164. Quod sunt Psalmi D a vi d i inscripti Τ an hi omnes illius Τ Quod eorum argumentum ' Quae elocutior i65. Quid de Psalmis Eorachitis et Ieduis thuni inscriptis 8 166. An Psalmi asapho inscrtyli, omnes hujus a uotoris' Qualis eorum elocutio ' a 67. An Ps. 88 et ab Hem on et Ethan exarati8 168. An Ps. a et Ig7. sunt Salomonis 8 169. Quid de Psalmis an o ny m i 88 1eto. Quo tempore Psalmi colis lecti' unde partitio in quinque libros' Quid de xatione numerandi Psalmos notatu dignum' Quid est de voce , a sentiendum y Iri. Quid sibi vult inscriptio: