De artium scriptoribus latinis quaestiones: Dissertation philologica quam --

발행: 1886년

분량: 68페이지

출처: archive.org

분류: 문학

13쪽

Omne qua tione quae in e uersantur, ut e Seruatis deperditas grammaticorum Latinorum artes eruant atque reStituant, Si optime fiunt, ut ab amplis operibus saeculi quarti ProfiCisCantur, qualia Conposuerunt Charisius Diomedes Dositheus nonymus obiensis i Donati quoque artem maiorem,

etsi ab illorum libris haud leuiter isserat, non sine stuCt acl- hiberi ex ipsa disputatione elucebit. Vt hi prae ceteris his

quaestionibus soluendis utiles sint, ratione qua Si artes SuaSConSCripserunt actum est. Iam dudum perspectum est eos nil nisi antiquiorum grammaticorum libros despoliasse id quod egregia fide praestiterunt. Accedit alterum, quod persaepe modo eundem tractatum modo particulas eiusdem expositionis apud Conplure grammaticos inuenimus itaque magnam partem etiam eosdem auctores Secuti Sunt 8. Vbicunque quae ex uno quae ex altero fonte grammaticus quidam hauserit quaerimus, egregium nobis auxilium est, si de eadem re alter grammaticus eundem sontem exsCripsit. Sed etiam longius progredi nobis licet sic ratiocinatis. Si conplura capita eadem apud uos uel plures grammatiCos cleprehendimus, omnia ex eodem sonte hausta SSe procliuis suspicio est. Itaque Conparatis eis quae conpluribus grammaticis Communia sunt libros quos ipsi in manibus habuerunt reStituere OSSumuS. Hac ratione usus quaestionem de sontibus grammatiCorum illorum, quos Supra nominaui, ex parte aliqua Soluere Conabor. Ne nimis ampla materia uiam inpediat, in eam tantum artium partem inquiram, qua de elementis artis grammatiCae et de Cto partibus orationis agitur omissis Capii , Charisii arte grammatica excerpta GL p. 33 sq. sic apte appellari mihi uidentur, quoniam satis superque demonStratum St, ea a Charisio non pendere. Non alium ab alio mutuatum esse hodie constat.

14쪽

tibus de uirtutibus Et uitiis sermonis. Has partes alii nuper traCtauerunt, qui aliunde profecti et alia uia ingressi ad alias et cliuersas atque ego opiniones peruenerunt. Cum igitur per se, Si ista quoque amplecterer, nimis inpediri mihi uiderer, etiam ea re difficultas augeretur, quo cum illis frequens esset Controuersia. Itaque meam sententiam in parte aliqua eorum quae apud illos grammaticos leguntur exponere malo. Vt uiam mihi praemuniam, primum qualis sit Consensu Squi inter illos grammaticos obseruatur, inquiram. Hanc quaestionem aptissime in capite de nomine institui puto, a cuius accurata permnsione disputatio exoriatur. Initium capitis De nomine omnes ab eadem definitione capiunt, quamquam alius alia paululum mutauit Charis. p. 152,

17-19; non Bob. p. 33 7-9 Dosith. p. 389, 3-390 1; Diom. p. 320, 11-13 Don. p. 373, 2 33. Apud Diomedem deinceps hi se loci excibiunt 1 p. 320, 13-25 Scauri sententia, qua nomen appellationem uocabulum distinxit 2 p. 320, 25-27 nominis veriloquium 3 p. 320, 27 28 quinque acci

dentia; p. 320, 29. 30 qualitatis diuisio; I p. 320, 30

321, 2 nomina propria 6 p. 321, 3 - 11 quattuor species nominum propriorum 7 p. 321, 11-322, 3 fragmentum Arruntii Claudii I p. 322, 3- quomodo praenomina notentur; 9 p. 322, - 10 nomina appellativa; 10 p. 322, 10-l nomina et

propria et appellativa. Apud Donatum hunc ordinem deprehendimus I p. 373, quae nomini accidant VI); 2 p. 373, 6

distinguuntur nomen appellatio uocabulum; 3 p. 73, 6 ipsius

Donati est 4 p. 373 7 8 diuisio qualitatis 5 p. 373 8-10

Propriorum nominum species quattuor 6 p. 373 10. 11 quomodo praenomina notentur 7 p. 373 11-13 nomina appellativa. Si haec inter se conparamus, a Donato missa SSe inuenimus, quae apud Diomedem SeCundo, quinto, Septimo, decimo loco leguntur ordo uero apud utrumque idem adhibetur, cui rei unum tantum est quo repugnet Diomedes post definitionem nominis primo loco infert Scauri istinctionem, cum Donati uerba quae eodem spectant secundum locum teneant interpositis iis quam nomini accidunt Nam αὶ ex quae Donati

i, Rummmm symb. crit. ad gramm Lat. Gryph. 880 P. E. Meyer quaest gramm ad Scauri artem restituendam spectantes Jen. 1885.

15쪽

- a uerbis p. 373, 5 nomen unius hominis, appellatio multorum, uocabulum rerum est docentur in reliquo Capite nuSquam respicitur. Ergo ad eum grammaticum cui hoc Caput Donatus debet illa uerba referri non possunt. Neque apud alium grammaticum nisi Scaurum haec istinctio inuenitur. Quintiliano I, 4, 20 qui hanc octrinam notam fuisse dicunt parum CCurate agunt. Itaque quin Scaurum Donatus his uerbis respiciat, immo quin Scauri uerba, quae in sonte plenius scripta erant, in hanc formam Contraxerit, ubium Esse non potest. - Iam

Charisium inspiciamus, qui hoc ordine usus est 1 p. 152, 20 nomina aut propria sunt aut appellativa; 2 p. 152, 20-153, 1 nominum propriorum species quattuor 3 p. 153, 1- nomina

appellatiua; 4 p. 153, 6 quae nomini accidant V) 5 p. 153,

6 7 cliuisio qualitatis, qua intelligitur proprium sit nomen an appellativum. Vt reliquos quoque Statim procluCam, nonymus

Bobiensis sic ordinat: I p. 33 9-11 ueriloquium nominis; 2 p. 533, 11 nomina aut propria sunt aut appellativa 3 p. 533, 11 - 15 nomina propria; 43 p. 33, 15-21 quattuor species nominum propriorum; in p. 33, 21 - 28 nomina appellativa; 6 p. 533, 28-3 item de appellationibus 7 p. 533, 31-53 ,1 quae nomini accidant V) 8 p. 34 l. 2 qualitatis clivisio. Apud Dositheum hunc ordinem habemus 1 p. 390 1- nominis veriloquium 2 nomina aut propria sunt aut appellativa'; 3 p. 390, 3- nomina propria 4 p. 390, 7-13 quattuor pecies propriorum nominum 5 p. 390 14-391 4 nomina appel

latiua 6 p. 391, 5 quae nomini accidant V) 7 p. 391, 5.

cliuisio qualitatis. Postquam quae quisque praebet ContulimuS, quaerendum est quae inter eos ratio intercedat. Quae apud

Dosith. p. 390, 3 codex S. Gall. qui solus hanc particulam tradidit, praebet ' rapa τι volaci nota tamen. TOYNOTAT. Nomina. obvolam quae specialiter etc. Locum corruptum esse adparet. Supplenda sunt quae Charisius et Anonymus obiensis scripserunt sic: rapuis volaci nomina a volam faut propria sunt aut appellativa si optuco ' πpοcηΥοpiκα propria sunt opi co nomina a volaατα quae specialiter etc. Corruptela ita orta est, ut librarius ad uerba ' nomina uou6ματα ubi iterum legebantur aberraret et interposita omitteret. Postea demum quam hac deprauata sunt, glossema illud in contextum uerborum inrepsit, quod quid significet nescio. Fortasse olim in margine antecedentiueriloquio additum erat.

16쪽

- Anonymum Bobiensem sexto loco leguntur, solus tradit. Deinde hunc et Dositheum accuratissime Consentire adparet, ChariSium uero quae apud illos primo et tertio loco exstant omittere; hae a Diomede secundo et quinto loco tractantur. Ceteroquin hi tres uno ordine utuntur, qui ab illo quem Diomedus et Donatus adhibent diuersus est. Diomedes enim et Donatus quae nomini accidunt praeponunt, deinde ex his qualitatem tractant; hi uero postquam e nominibus propriis et appellativis egerunt, tun demum Conmemorant quae nomini accidunt et qualitatem nominis in propriis et appellativis conspici docent; hunc ordinem ratione Carere, illum ex Consuetudine grammaticorum 8Sepatet. Praeterea notandum est Cauri, quem et apud Diomedem et apud Donatum deprehendimus, apud Charisium, nonymum obiensem Dositheum uestigium nullum CCurrere Artior igitur uinculo hinc Diomedes et Donatus, illinc Charisius, Anonymus obiensis, Dositheus inter se conexi Sunt. In reliquo Capite in uniuersum accuratissime inter se Charisius, Anonymus obiensis, Dositheus consentiunt. Eodem enim ordine usi de generibus figuris numeris casibus agunt, deinde

Specie nomini enumerant denique conparationem traCtant. Diomedes autem et Donatus non uno loco inter se discrepant,

quo quomodo factum sit facile intellegimus, si quam disponendi

rationem secuti sint inspicimus. Diomedes enim quae de generibus numeris figuris casibus generaliter docet non eodem Capite quo Ceteram e nomine doctrinam amplectitur, sed in

initio libri posuit; singulares obseruationes hic illic capiti denomine inmiscuit. Donatus in hoc ut in aliis capitibus rem si instituit, ut, quantum fieri posset, totam materiam per ea quae unicuique parti orationis accidunt distribueret. Si explicatur, Cur Diomedes inter accidentia nominis p. 320, 28 qualitatem postremo loCo posuerit, quam Donatus et reliqui primo nominant de Ceteris accidentibus iam egerat p. 30 sq.). Vna in

re grauius discrimen inter Diomedem et Donatum animaduertimuS. Donatus Conparationem nominis, aeque a ChariSiu S,Αnonymus obiensis, Dositheus, separatim, sub propria ut ita dicam paragrapho tractat idem solus Conparationem etiam interea quae nomini accidunt resert Diomedes enim conparativa Dosith p. 398, 11 lemma praebet ' Nominibus accidunt etiam Dj0jtjgod by IOO JIC

17쪽

- s et superlativa inter sormas cleriuationis exhibet et ibi totum cleConparatione traCtatum OSuit. Iam ad ipsum Caput perCensendum redeo. C Primum quidem de speciebus nomini agam ea ratione Sus, ut Diomedem quasi undamentum disputationis habeam et ordinem quem adhibuit sequar. Quattuor priores species qua Diomedes enumerabi sunt quae gentem patriam numerum ordinem significant Diom. p. 322, 14

17). Cum his Donatus p. 374 5 plane consentit Charisius p. 154, 21. 22ὶ Anonymus obiensis p. 35, 1 - 13),

Dositheus p. 394, 11. 12 secundam speciem et adnotationem subiunctam se primum, alium omittunt. Secuntur ficta a

sonis V), quae ab adverbiis VI), quae a participiis VII,

descendunt Diom. p. 322, 17-21). Haec apud Donatum non leguntur reliqui tres eadem praebent Charis. p. 155, 27-30; Anon. Bob. 535 34-37 Dosith. p. 396, 1-397, 2). Octauae nona species sunt participiis et uerbis similia Diom. p. 322, 21-23). Hae Donatus seruauit p. 374, 12- 14), reliqui omittunt. Quae eCuntur species X-XI Diomedes solus exhibet, perileptica etymologica periectica p. 322, 23-27). Species XIIΙ-XVI sunt ad aliquid, ad aliquid qualiter se habentia, homonyma, Synonyma mediae potestatis p. 322, 27-323, 5).

collationes', a librario inlatum. Nam inter accidentia conparationem non nominat.

Diomedes p. 322, 12-14 sic pergit 'sed haec omnia nomina absoluta absolute leg. dicuntur et singulis quibusque rebus personiSue appOSita posita codd. apposita sunt leg.)', quibus Keil notam adiecit 'sed - Ρ- posita repetita et suo loco posita esse p. 23, 16. Sed illinc quae hic leguntur uerba et singulis quibusque rebus apposita Sunt desumpta non esse adparet. Apud Charisium p. 156, 3. 4), Anon. Bob. p. 36, 4-6), Dosith. p. 397, 7-s haec leguntur: sed haec omnia nomina cod. Charis.), quamquam species sunt nominum, absolute tamen nomina dicuntur et singulis quibusque osith. rebus personisue apposita praeposita Dosith. sunt'. Adparet hanc plenam sententiam tunc demum effici, si ea coniungimus quae apud Diomedem duobus illis locis leguntur. Itaque de interpolatore cogitari non potest. A Diomede illud enuntiatum diuisum est, et altera pars nominibus et propriis et appellativis subiuncta, quibus sic aptus finis inponeretur. Nam propria sedes huic enuntiato post epitheta est, ubi apud Diomedem altera pars, apud reliquos tres totum legitur.

18쪽

XIV leguntur p. 374, 8 - 11 XV Donatus primum tantum enuntiatum recepit et VI p. 373, 21 - 23, XVII p. 374 2 3.

Reliqui tres uno tenore has species continuant Charis. p. 156, 4-17; non Bob. p. 36, - 17 Dosith. p. 397, 10-398, 10). Specie duodevicesima epitheta continentur Diom. p. 323, 6- 16). ACCurate exponitur, unde epitheta sumantur aqualitate animi, a qualitate corporis, a quantitate, extrinsecus, a qualitate lacti, ab accidentibus, a qualitate naturae. Donatus p. 374, 3)han Speciem suppressit, Cum praecedenti, quae est nominum mediae potestatis ut apud Diomedem, subfigeret hoc enuntiatum: haec etiam epitheta dicuntur'. Deinde qualitatis et quantitatis Proprias species habet. Exempla omnia omisit. Reliqui tres cleepithetis alio loco agunt, i. e. non post nomina mediae Potestatis, Sed CCurate consentiunt cum primo enuntiato Diomedis p. 323, 5. 6 et tertium a quartum exemplum exhibent Char. p. 155, 30-156, 2; non Bob. p. 36, 1-4 Dosith. p. 397, 3-7). Reliqua quattuor exempla quibus Diomedes utitur praeter hunc lOCum apud grammaticos Latinos omnino non inueniuntur. Ex eis unde apud Diomedem epitheta cleriuantur illi tres nonnulla ut Propria Species enumerant, alias addunt qualitas, quantitaS, abacCiclentibus uel consequentibus tracta, a moribus om. Charis.),

ominalia om. Charis et non Bob.) cs Charis. p. 154, 22 25 Anon. Bob. p. 35, 13-15 Dosith. p. 394, 12-395, 4. Quae Donatus p. 374, 11. 12 nominat, generalia et Specialia Diomedes omittit, reliqui tres habent Charis. p. 55, 24-27; non Bob. p. 35, 31-34 Dosith. p. 396 8-103. Praeterea Donatus inter species, quo iure recte dubites, recepit P. 373 17-21 quae tota Graeca, quae tota in Latinum Conuersa,

quae notha; apud Diomedem in fine capitis p. 328, 28-32 leguntur. Reliqui haec omittunt. - uic singularum Specierum

enumerationi Diomedes p. 323, 16. I finem inponit, de quo enuntiato antea p. 9 n. locuti sumus. Apud Donatum similia

non XStant.

Deinde ad nomina cleriuatiua Diomedes transit Primum p. 323, 17h nomina primae positionis a cleriuatiuis discerniti.

ubi sic legendum est sunt quaedam principalia, quae Graece prototypa dicuntur ' nam dicuntur praebent codd. ABM, graece cod. B.

19쪽

Similiter, etsi breuius ut solet, Donatus P. 373, 13-15ὶ Reliqui tres derivativa cum patronymicis confundunt Charis. 154, 26-155, 2; non Bob. p. 35 16 17 Dosith. p. 395, 5-7). Sequitur numeratio Diom. p. 323, 2 23): cleriuantur

autem modis Septem aut enim patronymica Sunt, aut POSSES-Sium . . . aut Paronyma, aut uerbalia, aut conparativa aut superlativa aut eminutiva uius enumerationis ne uestigium quidem apud Donatum relictum est, sicut eminutiva Ceteris speciebus modo hic modo illic inmiscuit. Apud reliquos tres uno quidem tenore cleriuatiua tractantur, se quattuor tantum, quot et Donatus seruauit patronymica possessiua eminutiua uerbalia Nam conparativa et superlativa inter has formas numerare non aptum uisum est grammaticis separatim e his egerunt; specie paronymorum grammatim Latina Carere poterat hanc praeter Diomedem omnes omittunt.

Primo igitur loco Diomedes e patronymicis agit p. 23, 24-293. Vberrime exponitur, a quibus personis abusive Patronymica oriantur. Quasi reliquias huius Expositionis habemus apud Donatum p. 373, 23. 24). Quae apud eundem de extremitatibus patronymicorum legimus p. 373, 24-28 Diomedes omittit. Reliqui tres nil nisi patronymica conmemorant Charis. P. 154, 27-155, 2; non Bob. p. 35, 6 17 Dosith. 395, 5-7). Deinde a Diomede possessiua tractantur p. 323, 30-324, 73. Apud Donatum p. 373, 28-374, 2 exemplorum quae Diomedes exhibet primum et quintum redeunt Charisius p. 55,2-10 et Anonymus obiensis p. 535, 17-19 secundum te uum quartum exemplum habent, Dositheus p. 395 7-9 secundum et tertium. Quae in fine apud Diomedem leguntur ceteri omittunt omnes. Item paronyma, e quibus Diomedes tertio loco loquitur p. 324, 8, 9), reliqui omnes, ut supra dixi, omittunt.

Quarto loco prataατiκ nominantur Diom. p. 324, 10-13), equibus Donatus breuissime loquitur p. 374 123. Reliqui similia praebent atque Diomedes Charis. p. 155 22-24; non Bob. p. 35 29-31 Dosith. p. 396 5-7).

Secuntur conparativa et superlativa, e quibus eundem

tractati Diomedes p. 324, 14-325, 24 praebet, quem et apud Donatum p. 374, 15-375, 12 et apud reliquos tres inuenimuS Charis. p. 156 20-157, 22 Anon. Bob. p. 36, 18-537, 14;

20쪽

Dosith. p. 398, 11-401, 3. Cum igitur de his rebus Donatus

uberius agat, quatenus Diomede et Donatus et inter se consentiant et a reliquis disserant, accuratius demonstrari poteSt. Si Diomedis et Donati uerba conserimus, etiamsi Diomedes nonnulla plenius praebeat, plane eoclem ordine isdem sententiis apud utrumque expositionem procedere Statim elucet. Inter ea quae, Cum apud Diomedem exstent, apud Donatum non leguntur inprimis initium Diom. p. 324, 14. 15 conmemorandum est, ubi Diomedes efinit, qui sint conparativa et superlativa. Hae a

Donato scribi non potuisse demonstratur illis quae supra exposuimus: Diomedem eas quasi cleriuatorum forma nominare, Donatum conparationem inter CCiclentia nominis posuisse is

igitur a conparatione incipit. Deinde desunt apud Donatum, quae Diomedes p. 324, 17-19 praebet, ubi gradus Conparationis definiuntur, quae p. 25, 2-17 hae redeunt apud Charis. p. 157, - 10; non Bob. p. 537, 3-5 Dosith. p. 400 10-12)et quae nouiSSima parte scripsit p. 325, 22-24, e Plauti ΜΕ-naechmis prolata Vna restat particula in capite Diomedis quam Donatus non exhibet. Sed in hanc rem accuratius inquiramus necesse est. Ex ipsis Diomedis uerbis p. 324, 21 sed quae iam non amplectuntur omnes graduS, id est non per tres gradus eunt nemo non exspectabit fore ut in sequentibus de iis appellationibus agatur quae regulam conparationi non serunt. Diomedes uero pergit p. 324, 22 'nam omnia qualitatium nomina sex retinent formas' de omnibus igitur adiectivis quaestio est, etiam de eis quae per re gradu eunt, L p. 324, 26 sunt quae ex positivi imagine per omne gradu formantur Cum igitur quae post p. 24, 22 secuntur Cum praecedentibus omnino non congruant, ita ut haec quibus de s sex formis agitur a Diomede interpolata esse procliui Sit Suspicio, tum CCuratius hanc particulam perscrutantes dictionem miram potius quam artificialem deprehendimus, qualis in reliquo Capite nuSquam occurrit. Singulae enim formae hoc modo appellantur p. 324, 24): aut enim incipiunt aut sunt aut ueniunt aut adiciuntur aut inueniuntur aut exeunt u 3 terminantur)'. Talem dictionem equidem praeter hunc locum semel tantummodo apud

grammaticos Latinos inueni in Diomedis capite de syllaba p. 427,l6 428, 13. Denique ipsum Diomedem confitentem habemus p. 324, 23 sex retinent dormas, quai inserendas putauimu . Dj0jtjgod by IOO JIC

SEARCH

MENU NAVIGATION