De Legum Platonicarum compositione quaestiones selectae

51쪽

res hereditaria universa neque pertinet ad obligati0nes neque ipsi script0ri pertinere Visa est. Accedit qu0d loco supra memorato obligationibus tutoriis expressis verbis ultimus loeus tribuitur. Itaque capite VIII cessat sermo de ξυμβολιάοις, incipit res n0Va. Qua re Platonem non cred0 iuria obligati0nibus adnumerare Voluisse partitione adhibita inter aκουσιa atque Hoυσια dis βολωα obligationes ec0ntractu et ex deliet0; ei. Meter Schoemann ait. Ρr0ce88. pg. 495). Si volebat, videlicet expressis verbis se ad obligationes redire pronuntiare debebat. At enim non pronuntiavit. Contra id ipsum m0Vet Suspissionem, tam nuda

haec posita esse: osa τις αν ετερον κτε. Aliud addo: nam planum hoc est, crimina Veneficorum et magorum fossa τις αλλος αλλον re γιαίνει φαρ/ιακ 0ις e. q. 8. 932'), quae iam 932'-933' illustrantur, singularem esse Speciem Violentiae universae; atqui haec demum 933' Verbis osci τις αν ετερον

πημZ7νy κλεπτουν γῆ μαγιιενος inducitur. Atque quale initium huius de iuri0 et vi0lentia disputationis talis etiam sinis. H0e enim Susemihi recte vidit

νos Oθετεῖν nusquam occurrere. Nil dieam de alter0 libri XII loco. Quem nec cum legati0nibu8 quae praecedunt nee cum militum olficiis cohaerere quae Sequuntur, quiVis videbit. Qua re haec omnia qui mecum perpenderit, c0ncedet tortasse in hanc sententiam: Plato quae de iurio deque violentia prolaturus erat, incitavit tantum, non periecit atque eXponere rem bis adgressu8 erat delineando. Unde iactum est, ut nos duo quasi commentaria imperieeti operis ante oculos habeamus p. 933, 94l, qui locum Suum alienae manui debenti).1) Ex simili igitur frustulo abrupto et spreto ab ipso scriptore originem sortasse duxit 857'. - Aliud in transcursu asseram

52쪽

Eodem vero pertinent etiam acti0nes περὶ βλαβ/ης, quarum disper8a quaedam membra iastile agn08cuntur 932' 933', 936ς φ, 955st. Expeetabis finem disputandi. Sed ne destruere tantum videar coniecturam quamVis dubitanter proieram de l000 eui potuerit Plat0 exp0siti0nes de violatis bonis alienis destinare. Primum autem non apta Videntur delieta ad librum XI, ubi de mutuis civium Oiseiis agitur. Illa si voluisset hoc libro traetare, in initio eiu8 908ui88et, ubi prae

aptissimum erat, quod talem eXplicati0uem introduceret. Sed observes qua ratione in initio disputati0nis de pactis praeceptum illud tormatum Sit, qua Si ip8um qu0que eX pacto ortum: Si tu mea bona n0n m0VeS, etiam ego tua non moveb00. Et seite huius moniti duo eliguntur exempla de

h0e pacto iretus aut in terra posuerit aut alicubi reliquerit. Sed i0rtasse vestigia possunt cognosei pristini Scriptoris e0nsilii in initi0 libri X ubi idem praeceptum oc

εαν sιλη σπειστὶ τον κεκτ ημένον. exemplum, quam inaequabili non solum formandi sed otiam cogitandi ratione haec instituta a Platone tractata sint. Nam reliquorum de furto institutorum certe non memor erat auctor, eum eum, qui rem ab alio relictam secum tulisset, decuplum pretii solvere iuberet 914':

53쪽

49 Atque t0lerari p0test quamvis invenuste dictum illud σπερι

universum Violentiae genus spectat Ast). Sed enim oblitus

esse Videtur auctor se paullo antea etiam contumelias αἰκίας) et παντα τα grροειρημενa graθη Violentiae Rdnumera88e. Nos enim si praeoccupati eis Verbis quae m0do legeramus 879 : βιαια μεν δη πάνθ' 1 μῖν τα προειρr μεναπώθνη, βίωον δε καὶ το τνς αι κύας παν γενοo ad 1108trum locum devenimus, expectamus, Si quid dicturum se esse

pr0mittit sequod ad omne violentiae genus spectet etiam illa 879) Licisci ab eo respici. Sed plane aliud violentiae genus

inducitur. Ossensa non adesset, si libri praeberent τέων λο πεδν βιαίων περ . Deinde ad prorsus n0Va pergitur. Contumeliae enim sive petulantiae deseribuntur ac secundum criminis magnitudinem in classes distribuuntur: talia enim scelera possunt committi contra communia Sacra, priVata, parente8, magi8tratuum p088e88iones γ), singulorum civium iura. Primum autem quid sibi vult turtum sive rapina earum rerum quae Sunt magistratuum inter υβρεc0ς Varia genera 3 Deinde cum oratio p08t quintum petulantiae genus adeXplicandum primum redeat, Videbuntur quidem haec quinque genera eo consilio enumerari, ut singula deincep8 enarrentur: οἷς ὁ d0τεον εις dele cum Stalib.) κοινον νOstoν εκίGTOες.

Sed duobus prioribus generibus per totum librum X explanatis plane oblitus esse Videtur seriptor pristinae dispositionis. Nam libro XI prorsus n0va incipiunt, atque ubi p08tea de contumeliis erga parentes λ) et de publico iurio') agitur, hic locus prorsus neglegitur. Quintum autem genus υβρεως

irustra requires in reliquo opere.

Sed haec breviter notasse satis habeo, ut libri X initium parum p0litum esse docerem. Iam vero quid quaeso Sibi Vult hoe loco praeceptum illud de sanctitate pr0prietatis 3 De qua nec in praecedenti nee in sequenti libro ullo

54쪽

verbo disputatur. Verba autem εκ γαρ δη του τοιουτου 7ωντα ηρτη/μενα τὰ Τ) εἰρημενα κακὰ γεγονε καὶ εστι καὶεσTaι c0ncedes idoneam cauSam non esse, cur abrupta haec

adnotatiuncula interposita legatur tam amplis et tam alienis disputati0nibus. Fortasse igitur Plat0 hoc l000 volebat eis delietis deiungi quae committuntur e0ntra bona remque iamiliarem ciVium. Quod cur suspicer alia aecedit causa. Hoc enim loco si volebat Plato de vi0lentia agere, eandem tenuit partitionem quam sequitur in omnibus rebus humanis eam, ut primum locum anima, ulterum c0rpu8 teneat, tertium res iamiliaris sei. 631', 728q, 743' alia 3. Atque nune demum ea qu0que intelleges verba quibus transitus sit a caedibus ad vulnerationes 874st: τὰ ιιεν τοίνυν περὶ τροφην τε ζώσχης ψυχῆς καὶ παιδείαν,

Nimirum h0e dieit: , sicut antea primum de animae, tum de corporis edueatione diximus, sic in deseribendis peccatis primum ea delicta p08uimu8, quibus anima, tum quibus eorpus aliquius laeditur . Optime igitur tertio loco

Plato ea adserere poterat peccata, quae contra rem iamiliarem alicuius committuntur. Tandem Vero finem imponamus coniecturis nostris diu

puto tibi ex0ptatum. Certa non multa, multa ambigua, nonnulla etiam veri nimis dissimilia lore ut tibi videantur scio. Veniam tamen paratam inde mihi e88e sper0, quod

iere primus hae coniectandi Via usus sum non minus lubrica ea ac Spinosa quam neee88aria Verum indaganti. 1) τα τε libri quod Stalibaum tenet; Astius τα γε; cum Her-

manno eieci.

55쪽

Georgius Hermannus IVO Bruns Halis SaXonum anno h. s. LIII die XX mensis Mai natus sum patre Georgio matre Carl0tta e gente Gmelin. Anno LIX parentes Tubingam anno LXI Ber0linum se contulerunt. Litterarum elementis Tubingae Ballenstaedii Berotini imbuto optime mihi e0ntigit ut gymnasii Portensis diseipulus serem. Per V ibi semestria saluberrima virorum humanissimorum iustitutione usus Sum Peteri, Κ0ehit, quem praematura m0rte ereptum n0bis esse valde doleo) Siegiri edi aliorum. Maturitatis testim0nio suetus Ber0linum me contuli, ubi Stipendia ieei et seli0las irequentavi Virorum praestanti8Simorum Brunsii, Curtii, Droysenii, Hauptii, Utibneri, Κireh-h0iiii, Zelleri. Vere anni LXXIV almam hane studiorum

sedem adii, cuius per tres annos civis tui. Docuerunt me

viri clarissimi Bueeheler, Bernays, R. Kekule, de Sybel,

Usener. Ut in seminarium phil0logicum Bonnense reciperer, Bueuheleri, Hei m80ethi, Useneri erga me beneVO- lentia iactum est. Exercitationibus suis ut interessem benigne concesserunt epigraphicis et phil0l0gicis Bueeheler, aretiae0l0gicis Κehule. Quibus viris omnibus, imprimis Vero Bue chelero et Usenero, praeceptoribus Singularibu8,

gratiam Semper habebo quam mRXimnm.

56쪽

respiciendum esse dixit , codicem Turonensem. Est enim Vindobonensis apograpJ L.

bendum.

III. Nimis adhuc neglectae sunt in studiis Ρlatonicis quae8ti0nes de particulis, gravissimae illae quidem ad constituendum ordinem dial0gorum. Velut eadem ratione, qua crebrescunt particulae restringentes χεθον sim.), rare8cuntl0gidae αρα Sim.). IV. Alienum ab iis scriptis Ρlatonistis, quae periecta arte e0mposita sunt, λεγόμενος participium ita usurpatum ut sit sede quo dictum est . V. Politieus dial0gus Platonis eo consilio Scriptus e8t, ut detenderet artem methodologicam sive dich0tomicam in Sophista adhibitam. VI. Falsi commentat0res Lueretiani in interpretando participi0 hc0ntulta Luer. II, 98). Vertit enim Lucretius h00 verb0 Epicuream Diog. Laert. X, 44. υπερείσεως cI. 42, 50) notionem.

VII. Lueret. II V. 98 legendum: . . magniS c OBVectareSultant, V. 101: . . interVallis coni ulta resultant.

VIII. De tempore, quo Seneca philosophus consul iuerit, certi quidquam ne B0rghesiana quidem ratione effectum est. IX. Studia quae versantur in historia phil0s0phiae graecae quam acerrime delendenda a rationibus quas Telch- mssiler nuper prop0suit in libro sedie platonisehe Frage .