De Legum Platonicarum compositione quaestiones selectae

발행: 1877년

분량: 60페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

prima in qua omnium bona communia sunt optima quidem est, sed deis tantum deorumque filiis apta 739' '); altera quam h00 0pere persequitur tormanda quidem est secundum illius eXemplum ita tamen, ut terra diapoici tantum Omnibu8 communis sit, re vera inter singulos distributa 740'). Tertiae denique minimique pretii civitatis eXplanationem in posterum differt 739' τριεχην δε ιιετα ταυτα, εαν

consilium. Novi aliquid atque ins0liti verbis induet didit 7 dxj et o s/ετα τ0υτο φ0ρα. Atque positum est h00 Π0Vum in eo, ut re Vera in condenda hac civitate terrae distributio instituatur. Attendas igitur quam diversa ratione pg. 737' et 740q de διανos 8 dieatur. Priori enim loco quae discutiebatur dicta osti nemini videbatur res insolita atque inexpeetata. Potest enim haec atque debet quodammodo esse etiam in optima ei Vitate, in qua κοινα τα των φίλων. Nam nequeunt omneS ci Vos in omni Semper agro Sedere. ΕXpressis autem verbis pg. demum 739' distribuuntur ciV08 per agros Separatim pOS Sidendo S. νειlιασ-

Haec Si mecum reputaveris, puto etiam te aliquid desideraturum, Si cum legeris antecedentia plane aliena ab hae exp08itione, subito ad haec Verba deveneris χη dij et o ετα TOυτο φορα e. q. S. Nam aegre ieres te quid sit in-s0litum illud atque novum praeceptum in sue demum Sequentis paginae c0mperire. Verba enim Ου ιιι ν au' αναλογι ostενω καὶ et ζειρο sιεντ φανελαι δευτερους αν πολις οἰ- κεῖσθαι προς το βελτιστον non p0ssunt intellegi a lect0re, qui nesciat de qua re agatur. Postulat igitur perpetuitas conteXtu8, ut Si legamus haec verba, seiamus ea fieri de διανομῆ. Qu0d eo magi8 90Scemus, quo minus cohaerent

22쪽

18 Nam quae n08tro praeposita leguntur loco de deorum

Veneratione monita, ea molestissime orationis eontinuitatem turbare concedes si attenderis, quo ordine Sequentem Scriptor instituerit disputationem. Cum enim statuerit distribuendos e8Se agros, hoe tamen monet Strenue observandum eSSe, Ut idem Semper agrorum numerus maneat 740

74 1'). Quoeum artissime cohaerent duo quae sequuntur praecepta, prius ep. XII) ne cives argentum aurumque possideant speculiare enim nummorum genu8 urbi suae statuit, cui in aliis oppidis nullum sit pretium); ex qu0 alterum cp. XIIIJ necessario sequitur 110n licere civibus illiberali ac s0rdido mercennariorum quaeStui operam dare. Sed quamvis phil080phus etiam rem iamiliarem omnibus aequam iacere cuperet, tamen ne externam huius coloniae condicionem neglegeret in quattuor classes ciVe8 Seeundum peculium distribuit ita tamen ut et infimi et summi et My s ιατος certum quendam terminum constitueret, ultra quem progredi nemini liceret 744h-745'). Quibus praem0nitis ep. XIV externa urbis speetes delineatur singulisque tribubus duodecim deorum numina praeesse c0nstituitur. Denique quae ep. XV sequuntur optime ea totius libri conelusionem iaciunt. Concedit enim philosophus etiam alterius huius civitatis praecepta SeVeri0ra e88e quam quae Semper urbis conditores possint strenue sequi. His igitur esse ignoscendum, si interdum deflectant atque deelinent ab eis quae legislator statuerit, dummodo semper ad eXemplum e0rum urbem contorment. Item vero legislatori concedaturos0rtere, ut in adumbrando h00 urbis eXemplari optimum

tantum Sequatur.

Vides haec omnia optime procedere. Unum eXcipion0vissimum libri caput, qu0d obstat aperto Scriptoris c0nsili0. Sed de hoc posthac videbimus. Breviter sequentia percurramus. Nunc enim conditam urbem sequitur totius 0peri8 altera pars in qua primum de magistratuum constitutione, tum inde a 770 de legibus agitur. Atque ut

23쪽

est h00 0pere pius semper de0rum edit0r, per0pp0rtune in ironte νομοθεσ/aς praecepta occurrunt de deis eorumque testis diebus. Atque haec omnia Si perpenderis quam sano sapientique ordine comp08ita Sint a Script0re, necesse e8t summa tibi oriatur de 738' ' suspicio, quae diei nequitquam stent hoc loco inepte. Nam priusquam κατοίκισις πολειος laeta est eiusque in parte8 di8tributi0, non p08sunt deis adsignari singulae urbis partes idque sit cap. XIV. Deinde quid sibi v0lunt iam hic inter generalia haec de condenda urbe monita accuratiores de testis diebus explieati0nes γΕXpectamus eas, ubi reVera ad8unt e0 demum loco quo legumlatio incipit p. 77 l). Sed h0e sine admoniti0ne n0stra quisque Sentiet. Videas autem quae altero l000 771')quasi nova consilio optimo continuoque Sententiarum Ordine eXplanantur, h00 nostro loco eisdem quidem iere verbis, sed trigide et paene abrupte pr0ierri. 738st: τοῖς δε ιιερεσιν ὁ κα-στοις θεον xj δαίμονα γῆ καί

24쪽

Hoc enim utroque loco contenditur, dies test0s instituendos esse, ut cives in Vicem cognoseant et alterna eorum oriatur iamiliaritas. Quae cur ita statuantur altero quidem l000 id0nea statim Subsequitur causa: ne ei es pr0pter mutuam ignorationem inepta ineant matrimonia. Quae autem nostro loco eandem Sententiam Statim subsequuntur Verba οπου γαρ si fc0ς αλλ, λοις - Oloci ς τυγχανοι, reddunt haec quidem aliquam testorum instituendorum causam sed eam longinque accersitam neque continuatam insequentibus. Nam quod n0Vissimo loco positum e8t praeceptum illud morale Mi dxj παντα ανδρα εν προς εν e. q. S. eum pri0ribus nillil commune habet et prorsus languet. Αecedit qu0d idem paullo ante multo eXplicatius Suoque .l000 eXpositum est 730'.

Aliud addo. Planum enim est ιιερχη illa quae 738qdeis et geniis et heroibus assignantur non Ρ0SSe eadems ερὶ 088e de quibus 737' disputatum est. Nam singulis domibus deos noluit adtribuere Plat0; ci. 909q ἱερα μνηδεε ς εν ἰδίαις οἰκωις εκιγησθω. Respiciuntur maiores civitatis parte8, quae tamen epte demum XIV delineantur. Denique non sunt Platonica, quae Verbis oυτ' ανχa ν ην - ουδεν κινητεον 738hi '' spg. 21 locum exscribam)iubentur. Nam est quidem religi0sus Plato in legibus, sed eum n011 90tuisse ad superstitionem tam ineptam delabi Sumerem, Si probari nequiret. Atque verum est magnum

25쪽

esse in legum civitate de0rum numerum et Olympiorum et interorum geniorum her0um. Sed nu8quam praeter hunc unum locum e0ntenditur Omnem superstitionem sine ulla exceptione tenendam esse et c0lendam legislatori. Imm0 quotiens de his rebus di 8serit, eXpressis Verbis praeeipit, ut tales res certis legibus circumscribantur et regantur. De quo copiosus est 772' st et 828' sq. ei. 717' v). Porro quotiens de adeundo orastulo loquitur, Delphi tantummodo commemorantur: sunt autem hi l0ei 759ο, d 828

86 5v 914' 947q. E0dem pertinet qu0d cautissimus est in adhibendis haruspicibus sive auguribus 908q 913h, item in admittendis privatis mysteriis 908q. Denique velim perlegas qu0d in fine libri X 909q et q. sq.) de vetandis privatis saeris disputat, ubi multus est in vituperanda

aegrotorum et mulierum Super8titione, ut mecum consentias et haec et illa non potuisse scribi ab eodem. Quae si c0mputaveris, in meam tortasse concedes Sententiam t0tum locum u0n esse Platonicum. Puto autem hic nobis contigisse, ut veram editoris non m0d0 perp0lientis sed satis vi0lenter interpolantis manum deprehenderemus. Conteras enim duos h0s locos: Legg. 738h: ουτ' αν χαί- Vt V αρχ/ῆς τις gnoti Ουτ' αν παλαιαν διεφθasis ενην ἐμι- σκευαζηται, περὶ θείδν γε καὶ ιερ υν, αττα τε εν et 8 1πολειε καστοις ἱδρυσθαι δεῖ καὶ

1) Attendas velim haec expressis furo verbis adversari eis quas X 909' Plato in mulieribus aegrotisque vituperaverat: ἔθος

γυναιξὶ . . καὶ Τοις ασθενουσι . . . καί ερουν τε TO παρον ἀεὶ καὶ θυσίας ευχεσθαι καὶ ιδρυσεις υπισχνεῖσθαι θεοις καὶ δαιμοσι καὶ παισὶ θεων, εν τε φασμασιν ἐγρηγοροτας δια v οβους καὶ ἐν ονείρυες,αjς ν αυτως οφεις πολλὰς ἀπομνημονευοντας . .

26쪽

Quibus duobus l0eis, ut consilium idem esse haud dubie concedes, ita eandem quoque ViX poteri8 110n Ign0S'cere manum i).Jam Vero spero lore unusquisque ut intellegat non librariorum induria mendisque e0dicum caput nonum OSSeturbatum emendarique posse sagacitate c0niectantis, Sed vitia fluxisse ex ipsa libri origine. Scilicet continet caput hoc iragmenta Platonica c0mpluria male ea compoSita mixtaque suis ab editore; irustraque conaberis Serm0nem verum Ρlatonicum restituere ad integrum. Promiseram etiam de capite XVI me e88e acturum.1) Haec scripseram, cum me monuit Usenerus, eundem inter- solatorem colo hoc ταυτα ν εχειν διανοηματα καὶ περὶ τους ἐγχωρίους θεους τε ἄμα καὶ δαίμονας, 740') curasse, lectorem ut scriptor ipse ad locum illum superstitiosum 738η ' remittere eaque praecepta quasi sancire videretur. νουσιν 12 κGι κα1ινουσιν, ii

27쪽

Brevis de eo ero. Qui enim negat Platonem in disponendis his libris certum - ut supra Significa Vimus - atque Scitum ordinem secutum e880, is tria haec disputationis membra sine scrupulo leget. Qui Ver0 de rati0ne disponendae orationis mecum consentit, posse haec Platonis e88e tenebit quidem, negabit huie l000 ab eo destinata luisse. Et de priore quidem particula, in qua agitur de numero illo primario ad condendas civitates aptissimo, nihil habe0 quod addam. Neque de altera 747 ' q) quidquam c0ntendere V0lo, quamquam causam Irustra requires

tione mathematica disceptati0nibus parum c0ntentus hunc quoque peculiarem Scripserit commentariolum. Tertia vero etiam alia de causa suspecta. Ea enim hio reieruntur, quae respicienda sint terram coloniae eligentibus. Itaque nescire videtur qui haee scripsit iam ab initio huic col0niae certum Suum locum esse destinatum. Cuius l0ei in libri quarti initio praecesserat iam accuratissima descriptio. Atque haec cum ita sint commendabitur tortasse aliquatenus verbis intra adseriptis λ) ut Su8picemur hanc qu0que particulam proiectam esse a manu eadem cui 738h tribuimus. Sed haec me n0n premere Scin8. Iam vero sinem habeto disputatio n0stra de libro quint0. Atque hoc velim mihi concedatur etiam in medio legum opere aperti0ra e8Se, quam ad hunc diem videbantur,

Philippi Opuntii vestigia.

Iam vero relinquamus hanc inquirendi rationem. Neque enim per temporis spatium neque per sues huic li-

28쪽

bello conce8808 Singulas deinceps paginas totius operis licet perscrutari, ut interpretando Platonem discernamussit Philippum. Placet igitur ex amplo insequentium coneXuunam quasi materiam 80lutam et per Se Ρ0Sitam eXaminare, num Strenue atque eonStanter a Scriptore excogitata sit et explicata. Eligamus igitur rem iudiciariam, quae inde a libro sexto per omnes Sequentes libr08 passim eXplanatur.

Quare Separatim primum dicendum erit do libri VI capite XIII, qu0d interpretibus optime videbatur compositum e88e. Unu8 ΑStius persentiscebat inesse aliquam offensam in initio, cum haec scriberet p. 306): isCeterum t0tus hie loeus a Verbis πασα δε δνὶ που σιους ad τὴ diκαν

cum praegreScis, ubi de magiStratuum creatione eXponitur, non bene cohaeret. Suili det obseurata quodam modo est orationis continuatio eo, quod scriptor in universum de iudieiis loqui indipit. Ita vero quae sequuntur praegreSSi S subiici debebant: Denique etiam, qu0m0d0 iudice8, qU08 pro magistratibus quodam modo habere p08Sumu8, creari

Rectum vidit h0m0 oeulatissimus, Sed in peniti 0ra non penetra Vit. Haec enim res est. Cum de magistratibus in hac operis parte agatur, mirum est subit0 iudices occurrere. Qui cur host loco describantur et nos causam 908tulamus et Plato postulandum esse seiebat eum haec

initio disputati0nis aptissima absonum est medio capiti inSeri, p08tquam per duas n0n minus paragraphos de iudieiis disputatum est. Accedit qu0d haec Verba speciem prae se Ierunt clarissimam pr0ierri hic pror8us BOVa et

29쪽

dia γ 767'). Neque premam etiam alterius eXpositionis Verba 80la et per se p08ita tacite quidem, sed clare significare, alterum aliquod iudicium ante tertium debere adiri,

γουσιν 767q). C0ndonem obloquenti propter Verba et oiς τὰ τριτον ἀφιπισβε τουσιν flagitari, ut aliqua trium iudiciorum enumeratio praecesserit. Nihilominus ea quae hostl0eo praemittitur adumbratio iudieiorum ita contormata est, ut superesset offensa non dubia. Postulandum est enim, ut eodem ordine eademque ratione et indicentur et eX- ponantur iudicia. Tamen et ordine et ratione disserunt duae huius capitis disputationes. Nam priore loco enumerantur quasi eiusdem generis tria tribunalia privata; publica Verone uno quidem Verbo commem0rantur. Altero opponuntur

primum diaetetarum iudieiis reliqua iudicia; deinde haec dividuntur in privata et publiea; atque in sine demum totius expositionis ad primarium iudieium selectorum iudicum accedunt Subieeta, quasi liue pertinerent, tribulium tribunalia ut etiam pri Vatarum causarum populus particeps fiat quamma Xime 768h).

Vides duas has exp0sitiones eo consilio Scribi non Ρ0tui88e, ut altera alteram praepararet. Iam Sicut causamiruStra cireumspicimus, cur idem hoc loco bis dicatur, ita etiam turbata est quodamm0d0 aequabilitas c0nteXtu8. Qui enim pri0re iudiciorum partiti0ne prae0ccupatus ad Verba Reeedit di o dxὶ τέ0ν λοιπων εστ60 κριτλ ρια e. q. S. 767 ), is necessario in errorem abripitur, ut haec verba de reliquis du0bus privatis iudiciis dicta esse opinetur.

30쪽

Negleximus adhuc prima capitis Verba. Tantumm0do quam male neXa sint cum prioribus obiter m0nuimus. Sed

id quoque attendas, quam mire in legum iudicialium initio disputatio ineolietur de iudi eum dicendi laeuitate s766q:

priu8quam sciamus quae sint iudieia. Inc0hari hanc disputationem dixi. Nam neque hoc l000, neque alii8 du0bu8, quibus similia tanguntur, profligatur. NOVi88ima enim

diificultatem, sed novam addunt. Ρg. autem 876η h0ctantum dieitur, ea iudicia mala esse quae tacite et occulte Suffragia ierant, peiora tamen quae Velut theatra clamore Omnia repleant. Neque vero huc reterendum e8t, quod 949η rei iubentur το δίκαιον siετ' ευφννύας διδασκοντες καὶ staν9aνοντες ἀεὶ διaτελεῖν. Qua re in libr0 XII 957h qu0d polliesitur philosophus de silentio eiu8que contrario in suo totius operis verba laetum iri, de totius loci natura p0stea distendum erit; de re ipsa eatenu8 certe assentiendum Herma uno p. 708. ad. 733), quatenus promitti h00 l000 dicit, quae non ab80lvantur 908ten. Denique i 80litam sententiam 110taverim qua pri0r illa iudiciorum enumeratio indueitur. Nam cum 956' qduri8 90enis caVeatur, ne quis temere provogationis iure abutatur quod optime congruit cum praecept0 e0, qu0d in ironte legitur t0tius νομοθεσίας 743q: εἶεν δε Ουκ αν

ὐλίγισται), nostro l000 non sine studio aliquo commendatur pr0V0candi consuetudo, quippe quae utilissima sit ad verum indagandum. Ex quibus omnibus certa vix poterunt colligi. Coniec-

SEARCH

MENU NAVIGATION