장음표시 사용
11쪽
titatem, maxima sit opera danda, quo cet- tum ejus aliquod nunquam non ad posteros exstet monumentum. Annus scilicet vitae iam tum agitur Tibi quartus post octuagesimum: quem mortalium paucissimi attingunt, qui attingunt autem , fere morbis &senio confecti non habent quod laetentur in dispendium potius quam augmentum s licitatis superstites. Tibi vero, AUGUSTE, liceat repetere mea ex gratulatoria natalis Tui nuperi9 corporis robur, quale ab aliquotannis. In victu nihil novi. In labore idem
qui antehac vigor. Ingenium promptum. Iudicium exquisitum. Memoria non recentium minus, quod senectitii insolens quam Veterum tenacissima. Pristina sciendi omnia curiositas:: & agendi omnia, publica, privata , indefessa industria. Non alia quam antehac, in Deum pictas, erga necesi
12쪽
studines caritas , tamanlias erga omnαMorum idem lepore nihil ex senio tetrici aut
morost Eadem quae antehac semper, inter negotia quamvis gravissima, oiij & recreationis vice, perpetua librorum cura: Unde&
Bibliothecae Augustae dudum jam incomparabili , perpetuum incrementum. Nihil ejusmodi temere privatae sortis homini contingit. . In Principe mirum est eo magis, quoplaerumque is ordo minus' est longaevus Nemini scilicet majorum Tuorum, Serenissi me DUX,hactenus id obtigit.Germaniae Prin' cipes quotquot sunt cedunt huic Tuae felicitati. Num quis eorum antehac ita floruerit, haud me legere memini. Praeter Masinissas,
Hierones, Ageltiaos, ia risca quidem aetas dedit temere quenquam , dignum qui in
contentionem venire mereatur. Taceo
nunc, quae alia Tibi pene trudies eveniunt in is a novae
13쪽
novae felicitatis magnitudinem e & tamen
nihil non horum etiam, Θεογ-ατε ΑαGUSTE, quoties res Tuas volvo ani mo numquam autem illae animo excidunt in me rapit
in admirationem, impellitque ad benignicsimo Numini agendac immortales gratias. Et vero in meae quoque felicitatis non levi parte colloco, quod non favore duntaxat dignum Tantus princeps me judicaveris, sed etiam cum sis sapientissimus a consilijs esse jusseris. Ea propter desidero equidem memoriam aliquam ad posteros transferre,si possim, meae quoque hujus fortunae, quam Tuae voluisti esse quasi appendicem: vereor duntaxat, ne libris meis inepte ausim illam promittere diuturnitatem. Gratulabitur scilicet aliquando hic orbis nostro aevo, de Te inusitatae felicitatis ac doctrinae Principe, me vero etiam aestimabit, quod Tanto Heroi potuerim
14쪽
tuerim non displicere. Quod si non renueris, PRINCEPS OPTIME, hic ipse liber, cum aliud jam nihil ad manum, tentabit, num
possit speratam hanc memoriam conservare.
Etsi enim fortassis ipsa tractandi ratio levior st, argumenti tamen ea est bonitas, ut desiderium aliquod sui audeat polliceri. Si autem haec spes decollet, pium affectum saltim haud dubito a nemine improbatum iri. Ego interim non desinam precari Tibi, Ain GUSTE Princeps, Vitam longam, Valet*dinem firmam,& perpetuam Felicitatem. Grenissima celsitudiai Tuae
16쪽
ivoluminis atque hujus morvi mihi G plena taedij conscriptio fuit hacten ci Aunus laidelicet undecimus hodie agitur,
quum prioribus capitibus septem inis iusti
calore editis, ad alia plane abreptus um. N que integro quadriennio relaerti ad basie curas licuit. Illa autem elapso, caepi quidem iterum horis succisivis isti veri manum admolaere, simul Pero octalaum cy' nonum caput fuit additum, coactus denuo fui calamum ponere Triennio post ad intermissa relaersum eadem excepit fori nata . Vbi enim decimum undecimum atque duodecimum caput absel spem, praeter omnem exste lationem,tertia Picenegotia complura alia ita me occupa runt, ut nonstemel I teor constituerim, ηunquam telam illam, nescio quὶ infelicem , pertexere H Pero ctim meus scribendi mos fere sit extemporaneus, paulatim excidebant animo quae subinde me iratus fueram, τὰ προπρηδGπ ἀ, nec patiebantur quamplurimae enascentes ubinde occupationes talia quidem in memoriam relaocare, quae ab ipsemet rerum actu remotiora sunt. Nec tamen unquam abiicere prom
consilium permisit, partim t uraphus jus aliquod si
17쪽
turgent, partim prose mihi nota magna utilitia Nise subiae ciruilis rectius solito imposteru mexcolendae, partii,
denique perpetua flagitatio, cum acri insistatione interdum conjunfra, multorum praestantium 'virorum, quorum in manuι p aguia edi per*enerant. Ita quartum, superio
re tamen, maxime autem hoc demum anno, ad abruptam
sepius operam angressus, aegre illam denique inter plurimos labores absenti Vtinam Pero nou fallat des. rium opus jam editum I Vereor equidem ne exssecta)erint nonnulli ipsaminet politicam mentiam, dolituri jam pro thesiuro quos a iuut oblatum sibi carbonem. Mu du-lito, fre qui aegre Laturi sint, ea prolixitate, atque illo studio actum esse de argumento sertasse ponderis reapse nomadeo magni, nec adeo necessarii, imo nullius 'gkLaris ad Nitam usus. Verum enim Pero pr iores quidem illi non pol runt jure δε me conqueri Titulus enim ipsemet libris Glis prodidit, non scientiam ipsum politicam doceri, sed de scientia =ve ne pruientia tibili Que inter re era hi gens est disserentia quod si quem igitur fAellarit suaesectatio , habeo quod sis accuset, nou me autem, quitistra id quos eo nihil sium pollicitusta Si legere tamen
etiam haec gravatus baud fuerit, certes intesiexerit, quan 'iisse excissierit, non carbonem tamen reperturum ,s υρι- ῶο Enima ero ita censeo, ad recte parandam quamlibet
sesentiam, nihil magis utile, imo nihil magis esse necessar qu im cu que scientia Te priusquam ad
18쪽
scientiam ipsam facias accessum, didicisse: athlo etiam finaba aeque de caussa, parum saepe operae pretii praesari, a Magistris pariter . Lmphiis, quam culpa απι ἱλάας,
non illius tantum omnibus scientiis cir artibus communis ,
sed etiam ejus quae cuilibethientiae es propria Cp qnasi δε- sica . sivi ruidelicet tuseos queas prosecIus Iacere, signores limites scientiae, quidnam ishuc pertineat, quid alienum sit : si linores qualibuN rationibu probari quaeque . debeant, cir quibusnam quaeque nitantur: si ordinis in docendo discendoque obserastandi iis imperitus, υςερο ν gποτε ρον progrediare si deniquesiescias, quibusnam adminiculis infructo accedendum tibi sit ad mentiam aliquam capessendam, atque ita imparatus adtaenius ' Isbaec γero Omnia docere, in προπωδίας oinicium. Id quod alibi demon-sratur. Omnibus constat praeterea, quoniam bona pars eruditis iis a mutis en magistris petenda, magni ad paran- damfrientiam quam iis esse commodi, noruisse per quos prascere posis: nec cui Maiis esse, facta ivsa omnium censura, optimos seligere . stuam is autem haec vera olim non fuerit accensita πιαδειας fun tionibus, relaera tamen i Whucpotissimum facit: ebs baLIenus, in docenn et τραδέα scirentiae aut artis alicuius, semper eam adiungere sum hi tus, idque fustrante nunquam esectationem successu. qui haec illa sunt, quae hoc volumine docui, de Cinuiti hcientia aut prudentia viri'Perfati. Docui Pero integro carite duodecimo de Prudentia singularium rerum civili-
19쪽
lim, & seorsim omnium, & integrae alicuius et vitatis quae cuncta num utilia sint, aut etiam necessaria, iis qui λ-- liticos praesares cupiunt, non jam ampliuσ incertum esse , exi mo. Inusitata Pero prolixitate omnia isbaec me prosequutum, non equidem diss teor: nec tamen in eo culpam gnosco commissam, sed potius laudem . grati, me pro meritum. Eulino erogradisi mis erroribus sensi teneri passim homines, etiam dostos, quique se magistros hujus Philosophiae profitentur, circa Foliticam omnem prsidentiam re fere eo rem illius scientiae deIenisse, qui fuit priusquam
a Sopbisarum corruptelis eam olim Socrates, plato,.Aristoteles Dindicarunt. quemadmodum igitur magnis illis viris cum Sophisis multiplex fuit contentio, quod Platonis scripta quam maximὸ produnt; ita sine aliqua prolixiore diadulatione nec a me in integrum restitui utilisima illa σamplisima Philosophia potuit. Sed fide Prudentia metulari, cognitione rerumpublicarum Hirti larium, a nemine fere quidquam bactenus fierat dictum. Dccensura scriptorum Hilosophiae huic utilium, tanto in numero , potuit angisos intra cancessos compingi. Bene Galenus: Non oportet intueri multitudinem librorum , sed multitudinem & magnitudinem rerum propositarum : & considerare, num possit de illis dici bre vius aliquid, sed ita ne eorum, quae necessaria sunt , quid omittatur. QO Pero non dist tebor, capite nono nonnulta abi me dissutata quae alibi jam tractandi uerant , de ει-
20쪽
δε Experientia item or Demons ratis Qedum assutata QM,ρια. Sed excusabit mestero, quod suo loco talia a magistris aut omissa aut perperam fuerint tradita. Vt proinde quis ad rem faciebant ex γero doceri abs me haud ρο- tuerint, nisi alieno quam*is tempore bene jaZIis eorum fundamentis. Vt sit laeto in eo aliquid culpae, compensabit tamen, eam spero, quκ ex illis quamlai peregrinis multiplex potes utilitas accipi. Hisice γero exceptis, nego equidem Hemius hoc argumentum sue distendis expediri potuisse . Cum utique L Iollae κως circa hanc methοἱum philosopbari propositum mihi fuerit: cui operae L ειον ἐδε, το μιηπαρορῆν, μιηA I Hλέπειν, αμα την rcte
inαςον ά θειραν 3 ut praeclare loquitur Ari teles. Nec e uidem diffiteor, cuilibet ad res ci*iles agendas , atque adeo ad rerum istarum soli actui inst ientem nο- titiam, tam accurata προπωδεια non esse opus: nec me
fuit, quam sit το iis qui exquisitae ac
limatae doctri e non assuePerint. Verum nec illis haec scripsi: ne tamen etiam illis di , alio ejusdem quidem argumenti populariore tamen cir ἐξωτερικοlἐρη sicripto , jum consului. Non licuit tamen in gratiam radiorum ab omni hac accuratisre doctrina abstinerestui potest capere , capiat. stui non , ipsemet quidem altero illo libello sit contentus, aliis tamen haud inγideat doctiora crmagis expolita . Iniquum sane fuerit, leges quasque