장음표시 사용
31쪽
mens non opponit , sed certam rem vcino familiaris adjecto menti opponit. Ex quibus omnibus facile intelligas in eo te graviter errasse, quod lectiones illas tres e contextu ejici maluisti: recte enim facti poenitentia peccatum est turpissimum. I crtia denique Clasi1s lectiones continet tres. S E R M. LIB. II.
II. VV.8 ,8s. Seu recreare volet tenuatum corpus,ubique Accedent anni, &tractari mollius aetas
Ubi tu in Notis ex conjectura reponis ubive & ita legerat vetus Commentator, cum langue cere coeperis aut senescere, & Juvencius in interpretatione sue demum consenuerit ac benigniore 'ictu in ma ces ingravescens aetas erit curanda. Atque ita quoque Britannicus in Commentario ad hunc UCrsum.
IV. V. 6O.Post Una stomacho:perna magis, ac magis hillis
Vina hic ideo, ni fallor, legendum esse con ieceras , quod Interpolator, posteriorem ejus syllabam hic esse productam ignorans, Vina
in Vinum mutaverat. Vinum tamen quod hahent omnes Codices & editiones recte censuisti esse melius ; neque hic, ut alibi, contra illam peccasti observationem, quae tradit regulta emcndandi inventas esse ad corrupta sananda, non ad corrumpenda sana. E P I S T. LIB. I.
XIX. V. 1'. Temperat Alcaeus,er rebus & ordine dispat.
32쪽
HORA Τ. BENΤL. CAP. II. 2 rQuod in contextu Er pro sed induxisti levis
est error, 8c idcirco conjecturis ineptis adnumerari non debet. Restat ut illa lectio rectis oculis adseratur. C A R M. L I B. I.
III. VP. II, 18,I',ao. Quem mortis timuit gradum , Qui siccis oculis monstra natantia, Qui vidit mare turbidum , &Infamis scopulos Acroceraunia
Equidem is non sum , qui te debita laude
fraudare velim ; Itaque in primis te laudandum esse arbitror, quod uno verbo rectis duo Joh. Dryden egregie interpretatus es : atque hujus eximii Poetae quatuor versus, quibus is illorum Horatii vim ac majestatem partim eXpressit , partim cum eo contendens quiddam altius proferre voluit, lubens subjiciam.
ui versus extant in miscellan. poematum edit. tertiae parte secunda, quae Londini in lucem prodiit. A. I7o2. Quoniam autem in Notis hac de re scripsi fusius, in praesenti haec adscribere sussiciat , quod in praefatione verba illa , Siccis oculis nimium patienter tuli, cujus loco, si res nunc integra esset, Rectis oculis sine dubitatione substituere velim, & haec verisba , quae in extrema Nota ad hunc versum
33쪽
mus , aut scripssisse Rectis oculis Flaccum, austsaltem debuisse, inter se pugnant : nam si illud non constat , Horatium scilicci Rectis oratis scripsisse , sed id aut scripsisse aut saltem debuisse,stactu oculis in contextum sine dubitatione recipi non debet. Deinde cum ad accurati Critici munus, ut primo capitc dixi, illud pertineat , ut verisimilem quoque lectionem occupet ac refellat, in eo reprehendendus videris, quod illam conj ccturam Fixis oculis non adjecisti, quae quidem lectio duobus viris doctis quibuscum eam communicavi ita placuit ut tuae praeserendam cse dicerent , ego Vero eam, non quo probarem sed ut improbarem , Pro posueram.
CAPUT III. CCLXX. loci in Horatio ex fidi is
observationibus emendati. EMendationum , quas hoc Capite adduxi,
triplex est ordo , primus continet eas, quae tollunt vitia quibus indocti Correctores
ob ignoratam verborum consecutioncm Horatii Pocmata Contaminaverunt. Atque haec quidem emendandi regula quae rectam verbo rum constructionem Auctoribus restituit, ad veteres libros emaculandos utilitates habct vel maXimas. Quamquam autem ea tibi fuit per Ognita , tamen e quinquaginta amplius emendationibus ,
34쪽
HΟRΛΥ. BENI L. CAP. III. xv dationibus , quas ipsa mihi sup ditavit , ne
unam quidem in mentem tibi venisse animadverti : quam ob rem illud a me primo capite verissime dictum esse Te omnibus regulis tibi covnitis uti nescivisse , tute ipse negare non poteris.
Secundi ordinis emendationes aliis artis praeceptionibus suam debent originem ε, haec aUtem artis praecepta hic non adscripti, tum quod in Notis posita sunt, tum quod emcndationes ipsae per se praecepta unde prosectae sunt intelligenti Critico haud obscure commonstrabunt. Ordo denique tenius Concinniorem verborum inducit Collocationem 3 numerorum enim
Horatium etiam in Sermonibus & Epistolis fuisse studiosum quatuor vel quinque subnixus observationibus evidenter in Notis ostendi. Emendationum ordo LCARMINUM LIB. I.
III. V. 22. Prudens Oceano dissoeiabile VII. V. I T. Perpetuum: sic tu sapiens finire memento IX. V. 6. Large reponens; atque benignωrV. 14. Suod Fors dierum cumque dabit lucro. X. V. I . Ilio dives Priamus relicta XXII. v. 21. Pone sub curru nimium propinquo XXIV. v. 33. Quid Z si Threicio blandior Orpheo
35쪽
XXV. v. s. Cardines. audit minus & minus jam XXVII. v. 3. Morem: verecundique Bacchum XXX. V. 3. Ture, te multum Glycerae decoram XXXV. V. 2'. Serves iturum Caesarem in ultimi L I B. II. X. V. I 8. Sic erit: quondam citharae tacentis XVI. v. I 8. Multa quid terris alio calentis XVII. v. 29. Dexter levasset, Mercurialium LIB. III. XIV. v. s. Unice gaudens mulier marito.
XVIII. v. Ir. Festus in pratis vacat otiosa XIX. V. 2 o. Cur pendent tacita fistula cum lyra 3XXVII, V. 34. Oppidis Cretam, ὀ patrii l o relictum L I B. IV.
I. V. 9: Tempestimor in domum II. V. 4 I. Concines laetasque dies & Urbis. V. 49. Tumque dum procedit, Io triumphe IV. V. 63. Gens, quae eremata fortis ab Ilio EPOD. LIB. II. V. 2I. Du7s muneretur te, Priape, & te, pater
V. ε 3. Videre fessas vomerem inversum boves . . . IV.
36쪽
VII. v. I 6. Mentesque perculsi vel percussiJ stupent S. V. I 3. Cum Pallas usa vertit iram ab Ilio XVI. v. 38. Inominata perprimant cubilia. V. 48. Leve crepante lympha desilit pede iXVII. V. 32. Nessi cruore, nec Sicana fremidum C ARM. SAEC. v. 26. Quod semel dictum flabile usque rerum
SER M. LIB. I. II. v. 3I. Sit licet i ,Cerinthe, tuae, tenerum est semur,
III. v. 44. Si quod sit vitii, non fastidire. Strabonem V. II . Et qui nocturnus sacra Dἱs sublegerii, adsit IV. V. x s. Culpari digni. quemvis media erue turba ;V. V. s Contulerint lites: Messi clarum genus Osci: VI. V. 33. Me posit, casu quod te sortitus amicum; VIII. v. Io. Hic miserae plebi stabat commune sepulcruin,' LIB. II. I v 16. Sed male tollet anum Vitiato melle cicuta. III. v. 43. Quem mala stultitia & -Que inscitia veri V. Is 6. Quanti emtum Z ParVo. Quanti ergo P Octussibus. Eheu l
37쪽
U. v. II. Sive aliud priυi dabitur tibi, devolet illuc, V. IO. Pauper eris. forte hoc animum tolerare jubebo. VI. v. 29. 2uid tibi vis, insane' quae agis rerum ' improbus urguet. ConVivam , Nemon' oleum fers ocius pecquis fraudis ' cum magno blateras clamore, fugisque. EPIST. LIB. LVII.VV. q. II. v. 3r. Ad strepitum citharae cessanti ducere curam.
XII. v. I s. Nil parvi sapias , & adhuc sublimia cures: XVII. v. II. Si prodesse tuis, paulloque benignior ipsum. EPIST. LIB. II. I. v. II 2. Invenior Parthis mendacior; & prior orto II. v. 3Σ. Clarus ob id facti, donis ornatur honestis. v. gr. Ingenium sibi qui vacuas desumsit Athenas; v. 83. Libris & curis; statua taciturnior exit, ARS POET. v. 27 I. Laudavere sales; nimium patienter utrosque,V. 3. Nil ultra verbi aut operae insumebat inanis. Amen
38쪽
Emendationum ordo I L. . CARM. LIB. I.
I. V. 3. Sunt quos curriculo pulverem Olympium II. v. II. Ire disjutum monumenta Regis, VII. v. x7. Nil desperandum , Teucro duce , & obsidaTeucro.
VIII. v. 2. Te Deus oro, Sybarin quid properas amando XII. V. 3 i. Et minax sc I voluere ponto XIV. v. i. O navis, referunt in mare te novi
V. s. Ut malus celeri saucius Africo XV. V. 32. Non sic pollicitus tuae. XVI. V. 28. Opprobriis, animamque reddas. XVII. v. 18. Vitabis ictus; & fide Teia. V. 2 o. Penelopen vitreamque Circam. XVIII. V. Iq. Cornu tympana , quae subsequitur caecus amor sui , crXXII. V. Ir. Fugit inermum :XXXIV. v. I 3. Mutare; & insignia attenuat Deus, XXXVII. v. 18. Mollis columbas , ut leporem citus LIB. II. I. V. 33. Qui gurges ecquae flumina lugubris II. V. I. Nullus argento honor est avaris III. v. 13. De gente sub dio morere;
39쪽
XIV. v. 28. Pontificiis potiore coenis. XUI. v. 2I. Scandit aeratas vitiosa proras V. 3I. Forsit π nobis, tibi quod negarit XVII. v. 26. Fausum theatris ter crepuit sonum. XVIII. v. s. Vocatus atque non vocatus ad i. LIB. III. I. v, 3 o. Fundusve mendax ; arbore nunc aquas IV. v. I 2. Fronde nova puerum palumbaeu: q . Fulmine sustulerit acuto. v. o. Ventosum, & orbis, regnaque tristia, VI. v. Zo. In patriam populosque fluxit. V. 4 . Annos quid non inminuit dies IX. v. zz. Ejectaeque patet janua Lydiae rC Frustra ; nam gelidas inficiet tibi XIII. v v. 6. 7. dc Rubro sanguine ripas
XIV. v. II. Iam Virum expertes, male δ ominatis vel male ab ominatis XVII. v. I s. Curabis, & porca bimestri,
XXVII. V. a. Ducit, aut praegnans canis, aut ab a Sro V. Iq. GAt memor nostri, Galatea, vivas:
40쪽
V. Is . Namque nec laevus Vetat ire picus, V. a 3. Aequoris nigri fremitum ; . . . trementis XXIX. v. I 8. Ostentat ignem : jam Procyon furit, V. 28. Bactra parant, Tanaisve discors. LIB. IV. 1V. V. 43. Ceu flamma per taedas, ut Eurus V. 31. Fallere & effugere . . . triumphus. V. V. I 3. VOtitue ominibusque, dc precibus vocat. V. I 8. Nutrit culta Ceres, almaque Faustitas: VI. V. Io. Ρinus, aut inpressa cupressus Euro,
VIII. V. I . Non inpendia Carthaginis inpiae, XI. V. I . Ut tamen noris, quibus advocere XIII. v. I 3. Nec Coae referant jam tibi purpurae V. I7. Quo fugit Venus ξ heu l quo color heu s decens y. 23. Annos Fata dedere,
U. v. 6O. Meae elaborarint manus. VI. V. 16. Inultus ut, o, puer XI. v. I9. Ut haec severus te palam laudaveram