장음표시 사용
11쪽
eloquens, ct consularis,es condemnatus: ct idem fecisse adolescentem M. Antonium: ct P. Suia picii eloquentiam accotione illustrata esse, cumseditiosum, inutilem ciuem C. Norbanum in mdicium uocauit' non ne in Diuinatione in Verrem
testatus est, P. Lentulum , qui princeps senatui fuerat,accusatorem fuisse M'Aquillinis a P. γὶ
cano,bomine uirtute, fortuna, gloria, reb. genis amplissmo, post duos eius ConsulatAs, o Cens ram L. Cottam in iudicium uocatum esse ἐ Cur
igitur, si bis , ct aliis fuit laudasilis accusatio ,
tibi turpe putas nomen accusatoris R 1 c c ... maeo modo accipio, quo mihi tribuisti . Video enim te ita me appellasse, non ut laudares, ct honorares,sed,ut turpitudinis mihi notam inureres . Equidem non ignoro quandoque acclis tionem laudandam esse, maxime uero in adolesceistia, σeum exercetur aut Reip. caussa , aut pitrocinus, quemadmodum ego litterariae Reip. causia ,
patrocinij i, quod suscepi ueteris eloquentis,pro teri non sene laude possem illius Consolationis ae cusationem: sed non magis illum librum accresa .vi,qudm Ciceronem defendere conatus sum a perniciosis illorum uocib. qui eius nomini absurdi .mam opus tribuere audenti Sic. Agnosco arti sicium oratorium , ut etiam accusationes nominari quodammodo defensiones possint. Itaq. Cicero in Diuinatioine in Vererem suam accusationern appellat defensionem bis uerbis: nunc populati,
12쪽
ri, ais vexati cunditi ad me publice saepe uenerui, ut suarum fortunarum omnium caussam,defensionemq. susciperem. in tertia actione: Gamquam in hac raussa multo plures partes mihi defensonis , quam accusationis suscepise uideor Ri cc . Posteaquam orationum Ciceronis me tronem feris ti, mihi uenit in mentem illius dicti , quod legitur pro Sex. Roscio : Accusatores em intiuitate utile est, ut metu contineatur audacia,quorum alij anserum,ali' canum similes esse dimntur. Ali enim uestram, inquit Cisero,anseres sumi, qui tantum odo clamant, nocere non poseunt: alis canes , qui ct latrare, mordere p4sunt. se uter nostrum nomine accusatoris dignior sit, breuiter uideamus. S 1 G . e tu me etiam accusato
rem appellabis e Rico. Sane,iq. tuis ipsius uerbis comprobabo. Nam, cum ego id fecissem, quod mei muneris putaui esse, ut,quid de illo Consolationis libro sentirem, breuiter aperirem , o nullam certam peisonam accusassem, sed eam maculam, quae penitus iam insederat in Ciceronis nomine, quod uir sapientissimus , ct eloquenti
mus talem Consolationem talib. erratis , O Latinitatis sordib. refertam composuisset, silere eo- natus essem , statim tu palam me accWasti, qu)d Ciceronis nomine eum librum privarim,quempropter prastantiam suam ab ullo recentorum factum esse uersimile non est,ct Ciceroni maledixeris,ac, qua propria eius sunt, ei detraxerim, atq.
13쪽
hoc modo magnum scelus commiserim suamobrem ego tui accusator non fui, nisi forte praeter opinionem meam, si, quod multi crediderunt , mipsie illius libri audior fuisses, cuius nimis, plus
nimio amans visus es. Tu uero non praeter animi tui sententiam, sedsciens, ct uolens, non occulte, utprofiteris,sed aperte, palamq. in luce, atq. Oculis omnium mei accusator fuisti; Hq. tu idem non negas cum me sub nomine accusatoris ita tamen tecum colloquentem induxini: Gid e tu tuis rationib. baud satis occursum existimas,quib. tu itatum esse Ciceronis aperuis mesqui id abnuerem, arguini λ Haud prorsus. Si G. Mittamus quaesola, atques quid de re dicendum est, id agamus. R ICC. Iis, quapraeter rem facta sunt, ab re noueIl respondere . Conqueripraeterea possum, quod
in principio accusationis tuae falso mihi quiddam tribuisti. Sio . . d nam falso tribui R i cc. Od scripserim, qui librum illum, de quo controuersia est,ediderunt, eosscriptum adulterinum, perinde ac testimenta testamentarij, subieci de quo crimine iam me excusaueram. Verba enim
prioris mei iudicij sunt: memadmodum non desunt quidam improbi homines, qui quasi artem quandam factitant supponendi falsa textamenta
pro ueris, tectamentorum subiectores,oete meutarii nuncupati: ita non nulli reperiuntur, qui, lucellisqi caussa,ut lectorem inducant hiantem, tiabris quandoq. ctiam ineptissmis ueterum scripto
14쪽
νum nomina praeponere non Berentur,quos ad exeplum testamentariorum fortam eleganter librorusebiectores possumus appellare. Hic non obscure loquor de iis, qui libris ineptissimis ueteru scriptorum nomina praeponunt . Iam j,qui librum Consolationis ediderunt,uel edendum tradiderunt, aut ei praeposuerunt nomen Ciceronis per quandam, ut ita dicam , imposturam, quod numquam credidi: aut non praeposuerunt ,sed praeclaro nomia ne insignitum aliunde habuerunt . si primum esset ειρισετου γαρ ταληθευὶ de eis sne dubio loquerer: sed me id non putasse, ex eo confiat, quod talem Consolationem tali nomine praeditam non Venetuis ortam esse,sed aliunde ad manus eorum, qui eam typis imprimendam curarunt, pes
uenisse scripsi in hunc modum: Cum huiusmodi
libro propter iniuriam temporum careremus, dici non potes,quantum superioriproximo anno agrauissmis quibusdam uiris mihi gaudi, allatum sit,
cum affirmatum eReum Venetias delatum esse,ut in lucem, atq. aspectum hominum proferretur.
Haec in priori illo iudicio. Si es, quod sequitur, quam eis fecisse iniuriam uideripossum ' De quo
ita me in prima disceptationem purgaui: Cum scirent, quod ego sne dubio ignoraueram, ornati simum uirum eiusmodi Consolationem edenda tradidisse, ipsum a me, quod apertissime negaui,et nego,minus bonorate significatum se diuulgarunt . Herum, cum alia omnia cogitassem, prater quam
15쪽
eius offensionem; in maxima malevolorum hominum admurmuratione eam cepi consolationem , quod, cumfama sit baberi Veneths manuscriptum Conjolationis librum, trecentorum prope annorsi antiquitatem praesinerentem, potuerit uir ornati simus extimare, locutum esse me, non de eo,qui librum edendum tradiderit, sed de eo, qui abhinc trecentos annos fortasse confinxerit; ut nemo pr
fieri debeat, se hac de resuccensere,nis qui se ipsum simulasse istam Consolationem constratur,et simul mihi caussae uidioriam concedat Hiccine tu legisti, ct nihilominus inter eum, cuius ego gratiam appetiui, me ipsum fouere inimicitiam sudes SI G. Scis ex arte nostra, τυ μὸν διαβάλ
απολυομενω τὸ βε λτιον. diluare mirari non
debes, se, dum te arguo, omnia in peiorem partem traho RI CC. Egregium uero artificium,nisi inter eos adbiberetur, qui inter sie exocere amicitia profitentur.Equidem uideo te caussae tuae mirabiliter seruire, quemadmodum etiam, cum caussam fers,quamobrem ad mea ultima no respondisses, ns me requirere responsum animaduertisses. Dicis enim te ab huiuimodi osscio praecipite propter nimiam huius disputationis tenuitatem abhorrere,s cupiditatem meam,ut respondeas, ex eo co- Moscere, qu)d ego nomem tuum, cum ipse meum Iuppressisses,enunciaui. Ergo,quam disputatione tu ramquamgrauissimam tanto contentionis ardo
16쪽
resuscepisti,ut uigurare,oe tonare lassar Periclis in illis tuis orationib. uisu3 sis,quasq. satisgraue habere argumentum uidet r, ut liber grauissimo uiro, Ciceroni, ter quidem grauissimo tuo iudicio tributus diiudicetur, atq uel Latina lingua, eo si
uirtus cognoscatur,taquam praeclaro monumento
cumulata esse intelligatur, uel is, si adulterinas, sit,a nostris blibliothecis,et scbolis ablegetur,idem leuissmium esse significas ; Iortasse leuissimam alia de caussa, quam tu censes, quia de leuissema libro disceptatur , qui tamen tamqu- grauismmus defenditur. Sed ab ea magis initio , quamnum , a borrere debebas . Conqueri autem uideris, imVerito conqueri, quod, cum ipse meum nomen suppresseris, ego tuum enunciauerim riamum enim paria sunt nominare aliquem, et aperte
indicare a immo ueroparia non sunt, quia illud essyne contemptione aduersarii, maxime uero si is
cum honore nominetur: hoc cum contemptione , dum eius, tamquam indigni alicuius, nomen reticetur. Deinde uero causam non uideo, cur viri honorati illisi sin reb nominandi no sint in quib. se imos vomipauerint . Iam aperte me ipsum indicasti non solum in inscriptione operis d te editi,tibi
nominatur Consolatio Ciceronis, Iudicium Autυ- , iij Riccoboni in Consolationem editam sub nomia ne Ciceronis, Orationes duae Caroli Sigoni, pro . Conjolatione ; o palam cognoscitur,Sigonium ea de re Biccobbni auuersariam ese: uerum etiam im
17쪽
meorum ipsorum uerborum refutatione. Gnim uerba reprehenduntur tamquam incerti auctoris, ea in eodem uolumine mea esse apparet et ni non me magno contemptu meum reticuisse nomen in re manifesta uidearis; quase profiteri erubueris te longe superiorem cum inferiori controuersari, perinde ac Aiax Telamonides cum Cebrione pugnaret. Sed, se tu fueris Aiax,fortam me C
brionem non inueneris. Cum autem illarum duarum orationum, quas in me scripsissi, te auctorem cum maxima tua laude nominaueris; cur ego ad illas respondens facere nomen tuum debebam pComb seras ne templum Dianaint laquam H rostratus nominandus non esses ς In eo tamen ab
illo disters, quod ille etiam ob perpetratum faciunus praedicari de se, ac nominari uolebat: tu uero etiam illarum orationum sane pulcherrimaru uereor enim luculetissimas appellare, quoniam id ad reprehensionem meam trahis, de quopostea uiderimus in illarum inquam ipsarum orationum , inquib. nomen tuum inscripsisti , te auctorem nomia natum esse indignaris . Sed, pace tua dixerim,
δέετου, μονον ἡ πονηρια. Videris enim quemlibet praetextum arripere, ut me oppugnes .
Si G. Non est ita: sed,quod ego feci, tu sequi de
bebas, ut quas in incertum auctorem uterque nostrum agere uideretur . R I CC. nam lege
ego Uringebar, ut id facerem e Sic. Amicitiae ιege. RI cc. Ergo lex amicitia permittit, uo
18쪽
amicus, qui alia omnia agens praeterquam amiciossentionem in incertam Icripsitpersonam n libri inscriptione tamquam aduersarius nominetur, O in ipso libro fluis ipsius uerbis ante lectorum oculorpositis, , refutatissub personae incer simulatione aperte refellatur, omnibusq. quas mactinis oppugnetur et non permittet, ut se ipsum etiam nominatim, maxime uero in re manifesta, O quae dissimulari nonpotest, defendat ἰ Herum, ut hoc mittamus, suod odium mutari non potest, uelimnt ea, quae contra me postremo disputasti, repetere, quid respondeam,audire ne graueris. S I G. Voluntati, studios tuo parebo. Sed, si in iis reb.
qua certiores sunt, patimur eruditos a nobis homines pro arbitrio dissidere,in re tam caeca, ais ob scura grauiser te accepturum, me tecuU discrepare,non arbitror:praesertim uero,cumsola argumentorum colentione inter se facta futurumst, ut omnis error ex animis hominum euellaturi ueritas
i aprodatur, quam non testimoniis, auctoritatis. sed ipsa re, O ratione debemus exquirere, RI cc. oe me recte opinaris: te enim quamuis eruditissmum, eundemq. mihi amicissimum non mecumsentire,patienter fero, se modo non animi contentione, sed opinionis dissensione dissentis. Reod testimonia, O auctoritates re cis, rem, rationem complecte Aoratorie facis. Tamen non iignorar non solum non habenti testes sua esse amaumenta , sed etiam εχοm-μὸ εχ ντα, ἔτεβ ιυχ
19쪽
tunc maxime te lib. est fides adbibenda, cum illi sunt grauissimi, qualis. ego usus sum, cum ip-s; teil. adhibitis etiam ratio susscagatariniam ueromea libri de Consolatione indicandi ratio parum tibi asserre momenti uidetur ad abrogaudam ei Ciceronianam audioritat m , quo nam tu. modo eam institui oportere censeres/ S i c. Nou, es, quod Sus Mineruam. uerum, ut mea fert opia :nio, quemadmodum ego scripsi, hunc librum Cice: ranis nido i, γὰd omnes sententia, fragmenta exempla,ueroa, qua Consolationis olim fuisse coii flaret,in hoc ipso admirabili quodam ordine, M. gulari cocistantia legerentur:sic tu ostendere debui si ut omnia,aut certe aliquid borum abesse, quae aperte germani bulas libelli laudem, oe gloriam. utinerent . quod tu nulla in parte animaduerso m tuarum fecisi, uerum eorum exemplo,qui cA. partum subdisicium arguunt, nulla tamen deesse. ygna legitimi parentis ostendunt, soti corpus re Vlinquens, atq. mos tantum, crepundia intura, .
hocpacto in tota a tione tua scripsisti, Si Cicero, hic esset,hoc, aut illo modo scripsisset, aut non sori. isset . diluod quis assii matre pro certo potest, nisibis, qui aut plus, quam satis sit, coniectura, aci
dicio suo tribuat, aut cui Cicero in aures arcana
20쪽
prouerbio , Sus Minervam: sed amice facis,ut me. doceas,quam rationem inire debuerim, simul segnifices magnam eius, qui illam Consolationem smulauit, diligentiam, ais industriam, quis a cautionefecit, ne quid eorum, quae Consolationis olim fuisseconsaret, quae tamen facile cognosta potuerunt exi' , qui illius libri fragmenta accu ratissime collegerunt esse uideatur. Eamro rationem non tenui,neq. laboraui in nouisse .
mentis inuenseris,quae ab hoc libro abessent,neforte misi cotingeret,quod tibi uidetur contigisse,qui, dum laboras,ut aliquod nouum fragmentum inue. nias, locum nobilissima orationis pro lone, in locum Petrarcha pro fragmentis recipis. Neq. est, quod illum admirabilem ordinem celebi es, illum. inqua tuum,quem non esse admodumCiceroniani, eoniecturis probaui. Neque , quodsingularem uiam constantiam iaciles,quae,ut ostendi, potius p
tensingiuaris rerum, cinae tractantur,inconnam
tia nominari, eum ille limulator raro sibi constet. 'nis ad eorum exemplum,qui,cum partumsubditicium arguunt,nulla tamen deesse signa legitimi
mentis ostendunt,nessimiliter dicis totum cor' pus reliquis naeuos tantum, ac erepundia i ruitum esse . Ego uero mibi uideor plurima signa. ueri Ciceronis ab eo partu abesse satis demonstrasse, O totum corpus ita excussisse, ut mebrum reliquerim nullum;ac satis esseputaui explicare,noumum inprincipis libri postam esse siententiam ab .