장음표시 사용
21쪽
surdam i deinde insertam disputationem de sensctute repugnantem alteri Ciceronis dissputationi, de quo nulla Ddia est excusatio; multa deprauata; fragmenta eodem ordine, quὸ a fragmentorum inuectigatorib. editasvnt,interposita; qi
iam exempla aliter commemorata, quam a Cic rone fuisse narrata uideantur; ct usurpata quaeda uerba minus Ciceroniana; alia minus propria; non nulla minus latinae uerum etiam totum opus
diuisum in undecim partes ita erroribaepletu esse. Cicerone indignis, ut nulla eius pars si, quae me rito reprehendi non possit; O tribuere bulas1 di librum Ciceroni nihil aliud sit,nis facere Cicero-ηem imprudentem,qui contraria , ct repugnantia. scripserit; Dialecticae ignarum, quiabsurde quaedam concluserit; ueteris historiae inscium,qui noubene memoriam temporum replicauerit; non bene antiquitatis monumenta excusserit; Grammaticae rationis expertem, qui etiam solacismos , si diu placet, commiseris . Gid est totum corpus intueris hoc non es ἰ Haeccine tu,quae notaucap. pellas naeuos tantum, atque crepundia λ Sed ad hos naevos,s ad baec crepundia alia multa facile adiungerem,nisi quae adhuc scripse, satis esse poysese existimarem; nec plus,quam satis es, coniecturae,ac iudicio meo tribuo,qui etiam e notante, voque adeo titubanter, ac timide res tango,u quo indicio praeditus sum, ne ipse quidem mihi satis cousdemiamplurimum in meis ammaduersonis. mo
22쪽
menti ad uictoriam constituere uidear ; nec profiteor me ὰ secretis esse Ciceronis, qui,ut tu putas, ne Ciceronem quidem agnosco: sed te exiriimo no Dium egregie , cum uelis, poetarum munere uel insoluta oratione fungi,qui ex nihilo aliquid ef ciunt; σ bistoricorum, in quorumpraeclaro numero fulges , qui uerum profitentur , O tantum uerbis exprimunt, quantum res ipsa continet: uearum etiam praeclarum oratorem agere, qui modo augeas, quod longe minus est, ut cum inam Co flationem plus nimio laudas , modo extenues , quod reuera maius est, ut cum mea ipsius argumῖra improbas,etnaeuos,ac crepundia nominas. SIG.
Existima, quidquid uelis, dummodo non me quasi importune tuis laudib. obtrectantem, aut parum amici munere,oscioq. fungentem accuses. tamdenim aliud ago, quὰm quod te in scriptorem inc gnitum infestius inuadentem,ac seuum tui mucronem ingenii distringentem, quas intercurrens d conatu illo non omniri fortasseprobato deterreo , inquiens ς Caue,ne boas, hominem ignoras, nobialis est, amicus est,ualet ingenio, excellit doctrina, quod caput, in onitate prinat, ct innoce tia Ric C. Non teaecuso,sedis tuis accusat nib. me defendo ; nec te oppugnare conor, sed tibir mare. Gaudeo vero te aliquid remittere de pristina illa tua contentione, dum non acrius , Usolebas, Ciceronem ipsum impugnari contendis
sed remissusscriptorem incognitum inuadi consib a teris.
23쪽
teris . Ita vel me dij ament,ut, cum illam scrip torem incognitum descripsi cmihi Sigonium d scribere uisus es . Sed uide, quid tibi tribuam,ct merito tribuam: etiam se tu ipse a mares istum ubrum tuum em,exercitationis caussa, experiundi ingensj conscriptum: tamen, pace tua dixerim,
propter multa,s magna errata,quae numquam tubi tribuerem,ut alias quoque dixi, ne tibi quidem ipsi crederem . Godsi est alterius uiri nobilis, amici, ingeniose, docti,probi, innocentis, qui uiμat, cum clara etiam diuini numinis contestatione virmo, ne numquam de eo aliquid scripturi fuisse, si exinimasem uiuentem aliquem, maxume uero amicum, scriptis meis lasum iri, sedD-ctam uetustiorem illam simulatorem, cuius libris haberimenetiis manuscriptum, trecentorum prope annorum antiquitatem praesererentem, dictitata , ct in uulgus is latum es. uando autem res eis in locum adducta est,ut mihi A ea,quam iampriadem dixi, sententia recedere non sit integrum,que admodum si is amicus meus , priusquam conso. Iasionem edidisse me ipsum consuluisset, illud coiislij dedi em,ut eam accuratius consederatam, emendata non ut Ciceronis, sed ut suam ad imit sionem Ciceronis conscriptam, ederet,ex qua is seposic maxime si errores essent correcti, magna Abigloriam comparare: sic, si nunc meum per rei consili , ei consulerem, ut lateret, in aliis exercitationis. suis diligenti r esset, nec tantuni
24쪽
Hi misgaret,ut pol ista scripta pro veterum scriptis, maxime Ciceron hdiuulgare. Cui cumque autem liber*,mihisiecesse estprimam meam de eo sementiam tueri, maxime uero quia eam nonniaeo satis ex uerit te adhuc fuisse represensum. 'amobrem, ut tandem ad causam nostram ue-piamus, cum in priori meo iudicio acto coiecturas attulerim,de reb. quirique,de verbis tres, quid dicis de primae .
PER V AD E R ε conatus es, si Cicero tale principium Consolationis sua feci et,
Euamquam recretib. morbis medicina adhibere, uetantsapientes, in postea in quarta Tusculana id fui besignificatserum, quia solet Cicero citare priores libros in posteriorib. cum res aliqua illorum in his commemoratur. R I C Cur actum agimus cur minima, confe persequimur, maxima,et controuersa non curamus e Nonne quamuis diibita si causia id scripsissem, addubitandum enim probabilia omnia ualent tamen postea ostendi magnum me momentum ea in re minime collocare, ac concessepotuisse Cicerone ea dem de re in duob. uel pluris. libris agere etia
25쪽
ne ulla mentione repetitionis e An uero dicis te abhorrere 2 rerum tenuitate, tamen tantopere, et tamdiu in reb. tenuib. immoraris S 1 o. Addiristite eam rem obseruasse non tamquam necessariam,auae perpetuo seruaretur,sed ut uersimilem,
rua pleruque ita se haberet apud Ciceronem,m xime uero de libro Cosolationis, cuius sententias. cum oblata est occasio, commemorandi , eius ipsius libri mentionem faceresolitus est . Tamen non sisium non plerumque,sed ne ei quidem obserua H R i c c. Vt tu intelligis,fortasse uerum:ut ego sensi,no uou. .n.distinxisti, Ciceronem eiusmodi significationem praeberesolitum fuisse, nou quoties aliquam alicuius scriptoris sententiam iterauit: sed quoties aut totum libri argumentum, aut insignem eius disputationis locum aliquem
retractauit . Ego uero maioris dubitationis caussa non magis unum, quam alte rum modum not ui,sed in uniuersum locutussum, ac consuetudine
Ciceronis probaui , quod in prima Tuscaestatus sit se egisse de animorum natura in Consolatione , se uitum hominu deplorasse in eo libro , in quo se ipsum,quantum potuit, coissolutus es: ct in tertia Tusc. se in Consolatione collegisse, Maxim
Paullum, tonem,alios ; ferese omnia genera consolandi in Consolatione unam coniecisse. SIG. Azbaec caduntinsecundum membrum ristinctionis me non in primum. Rico. Distingue, ut
lubet . Sat enim taberi semiuisui se aliqua dubitandi
26쪽
is tandi occasio iudicetur. Sic. diuid ρ quod sub- et iunxisti, Ciceronem in TUc. ita scripturi fuiFs se: Mod . uetat Chrysippus,ut in Consola ionis G principio scri' us: ct tamen Cicero in Consu, non nominauit Chrysippum, sed sapientes , quae
G Nox cadere potemat in alios etiam, quam Chr yyps, pum,ut in Hippocratem, Platonem , quos anteis G Isippum eiusmodi 'ententiamprodidi n-- aut e Ricc. Potuit nominare Cholpum in declarando uocem sapientum, seposita fuise H in Consolatione , utiquamuis uox sapien tumis Fosset cadere in alios,quam in Cho pum,tamen tu intelligeretur, quem desapientib. potissmum mi gnificasset. Sed inaniter facimus, qui illam e tentia Consolationis ulli sapientum attribuire ius , ii quae adeo falsa est,ut nec Isippi, nec Vn ocra 2 ris,nec Platonis edalicuius imperiti censend. ist, quod in meis risuetationib. demonstraui. S id Pisisti etiam,te illud, Vt in principis Conso latior ni cripsimus,non retulisse ad id , quod praec usit, , dicto . vetat Chrysippus,sed ad id, quods equia, tur , Ad recentes quasi tumores animi remi 'diumr adbibere . At uide, quam hoc facile recta a uectitu, ta dictinctionepotueris: nescio enim,quomo, D r
i Drripvit, H in principio scripsimus, alio, ι uam . ad id, quod antecessi. Rrcc. milibet,η isor, si ita scriptum fuisset, intelligere facile posse ut ego intellexi,scriptum fuisse in eo principio, non uetare cir num,sed ad recentes quas tum ore
27쪽
animi spemedium non adhibendum, et totam senteutiam significatam se, no auctorem sententia de . monstratum,ut postea in Tusci illud, Getat Chrisippus,esset positum ad illud explicandam, quod te geretur in Cong. Vetant sapieretes. Hoc tamen relinquosudiosorum iudicis,cthuismodi res omnes leuiores existimo,quam qua ab utroque nostrudiutius tractari deberent,iccircoq. eas, dum in *cunda disceptationeprimam conis turam tradu-' rem,in postremum locum reieci; quis. tu obruere grauiora capiens argumenta,=rope in uestibulo disputationis tua usus es, neq. hoc facto contentus , quiddam etiam praeter rem adduxi ,ut tinam si cem meam reprehenderes. Si G. diuid nam, quae
δεῖ R i cc. Nempe, quod ego in prima disceptatione dixeram,iron occasione huius sententiae,qua inprima Coniectura perti adlamus, sed ut anim Pan te meum omnib. declarare, me iudicium tuum,
sposse libenter meo ipsius antelaturum fuisse: sed, quoniam a prima mea sententia iam edita mihi recedere non liceret, iccirco ad duas luctilentissimas orationes , qui b. ei multas ei oris te ςbras obiicere conatus esses, restonsurum esse. S I G. Isin ne id imprudenter dictum est, Duab. Iucu- Iemtissimis orationib. tenebras objcere e Ecquid in meis illis,quas luculenti as uocas,orationib.
tandem fuit, quod iudicii tui osscere luminib. quitierit e Gando enim alias laculenta, i es lucissem qua essent, reb. ollis tenebrar o det m. 2
28쪽
n t cc. Intelli ,me a proposito auocari: quid G M nimboc adsententiam, qua de agi s e maxilire ' um non ex hac ipsa di putatione desumptum , id le- aliunde, quidem longe petitum Z Sed, quamuis in Diam γω esse artificium eorum,qui iniustam caussa. sam tuentur,ut a re ipsa abducat aduersarios, eo se in digressionis. obruant: tamen tibi satisfaciam, ut , aliquanti per tecum digrediar. Ac primum quidet, tibi magnas gratias ago,qubricum tu seinper inge ex nio meo faueris, laudiq. suducris, ct ego semper 1ii credidi,meum etiamsudium adiuves,docens pro-is, prietatem uerborum . Dein ,si lassus sum, ais
ει. me ea propemodum incuria Uumesse, qua tu quoψ ii que uti usus es, cum in prima tua oratione Cicerou. nem ipsum ita loquentem induxisti Ohise in uia i ta iuste,caIle,atq. integi e prae iis sent 'o miseia in uita iustos, sos,atq. integros praestitissent . ,, diuodnectitare Demo me obseruaui, ni eademit: met uerba,quoties apte caderent, adhaberet. Guis i. enim umquam dixit, Idem ci, nisi tu , O es o tuo exemplo, modo dicendi non satis considerato P us fremo puto me recte locntum e se. Nam, tametsi c. tibi uidetur absurdum,ut luculenta, ct lacisphraba ullis reb. tenebras ossundine dicantur: tamen nonii absurdefortassesignificatur, illa esscere,ut hae nut . iampropriam lucem habere uueanturi Vis ex 4 plum c Merain, quidem,ut arbitror,optimum. i, Nihil enim aliud est tenebras Osfundere, nise obscu
r rara. Id quodptribuitur soli, lis tribui
29쪽
luculentissimis orationitu potest . tqui reminiscere verba Ciceronis in de finib.sic scribentis : Obscuratur, unditur lutesolis lumen lucentae. Significo igitur primum meum editum iudicium et e tamquam lumen lucernae, tuas uero orationes, tamquam lumen solis, ita utilia bule tenebras ostiundant,iden lia hoc obscurentiquam caui, quantu potui, ne prorsus obscurarent. Sic. At lux, tenebrae sunt res inter se omnino
diae; β, dissimiles. R i cc. Gid ni Arinae.-les enim laudat transationes, similitudines duetas a reb. quae manifesto similes non sint, Icribit, ψ ἐν φιλοσοφία ἐυςο χου δνατο οἴκοιον, ς ε ωολὐ- Cicero solet dicere alia
quid esse in dissimiligenere persimile . Eu e caus1a fuit, quamobrem, cum Dpographus pro luculentissimis uocem lutulentissimis impressisset qua fortasie magis tuo siensui quadrast) id non pa=sus sim,sed uocem luculentissimis reponendam esse curauerim, aliter fortasse fasturus,si tuum sensum melius nouissem. Sed uis 'ne,ut ad propositu redeamus 3 S i c. Sanes placet. R et C c. Perge igitur repetere, quod mihi obiecisti . Sic. Illam sententiam, Veranisapientes, recentib. morbis medicinam adhibere , contendisi sua fuisse rarione muniendam expraecepto Aristotelis, tamquam eo nouersam, O illi alteri repugnantem, Principiis obna. quae tamen probabilis erat, ct iccirco nouindigebat ratione . si quidem probabile dicitur,
30쪽
quod probatur aut omnis. aut pleri . aut certe sapientibus. SVientes autem fuere unocrates, Plato, Isinus. Gare non eguit ratione. RI CC. Caue,quaeso,ne hoc tamquam certum ponas, uidquid est probabile,id nulla indigere ratione . pleraq; enim probabilia 'iccirco probabilia sunt, quia talis. rationib. probentur. ΔΤ d ut co- firmem, agam tecum Dialectise. Non enim vereor,ne putes me adius e Dialectisos, ut putasti Medicos: si quidem ars nostra εδεν ἀντωροφος τοῦ Διαλεκτικη, non Medicinae. Sed ad rem. odia persuasibile sic enim mi ilianus appellat το -πιθανο'νὶ indiget ratione. Omne persuasbile esprobabile. Ergo quoddam probabile indiget ratione . se dubitas de maiore, audias Artotelem ,
credo te non dubitare, quia scribit idem Aristot.
sbile esse confessum probatile. Declarat alibi
hoc probabile confisum, κα τουτο δ οτι ούτωφαινεται δηλον εἶναι η πασιν,η τοις πλει οις. Cum
igitur sc uidearis argumentari, Euidquid est probabile,non eget ratione: illa sententia es pro babilis , quia probatur Hippocrati, Platoni, Chrysippo: ergo non eget ratione: primum negat maiorem propositionem: deinde uerq etiam mimm