장음표시 사용
41쪽
remata esse sententias: jed tantum id agebam , ut ostenderem, aliqua esse aliquo modo probabilia, quae nihilominus ratione egerent , contra quam tu unciant. Neque illud de medicina recentibtis morbis non adhibenda, ex Aphorismis Hippocratis ductum esse tibi albenjus sum,quod fassiissimum esse demonseraui. Neque fortasse ductum esset, nomine sententiae priuarem , cum sit ex tu, quae
ad electionem,uel fugam uidentur pertinere.Sed, ut tibi dem, sententia nomen alio trabι non posest,quam ad mores: non tamen dabo illam sente tiam, quemadmodum in principio Consolationis prolata est,non esse moralem. Mihi enim moralis uidetur, nec de eo dubito: quia, licet utatur pertransationem ὸ Medicina petitis uocibus, ut etiailla Ouidii: Sero medicina paratur, oeci tamen oetae, illa est E Philosopbia morali, quae profit
tur eadem ct remediam amoris consolationem doloris, cum oe amor,indolor sint perturbati nes,quas aut lenire, aut tollere pertinet ad moralem. Nam videmus etiam Cice nem in Tuscula inis facere medicinam ct amori, dolori: si luber sine dubio moralis est. S i c. Memadmodum huiusmodi propositionem non esse sententiam existimo stic illam ese censeo, quae tota moralis eis rPrincipiis obsta. ias Cicero esse compos nequi-nit, cum eam cuderit non antiquus medicus ,sed Ouidius Poem, minor multo natu, quam Cicero.
Ri cc. si uero hac sententia non sit ita natu raliter
42쪽
raliter in mente omnium impressa, ut inter illa, quae Arist. appellat δεδημοσιευμενα, censeri non possit, non etiam cun0ci potuerit sub aliis uerbis ante temptis Ouidi, ex praeceptis medicorum, ut ex Aphorismis Hippocratis,quorum undeuigo,
semus in libro secundo es ; In principiis modo
rum siquid mouendum uidetur,moue, quem ins cunda quoaue disceptatione mea citaui. Sed expecto,quid tibi uelis. Si c. Hoc mihi uolo,has propositiones aut non eiusdem generis esse: aur,ssent, inter se non nisi in speciem diserepare..iso constatuto escitur,ut una alteram haud redigat contro uersam: ct propterea prior illa ne bac quidem de caussa fuerit aliqua ratione corroboranda. R i Cc. Euattuor conclusione tua complexus es, quae haudquaquam,ut uerum fatear,mihiprobanim 'r mum huiusmodi propositiones non em eiusdemgeneris,cum illa non moralis,haec moralis sit, . quas ego censeo eiusdem generis, morales:deinde,si sint , inter se non nisi in speciem discreparet,
quas ego re uera di crepare existimo, cum una uolet , altera requirat in principiis morborum reme
diagraeterea unam non reddere alteram controuer
sam,quod ego fieri puto,cum altera alteri adversm tur: postremo priorem illam non fuse aliqua raiatione corroborandam,quam ego iudico non minur
immo uero etiam magis muniri ratione debuisse . quam posterior ab Ouidio manita fuerit in hiι iodum: Principiu obsa ero medicina pararur , . Cum
43쪽
Cum mala per longas conualuere moras.
SI c. Sentishquidquid uelis: quoniam suo cuique iudicio in utendum. Miratus quoque sum ualde, quod oe in primo iudicio scripseris,ct in secundo repetiueris, Ciceronem in quarta Tuscinonnullam Chosippeae sententia rationem significasse, ita dicentem; diuod uetat GIsippus, ad recetes quasi
tumores animi remedium adhibere , id nos feciamus , naturaeque vim attulimus. Caue tamen ita existimes: neque enim hoc, turae uim attulimus, es ratio, ed declaratio eius,quod dixit: Id nos se cimus , nempe naturae uim asserendo, ut magnitudini medicinae doloris magnitudo concederet. Ri c c. Scripsi, repetiui Ciceronem non attulisse,sed significasse, innuisse, non simpliciter ratisnem, sed nonnullam rationem Chrsippeae sententiae.Herba primi mei iudicis sunt; Cicero non- . nullam rationem Chrysippeae sententiae significanis, dicens, se naturae uim attulisse, atque innuens id Ch sinum uetui , quia natura id refugeret. Verba secundi; Notaui melius fecisse Ciceronem is q. scu. qui nonnullam Chrysippeae sententiae rationem Agnificauit. Nonne satis caute locutus sume Cur autem nonpotest usiderinonnulla ratio. Isippeae sententiqui intelligatur,recetes quasi tumores animi non esse remediis instigandos, quis natura eam instigationem refugia etiam si requiarere aliquam delinitionem uideatur e Sici. Tu i se consuera et uix enim ego possum sentire,quod tu, l
44쪽
fenita Buod attinet ad Hippocratem, Platone, quos testatus es melius segeisisse,cum rationem amtulerint sententiarum suarum, ροὰm se gesserit hic auctor,qui sententiam suam non confirmauit a se rationem Hippocratis reddidit , ossicio suo fui
ctus est,nempe medici, quidem cum de medici na praeciperet. R i CC. Masi uero non etiam scriptor Consolationis debeat reddere rationem eartim rerum, quas scribit. SIG. Ne me interpelles.
positionem illam per similitudinem adhibet, quoianiam accepit ut probatam , propterea non tenetur eius subjcere rationem,ut Medicus. R I C C. Ne queo satis intelligere,quid sentias. Nam,ut etiam notaui in quarta disceptatione mea,modo putas auctorem Consolationis fuisse philosophum, sapientem,modo oratoreur. Nempe Philosephtim in tuo commentaris fragmentortim, oesipientem in prima tua oratione , ubi legitur; Vt sapiens rem dium a philosopbia petiuit; ac cotractis in unum omnium,qui de hictu minuendo scripserant, commentaris, Consolationem confecit. Oratorem uera non solum in secunda oratione tua, ubi dicis eum in Consolatione tamquam oratorem in foro caussam cum insigni aliqua orationis amplitudine egifse: uerum etiam tu boc loco secundae tuae accuset . tionis. Sehut fuerit quoque orator, cur non debe .
bat malo enim sic dicere, quam tenebatur) eius sentent ubiscere rationem,qua esset tam contro c
45쪽
nersae non enim speetare debet orator , quid sibi probetur , sed quid probari aliis possit: propterea
rum es igitur, quod scripsi, melius fecisse Hippocratem Aed, id de Platone dicis e S 1 c. Si Plato rationem aliquam tibi uisus est attulisse,pro arbitrio , ct disputationis Issae commodo fecit. RI CC. Egregie. S i c. Neque enim ille sapientu,
tit hic, nomen,audioritatemq. praeterit. R I CC. Ergo nomen sapientum non praetendit, si ut philosophus se consolatus eii , ut sapiens remedium a philosophia petiuit S i o . Ne attendas id, quod alibi dixi,sed quod hic. id plural Si ille ratio nem protulit,tanto illam probabiliorem lecit, ut huic post satis fuerit dicere , Vetant sapientes; quemadmodum cum in primo de Diuinatione dixit : Anatura deorum, ut doctissimis, sapientissi- mi'. placuit, haustos animos, ct delibatos bd mus. R i C C . Satis probaui alias, non esse eandem sententiam Platonis, O auctoris Con solationis, O, si esset, non tamen putarem, quia ille sua ratione illam probabiliorem reddidi et, iccirco licuisse eam sine subiectione rationis proferre, quasi
omnibus notum esset,quidquid ipse Plato scripsis- set , uel confugiendum esset ad Platonem, si quis
sententia rationem requireret: sed existimarem, lcupiendum esse exemplum ex ipsio Platone, ut eius
usi se insueret, quicumque titi huiusmodi sen- ltentia
46쪽
ientia uellet , G non nis cum additione rationis uteretur. Illa autem sententia libri primi de Diuinatione per se credibilior erat,quam haec Consolationis. Sic. Considerasti nuoque Plutarchi, Senecae locum. Sed hi nulla parte te adiuuant. nam ille , ut hic, peritissimos medicos nominauit a Seneca uero, auisquis es alius, si modo rationem ullam eius pignificauit, iure quodammodo fecit , quia sapientum testimonio abstinuit. R I cc. Musolum Plutarchus peritissimos medicor nomin uit:sed etiam in sua rat0mematica sententiar tionem inclustini alibi monstraui Seneca uero, csi
rationem sententia suae segnificauerit, fecit id, una cum Plutarcho,quod tu factum fulse negasii
in secunda oratione tua ad hunc modum; Neque Plutarchus,mque Seneca in consolationibus suis hanc culpam exhorruerunt, uerum ambo in exo dijs eandem sententiam nulla ratione fultam adhibuerunt. Si G. Procedamus longius, ct haec mianora relinquamus. id est,quaeso, quod dicas, bancpropositionem neque probabilem ese, neque veram,neque Hippocratis, neque Platonis, neque Chosippi satis auectoritate firmatam, se paullo ante dixisti, Non negaui hanc propositionem proba bilem esse ζR1 cc. Meminisse debes,duas esse refellendi rationes,quas non solum Hermogene edetiam Ammonius in Categorias Aristotelis com
memorat,adteram per ἀντιπαρ ασιν,quam non
nulli appellant obsesentiam, cum,quod Gihitur ,
47쪽
admittentes onendimiιs id nobis non Oscere i alteram per quam vocant innantiam, cum aduersario nihil concedimus,sed totum subuertimus. Primum usus sum obsistentia, ut non negarem ea
propositionem 4se probabilem,quod tu aiebas,sed dixerim,imperfectam esse, quia suam no habebat
adiunctam rationem: deinde insantia, ut proba rem ipsam nec probabilem,nec ueram esse, nec illorum quidem,qui a te citati sunt,satis auctoritate firmatam. SI c. Euod ais, tres e se Medicinae partes, quarum prima uictus ratione, altera ma nu,tertia pharmacis medetur, itaque falsium esse illa ut generatim dicatur, recentibus morbis medicinam non esse adhibendam,ct non tertiam, aut secundam, at saltem primam; haec scilicet medicus curate orator uero de exacta ueritate huius propositionis non lalorat, neque, quemadmodum intelligenda st,quaerit ;satisq. babet scire,ita sapienti.
placuisse. Itaque non erat,quὸd tu propterea consuleres medicos: neque enim hoc dixit, Eusquam recentibus morbis medicina no es adbibenda,sed, diuamquam uetant sapientes recentibus morbis medicinam adbibere.Siramo uero intelligenda
sisquis scire avebit, medicos ipsos, ut te quoque uideo fecisse, addit. RiCc. Rursus auctore ConDtationis nominas oratorem, quem alibi philosopbum nominastis qui se non quaerat, quomodo id, quod dicit,intelligendum si non ne nullus existimabitur S 1 o. ut dixi , suis babet scire, ita sapien--
48쪽
sapientibus placuisse. R i cc. mictus sapientib. cum id non nisi in ientibus placere potuerite Tunerro,pιi profiteris te noui singulare,ut dicis. geni, mei ubertatem,ac eximiam scientia copiam, me male existimas de ingenio,ac scietia mea,cum de re tam nota me putes medicos adisse,i . non semel mihi exprobres. uis enim est,qui, cum aliquantister litteras degustaverit, ignoret id , quod
uel Ambrosius Calapinus litteris consignauit, tres
esse Medicinae partes e quis non intelligit semper
earum aliquam in principiis morborum conueniare Cur tibi licuit citare Hippocratem, o non mihi λ Gregomet intelligere non potui ct Hin cratem,s Platonem, alios scriptores abs te citatos non prohibuisse simpliciter medicinam, in principiis morborum sed tantum phalet cratica equid negotii erat intelligere illam sententia Consolationis absurdam esse λ Haeccine eras tanta di ficultas,ut consulendi esse medici uideretur e Sed, quod me fecisse quodammodo uitio uertis, si ref cere dignum iudicasses,fortasse te tam facile persuasurum se non putasses, illam inanem sente tiam ipsius Hippoci alis, Platonis, ct aliorum a .ctoritate firmari. Fortasse igitur tu magis, quam ego, auxilio medicorum indigebas. Effod si, ut objcis,medicos consula em, adluissem,nonis feci m ii quod ars docet nostra, ut a peritis discerem,quod esse proprium atriis nostrae minime uί retur Reuoca quaeso in memoriam, qua Cicero
49쪽
sub pissona Crassi dixit lib. I .de Oratisi,quae caterris in artib. aut purijs sita Iun60rator ignore tantumq. ea teneat, quae sint in disceptationis. aut in usu forense, tamen bis de reb ipsi ι sit dicendum, eum cognoscere debere ab his, qui tenent, quae sentis auaque re; si de re militari dicen m fui et Sulpicio, eum quo e debuisse a C. Mario a esuosu de iure ciuili,communicaturum fuisse cum Scaevola; sin de philosophia, cum Sex. Pompeio; atque se constat inter doctos, hominem ignarum virologia Aratum de cisto,stellisse dixi es die rebus re licis hominem ab agro remotissmum Nicandrum Colophonium poetica quadam famia
rare,non rusica scripsisse; nihil esse impedimenti,
cur non orator quoque de rebus iis dicat , quas ad certam caussam,tempusq. cognoscitiMittamus t men hoc,quod utcumque fuerit,parum interest:
inter nos fixum maneat illuc;ententiam postiam in principio Consolationis non solum imperfecta esse , quo quamuis probabilis esset, tamen suam
non baberet adiunstam rationem , verum etiam eiusmodi,ut necprobabilis, nec uera censenda esse uidea tur. SIG. Iam dixi,oratorem id minime cu-are oportere. 'Verum ueniamus ad Jene lutem. RI cc. Tu citius, quὰm ego: quoniam citius o sis. as uero nescias minores natu posse aram citius, En maiores natu tardius senescere, prout illis κακογηρia, bis ευγηρia contigerit. nim. κακογηtia γηράσκει ταχυ ἐλυπηρως, sc - γημια
50쪽
γηρtibabet βραδυτὴν γηρως, ψαλυπίαν. Sed per iocum me ὰ proposito at ducis.Vmiamus igithr ad materiam senectutis, et breuiuἔs place agamus. R icc. Si tibi,etiam mihi.
quod in Catone, ubi laudata est senectus, nulla adhibita sit excusatio senectutis in Consolatione uituperatae.
librum de Consolatione scripsi et, et senectutem tantopere uituperasset, euea de re poti in Catone se excusaturum fuisse, ubi ipsam senectutem a quattuor illis accusationibus defendit, qu)deuocet a rebus gerendis, quod corpus faciat infirmum, quod priuet omnibus uoluptatibus, quod haud procul absita morte: ct, quamuis in Dialogo Ciceronis, qui se . nectutem ab illis quattuor uisuis vindicauit, non Cicero fuerit, sed Cato imitatione expresus, centum ante annos natus,quam Cicero; tamen potuisse eum in prooemio se excusare, quemadmodum in prooemio libri primi de OratiIe excusauit, de commentariolis suis incbovii atq*e radi barrit i