장음표시 사용
111쪽
ia. idem Lambinus virmar in m brana ammitu ima P. Danielis Aureliani primo scriptum fuisse, Similesq.sunt iis,qui gubernationem, oeci deinde alia manu postea suprascriptum , Ut siqui,
c. Salua tamen o integra priore, antiquiore scriptura. Itaque haec lactis controuersa non a , iuuat nouitatem tuam. uritate, Bisomni Avi Ciceroniane dictum . De cruditate non exi dubi tandum,cuius multa ab alijs asseruntur exempla.
Ad A timc metuo,ne insomnia sint. Si legis Insomnia singulariter,praue legis. Diritas, O Duritas sunt uoces Ciceronianae. In Vati amquamss omni diritate,atque immanitate tetera imus. In Tusc.Siqua innecta diritas casu foret n Oratore et Duritas, seueritas, quasi maestitia orationis. Vbi legis,occatum, nius legit occaecatμm,cum scribit ; Occationem ab occaecatis seminib. qua id esscitur,dici M.Tullius uoluit de senectate. Sparsum semen primum id occaecatum cohibet, ex qu0 occatis,quae hoc efficit,nominata est quam lecti nem agnouit quoque Minnnuccisi Ox autem Occaecare, O Occ catus Cicerroniana est. Appeti apud Ciceronem sepe passive dictum est. Decedere est uox Ciceroniana,unde Decedi impersonaleso impersonaliter de Inuem Vt maioribus nata assurgatur mi Cicerroniane dicitur Fabulam aetatis peragere : sc posse dici uidetur, Aetatis peractio . Iam uides,quanta tui numemi diminutio facta st. Numeremus modo, quae in is ta notauu
112쪽
GU. ct uideamus non solum, an horum num rus illorum numero aquari postis, uerum etiam, quanta sit disserentia inter haec , ubi nonnunquam etiam soloecismus adhibetur,ct illa, in quibus tale uitium reprehendi non potes. Ea igitur sunt; Compage; Immerentes: Infelicito: gitusiduobus in locisusurpatus: Despondeat animum: Indecentius: indecens: Osor: Detractor: Laetabundas: Lacedaemones: Absurditas; peritia: Cum nullo dolore: Cum nominis gloria: Cum nos o uulnere: Cum nullo sensu: Cum neminem: Cum nec: Cum namra: Cum nihil nis recti in Cum nihil nisi quod rectum : Ad futuram uitam, tam quam ad patriam euolare:Praefinitum esse uitae terminum,quem praeterire nemini liceat: Animum simul cum homine interire: Filio suo,prosilio eius: Poenitendum flatum: Isse hominem esse memineri uis mors ab eo abesset,Di' propior haberetur: De quo est apud Hero tum illum Terri respondisse: De quo traditum est, nihil eum putauisse a
Lacaenas matronas traditum est consueuisse,ac so litas esse, contra uero curabant, nec natuebant . His accesserunt tam multa, quae in secundo Meo iudicio collegi. omnia coniuncta cum tot rebus
absurdis dotis declarant VIum librum Ciceronis
non e .Sic. Dixeras etiam Captiuitatem eIR , uocenni minus Ciceronianam: tamen ea usurpata est in oratione pro C.Cornelio. R 1 Cc. Eam bis in isto libello usurpatam intellexeram se minus
113쪽
Ciceronianam,id ehininus, ct rarius at Ciceronensui palam, quidem minus,si cum uocib. a Cicero e frequentatis comparetur,cum inueniatur se
Mu in fragmento orationis pro Cornelio apud conium; quam 2 Mario Plio intereas, quae, Ciceroniariae non sunt, notatam, uideo quidem texuico probasse exemplo esse Ciceronis ,sed de ea sola, ut alias dixi, gloriari fortasse non debes . sic. Euid ἐδε alias quoque eiusdem esse demonstrauero λ R i c c. Expecto, dum hoc facias. Sic. Sunt Plauti, renti ,Lucreti ,Virgili',Sa-IUῆ,Liui,Suetonii,Taciti, aliorum illius m moria ferme aequalium . ergo sunt Ciceronis . Ric C. Primum huiusmodi consecutionem negavi lego, ct in perpetuum negabo. Non enim se quitur,quibuscunque uocibus illi usi sunt, omnib. Cicerronem quoque usum esse. Deindricumpraeter illos citaueris Martialem, o Vegetium, uideris
illos ipsos significasse, cum dixisti, aliorum illiux
memoriae fermὸ aequalium: ct tamen tu ipsiescis, Uiam longe hi saepe disceserint a linguae Lathiae candore.De Martiali sile scripsit Raphael Volaterranus; Reliquit epigrammatum librum omnino reiiciendum, quippe qui neque elegantiae Latinae , neque moribus prosit . Vegetius similiter in multitis parum Latinus es: ut mirum sit,ie uelle etiam Mis Diis placet,ipse Ciceroni aequare. Praeterea, cum metapboram, O analogiam maxime probe. pontamen adhibitam esse arbitror a Cicerone in
114쪽
illis uocib. nisi id alicuius loci audioritate probetur . Nec quaero, utrum ipsis Cicero usi potuerit, nec , qua de re possunt esse saria hominum inter se discrepante sis sententiis,quae hibisuo arbitratu Ciceronem conforment, sed an usiquam usus sit. quod quia ego infitior, is tu,quiprobare debes, no probas, nisi per inanes quasdam tuas consecuti nes,uternostrum Ullius sentiat, alii iudicabunt . Sed pergamus ulterius . Sac. De iungenda octione Cam, uocib. incipienti. a littera N. ita,utant respondebo. Locus oratoris intelligendus es de praepositione Cum uneta cum uocib. incipien-tib. a No, ne obscoe dici uideatur , Cunno. id quod ipsa exemplualeo, et iunctiliano, ct ceteris allata de onstranti Euare neq. cum hic scripsit, m natur aut Com nullo, neq. cum Virgialius dixit, mnauib. obscaene locuti sunt.R I CC. Si , quod tu i einterpretaris, uerum est ,sequitur nihilominus nec audio U Consolationis rebie scripsisse,Cum nominis tui gloria, nec ne recte dixisse in sexunda oratione tua, Cum noni is necesiariis, quia praepositio Cum tundia est cum uoce inchoannui No, mamquam tibi concedere non possum, praceptum illud tamstrictim intelligendum esse, cum obscoenitas repraesentetur,non solum si dica iur, Cum no ,sed etiamCumni, Cum ne,ct similiter. Auctoritas enim diiunctiliami generatim probat inter dictionem Cum, uocem inchoantem a littera N. siue sit ollaba M, sue M.
115쪽
sue Ni, siue Nis, me Nu, aliquid interliciendum esse, quia in dictione Cum littera M, quae expriminis labiis coeuntis. non potes, aut intersis iere nos
indecentissime cogit,aut continuasa cum insequente in natura eius corrumpitur, quae rario valet de qualibet uoce incipiente a littera N dictioni Cum adhaerente Ac nutat deformitatem, aut intemsistendi, aset corrumpendi litteram M, dum mutatur in N. Sic. Si diuinctiliantis uerba illa sua tibi uiuetar ad alia retulisse: aut exemplum certe ad Cum no tanttim accommodauit. R I CC. Egregie.Exemplum est,ut ita dicam 'eciale.ergo quod empto probatur,non potest 41egeneraleἐNonne Aristoteles declarauit id, quod per se jubsistitis
l ίον ἄνθρωπος, 3 ππος. diuemadmodum igitur subsantia est, ut homo , equus, non tamen omnis sub flantia es homo, equus: sc iunctio prohibita uocis Cum, oe vocum incipientium a littera N, ut, ut Mm no: at non omnis iuncilio prohibita es Cum /io, potes enim es Cum na ,si um ni, Cum ne, Cum nu. Itaque apparet senerale esse praeceptum,
etiam se exemplum pthreciale, cum ratio allata ar ' ne liliano sit generalis. Et auctoritas Priscia .
ni,quavis agat tantum de nitato cac bato,cum dioom est Ambiscum pro cum nobis: non tamen ic circo alia admittit caceptata. c excusatur Cum natum,quia Virgilius dixerit, Cum rauibusaramo ibi cacephatum esse notguit Semlas . Et non solum
116쪽
slam Cum natura non excusaturista ne Cum nullo quidem, quia obscoenitas est in concursu litteraram uocem obscaenam quodammodo repraesentantium. SIG. Ergo tu Seruis magis, quam Virgilii auribus,ac iudici labis e praesertim uero cum ille etiam Dorica castra apud eandem avimaduert ν it, alia omnia eiusdem generis,quo.tamen uia
demtis Virgilia esse plurimis delectatum ζ R i cc. Tunc maxime Srruit iudicio stilo,cum ex praeceptis ipse iudicauerit, quemadmodum de hoc loco fecisse myn uiri r . S i c. Gid de caeteris, ut cum nostro uulneri medeamur, similibus λ Aunem etiam de illis Cicero locutus est y Non puto. Laq. ipse, ct reliqui Latini sic aliqua scripserunt. R i CC. Non negaui Ciceronem, alios . sic interdum esse locutos :sed dixi , non saepe . S i a. Aatio, cur de illis Cicero locutus non sit, mihi uidetur esse, quod in iis non es Cum praepositio, sed adursium auum. Ricc. At me praepositio Tunc, siue adverbium 'um iungatur cum uoce inchoante d littera V obscoenum facit. Num s diacatur, diuum nos te uolumus conuenire , adverbium est, σ tamen,tene Cicerone ad Papyrium Paetum,obscoenitatem habet.S i G. Vide,quoso,nesecursu. Cicero enim ibi nullam, nec in re, nec in uerbo haerere obscoenitatem contendit. Si
quidem ita scripsit; diuid, quod uulgo dicitur,
nos te uolumus conuenire,num obscoenu
117쪽
larem,ita eloqui, Hanc culpam maiorem, an illam dicam/potuit obscoenius noti,inquis: non enim ita sensiit. non ergo in uerbo est obscoenitas. Gippe declarauit, e nec Gum nos,neque An illam, obscoene edita reputasse, quia,qui id dixerunt, non id uoluerunt. diuare,si in sermone nulla erat sita d formitas,multo minus inscripto. Ri CC. O miram subtilitatem, mis non uidet ibi Ciceronem par doxum Stoicorum defendere, quibus placebat suo quamq. rem nomine appellare Supponit igitur Cicero,cum uulgo dicitur, mum nos te uolumus conuenire,obscoenum esse ex linguae Latinae consuetudine,quam obscoenitatem etiam prohibuit in Oratore suo: 1ed tamen ex opinione Stoicorum per i cum tota enim illa epistola iocosa est non esse ob- foenum disputauit. In fine tamen epistolae contra
scholam Stoicam ait, ο σοφὼ si eυ ρηριωνεση, quasi dicat, ut explicat Paullus Mansitius,magnsem lumen Latinitatis; Stoici superiora illa distulant:
mibi autem hoc uidetur,1apientem ita loqui debere,ut obscoenitatem nitet: quod ego facio, Platonis uerecundiam seruans . Vios igitur ex communi consuetudine Latinae loquendi,σ ex praeceptis oratorijs, nihil interesse,quιd attinet ad obscoenitatem,ntrum dicatur, Cum nos,an nos:utrumque
enim obscaenum est, etiam se Stoici l co disserant,nihil esse obscoenum , nihil turpe dictu cuius et ei rationem Arist. lib. 3 mei. appellat σολο Pti testatur,primum a Masenesuifi
118쪽
se prolatam , quam tamen ipse soluit. eius verba
Dicebat igitur Boson, Nemiuem turpi loqui. Nas duo sunt, quae idem segnificent, aut ambo pariter
obscoena esse, aut neutrum on ambo, quod altera eorum non esse obscoenum, omnes fatentur . ergo
neutrum. Reyondet se in. id emfalsum, prima quod aliud alio magis proprium, oe similius est,
ἐν ad rem ante oculos consituendam accommodatius: deinde quia saepe eadem res aliquo modo eI honesta,aliquo modo turpis. Itaque uocabula,qua exprimunt rem,quatenus es bonesti,debent hone-sa existimari: quae exprimunt rem, quatenus es turpis,turpia. Duamobrem mittamus sophis litarrationes, a communi linguae Latinae consuetudine, atq. 2 praceptis Rhetoricae artis non discedamus .. Obiter autem, cum interpretatus sis in hune modum; Num obscoenum esρ quasi dicat,minime ,
opinionem meam uideo tua interpretatione confirmari, ut victio Num praeponendast interrogationi exigenti negationem, contra quam factum es m
119쪽
ta Cosolatione, ιbi legitur; Num credamus filii , moram bonestaminc pro patria susceptam tali patri futuram Disie iucundissimam ἰ Nam ei muίιο melius euenisset ς diuod uero ais, se in sermone
nulla erat sita deformitas, multo minus inscripto , uideris fouere opinionem illorum amicorum tuorum,qui putant elocutionem scriptionis minus exactam esse posse, quam dictionis. quod tamen ex doctrina Aristotelis satis refutaui.Verum,cum adhuc inenderim obscoenitatem repraesi taridion solum,s dicatur,Cum no,sed etiam Cum ni, Cum ne, O smiliter: ne me quidem ne r Ciceronem iu-terdum sic locatum esse, sed uim argumentationis in eo ponere,quod Cicero non scpe,isie uero auctis
sepe huiusmodi obscoenitate sermonis usus *sraeterea me praepositio Cum,me adverbium divum
iungatur cum uoce inchoante a littera MIemper obscoenitatem se,quae ad refellenda tria prima argumenta tua pertinuerunt: quid aliud assers'S i a. Non de re nihil aliud.RI cc.Recte facis: quoniam duopostrema argumenta tua satis a me alias sume refutata. Si G. Obiter notasti in eo locos Credamus sanὸ Apollini Delphico, qui exoratus avstbosio,e R Agamede a quib. templum magnifice Apatini exaec catum Delphis cras , ut, quod esset optimum homini,tribueret,post diem tertium exanimes sunt inuenti dictum fulse, Apollini exaedificatisi pro Ipse exaedificatum.proh Dii immortale haec mina eiusmodi sunt I aut tu inferen-
120쪽
do, aut ego depellendo fatiger e Nun ne Cicero alibi idem,ut docui fecit e atq. ea loca eiusmodisunt, ut in i s docti pariter praenomen secundo loco liberius audirent. Ri CC. tauit quia,quamuis noudamnarem earundem vocum repetitiones, qua uenu Ie fierent; tamen ibi uox Apollini non satis pulchre mihi remita uideretur . Sed addidi το -ν - των ρυεγπον , in eodem loco soloecismum commisisesse , mi exoratus, exanines sunt inuenti. S I G. Sed iam ueniamus ad ea,quae tu parum propria nominasti. Ricc. Veniamus .
quod quaedam sint minus propria.
EX m; με proprie dictis hoc praecipuum
natu ii, Mimum ad futuram uitam, tamquam ad patriam, evolare i ct dixi te non laborare de sententia,quae potuit sese eadem o Ciceronis, ct Platonis, nosirorum Theologorum, ut animi, cum e corporib. excesserint,lii fuerint cas puri, integri, incorrupti, bonis etiam studiis,atq.artib.expoliti, in coelum, quemadmodum etiam in priori iudicio scripsisti, tamquam in domicilium buuinperuenirent . Sed quae luisti de eloci, vine , ubi nam Cicero e uitam,