De consolatione edita sub nomine Ciceronis, Antonii Riccoboni defensor, seu pro primo eius iudicio, aduersus secundam Caroli Sigonii accusationem, ..

발행: 1584년

분량: 192페이지

출처: archive.org

분류: 연설

81쪽

8o Dialos's inter

ro de Orat. non aurificis satera ,sed quadamp pulari trutina examinandus. δει γαρ το ἔργον τῆς

ρητορικῆς ἐν τοῖς τοιουτοις αγκροατῶς, οἱ ου δι-αντα διαπολλον συιοραν,ου δὲ λογίζεσθου πορρωθεν. αὐο κριτνἰς υπ - ου δνου απλους, ut patet ex Aristo

tele. Gamobrem, si uolumus dijudicare, utrum modus tractandi adbibitus in Consolatione, non lyta smulata ed uera Ciceronis, fuerit philosophicus,ut ego existimo,an oratorius, ut tu tradidisti , debemus illud intueri, utrum magis spectauerit rei ueritatem,quam uulgi opinionem, an magis se accommodauerit ad hominum multitudinem, ad quam refertur tota ars persuadendi,quam ad rem ipsam, maluerit persuadere aliis capiendam es se Consolationem in obitu propinquorum, amiacorum,quam seipsum consolari. Ego uero,liberent dicam, quod sentio, Consolationem Ciceronis

extinimo philosopbicam fuisse, non solum mat ria , sed etiam tractatione, qua se argumentis ex penetralibus philosopbiae depromptis consolataren. ct iccirco ab eo inter libros philo obicos fuisse enumeratam tu principio libri secundi de diuinatione, de qua,ut tu quoque rffers iue comm rario 'agmentorum, ita ibi scriptum est: tauid ego de Consolatione dicam quae mihi quidem ipsi

Iane aliquantum medetur: cateris titem non multum illam profuturam puto. Dectauit enim ibi magis, quia ipse sentire, tu sapiens, philosρ--mas, va animo soccberet , lyam quid alijs

82쪽

persuadereint orator, pinet. Si c. Habesliber re opinaηῶfacultatem.mod autem dicis deglosse atriiqium est a te. Neque enim, In bos scopulos ii incidere uitae, ipse tamquam caussam attulit, cur i non sit optimum nasci. Neque hoc tum intendit.

a Dd simpliciter sapientis sententiam retalis, qui diis xit, Optimum esse non nassia . auctore Lact. -- li aio more suo ornauit. Illa uero, quae tu eadem esse ii adiungis, uni illa quidem,ut existimas, Nasci i si suam, In hanc lucem ingredi,uerum a Cicer ij ne more suo, id est, oratorio duob. verbis eandem rem explicantibur exornata. R I CC. God dico, is en quidem ab opinione mea: sed non fortasse tam absurdum,quam putas. Non enim dico semplicia, ter caussamoed quodammodo causiam. Et cur no , potest se caussa quaedam eius,quod dicitur, Opti - α gnum esse non nasci,ne scilicet in hos ut scopulos a. incidatur Hersari autem in maseria miseriarum: id huius uri, ct commemorare ingressum in lucem is ipsius uitae atum abes, ut ornatum orasorium exi is simem, ut potius id tribuam imprudentiae commemorantis. S I G. Ego aliter sentio. R i cc. Tu quid uelis: ct ego quoque: aliorum uero sit iudicium in sed progredere. S i c.Lactansius ueris,qua in Coii solatione interiecta septimo fragmento reperia ruri dedita opera praetemisu, ne integram frustra paginam recitamet, ad rem suam non pertinentia uerba proferret. R I CC. At, quemadmodum silii Lactantius suis uerbis Cice nis sententiaxn r F censuist,

83쪽

si Dialogus inter

rens isset,et quodammodo licuisset ea tantum do commemorare,quae ipsi placerent, ct relinquere, qua ad rem suam non pertinerent: sic recitans propria eius uerba, si decurtata recitare uoluisset , id mihi sine dubio uidetur aliquo fuse modo indicaturus. SIG. Laetantius o indicare, o dissia mulare pro arbitrio potuit, quippe nulla oscii huius aut obeundi, aut praetermittendi lege conItriatius. Cicero quidem celete, cum orationem Socratis

ex lologia commemorauit, multa E medio me alia eiusmodi significatione remouit. R I CC. Lactantio nulla caussa erat,cur dissimularet. Ac CL cero quidem ger manus in I. sc. conuertit uerba Platonis ex lologia Socratis,nihi'. medio remouit: adulterisAs uero sine ulla significatione remouit, qu)d i furari, sua facere neue comira quam solet Cicero. S i c. Illa uerba interiecta deesse Sigonius Patritiusq. non sensit, quia utemque expers vaticini, fuit,atque ipse Labiantis credidit. R I c c. Immo cum Lastantius nihil indicauerit interiectum, omnia coniunctim recensuerit,merito Sigonius, o Patritius putau is niuilfuisse interiectum, meritoq. ei credidit, quem ad unguem commemorasse id, quod errat Ciceronis , nulla ex parte decurtatum,uerismile est.S i c.Auctor intellecit diuerss de caussis. Rι CC. Vera caussa fuit, quia butusenodi immutationibus delectatus es. SI G. Prima caussa fuit, ut rationem redderet eius, quod dicere cc exat se uelle ex .

84쪽

m plum ueterum in consecranda filia consectari. Ri CC. Arnon necesse babuit caussam addere, curr ueterum uellet conjectari: nam id omnibus patet ueterum umigiis esse insistendum, O ponere ueterum rationem sUiciebat, modi s ullum animal consecrandum fuit,illud p m,a fuit,uempe animal rationis, ct diutisitatis partia D ceps,qui uocatur homo. SIG. Id omnib. patebat e immo erat omnibus obcurissimum, atque omnino a raritate sua, uetustate ipsa temporis exoletum. ecqua'do enim alias Romani post Romulum nouci dico faminam, sed uirum inter Deos retulerunt ἐA Ri cc. Pistorques more tuo,quod sentio. Non nim dixi, patebat ,sed patet, non Homines interiis referendos,sed Exemplum ueterum esse consectandum. S 1 o. Altera caussafuit,uisti m id mis ad Tulliam conversonem inferret. R Icc. Nos, mecessaria fuit illa sermonis ad Tulliam conue ab so. Sa G. Immo necessaria. uomodo enim potuis, set continenter ad Tulliam orationem traducere, inquiens, Teq. omnium optimam,ac doctissimam

ita conjecrabo,nisipraeposuisset iriquod tu tollis; N ii que hoc de te uva mea nilia didium uolumus ei si di L cc. Non uideo necessitatem huiusmodi interpo.s stionis,ut dicat Cicero, quod legitur apud Lactaurium s Absentiam eorum sapientis, quorum inge-- . η'GO inuentis omnem uitam legibus oe institum 'ras excultam , constitutamq. habemus: teque onm .

85쪽

M Dialogus inter

tia casessa fuit,ut quod Atticosefacturum Ginderat olueret, de Tullia Graecis linois, Latinisque celebranda. R I cc. Non soluitur,quod Attico promissum erat,sed Diutum esse silvis ur. Verba tua sunt in prima orati es Vt in epist. ad Att.se filiam scriptis Latinis,Graeci q. celebraturum pulicetur,inquiens; Ego quantum bis temporib. er ditis fieri poterit, profecto illam consecraia omni genere monumentorum ab omnium ingeniis scriettorum o Graecorum, o Latinorum ; sc in hoc 2ibro se id fecisse testatus est,ad eam loquens: Via

νMs e otirem memoria. auandiu monumenta ext

zunt illa , quibus eximia consignata seunt tam ex-' cesse laudis testimonia,quae sempit a fore,cum p antissima sint, plane confidere debemus. ct in secunda; promiserat Attico se Tulliani Graecis litteris, Latini . celebraturum: bis uero se cel brasse inquit. S i c. Video te non ex animi sementia,=deliciendi responsigratia locusum esse. Nepenim dubito, quin castantium legeris, qui lib. I .

cap. I s. inquit; Deorum memoriam si eadem ratione ueteres consecrauerunt,qua se imaginem, no nenq. filiae consecraturum esu dicit Cicero, igno sci moerentibus potest. Ricc. Nae ego ex animi sententia locutus sum: σ,cum Ladlantium lege rim,eum tibi fauere non comperi. S I G. Duo inquit, e consecraturum esse, Ciceronem dixisse no--en, imaginem Tulliae. R i cc. md igitur ἐν Si o, Nomen consecrauit,cum diarit, Nunc autem dete

86쪽

y detessoquor quam ego non amisiam, aut mihi pe-

ita nitus ademptam uelim dicere, cum illucescat menti eae quotidis magis praeclarissima nominis tui, tuarumq. uirtutum gloria. Vigebis autem memoria , quamdiu monumenta extabunt illa , oeci RI CC. Hic non consecrat nomenoed dicisse eo secrasse. Iam perge. S i G. Imagine consecrauit, cuni bubiecit; Te uero in Deorum coetu locatam .d opinionem omnium mortalium consterabo. RI cc. Ain tandem, Consecrabo segnificat C secraui ζS 1 c. Ne dicas bis uerbis consecrationem

fit se constetum, quomodo mox inferre poteriis

Nunc autem te consecrata, in coelumque recepta

exultare plane uideor ρ R i cc. Hoc uidelitet est illucquod dico: quis magis spectes, eὸ absurdiora apparent. Hoc enim ultimum dictum non solum illi fragmento aduersatur, Cedo, o manum tollo tsed etiam in eo uidetur absurdum, quod Cicero in Consolatione dixit se filiam inter Deos consecra: turtini: iste uero simulator consecrationem A con finani. Ga in re nec tu in enarrando argumento eius libri, nec ego in illo Commentario meo mia nimus, cum scripserimus non Ciceronem cons crasti filia in Consolatisne,sed de filia inter Deos ad immortalitatis famam consecranda, quomodormulti romines sunt consecrati,disputasse. S IG. Vι ima fragmenti pars,quae apud Lactantium uati

ao sic legitur: suod si ullum animal consecran- m fuit laut profecto fuit , in Consolatione en

87쪽

rs Dialogus inter

cum illustri accessione, 9 emendatione hoc modor. od se hilam animal consecrandum fuit, qualia multa consecrauerunt aegyptii, q-d nulltim proficto fuit. R i c C. Ego longe aliter sentio , illam fragmenti partem in Conjolatione non es

bene audiam, emendatam, immo potius deprauatam meo autem Lactantis Upis Aldinis

presso illud non legitur, quod vulgo haberi dicis ., Sicut profecto fuit: cuius loci sententia es: Si

alia unquam animalia fuerunt consiecranda , eum

in primis honorem homini debitum fuisse: sed si legatur, ut in ista Cons. EDd si ullum unquam

animal consecrandum fuit, qualia multa consecrauerunt Aeoptii, quod nullum profecto fuit enimis discedetur a verbis, qua recitat Lactantius,

cuius auctoritati multo magis,quam huic contro- Merso libro ci edendum arbitror: At illa accessio, tiatadq. emendationis studium magis mihi rei noui eatem declaret. S i G. Bona tua uenia dixero, longe alia fuit sententia Ciceronis, quam ut diceret, si ullum animal consecrandum stiis, maxime hominem consecrandum fuse. R i cc. Ne dicas

Ciceronis,secillius tui incogniti scriptoris, O s- mklati Ciceronis. S i c. Hoc sibi uoluito alia bestia conjecranda fuit, quemadmodum non fuit,s ex hominib. Drtidimi praecipue uiri mrcules ,

88쪽

tia prudentiae,doctrina, continentia ad omnem' nitatem pressa uestigia. Num quid fingipotes haestu sententia melius e Ric C. Ergo ctamitentia est usi Sis. Num quid proposito Ciceronis accommodauit lius ζ Rice. Immo proposito simAlati Ciceronis Num proposito Ciceγonis illa aetera ὀ me expomn. ta quadrat. SIG. Tunulgatam Lastanti, eaniptis, deprauatam lectionem consectans internetaris ;j si )d si ullam animal consecrandum fuit , illud rus profecto fuit, id est, homo: neque attendis ipsumit animalia bestias appellasse, homines autem nouus omnes consecrandos fuisse, sed eximia tantuml hirtute ornatos. R i CC. Illam testionem depracia-ii: tam esse non arbitror: ct scio etiam hominem positi se animal appellari: nec Ciceronem disse inteuiis ligo omnes homines esse consecrandos,sed inter ce- i. rera animalia maxime hominem, non omnem, sed eum, qui esset immortalibus ac diuinis uirtutibus, onnatus. Omnino, se librum non esse adulterinum in existimarem,sam tuam explanationem admitte' rem:sed,quia sustedium habeo, a uulgata Lactanti, lectione non recedo. S i G. Gloriaris me ad ulti L mum tuum de fragmentis argumentu nihil promis sus respondisse, quod testetιιr Laelantius diuersum i fuisse Ciceronem in Consolatione tum ab aliis, qui,' alios consolati sunt,tum a Dipso in aliis locis , cuia alij simper fortunam depresserint,linam uixtutenu exititerint, o ipse semper forti m 4 se esse su scratam molli su alicum charismam sim Gi F sim

89쪽

ss fiat 1gus inter '

amisisset , uictim se a fortuna turpiter confessus

sit,cum dixi Cedo, manum tollo. Cuitestim axis Lactanti, O cui fragmento repugnare illud dicis,Exultare planὸ uideor, uicto'. de fortuna; ne de omni prorsus dolore triumpho. Itaque me ad oppugnandum eum locum, ut inexpugnabilem Moc',quem ego propter imbecillitatem intactum, inuiolatamq. dimiseram. R i cc. me scilicet en

egregiuis inItitutum tuum, ut omnia argumenta Mea,quantumuisgravia,extenues, qua tamen spero te non prorsus artificio tuo deleuisse, aut obscurasse iudicatum iri. S i c. 'Horam alterum neces sarium esse ais,uiaut Lactantius , aut Cicero mentiatur . Agam tecum, ut ribeo,ac coepi,ingenue exentrum es horum. R icc. Male me intelligis. Nun aio necessarium esse, ut aut Lactantius , aut Cicero mentiatur: sed Uirmo Lactantium verum

dicere, Ciceronem non mentiri Od eum, qui Cillaeronem male smulauit. Ruod autem dicis, tenere mecum ingenue,ut debes,ae coepisti; forta se debes: sed chm mrichi profiteris te amicum e se ,scriptis tuis in lecteris, quomodo coeperis,non saris uideo. Si c. Cicero repentina filii morte ρο- Pressus,inops consilis,antequam ad remedium phietosophia confugeret,se tum demum a fortuna ui

diu cur nunquam antea cesserat, clamauit.ne

90쪽

sui tu

lis et

philosophia petiuit, tum monitis eius histractux ..er consecrata iam filia retareatus,dixit: Nunc auia rem praeceptis sapientia aduersur omnem fortunaehim confirmatus, te consecrata in coelum . rece' pia,tanta Uectus uoluptate, ac laetitia, quantam animo capere maximam possum, exultare plane Mideor,uicto'. de fortuna,ae de omni prorstus do-.lare triumpho. R I CC. Haec dixit Cicero simula- . tus,non uerus, quem non ante consolationem Fortunae cessisse, post de Fo1τuna uictorem triumphasse,sed in ipsa Consolatione uicthm sed Fo

tuna, confessum esse, luce clarius apparet ex Lactantio. SIG. Non es credendum Lactantio, qui philosiopbis gentilibus in illis libris infestus , .est Chrinianis amicus ex quacunque re occasionem insectandi,ac carpendi , praecipvὶ Ciceronis,arripuit. R t cc. Non puto maiorem fidem habendumisi inani imitatori,qui quandoque, quid dicat,n scis, praeter dictam de uicta Fortunaelia su ponit Tulliae consecrationem factam esse, quam tamen in Consolatione dixisse Ciceronem, se nodum consecrasse, sed consecraturum esse,norijsimum , atq. exploratissimum ens quam Lactantio Fimrniano , philosopho graui simo , qui quamuis essest philosophis gentilibus infestis,o Chrisianis amicus,nunquam tamen in re tam manifesta, cu Co solatio Ciceronis in manibus omnium uersaba GCiceronem reprehendisset,si antequam se consos -

tur non ini a Constat e Fortunae istise

SEARCH

MENU NAVIGATION