장음표시 사용
11쪽
pns eui titulus , Saerae Theologiae Moralis Definitio. muti Alphabetica collinctio , a D. I. Iosepho Baldrati exaratum de mandato Reverendissimi P. Magistri S. P. A. attente pedi Iegi, et summa animi voluptate consideravi, et non solum nihil in eo inveni, quod aut doctrinae Catholicae , aut honis moribus opponatur, sed etiam Aminis eruditionem, pi tatem sum demiratus; quapropter ipsum publica Iuce dignum existimo . Datum Romae ex aedibus S. Mariae Magdalenae hae die a. Maii 1824, A. Tomi ex CC. RR. Isnistris Infirmoram Apostolicus Romani Cleri Examinator, et S. C. Indulgentiis praeρositae Consultor.
S. Palatii Apostoliei Magistri Soeius
12쪽
In quo clare, breviterque exponuntur: Fontes Moralis Christi . . nae: Modus illis utendi; ceu, usus Sacrae Scripturae : Coueiliorum : Patrum : Iuris Canonici: Camistarum, in casibus quibuscumque resolvendis; eiusdemque christianae Moralis objectum ; in gratiam Theologi Moralis . Fontes Moralis Christianae Mea expositurus studia in Sacram Moralem Theologiam, no-aessum esse dueo, illa, lectoris mei, ante oculos ponere , principia, et Dutes, ex quibus haec Provincia constituitur.
, . MORALIS igitur Theologiae primarius, et praecipuus
fons , est Divina Recelatio, quae ad hoc homini est elargita, ut per peccatum excaecatus, sua ediscat officia. Haec enim verbum Dei continet', qui nec sallere, nec falli potest, utpote in finite sciens, infinite bonus. Arbiter ergo casuum , ante Omnia, illa eonsulere debet, in quibus Divina revelatio continetur, scilieet, I. Sacram Scripturam, quae continet Verbum Dei,
Auctores propositam, sed per non interruptam Pastorum successionem ad nos usque fideliter transmissam, quia Divinam revelationem Oretenns traditam exhibet. 3. Oecumenica Coucilia, vel Particularia ab Ecclesia recepta . .. UnaMimem Sanctorum Patrum consensum . a. Secundus sons Moralis Christianae est, Summi Ponti eis judicium, ut aiunt Patres Florentini. Ubi ergo agitur do Morali, consulendae sunt Decretales Summo. um Pontis, quas invenire est collectas in CompiIatoribus Decretalium. et in Bullario digestas, ratione materiarum in Corpore auris can nici. Insuper legendae, et consulendae Censurae Pontificiae etc. S. Tertius sons Morallis Christianae est Iudicium Concili rum , particularium, vel Nationalium, vel Provincia tum, vel Dioecesanorum , esto non sint universo Ecclesiae consensu recepta . Haec siquidem fuit semper Ecclesiae inviolatibus praxis.
13쪽
4. Quartus fons Moralis Cliristianae est Discoseorum judicitiin, praecipue, dum plures in idem consentiunt. Episcopi enim sunt iure Divino licctores Ecclesiae, Patress, et D tο- res pollulorum , juxta dictum Pauli Act. 2O. 28. 5. Quintus fons Moralis Christianae est Patriam auctoritas , quae major, aut minor est, prout plures, vel pauciores in
idem conveniunt, absque eo, quod contra licantur . 6. Sextus Christiane Moralis fons, est Theologorum Sco- Iasticorum auctoritas, nou eorum , qui eX sola ratione, sed qui ex revelatione doctrinas suos adstruunt. Ut tales consulendi
sunt, primi, D. Thomas , D. BonaMentura . D. Antoninus , set Rassim undus: ut tales, esto in inferiori gradu, etiam Cfetanus , bivester, aliique Classici Doctores, quin et consulendi clariores Cunonistae, ut Panormitanus, Cassabutius , Devoti aliique non pauci, ut notat celeberrimus Melchior Cautis.
qnae utiliter consuli potest , vhi agitur de moribus: rationis enim est, perpendere quidquid morum praeceptis, sive naturalibus, si vo revelatis magis cohaereat. Cum autem hi fontes non aequalis sint auctoritatis , ideo , quomodo sint adhibendi, regulae indicabunt sequeuntes. Regula 3. Ubi quaestio moralis solvi potest per revelationem expressam , ilii est stundum, quidquid in contrarium humana suggerat ratio. Bevelatio enim certissima est morum regula, cum infallibili Verbo Dei nitatur, ratio autem humana, errori obnoxia sit, ut aflirmat Paulus Rom. 3. o. 4. Sic iniam istorum dilectio , carnis mortificatio etc., esto lapsae naturae apparteant dura , huncili tamen mentis obsequio sunt cxcipienda, quia expresse id trudit Bevelatio. Regula 2. Ubi quaestio proposita ex revelatis principiis per necessariam demonstrationem definiri potest, standum est b in modi demonstrationi, quidquid in contrarium suggerat DLibilis hominis ratio, assectibus obcaecata . Nam propositio, quae ex revelata necessario sequitur, irrefragabilis est auctoritatis. ut eum Cano, omnes simul affirmant. Sit exemylum Christus dixit, gratis accepistis , gratis date , cum ex his V a Diuiti reo by Cooste
14쪽
his aperte sequatur, non posse res spirituales sub tommeseeium cadere, illicita censeri debent pacta omnia, quibus temporale migitur pro collatione rei spiritualis, quidquid in .ontrarium senserit humana cupiditas, ut divinae legis vim
Regula S. Ubi qa aestio moralis, neque per expressuru Dei Verbmo , neque per Decessariam ex rev latione illationem d finiti potest : audiendi sunt hi, pones quos est in EcclesIadocendi simul, et imperandi potestas, si quid de ea quaestio ne definierint, hi enim propius a d.revelationem accedunt i xla illud Malachiae v. o. 7. ct Luc. I. . . 16. Qui sos audit. me audit etc. Patet ergo , quod universae Dioecesis Episc pali iudicio . multoque magis I ioecesanae synodo; integra . Provincia Provinciali Consilio, totum Begnum Nationali, sumbesse debet, et universi fideles solemni Summi Pontificis de- .
terminationi ; hi enim omnes potestatem a Deo a ceperunt, do ii di simul, et imporandi Regula 4. V bi Quaestio moralis, neque per revelationem e PreSSam , neque per necessariam ex revel alioue demonstratiovem , neque per ulla Superiorum decreta, definisi potest; eos oportet consulere, qui sunt in Ecclesia, tum antiquitate, tum doctrina, tum pie late praestanti ores; habent enim ab amtiquitate , quod testes sint, et custodes divinae Traditionis; a doctrina , quod sint divinae Revelationis interpretes: a pi in te, quod nb humanis assectibus in constituendis morum T goIis liberi fuerint. Ex quo palet, qnod, cum maior, et Sa Dior anti inrorum Patrum , et Titeologorum pars in aliquod dogma Consentit, ei. adhaerendum , t ahsolute. , Regula b. Ubi circa quaestioncm morulem Patros Patribus adversantur, Theologi insignes, alii alia tradunt; eciebriores Canonistae , et Iuristae diversa OItinantur, tunc ratioIiis est, quaestionem definire , sed caute incedendum. Nam I. Requiritur, ut res ex pravis nostris affectibus non indicemus, nihiletiim veritati est adeo contrarium, quum mentis Praeoccupatio . Sic ebrietatem excusant vinolenti, tibinem impudicici ete. a. Requiritur, ut partium studiis non abripiamur, quibus fit,' . A et Diuiligod by Cooste
15쪽
ut quisque pro suseeptis , sive iure , sive iniuria semel pa
tibus veritatem stare pertinaei ter tueatur, eaque omnia respunt, ut salsa , quae contra sentiunt aliarum partium defensores.
S. Bequivitur, ut media, quantum seri potest inter laxiores, et rigidiores opiniones , via incedamus; sicuti enim non sine seriere aggravari potest jugum Christi , quod ipse Doulinus dulce esse pronunciat ; ita sine crimine dilatari non potest Paradisi via . quam Evangelium angustam esse pronunciat. Neo minus hi damnandi sunt, qui contra Christi praρceptum Onera imponuut importabilia, quam qui priistinum disci ilinae frennm solvunt, utrosque enim malediciis insectatur Isaias. c. s. p. 2o. . . Aequititur, ut in illa opinionuiu ambiguit te, quid propius ad revelationem accedat, diligenter inqui- Tamus, eique parti religiose adhaereamus, quae magis legi favero videbitur, atque in dubiis, ubi aequalia utrinque animo sese offerunt rationi uti momenta, sequamur id, quod i lius, sive quod est in eo casu unice tutum.
Ex his facito intelligi potest 1. Veram Christianae Moralis idem hac definitione contineri: Moralis Christiana est doctrina, quae Mel per revelationem proponitur, rei ex reMelatio ne, quantum seri Potest, educitur: qua docemur quid agem dum, quid non agendum sit, ut salutem consequamur aeternam Morum enim Praecepta, quae tradit, non ec ratione Per pectatum corrupta, sed ex revelatioue , quantum fieri potest, eruit. a. Objectum Moralis Christianae in hoc sistit, quod Christi na Moralis tota eo tondit, ut ad eam selicitatem, quae no his in Coelis promittitur, quaequae est una hominis Beatitudo , nos dedueat ; unde circa ea media tota versatur, quibus ea selicitus, vel comparari potest , vel amitti . Sed nunc. De usu Sacrae Scripturae in risoliendis callibus Theologus Moralis resolvendis casibus incumbens , Saer quo volens uti Scriptura, scrupulose attendat, ne illis oce petur quaestionibus , quibus solus incumhere debet Criticus. Ipsi sat erit vulgatae versionis intelligentiam pro viribus assequi . Ista enim versio ex Con. Trid. Sess. .. est authentiea. Diuiti reo by Cooste
16쪽
cum autem Sacrae Scripturae duplex sit sensus; Litterata sive Verbalis , et Allegoricus, sive Nealis, cumque solus litteratis sensus Theologicus sit regula fidei, nullumque proponatur mysterium, nisi sit supernaturaliter revelatum, vel in Scriptura, vel in Traditione; cautus admodum sit Theol gus Moralis, et pro viribus suas conetur fi mare. deci iones sensu literati, potius quam allegorico , ipsius literatis se sus indagando intelligentiam , qui per verba exprimitur, vesin sensu prop io, vel figurato. Hine Theologus Moralis, dum in casuum resolutione sacram exhibet Scripturam , illos solum debet sibi adiudicare textus, quibus Deus manifestare voIust, vel ea , quae proh
het, vel ea, quae imperat. Uno verbo, Scriptura sacra, ideo est propria resolvendorum casuum regula tulissima, quatenus
nobis manifestat , quod Deus jubet, vel prohibet . De Usu Conciliorum, L SUM conciliorum adoptans in casibus resolvendis, eorum dem Summam , aut comparet sibi Theologus, aut in publi- is quaerat Bibliothecis, et in illis simplicem canonum Textum Perlegat attente, ejusque sensum eonetur pro vivibus intellia gere, quibuscumque aliis relictis. Sed sciendum. Concilia circa tria versantur. circa ea, quae pertinent ad fidem: Circa ea, quae mores respiciunt: circa ea quae sp
otant ad disciplinam . Agunt etiam aliquando de his, quae ius civile respiciunt; Ius ciam civile, et canonicum interdum
CANONES Fidei circa illa versantur', 'quae sunt credenda vel non CANONES morum instrunt, quid circa mores agendum, Vel
CANO S diseiplinae determinarit, quale debeat esse Ecclesiastieum Regimen. Illud enim, quod in Citrili Republiea Folitia vocatur: in christiana Bepubliea dicitur disciplina E flesiastica. Regulae vero Canonico - ει,iles, illae sunt, quaeis Eeelasia sunt institutae ad Ius cirile firmandum . Sed ad
17쪽
verum , et Iegitimum sensum Conciliorem asseqnendum , emrumque intelligentiam . utili sinium erit prae celeris attente egere , et meditari, quae praeclarissimus P. Annatus scripsit
de Constitiis in suo Theologico Apparatia, ubi solide nitid que explicantur, quaecumque ad Conciliorum intelligentiam
Theologus ergo, qui canones Fidei: Mornm Diseiplinae:
voluerit distinguere , sibique viam sternere ad Casuum res lutionem, haec attendat. Per Symbolum Apostolorum , clare cognoscet omnes Fidei Canones . Per Decalogum explicaturii ope Evangelii Canones morum perspiciet , et per praecepta mere Ecclesiastica Canones Disciplinae ahsque haesitation. comperiet . De usu Sanctorum Patrum In conseientiae casibus resolvendis, plurimi est sucienda a Theologo SS. Patriam auctoritas , et consensus. Haec siquidem Divinam Revelationem oretenus tantum, et non scripto traditam, a maioribus neceptam , et fideliter custoditam nobis exhibet . Sunt enim hi Doctores , quos Deus dedit in e-- summationem Sanctorum , in opus Ministerii. . . ut non stamus flactuantes omni Mento doctrinae. Eph. 4. Sicuti ergo Sanctorum Patrnm auctorittis, unus est, ut diaxi ex praecipuis Christianae Moralis Rutilius, ita Theologus
hos consulat saepissime . Et dum sunt nnanimes , sicut auet
ritatem Dei unt irrefragabilem, sive in fide , sive in moribus,sio , dum plures in idem consentiunt dogma, auctoritatem hahent non spernendam, sed venerandam . Hinc in Ecclesia i signiorum Patrum doctrina, magnum sibi pondus est semper adiudicata. Theologus ergo illos praecipue consulat Patres, qui ex prosese m mnteriam aliquam tractavere, e . g. S. Cyprianus egit da Poenitentia. S. Augnst. contra mendacium ete. Si quo tuo senso pede poterit oxas te muneri suo satisfacere. Diqiligoo by Cooste
18쪽
Sciendum: Ius Canonicum coalescere ex variis scripturae temthus, ex variis SS. Patrum auctoritatibus, ex variis comciliorum Cnnoni hus, nec non Summorum Pontificum Decretis, toti m que smina robnr, suamque vim mutuari ex Iocis, quihus componitur . Iuris ergo canonici usum adoptare volens in casuum resolutione, attente observet Theologus, qnid extrahat ex Jure Cavon. an Texlum Scripturae, vel Parenm auctoritatem , an denique, vel Conciliorum canones , aut Pontificum Decreta . Si Scripturam ex Iure Canon. sibi compserat , eas omnino regulas servet, qΠne circa Sacrae Scripturae usum, posui. Si Canones, leges illas observet, quas circa concilia Observandas proponunt Auctores. Si vero, vel Patrum sententiam , vel Pontificum Decretum aliquod, supranotatas
regulas proponat sibi. De usu Casuist ἔrum Qia id do Casu istis sentire debeat Moralis Theologus, paucis
expedio . Circa istorum usum duas reperio oppositas Omnino Sententias . Sunt qui sentiunt, et volunt nullos omnino a Theologo legendos, minusque sequendos Cnsu istas . E contra sentiunt alii, omnes indiscriminatim Casuistas , et Iegendos , et amplectendos. Ut meum dicam sensum utrumque iudicium, meo marte, respuendum puto . Enim vero, e tradubium cst, quod nullis credere Casuistis, periculosum est, et singulis credere periculosius . t Iutcr has ambages itaque, prudens, strenuusque casinum Arbiter BD. Thomam Aquinatem, Bonaperituram , Romun dum , Antoninum , intrepido , ac inoffenso percurrat pede; ut verbis utar Saucti Hieronym. de Sancto Ilario loquentis. Venae etenim istae sunt limpidissimae, perennes, pellucidae, inconcussae . Alios vero Casu istas ordinis inferioris,. serus Iose legat , diu pervolvat, serio meditetur; poterit enim ex iistis quoque mentem suam illustrare , aliqualequq lumen aseripero , quod sternat viam ad id , cuius perquirit cognitionem. Demum non omittat , immo pro viribus studeat, Iegere , Diuitiam by Cooste
19쪽
et si possibile est, apud se retinere, quae in Actis Mediolanensis Ecclesiae p. 4. habentur, ubi S. Carolus Boreomaeus Ecclesiae lumen et speculum, consessarios instruit, quomo do Poenitentiae Sacramentnm rite debeant administrare, ejusdemque Sancti Moruta ad Confessarios :Λdest, et gravissima admonitio S. Francisci Xaveri Indorum , et Iaponum Apostoli, consessariis apprime utilis, o Protaua . Ex Tursallino sit. Vitae ejus c. ii.
20쪽
ABBAS. Idem sonat ae Pater . Hic alius est Saecularis , a lins Regularis . Primus ille est, qui habet heneficia Ecclesiastica 'eum titulo Abbatiae, et horum quidam habent non solum iuri dictionem in subditos, sed Pontificalia Insignia gestant , ut Episcopi : alii Abbatialem habent dignitatem, sed non Epia scopalem Iurisdictionem , nec Insignia Episcopalia . Alii in Choro, et comitiis digniorem obtinent locum : alii habent solum Abbatias in Commendam , et non in titulum , qui nec habitu , nec insigniis gaudent Episcopalibus . a. Sunt , et Abbates Regulares , qui sunt vere Praelati . Ex his quidam sunt, qui nedum habent sub se subditos B gulares, sed Territorium proprium, in quo Episcopalem, et etiam temporalem exercent iurisdictionem . Alii sunt, qui hahent solum Regulares subditos , quibus praesunt . et alii , ex privilegio utuntur Pontificalibus in igniis . Quidam tandem sunt solo nomine Abbates, seu Titulares.
S. Abbates , alii sunt benedicti ; alii non . Primi debent recipere benedictionem ab Episcopo, non ab aliis Abbatibus,
et si transferantur , non ultra benedictione innigent. . Abbatos Ecclesiae Saecularis, et alii, esto exempli, tu aliena Dioecesi existentes , non possunt , non sibi subditis . Tonsuram, et ordines Minores conferre ; possunt tamen de li- 'centia Sedis Apostolicae, sed nec possunt ex Trid. sess. 23. de R m. cap. Io. suis subditis Saecularibus litteras dimissorias ad Ordines suscipiendos , concedere.
5. Abbates, aliique Praelati , ius habentes , quasi Episo pale , si non habent ius Synodum congregandi, et eligendi
Examinatores, non possunt ineseere concursum pro Paroch;
tibus vacantibus ; possunt vero ius habentes . cono. Trid.
6. Abbas exemptus non potest ordinarih ab Episcopo ex-aommunicari . Abbati non habenti nec jurisdietionem qu si Episcopalem , nec territorium separatum , non couoeditur Indiatuin novas uomeorandi sieHesias .is.