Commentarius in libellum Theophrasti de vertigine / Editore Jacobo Thevart

발행: 1640년

분량: 78페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

11쪽

longa oratione ratione ipse moriores aceneruatiores redduntur, contra , ratio rctis pungit , acris est, rem premit ac regit. Contra aliis placet, longiore rationis tructu, quandum pondus accedere. Vtiae corpori ferrum oratio animo non ictu magis iam mora imprimitur. Et relinquitur gentium animis aculeas non pangendo, sed infigendo. At oratio longa infigit, reais pungit. Et libris auctoritatem pultant udinem adiicit magnitudo. Optimus est modus' fateor. Sed nor magis seruat modum qui in rarem, qui breuius, qui pressius ' obscurius, quam qui enucleatius iurdicit. suanquam, si ad fastidium quotidianum delicitia que

legentium re licitur, ex librorum mediocritate commen talio

quaerenda est Singulis rationibus sua explicatio, suam psy

dra debetur Ne peccemus cum iis qui in foro comperendi

nationes mali tollunt, pascioribus clepsydris casas q-cipitant. Dcbet enim duri latium ad disputandum apem

rus esse campus quando de veri inquisitione laboratur. Secundus hic error. Magnus est rationum oe verarum probabilium cumulus G si ita saepe paribus certant tribus, ut vim palma decidi debeat, ignoretur. Multa interiecta, quς cum extra rem esse videantur, in re tamen in ita putabuntur, non mi bais insitiva, sedgermana credentur. Cum saepe interrupta sit scribendi series,cumscribendo saepe vocatus, reuocatus, inter uentusscrib distudium interrisium, modo intermissum, tardius resumptum ita enim fert publici nostri muneris ratio feri non potuit ut ea ratio ad unguem obseruata sit qua scribentium in-t ni cr nil stria appWrent Cy florent. Idem ordo , idem spiritus, idem ibi, progres , idem scribendi impetus

S,' es Q ubique apparet tar existit. Quo sit , de Lectore molare metari videamur, si in hac perturbatione πi quabilitate kPotis animam non suspendamus, sed να κε -

12쪽

φα φύσει, o summa rerum laborem solemur ae ingemas Qλλον, est necessarius non ανακεφαλαιω ns. Guia

artis est, adiecimus, hanc omisimus, dque dedita opera , ut ne qui nos improdentia psos putet. Id autem fecimus pamiam propter eos quos sibrorum hetaones vocant, partim propter inertes; qui aut sapere ideamur , breuitatem ibi virum in od Vticere dicunt. Od ad librarum heltiones , vel ins ecto indice brorum , vel ἀναχ φαλα- imuit se in summos odiores euasisse credunt, cum tamen in a a rerum ignoratione versemur Devorant enim Iesensu epulas i a de rium, quas ventriculus nequeat coquere ac modifica Diuturno sideri sibi famem non obsonam, cum

alioqMi ad percipiendum fuctum voluptatemque satius speς J V m egi are ingerendi, sic digerendi ratio constaret.

oatius quoque esset si xij Philoxeni cossum habere gruis, ut ex gustatu maior cuperetur voluptas. De inertibus qui mo e difluunt, quibus 9 λογία voluptatis nilam

plius dicam, nisi quod ridiculum sit eorum delitias desidiamque, quasi rectam iudicandi regutim resticere. IDDehim pro se ostici patrocinio asserunt, magnam iuim esse bre nituris. Se si bos in consilium adhibeas non solum dicent saltu es breuiter dicere, sed omnino, dicere. Malum enim bona hora in ivoluptatibus collocare. Sed hos valere iubeamus. Rem tertius locus de instulissa illa d bututione de conuulfone quae monis cumst praenuntia, tra latronis Me-φοῦ esse non videatur. Hic locus labricus est, pluribus

V ruserundus nisi in re minime necessaria oratio longior Πηδν erret multu quidem de uti si mras citum dispaetatio non inutilis videatur, tam o necessaria. Im

13쪽

AD LECTOREM.

li D mιαν con e latur, ut homo est quid enim nim hominu est omnem humanitatem exuentis quam miseros agros, c0gnito, quod spei salutis , aut nulla aut exigua superest, sine auxilio, quod doloris fomentum est, relinquere sal na enim ad calamitatem calamitatis sit accessio dii ita sane, incura bilis est conuulfi partis sanae resoluta aegra in capitis tromate, an non ideo sebiando alloquio P praesentia nostra aegrum prosequi demulcere debemusr inhumanum est aegrum suae calamitati sinere oe quasi assignare , substra Tu omni ope telis animus prostratus cir humi iacens, aliud praeter de sperationem in consilium rerum suarum adhibeat. Non quod

tradens Medicis incurabilium morborum artem propterea profiteatur. Sed hanc pietatem c humanitatem relinquamM.

Cum haec quaestio si di sicili , cum ista conuulsio in partem non sauciam incidat, licit nasus ad et os si utitus inde redea licet nil inde qui quam emotimenti demetat, cum cuique inna tus sciendarum rerum amor. igniculis , hanc praeterire iuertissimi hominis foret. Foelix qui potuit rerum cognoscere causas. Praeterea, gloriosum est hominempraesentire ac p sagire quo sum res euasurus , v eousque nostra procedat industria

ut ne histrionum , impudentium crurumena miserorum aegro ram emungentium more, tundiu uana spe 'U-cos a Tenius m producamus, donec cum extremo spiritu, v

timus etiam numus ex crumena exeat, expiret, Cy' uolet.

Ac tr Icem hanc dotem c qua homo se hominem praebeat,

or suum discendi stadium declaret, G pr claram refugien

di vim ali irat, uno loco Hippocrates omnium bonorum au-

ihor conclusiit. Disputat de prolapsione femoris in o Zeriorem partem, deque artim o poplitis qua coascitur micet id mali

curationem non admittat , tamen in considerationem Medicam cadere

14쪽

uero excusa musAD LECTORE1 I. radere af ain. Id verba sunt perpetuae cre emta memoria: At haec quale luxatione prolapsuque femoris ni nime curabili di lusum, extra medicam considerationem ebe

identur, Gid cnim attinet ea si utare quae curationem non admittunt est multim intere P. Haec enim inressi ere eia sedem est mentis iudiciu pro egonis . ac ea cognoscere γα curabilia iudicuntur. Nec enzm potes fieri ut haec duo a se quo inuicem separentur ac diuellantur. Danda quippe opera, ut 'quae curabilia sum, incurabilia non reddanitin a cyo 1 adlioquin in rabilia sunt, sic intelligi debent ut ne maxime Hipp''o endant. Praedictiones autem splendidae gloriaque dignae u ri

ex eo exi tum , qu intelligimus , quo qualiter 2 :' qnando desinere debeat , siue in curabilem , siue in in '

curabilem naturam conuertatur. Vt nemo amplius :ιbi *gx0 ter si quaestionem de conuulsione incurabili alioqui tum lacu morbi lenter tra lauerimus , hanc nosse em confert aliqua a res alleuatio pertinet, praedicendi gloria Issedicus re silendet. Tamen non hic tam oriamo sumos aucupemur, interi nec tantopere rerum etiam arcanarum , O a communi senseu bi,

remoturum desiderio con flagremus, quam bene merendi si ab iis morbos pro ligandi studio teneamur. lim ...

totus sit Medicu in communi isto se oppugnando. Non i m nee tam sucum , acutiem , argutia que I sopbisticus digladia se . iiii

tiones consequatur, quam verum, germanam ac solidum do

ctrinam Caterum vi nem faciam, iis non scribo qui

olicno orere sunt ingeniosiores non iis quos a KAendi optima stix Giffugii mollire lasciuia delictat scribo candidioribus , quo'ram fauor benignit que facile conuesset, exterri eo a i

15쪽

AD LECTOREM. rationes recentiorum, cum nulli ex antiquis hunc quaestionem tru lauerint , quas non minoris aestimavimus quod recens natς,

quod ab iis profectae qui no Pro hoc coelo aere nobiscum

itiuntur propter eos delicat idos dico , quibus mirum in modum placent quae aliquid priscum redolent, ea avero fastidiunt qui a suis hominibus inuenta fuerunt excogitata. imbecillitatem iudici , ne dicum elicitum malitiam

sistas obesse debeat nostrorum hominum inuentis, quod nostri sint j culi, quod nobiscum vixerint. Et tamen ita fert hominum malignitas , sini Trumque ingenium. Infelix , me Hercules , aculum quod hunc gloriam suis sibique inuidet ZSi eos admiramur authores qui ante nos fuerunt , eorum imagines ludiose conquirimus , cur honos qui debetur iis qui nobiscum ruunt eandemque ducunt animam, quasi satietate

apud nos elanguebit ad quippe prauum maligniimque est non admirari eos qui admiratione digni sunt, eorumque industriam ideo minoris facere quod eos vrdere , alloqui cr amplecti licuerit. Et qui stimulus nobis inesse debet ad eos amandum, idem ad contemnendum reliquus esse videtur At nostris non deest sua quadam vi , non ingeni dotes etiam aliqua

rem cum antiquorum laudibus conferendae. Caterum , de

hoc nostro labore hoc dicam , si forte in hominum manus venerit, mihi valde cur non esse si non omn)bus placeat, sitis It mihi si ληis, candidis arrideat. πιι enim suo candore quicquid indoctius O pi uitis erit, eluent Et is omnia mea placuisse putauero , si quςdam displicuerint. Vt enim in carni opipare parato conatui quidam sunt cibi qui non sunt omachi quorundam , immo qui ingruit, tota tamen cornus tiade non caret ita in libris, licet quydam

nino apta Tma non sint, ad cum que etiam

16쪽

Am et C T in E M. 'mach non actam, non sint tamen debita Aude priuandi. Totis enim libris seu quς iam gloria decernenda est. Diutius cinctam sum , nonumque in annum id quicquid

e si tandem de emittendo cogit , ratus cun latio'nem vitio baad carere. Nam si modum excelli , inerti; desii ljque, etiam timiditatis nomen meretur VATE.

17쪽

APPROBATIO.

I Libellus E CONVULSIONIBUS , quo solemi Quae sti explicatur . Cur sauciam dextra capitis pane Conuulsi sanae partis contingat M. v LIELM DE Doctoris Medici Parisiensis celeberrimi , Decani Antiquioris Scholae Magistri eleganti stylo S summa prudentia conscriptus, atque a multis iamdudum expetitus prodeat tandem in lucem rei laedicae splendorem aucturus, istilitatem non mediocrem allaturus. Datum Parisitis octauo Kalend. Nouembris Ann. Dom. 16 8.

Doctor Medicus Parisiensis.

IACOB V CORNVTY: Doctor Medicus Parisiensis.

18쪽

BENEVOLO

Doctor Medicus Parisiensis,

S. D.

SI furit in sacram Comul Pasiadis arcem,

Et quatit incursu catera membra suo. BALLONIVS res docet hanc curare liben,

I res nix humanum resere in exitium.

Docta ergo hac legit magni monimenta laboris Et motu a Fidua, Lector amice, manu.

Laria se hic et index, dicitur arcis, cuid vetat Musacrum dicere Pandium

19쪽

M. GVLIEL MI DE BA ILLO V, Medici Parisiensis olim Decani, antiquioris Scholae Magistri. EPIGRAMMA.D M ex sem tabefidant causia

Ceres Haud dubi visertur, catera membra dole Franguntur mire animi, pariterque ab cunt

Corpora 'ad ygia sape fer tu aquas. BALLONIVS causa dum S se , s Ana

recludit, Auxiliis etiam queis medeare docet,

E cii miserflet Mens sana in corpore sano, Optari a Medica quid magis arte potest rIACOB V THEVART Doci or Medicus Parisiensis.

20쪽

IN EIUSDEM O AE R I S

COMMENDATIONE EPIGRAMMA.

Vue rena ab , non si saeuiis milium os ut by corpo omne alit. Non ita te Ixion rota e non id torment Distentum Trochlea , funiculique reum

Hane holer B ALLO uoces depesiere essem,

Gliscere s tkerius u potes arte vetas.

Sic deinceps metas Conuulse dicta feretur ConueBς dio, quam Medicina tuo ADRIANV VALESIVS.....

SEARCH

MENU NAVIGATION