Hippocratous Epidemiôn to prôton kai to triton / Hippocratis de Morbis popularibus, Liber primus et tertius

발행: 1717년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

321쪽

si, fores facilissi mrint, ut plistularum omne genus a cute promptius foras emicet 8 Atqui haec sic neri solere in usu quotidiano abunde distimus. Ii quidem, qui interiorem hanc Vescato

ni vim aut negant, aut praetereunt, tamen

cum de cruciam illo atque exulceratione, noe inde in Urinae meatibus saepe oriuntur,. explicationem instituant, fatentur ipsi Cam aridum particulas in sanguinem penetrasser quorum sales acerrimi eum iis, quos fert urina, adhaeserint, has tragaedias excitant. Ita sere qui rationem male semel in stitutam' mordicus tenet, in eas delabitur discultates, unde expedire se vix potest,

his 1 seipso dissideat ipse, secumque discor det. Quod si in pallibus a cuti longd disistis, earum virtus ita vehementer se exerit, quid cause est, cur in caeteris locis cessare eas, & quas ab. opere seriari arbitremur 'Quid obstat, quo minus humorum mutationem aliquam moliantur, quaecunq; demum i per vasa permeant λ Certe incommoda, quae Vesica3tium aliquando usum consequuntur, non alia ratione explicari

possunt, quam quod Contharides in sangui-

322쪽

nem, eo quo diximus modo, Vim exerce ant. Hoc autem posito fundamento, intellectu erit facillimum, quare He is praecipue si sudoribus colliquescant) bilib- iis item, iisque, qui ad febriles ritus natura

sita feruntur, interdum noxiae sint i etiam

ubi corpus plenius fuerit, si scriptoribus habenda sit fides, nisi venam secueris, periculose: siquidem, cum sanguinis molem admodum attenuent cursiamque intendant, Febres, inflammationes, & deliria pariunt ι Vel, quod in Hectkis contingit, eas opes, quas vitae sustinendae natura destinavit, per cutis spiracula nimis effuse dissipant. Pari modo

in sensis Febr,bus, in quibus Pulsus imbecillis languidusque deprehenditur, siquid auxilii tulerint Vesicamia, eum illico invalescere sentimus: quod a perpaucula Aeri detractione proficisci omnino incredibile est. Bellinius, qui in eo, quod stimulent, Vescantium vim omnem esse positam conrtendit, eadem etiam de causa Pulseum excitari pronuntiat. Sed id utique libenter quaererem, num idem & caeteri stimuli efficiunt ξ Num aut Causti ea, aut Fonticul, aut S eta Ta, aut etiam ipsa, quae Cantharidum e pertia

323쪽

expertia sint, fusi cantia, ea stimulandi vim

tute polleant, ut Pul um non modo ad tempus attollant, sed ita instaurent, ut cursum ille suum tenere possit naturalem Θ Pumantia, quae sanguinis vias haud attingunt, stimulum intestinis admovent : unde tamen nihil quicquam virium Pulsus acquirit. Sanguinis quidem cursum, ad glandularum ora, paululum incitant i, molem ipsam humorum non ita assicere posse videntur, ut aliquid inde ad Pulsuum robur accedat. Itidem Aqua bulliens, aut carbo ignitus & pruritum incute & Oscas commovet; ita tamen, ut neminimum sanguini motum afferat. Itaque cum in morbis quamplurimis, iis praecipue qui caput impetunt, expeditum nec Opi natum levamen praebeant Vescantia, non tam quod aut reUellant, aut irritent, aut evacuent, quam alia quadam virtute id videntur esse consecuta. Quod si animum

ad hanc, quae interius exercetur, Vim advertimus, Vescantium rationem omnem assissequemur ; &, quo demum modo ad curandos morbos felicius accommodari possint, judicabimus. Certe hine lucis aliquid erui poterit, qua id tandem, in quo medicorum

324쪽

diligentiam desidero, essici queat. ut accurata de Vesicantium in Diuturnis assectibus usu praecepta tradantur, quae & perspicuitatem habeant, & quasdam errare in medendo non patientes ViaS. Sed ut ad locum, qui est in manibus, aliquando revertar : in Febribus acutis tutum maxime atque expeditum auxilium praestant escantia ; quae quidem, licet materiam febrilem a cerebro potentissime aVertant, fluxiones tamen caeteras, Sudorum praecipue atque Urinae, saepenumero juvant, saltem nullo unquam modo reprimunt. Neque in eo percuriosus haerendum, ut semper ad aegroti habitum aptentur: quaecunq; enim. fuerit corporis constitutio, utcunque sive

hile si1ve tenui sanguine fervidior, si febris

ultra morem saevierit, levia incommoda non

tanti sunt, ut de vita interim ipsa non simus soliciti. Saepissime enim in id discriminis res venit, ut nihil, nisi a Vescant bus

spei reliquum sit : quod quidem in Podagricis, ubi, quae ad extrema corporis defluere solebat, materia in caput incubuerit febremque accersiverit, ut frequentissime fit, sic &nuperrime exemplo maxime memorabili factum

325쪽

ctam est: scilicet dum, prae nimio cavendi de siderio, a Vesicantibus prorsus abstinetur, paucissimis diebus compertum est, quam vana fuerint magnifica illa salutis aliunde derivandae 'promissa. Idem in Varioues,

Morbillis, Febre sive Scarlatina, si ve si Apelatosa, quotidie experimur : in quibus

morbis licet sanguis ardentius aestuet, incitatiusq; feratur, hoc tamen auxilii genere haud dubitanter neque infeliciter utimur.

Quare nequaquam audiendi sunt ii, qui in assectibus nervosis, in febribus ardentibus &continuis, etiam si sopor, aut delirium accesserit, Vescantium usum repudiant . Id utique haud temere quis dixerit, hac plures, quam alia ulla medendi via, ex se hribus liberos evasisse; etiam ab hac, quam a reliquis omnibus, pluribus sanitatem esse restitutam liquido possum confirmare. Igi-gitur ad curandas febres, quae Annis 1674, 7J, 79, 8J, populariter grassatae fiant, Vesicantia adhibuit 1 inhamus: id quidem optimo consilio: sed quare in caeteris praetermiserit, haud fatis intelligo ; cum alii, Y χ

η Bagliv. de Vesicantibus.

326쪽

de quibus ille meminit, A ni nullam se brem intulerint, in qua non aeque profutura fuissent Vescantia. Quorum sane vis in omni morborum Acutorum tractatione ita latissime patet, ut eum, qui has Hippocra iis Historias diligenter perpenderit, febrem haud opinor aliquam reperire posse, in qua non huic maxime auxilio locum esse fateatur. Neq; tamen is sum, qui, cum ellio Folio, Hippo craticam Historiarum cor rectionem in me temere velim suscipere, ut appareat, quomodo illos curare potui sei Hippocrates, quos mortuos scribit, . Id saltem haud inverecunde mihi videor esse dicturus, aegrotis istis hanc unam, si modo ulla fuisset prosectura, prodesse potuisse medicinam. Illud autem prae aliis commodi habet haec evacuandi via, ut nunquam non tutissime in usam duci possit: Caeterarum quippe ita perdifficilis & lubriea est ratio, ut nonnun quam eae, ubi atrocior fuerit morbus, non

sine periculo tentari possint; id quod in Venaesectione saepe experimur. Quotusquis';

π Bartholin. Epist. Med. Cent. I. 61.

tamen

327쪽

tamen est, qui, ut a Veseantibus, sic & avena secanda, utcunque plus discriminis habente, abhorreat ξ Sed hoc fortasse aegrotantium imbecillitati dandum ; ut, cum suadente natura dolorem maxime reformident, etiam a medicina, quae vix sine aliquo dolore proficit, refugiant. Eadem in medente mollities adeo non serenda, ut maxime in vitio sit: quem sane, humanissimum licet, ubi Vitae periculum immineat, potius Tortoris Vicem praebere decet, quam huic cubantium timiditati subscribere. Sed ut huic de Evacuantibus sermoni finem aliquando imponam ; haec tibi sint, benigne Lector, quae exposui, quasi indicia sontium illorum, ex quibus acutarum Febrium omnis haurienda esst curatio. Nam de praecipua evacuandi genera, quo demum tempore, pro multiplici morbi natura, adhibenda sint, & qua moderatione, cum adhibeantur, uti deceat, ea qua potui brevitate

persecutus sum. Tui erit rationum momenta ita expendere, humorumque inclinationem omnem ita acri atque attento animo intue-

328쪽

x i, ut, qua maxime via detrahi possit f hi lis materia, solertius perspicias. Hoc unum I ibi spondeo Te experiundo comprobaturum, quod scilicet ex febribus multae Eva cuantibus solis, etiams haud alio fueris De

med o usus, cedere consuescant; Uix ullae autem, quae paulo vehementius invaluerint, med cita

na qualicunque, s ab hoc Evacuandi institis

io discesseris, restingui possint.

FINIS

ERRATA.

Pro Leg. Pag. Io Viginti quatuor Viginti quinqua 16 serat feratfs petinent pertinent O tenax laeve 93 senanda sananda a maturationem eruptionem x47 acrius acrius

SEARCH

MENU NAVIGATION