장음표시 사용
81쪽
FABULA XV LV. I. Aervus etc. In Liviam accipit hanc Fabulam Cassivus, qui hoc alio versiculo initium Fabulae ipsius iacit: Disces hic quam nocet fave, verum dicere; ita tamen ut disce hic verba sint quae ita Codice
Turpi, litest deformi. V. a. Diem. In Codice d . Cassitius legendum arbitratur totam intricabat. domum. V. 3. Co arrans. In Codice Corn. . . . testatur legi Cavittas; sum .... Jan- nullius. Hinc alter supplet cor arrans, alter Vero sum TE
V. 6. De Osucris. Aesopus intelligit: Si deposito pignore, viros adpellaveris, hoc est, oblato mundo muliebri in mercedem admissariorum. Mulier contra abjiciendum cultum interpretatur. Cassivus. V. 8. Cessavit. Sic ia Codice. Log rem cessabit, inquit Iannellius. At cave emendes, reponit Cassitius. Summa enim elegantia est in C dicis lectione, ut quum dicimus Periisti, actum est. V. 9. Latera, scilicet flagellis scribenda. a. Venustus Sarcasmus ex desinentia simili. Cassitius. V. io. Ohjurgari, scilicet flagello. Scimus enim objurgare flagris, colaphis , ferulis dixisse launos. Cassitius. V. II. Armatam etc. Sic emendat Cassitius. In Codice versiculus Potitia pose armilliam toliis argenteam, capitalem trochaeum in quarta sede habet V. I a. Quam non Gymarere etc. Sio in Codice; versiculus tamen syllaba est mutilus. Hinc loco Quam legendum esset Eam.
82쪽
V. i5. Furore Plena etc. Sic edidit Cassitius qui demum loco et legendum ait M. In codice F. . . re Piaua υOCat . m. s ad Ureb. . . . Ianneulius Codicis vestigiis inhaerens putat legendum esse ad Uerbara. V. rιs Pruonis gravia, υcrum. In Codice Pro . . nit M iam. V. IS. Inquit. In Codice . M .... Quid . In codice certe. Mutatio proponitur a Iannessio, ne spondaeus offendatur in sexta sede.
V. r. Premente etc. Agrippina Scrofa ; Sejanus Lupus. Cassitius. Male autem in Codice legitur Tremente loco Prement . V. 4. Fraudes. In codice fraudem; hino versiculus est syllaba mutilus.
v. t. Feles etc. Feles Caligula et Socii; Gallus. Uherius. Cassitius. Lectiliarios. In Codice lectitarius; sed palam est, inquit Iannellius , mendum in voce irrepsisse. V. a. Gloriose. In Codice gloriosa. Vox ad Gallam procul dubio referri debet. V. 6. Societas fera. In Codice fera societas. Iannellius verivirum trajectio nem proponit, ne Versiculus vel Syllaba Sit brevior, vel trochaeum habeat in quarta. Casurius legit sero societas.
83쪽
V. r. Servus etc. In Tiberium qui dictus Asper. Servus est auctor Here laneum relegatus; Aesopus vicinus, Claudius in villa apud Pompeios. Cassitius. Praeterea Cassitius ipse hoe alio versiculo Fabulam incipit: Malo non esse illaces addendiam malum, dicitque in ci-dice legi: Non esse malo addendum maliam. V. di Appellari nomine. In Codice 'PE . . . Vi nom. . . . V. 5. Tuto etc. Versiculus ut est in Codice: Tuto quia apud te queret Emonitur; trochaeo corrumpitur tum in tertia tum in quarta sede. V. 6. Plogiae etc. Sic supplet Iannellius. In Codice Plagas 3Veraunt b . r. Castitius: Flagae sversunt semper mAt post Nem
V. 7. Subinde etc. Sic supplet Iannellius. In Codice Subinde ad ν
m Cassitius : Stibinde ad perberandum d sciant mianus. V. 8. Totis persto. In Codice to Sto. V. 9. Sin est vocatus, dego ad lucem in semita. In Codice: Sive aestu νΟCatias . . . O ad lucem in sem .... Jannellius supplet Sive aestu pocatus, dego ad lucem in semitia. Cassitus: Sisa est vocatus ἰvigilo ad lucem in semita. Noster Fabularum excriptor sive mutavit in sin. Opportunissimam asseri Cassitius expositionem sententiae: Plerumque ad pedes domini cujusque sui manebant in triclinio servi, et soleas custodiebant. Sed haec Romana consuetudo fuit. Phaedrus mores Graecos describit. Attamen puto non omnes servos dominum sequutos in Romana triclinia, ne illuvie et frequentia sua convivas offenderent. Itaque erant de grege Semorum , qui stabant in semitis. ibiquρ dominum ex Ctarent.
84쪽
v. 11 Si mihi. In Codice mihi sι; et male, inquit Cassitius, ter exhibui si mihi. V. i5. Patior Dominum. In Codice patior DOm Versiculus recte haud , quaquam procedit, quum trochaeum habeat in quarta. Hinc Ian-nellius emendationem praesert: Et saevum Dominum patior insiliae super. Cassitius hanc aliam: Et si re, infulis i saeuiam Patior Dominum Τ Ego. Nostri Fabularum excriptoris est lectio qaam hae habes. V. iis Promere. In codice Pro V. 16. Nil feceris. In Codice nihil fec Legendum est na ob Ieges camminis.
V. r. Equum etc. De se ipso Auctorem loqui putat Cassitius in hac Fabula quam is hoc alio versiculo exorditur: Ferendum aequo animo Mequisitiid acciderit mali, addita voce mali. E quadrim. In Codice et quadrigiam. V: 5. Ltidis. Sic Iannellius in Codice legit. Cassitius vero lectionem laudis omnimode tuetur. Phaedrus enim ipse in Fab. 5 lib. V. inter vulgatas : Venere artis es Iatidis ad certamina.
Certamina. In CodiCe Cretiam .... V. 6. Ite. Camillus asserit se vidisse in Codice diserte scriptum visite. V. 7. Sine me, cursu. In Cossi e Sino m. . M M. V. 8. Furis attraait. In Cossi e f. . . s . terari
85쪽
V. r. Si quando etc. Rursus de se ipso Auctor. Cassitius. V. a. Prendens Petram. In Codice Prenden3 P tr. . . V. 5. Demittit. In Codice dimittit. Fortasse et hoc defendi potest, sed illud elegantius et frequentius usurpatur. V. 4. Canceres. In Codice cano ... Hinc videtur esse Iegendum cancri; sed hac voce, inquit Iannellius, metrum non Servatur, quum Versicuulus sit syllaba truncus, et Spondaeo terminetur. Bene ergo canceres legit Cassinus, testimonium asserens Prisciani qui lib. V. ait: Cujus Cancer genitruus canceris esse Ecbot, rat cicer ciceris. V. 5. In terram etc. Sic in Codice, ut edit Iannellius. Cassitius vero legit: tortam adripiens eacutit Praedam manu. Terram inutiliter nominari asserit, cum ursus in litore scopulum prehendat, et vix crura vado immergat terrae Contiguo. Praedam pilo ursino intortam tutatur Horatii testimonio II. Carm. 15 v. 55: Intorti capillis Ei menidum recreuntur angues. Urso manus attribui a Plinio ostendit, ubi lib. VIII. c. 55 legere est: Adrpiens praedam manu. Verbo denique excutit subintelligit, in terram. V. q. Stultis. In Codice Stulto, qua voce corrumpitur metrum; et quum versiculus, inquit Iannellius, loco epim Ithii sit, recte casus amplioris potestatis usurretur.
86쪽
V. r. Quidam etc. Comus Caligula spes populi Iudit, cui solebat adulari. Sic Fabulam interpretatur Cassitius, quam ipse hoc alio inchoat versiculo: Verbis saeρentimem homines deciPi solent. Devium carPens iter. Sic supplet Iannellius. In Codice d. v. . . CamPem . . . r. At Cassitius loco dovium legit dipitis , et notat: An P tuit sequi devia viator , qui properaret Τ Divitis autem agros apposite Phaedrus dixit, quia Corvum dominus agri loquacem habebat, in. qtio luxus. Vide Burm. ad Petron. C. 28. V. 5. Gradum. Sic supplet Iannessius ubi in Codice legitur tantum V. ..., ac capere griadum eandem habere vim putat, ac fucere gradum. Cassiitus legit gradi, atque coepit gradi latine dici tuetur, ut coepit ambulare, ire coepit et his similia. V. 4. Sontis. Sic edidit Cassitius. In Codice 3Onat; si Iannellio credamus. V. 5. Confrmatus restitit. In Codice CO. f. . mattia reu V. 6. Recferet. In Codice re φ V. 8. Mico. Cassit tus in Codice superesse ait illi . . . Hinc illico legit. Janisnellius in ipso Codice asserit esse mill . . . . Hinc miluum supplet, ac notat: Ea mora viator frustra tem S insumserat, jacturam ejus temporis secerat, quo aliquot milliaria consecisset. Millia autem pro milliaribus probata vox est. Cicero Pro Caecin. c. 28: Is non estatisus dicere quot millia fundus sutia Messet ab urbe ete. At bella quidem phrasis, reponit CaMittus, te ras milia passuum. V. 11 . At male tibi sit. In Codice At tibi malo Sic Verborum trajectione Jannellius evitat corruptum Versiculi metrum.
87쪽
U. I. Semens etc. Serpens Sejanus, Laceria Phaedras, Samulus Claudius. Innuit se in Pompeiano secessa, favente Claudio, inimicum effugisse. Cassitius.
V. r. Canes eos re etc. In Castorem uingit Τiberii adoptivum filium. Cetera conveniunt in delatores aetate Tiberii. Gassitius. V. a. Loquaces. rixat, ut solet, Graeculos , quorum loquacitatem Passim veteres reprehendunt. Cassitius. V. S. Bestiae. Ne cogites ineptum atque a prol, iis alienum quod hic de Graeca Fibri adpellatione interponitur. Hic fuit Phaedro mos , si oblique vellet amicis aliquid reconditum indicare. Ludit ergo Poeta non sine selle. Tiberius Drusus adolescentulus Tiberii Aug. filius perstringitur, cui nomen cistoris adulatores in comitatu Caesaris indiderunt, quod solitus esset pugnis mulcare obvios. Vide Dionem Iib. LVII., at Tacitam Ann. IV. S. Denique comites Tiberii Phaedrum hic pugugisse suadent illa Taciti Ann. IV. 58: Arcto comiaevitia . . . liberalibus studiis Praediti, ferma Graeci, quorum semmonibus lovaretur. Accedit Suetonius Til er. c. 56: Zenonem et Seleucum conuictores Graeculos, quibus vel maxime adquiescebat. Cassitius. U. 4. . . . r pu. dicis lacunam explet Cassitius Vari qui, atque scholium
addit: Copiosam quidem prae Latin1 linguam Graecam fatetur Pliaedrus cum Quintiliano XU. 19, Macrobio II. 9, aliisque ; sed
88쪽
copiam illam ut loquacem et vanam reprehendit. Nihilominus e quo ad copiam Latinae linguae Cicero palmam tribuit, de Finib. lib. I. c. io, lib. III. C. 5, et alibi. Jannellius logere mallet: m. qui se jactant de verbonum culia. V. 5. Abripere. Butantus Hist. Nat. Vol. XXVI. tom. XI. p. in putat Aelianum primum omnium has nugas emisisse, Histi An. XI. SI. At Cicero ii,se in fragmentis apud Servium ad Georg. I. 58, et Isidorum XII. 2 ; Redimunt so Fbri eo parte cor oris, Proyterquam maxime e Peliantur. Ceterum inde ortus error, quod procul conspiciantur castores, quasi velint sibi Partes evellere,.quum tamen binos ad inguina solliculos sellitent, quos Autonios cellia os vocat Linnaeus Syst. Nat. L I. Cl. 5, SP. 25. Cassitius. V. 6. Se se peti. In Codice sa peti; tunc versiculi metrum non constat. Emendationem ergo secere et Cassitius et Iannellius. V. 7. Divino etc. Stoici putarunt mundum rationale esse animal. Ideo Natura , Divinitas Stoica, non nisi ratio in Porticu adpellata est. Seneca ad Helv. c. 9. Incor Orialis ratis in ratium verum artifex. Phacis drus ergo Stoicorum particulo Naturam Deam hoc emicere scripsit, ut bestia sibi caveret ab interitu. Cassitius.
V. ra. Facit corpori. In Codice faceret comori, prout edidit Iannellius; idque recipio , ait Cassivus.
V. r. Odiosa Corniae etc. Phaedrus sub ove latet, sub Comice Curtiua historicus , da quo Tacitus Ann. XI. ar: Longa post hoc senecta,
et adversus sveriores tristi G latione , orrvians minoribus, inter
pares dispicitis. Vixit Curtius sub Claudio, quem dicit ut sidus Populo Romano repente illuxisse lib. X. c. 9. Cassitius.
89쪽
V. 5. Id, inquit, si dentato. Sic legendum Iannellius proponit. In Codice I it, si Cassitius supplet Idem, inquiit, si fortes.
V. 5. Equidem, et. in Codice . . d. . Cassitio tamen et Iannellio magis arridet Iectio eadem E V. 6. Quos. Vestigia Codicis q. . . addicunt quem, et Phaedrus in similibus singularem numerum amat. Fab. 5 lib. VIII. v. i : APertum est quis non Pos4it eo quis fecerit. Fab. I 4 v. IO: Cito Tu es arcum, semper si tensum habueris. Jannellius..eis. In Codice plane deletum est verbum. Cassitius qui antea legit quos, hic supplet queis. Jannellius, qui antea praetulit quem, hic
supplendam esse putat cui. V. 7. TM Per annos. Ia Codice annos. Hesiodus novem aetates dat comici, triginta sex cervo, centum et octo denique largitur corvo. Rectissime, si aetatem de anno accipias, non de vitae spatio. Ca
U. r. Ciam Venatorem etc. In Codice C torem. Cassiuas Fabulam orditur hoc alio versiculo: Multi infideles pectore, Derbis benepoti atque eam sic interpretatur: Tiberius Bubulcus, Lepus Phaedrus, Venator Seianus. Simulabat Tiberius, aut Potentior quis alius, tueri Phaedrum , quem perditum cupiebat. V. s. Droperet. Sic supplet Iannellius. In Codice . . reperet. Cassivus mallet Iegi adnePerct. V. 5. Oro. In Codice deest hoc verbum. Hinc necessario restituendum , ne versiculus sit toto pede mutilus. V. 5. Ne timueris. In Codice ne timeret. Hinc male offenditur in quinia sede trochaeus, in sexta spondaeus. Jannessius lectiones proponit:
90쪽
Ee Rusticus ne ei erit, vel potius Et Rusticus ait: ne time. Mittus: Et Rusticus, no time, reres. V. IS. M imas mo. In Codice ms maximas. Trajectio verhorum facienda ob carminis leges.
V. I. Quum servus GC. Claudius loquitur de adulterio Messalinae et Silii. Sic Fabulae interpres Cassitius, qui Fabulam ipsam hoc alio aggreditur versiculo: Nullum maledictura su gravius conscientia. Integram Fabulam, ut insultus interpretatur , sic Irabe r
iliam maledicetim est gravius conscientia. Quum Sori'us ritimos simiaians quosdam δοί-ω, oram Domi .. Consi Pnavisset sui,
raquo ille sciret fore clam circumstantibus ;Placet tibiZ inquit; quod heras non desbos, Placet ZSed non in une. Quia - λbes , non placet. Servus nequiissimus, inquit Cassitius, in secreto cubiculi simulans a gentum numerare Dominae, ipsam constupraverat. Dominus quum negotium sibi notum circumstantes latere vellet, obscurius Cum surcifero colloquitur, pudori suo parcens. Ain' tandem , inquit, mastigia Τ Satin' hoc tibi placet, quia non debes quia satis eisti ΤNec tamen impune seres. Poenas mihi adhuc debes, atque hae tibi rationes mecum dispungendae adhuc supersunt. Iam puto hoc , tibi non placet: et conscientia instantis poenae vel num' discruciaris. Io