장음표시 사용
11쪽
APPENDIX. An laceat conjugibus ad vitandam Iornicationem aedilium exigere. 42
De impedimentis matrimonii. SεcTIo I. us sit ponere impedimenta
VII. De impedimemo criminis S raptus. 43ς VIII. De impedimento impotentia.
APPENDIX. An Ni σι Bestii possint dissensiare ins earmentis dirimentibus matrimonium.
44 IX. De matrimonio clandesino. APPENDIX. matrimonia clandesina tirrita per totum Belgium. -9X. De dissaritate cultus. 4sa Z1. De impedimentis impedientibus.
12쪽
virtus, qua peccata detestamur , &eadem sponte vindicamus : virtutem hanc passim commendat Scriptura S. utpote maximE consentaneam naturae rationali, peccata naturae illi maxime contraria detestari, eaque digna satisfactiorie compensere. Unis de patet, proprium poenitentiae actum esse detestationem vitae praeteritae, ac yindictam de peccatis, . non solam vitam novam , ut volunt sectarii e qui enim serio poenitet, non solum sese emendare proponit, sed de offensa dolet, eamque detestatur. Dicendum secundb , poenitentia prout fit obmo. ius viristivum alicuius virtutis violatae, reducitur ad talem tutis βο vel talem virtutem. Sic poenitentia concepta de pee. φ 'cato ob offensam Dei , spectat ad charitatem, quam violatam studet restaurare et poenitentia de peccato 'quia Deo iniuriosum est, spectat ad justitiam, qua Atenus iniuriam Deo illatam restituere & compensare satagit. v Dicendum tertio, secundum sententiam Dei or- Remi odinariam peccatum mortale non potest remitti sine poenitentia. Clare illud tradit Conc Trid. sess. t . c. 4. ubi docet motum contritionis ortini tempore necessarium fuisse ad remissionem peccatorum. Quaα- Τοm. IV. Α qui-
13쪽
, D a P ce N I T E N T TA. quidem debet esse poenitentia sormalis in eo , qua habet conscientiam peccati mortalis. Ubi rursum docet S. Synodus , ad remissionem talis peccati necessariam esse detestationem peccati , dc novae vita
propositum. Aliud est de illo , qui, inculpabiliter se ignorat esse in statu peccati mortalis , poterit ille sine sormali detestatione Ec poenitentia iustificari , cum de se adhibeat totum id . quod ad amicitiam
Dei recuperandam est necessarium. Omnia Dicendum quarto, q cumque peccata, quan peccato dς' tum cumque gravia , possunt deleri per poeniten- ω- ,ἡἡ tiam. Peccatum tamen in Spiritum S. dicitur esse ita νωisi his- remissibile , eo quod difficulter remittatur, vel fiam. quod illi, qui agnitam veritatem oppugnant, rar convertantur Zc communiter ad pristina revertanis tur. UndE dc D. Thomas hoc loco ait, erroneum esse asserere , ese aliquod peeeaιum in bae viia , de quo quis paenisere non potest. De quo rursum postea. tim Dicendum quinto, non potest remitti unum pec- mortale catum mortale sine remissione alterius de lege Dein' pq s ordinaria, quidquid aliqui anxie inquirant de extrane alio. Ordinaria. Ratio est, quod peccatum mortale non remittatur nisi per infusionem gratiae , gratia autem cuilibet peccato mortali directe repugnat, de
illud excludit. Deinde alias posset quis esse filius Dei per gratiam, di filius diaboli per peccatum mor
Postre-ρ Dieendum sexto, post remissionem culpae saepes manet reatus poenae temporalis. Patet hoc ex dicto ripis tidis Nathan Prophet ad David a. Reg. ra. ubi dixerat, laena. transtra sit Dominin peccatum tuum , id est poenam aeternam condonavit, sed illam vertit in tempora lem , auferendo filium. Idem docet Conc. Trid. se T. 6. cap. i . & sess' r . can. ia. ubi diciti Si quis dixerit totam poenam simal cum ea a remitti semper a
Deo .... auatbema sit. Deinde mors est poena peccati originia is . quam baptizati jam sustinere deis bent. Etsi vero Deus dum remittit culpam, fiat no-
14쪽
DE P ce NITENTIA. FBis amIeus, tamen amici remissa offensa, quan 'doque exigunt satisfactionem. Dicendum septimo , peccatum veniale remitti. Itur per poenitentiam saltem virtualem , non item umialis habitualem , quae & in dormientibus esse potest. Non tamen requiritur expressa dc formalis poenitentia , , cum neque ad remissionem mortalis illa requiratur, dum memoriae non Oceurrit. Sacramentalia vero, etsi remittere possint peccata venialia ex opere operantis , quatenus fidem Sc poenitentiam in illis excitant , quibus adhibentur , tamen non remita Sacrameniunt illa ex opere operator quod Saeramentis est proprium de singularet imo alias non facile concipi posset, quomodo Sacramentalia non essent Sacra.
menta. Sacramentalia autem censentur, oratis Do is
minica, confiteor, tunsis pectoris , asperso aquae benedictae, eleemo Ina, eomestio panis benedicti, benedictio Episeopi, vel Abbatis eo eeraιi, ere.
Peccata venialia non solent remitti sine mortalI- H taliabus , eo quod peccata venialia non remittantur, nisi non remit- infusione gratiae, quae expellit mortalia. Unde pa- ς πω si tet & ratio, quare unum veniale remitti possit sine Δι-.. alio, eo quod gratia non opponatur continuo omni ritὸ veniali. Perstat tamen illud D. August. Epist. 48. nnnm 6'sub finem . Nec quemquam putes ab eννore ad verita ..
non redeunt secundum se neque reatu, neque p*-t. QPoena , redeunt tamqn ratione ingratitudinis. Ratio prioris est quod homo a peccatis per poeniten A a tiam
15쪽
4 DE P oe N I T E N T I A. tiam mundetur, purgetur, dealbetur, &e. Neque remissio peccati est conditio nata pendens a conditione non amplius peccandi , sed absoluta. Hinc ait Benedicti XI. extra v. inter euncta de privileg. ubi ait : Abbardum esse, ut quis peccata per ραπιι euιiam dimissa , rursus debeat eo ιeri, uι debitον liberaim adhue maneat ad solvendum obligatus.' Probatur posterius . eo quod remissio peccati sit summum Dei beneficium , quod per subsequens peccatum parvi pendit, adeoque tunc quasi peccatum antea remissum, censetur rediret de hoc sensu inistelligendi sunt SS. PP. docentes peccata remissa , per subsequens peccatum , redire. Dicendum a. Opera mortificata reviviscunt per poenitentiam , sive consequuntur suum etactum, quem antea ob aliquod impedimentum non poterant consequi. Pro cujus intelligentia praenotari. dum est, opera alia dici viva, quae fiunt ab homine in gratia existenter alia mortua r quae fiunt ab homine extra statum gratiae e dc mortificata. quae quidem sunt ab homine in gratia constituto , sed - ob peccatum subsequens non sortiuntur suum effectum. Opera ergo mortificata, ne frustrentur oma nino suo praemio, remanent in divina acceptatio-ne, adeo ut sublato impedimento praemientur. Et quidem reviviscere ultra dispositionis gratiam, est omnino verosimile: cum ultra gratiam, quae prae in senti dispositioni competit , alia correspondens operibus reviviscentibus sit admittenda talias semia per deberent dici manere mortificata r Imo viis dentur reviviscere secundum totam gratiam operibus illis correspondentem , cum Deus cuique
operi bono suam gratiam sublato obice impertiatur
Dicendum 3. Opera mortua non possiant reviviscere, cum numquam vixerint per gratiam. De Congruo tamen promereri possunt ejusmodi opera
dona temporalia, divitias, famam, bce. Quom do
16쪽
do iuxta S. Aug. l. s. de civit c. I F. Deus remune ravit Romanos amplitudine imperii. 'opera vero mortificata reproborum verosi militer'
n Π pereunt, sed reponuntur in thesauro Ecclesiae, 'per Ecclesiam applicanda. S E C Τ Ι . o I II. . Undenam delar Virtus Poenitentiae γε quomodo. DIcεNDuΜ primo, Virtus poen:tentiae, uti & PMi Za-
omnis Vera Virtus, a Deo sit oportet. Perdiιio ita est arua ex te Israel, tantummodo in me auxilium tuum, ait Pς' Oseas c. I 3. & S. Bernardus serm. I pentec. Iniis
grum, ait, revertendi ad Deum paenitentia est, quam me dubio viritis operatur , non noster, sed Dei. .Et rursum degrat. & lib. arb. Lapsis, ait, ex voluntate hstmo non aeque ex voluntate resurgere jam liberam babet, quia etsi datum fuit vlluntati posse stare ne eaderet , non tamen resurgere , si caderet. Non enim , miseratam facile quis valet exire de fovea, quam facile in a vitius, eam labi. Ex quo palam fit, quod difficilior homini sit virtus Verae poenitentiae, quam a peccatis abstinentia . etsi ad utrumque sit opus Dei gratia. Adgere quae ita S. Fulgentius i. . ad Monim. Praevenit, ait, gratia Dei impiam, ut fiatjustm: fassequiturjustum. ne Di impiue. Praevenit eclecum, ut ιamen quod non invenit, donet. Subsequitur videntem, at lumen quod contulit, servet. Praevenit elisum , ut surgat, subsequitur elevatum ne ea dat.
Dicendum a. Cum per peccatum ratio humana Motis, obtenebretur, dum super cecidit ignis peccati, Si q ' Demnon videt Solem iustitiae , & insuper obduret vj nee ' μ' eatis anima peccatoris et Deus est , qui illuminat caecos, ic aufert cor lapideum, ut donet carneum , tenebras dispellens, & cordis duritiem emolliens. Hoc fit, cum nobis ob oculos ponit peccata nostra is
17쪽
& contra faciem nostram, ut peceatorum foeditatem conside rames , salutari poenitentia crimina nostra detestemur. Unde S. August. l. t. consess c. 7.coh litueba3 me ante faelem meam, at viderem, quam' tarpis essem. Et Psalm. ii g. cogitavi viaε meas conveνιi pedes meos intestimonia tua. Paenitem Dieendum 3. Ρoenitentiae virtus, non est omni- a' bus adeo facilis . ut Deus offerat gratiam Verae poe- ad ἐμα- nitentiae omnibus peccatoribus: falsiim quoque est . ω. quod illam ultro offerat, neque sit multo ter Ore vel labore requirenda , sed illi dumtaxat consentiendum. Deus enim miseretur, cui voluerit Deinde, si tam obvia cuique poenitentiae gratia, quare tam anxie a Deo rogat Ecclesia , in ad veνam paeniιentiam nos perducere digne ιuν quare tam sollicite petimus , Deus eoηveνιe nos I Quid enim stultius , quam
orare id , quod in nostra est potestate 3 aliter ω modestius S. August. in Psalm. 14. Nonne Ue, qui te vocavit aversum, ipse prae ιiι, ut converιereris tηoli ergo tibi arrogare, nee ipsam eo versionem, quia
nisi te illa voearet fugientem, non posses converι . Propinterea tar inim conversionis beneficiam Deo tribuens Propheιa orat γ' dicit: Deus tu converιens vivificabis non
Et non qMasi nos ipsi nostrat stome , sine misericordia
18쪽
ικιum, anathema sit. Quo Canone damnatur Nois Vatus Epist. African. Qui nullum volebat post Baptisma relapsis reconciliandi remedium, sed solam Dei misericordiam illis esse expectandam : quem eris rorem postmodum mitigare studuit, dicens hoc tum se intelligere de lapsis in crimina graviora. Hunc pro parie secuti sunt Lutherani di Calvinistae, abis
negantes Poenitentiae Sacramentum, illudque co fundentes cum Baptismo memoria repetit O , quo peccata omnia remittantur: qua ratione volunt Ba Ptisma vocari Satramentum Paenitenιia r quem eris Disserrorem condemnat idem Conc.can. 2. Rationem praebet c. a. Rationem prebet c. a. ubi ait caurum hoc isti alia Satramentum matris rationibu a baptismo dist erre dignoscitur. Nam ναιexquam quod materia . formdi,
non oporιere, dic. Dicitur vero Baptisina aliquando mori. Sacramentum Poenitentiae, non cujusvis , sed ejus , quae ante Baptisma agi oportet , de qua dicitur iis, ρ Rct. a. Paeniιentiam agiιe , baptigetur unusquis senua. que vestris. ' O . Dicendum a. Institutum est ho Sacramentum Joan. ao. ubi Christus Discipulis ait eis insufflando et ita Srim . ecipite Spiriιum Sanctum quorum remiseritis peccata , mentrem remittuntur eig , ω e. Hic enim instituitur ritus ex sit insitu ternus, quo inter homines peccata dimittere pos- 'sint Apostoli, dc eorum in Sacerdotio succetares. Signa autem illa externa tenent se tam ex parte mlinnistri, quam ex parte poenitentis , de quibus postea sigillatim. Quod autem dictis verbis non detur solummodo potestas praediςandi, definit Conc. Trid. sess. 34. can. 3. ubi ait : Si quis dixerit verba isia Do-νηini Salvatoris : Meeipite Spiritum Sanctum quorum remiseriιis peccata, remittantuν eis, quorum retiisnneriιis, ore. Non esse inιestigenda de potestat e remi
19쪽
torsreis autem eontra institutionem huim Sacramenti, adaathreiιatem praedicandi Evangelium, anathema Q. Dicendum 3. Sacramentum Poenitentiae, non est
in re necessarium ad salutem, uti constat in parvulis post susceptum baptisima discedentibus, di in adulistis qui non sunt lapsi in mortale. Illis tamen qui post baptisma in mortale lapsi sunt , necessarium est in re vel in voto . quale importatur in desiderio generali . servandi omnia praecepta divina , inter quae est praeceptum poenitentiae
Ut autem sequentia melius intelligantur, notandum est , quod Sacramentum hoc variis nominibus soleat appellari, ut puta, Pax reconelliatio , secanis da post naufragium tabula , lapsorum remediam, imis possito manus, communio , ex eo quod ad Ecclesiam per poenitentiam admitterentur, & ad communio
nem Fidelium . & quod lapsis eax & venia per il
N. z. 'I c ε H P u Μ primo , ad sermam huius saera. G. ''menti requiruntur verba proprie dicta, nee sufficit Seriptura, nutus aut aliud quodvis signum. Sie videmus quoque ex dispositione iuris, aliquas sententias non valere , nisi fiant scripto; Ita nee haec sententia valet, nisi fiat verbis, quod a voluntate Christi provenit, quam voluntatem Ecclesiae traditio & praxis manifestat. Unde docentes olim, Ilestum esse quaerere absolutionem ab absentibus in seriptis, Clemens VIII. condemnavit tamquam docentes dogma falsum, scandalosum, &c. Dieendum et .sorma huius Sacramenti iuxta Cone. Trid sessi . c.3i est haec: Ego te absolvo, die. Pre
20쪽
DE P ce NITENTIA. πces autem aliae , quae secundum morem Ecclesiae laudabiliter adiunguntur , ad formae essentiam non Pertinent, nec ad ministrationem huius Sacramenti sunt necessariae, ut ibidem docet Concilium. Ubi
notandum non requiri necessariolo ego, necto om-η-- , nec iuxta quosdam a peeemis tuis, unde aliis qui totam formae essentiam absolvi docent in voce
Obbolvo , quod in his circumstantiis, fatis significat
remitti a Sacerdote peccata. Quod etsi sorte verum
sit , tamen juxta praescriptum Ecclesiae serma illa
erit proferenda. a Dicendum 3. Sensus huius formae , Ego te abseL MU το, & c. est hic: Ego titi remitto peeeata, quantum Drmo. est ex paνι e mea . vel ex parte Sacramenti , vel ex parιe ministerii eii mei , quad exerceo. Hinc, quia peccata non possunt remitti , nisi infusione gratiae, ideo significat quoque talis forma , Sacerdotem conserre gratiam remissivam peceati. Hoc dicto sensu sorma semper obtinet suam veritatem , etsi poenitens non sit dispositus. Ex quo etiam patet , quomodo Sacerdos vere remittat peccata, sed
ut est minister Dei. qui solus propria potestate pecvcata dimittit, unde quaesitum, aeuis potest peccata dimittere nisi foIm Deus t Marci a. Dicendum Φ, Forma illa cadere potest In peccata Remissis
alias praevie remita ratione contritionis. Item dari potest sub conditione. Ratio est, quod peccata semel remissa , possint iterato & saepius remitti, quatenus Sacerdos vice Christi siepius remittere potest us , quod habet ad alteri indignandum . eumque Puniendum. 8c peccata dimittere e uti prosessionem Religiosam renovans Religiosus, potest cedere iuri saepius etiam , ad ineundum matrimonium. Ubi tamen illud recte notant aliqui, remissionem peceati
non esse sitam nude in tali cessione, sed etiam in affectu aliquo positivo eius qui offensus est ad alterum e quo fit, ut affectus ille saepe augeri possit, atque adeo idem sepe remitii. Hine aliqui eo saepius