De servitutibus prædiorum, auctore Henrico Cordo Stevero

1쪽

Doeteton ANNIBALE GIULIONI

4쪽

servitutibus praediorum,

7쪽

Disti od by Cooste

8쪽

Henr. Cordus Meverus Christiano Fredericomblenbruchio S. s.

Tesbi, eui debeo, hoc dico meum opu3, mea anim

cariori. Parum sol, quoa rei ere, quod QxsOstere Possum. Tu enim in hanc, quam nunc ingressus sum, υiam cogebas me; tibi hoc debeo Uuε j quari auctori, et quanilo pater meus, otiis mihi ad haec studia benigne concessis, Primus auctor laudesnesuavit, secundo loco te laudo auctorem. o carum caput I si mod ita tua nomeri regium, regium siti juris rudentia honorem recuaaυcrit, tamEu gaudebis , studiorum meorum te αἱ ire rectorem.

Ouilibet auctor, quae eint operis α εο Profecti virtutes, aut optimitis esse ciabet judex, aut nulluserit, id est, is erit, qui judicare non possit. Igi trid equidem dico, urista νι mihi deberi laudem, qui impertorno animo immensa aliorum, vitia adhuc Iatontia recluse/im. Ipse mihi declaraati, non sius Dirtute hunc essρ meum laborem. ιαχ υωωpictis juveni nulla potest contingere major. Sed hanc Draque tibi debeo. Minime vero, quemadmodum auctor judex essct debet, quanti sit opus , ita esse PO est υitiorum

erratorumque arbiter, quorum auctor eat. Sic nassus emi, quod mihi objoctum est, in Persequendis

riae finibus haud raro transitis, ita ut Mud absimilis vicerer Paullo, cujus imaginem dedissem, scilicet rHaesisse e cui semper acerba in naribus ira Exhorreo I absit Iove a me probrum male nasuti labsit procul immodestiae crimens - Vorum, q Od me non trereri nominibus titulisque patiar, oederrores miricere, erroribusque, si quos explorabis3sputo, nihil omnino indulgere Didear, ita uora Proo robris, sed pro decore, pro liberalitate, Promogni facientia audacia habendum erit. Nec tanta in me confidentia est, ne dicam, υ unia, ut, quod equidem verum judicem, iuvitis atque nolentibus

9쪽

obtrudam, alio8que, nisi meae sententiae ci fecerinteat ulum, longe a υσο ab Se dicam. Nam, quod verum υidetur esae, tu palam facere, haud absti dum est: ast refelli se pati aequo animo, neque indigne ferre, moliorem aequi εeutentiam, consideratia probatisque rebus, Optimum atque honestissimum, ac Perae Summiam gloriam duco. Modestia autem, quae desinere jubet Laiadem mei ipsius, eadem jubet censorem, qui ju incars Poteat, Pezere, qui quidem fatMiem, si bene Re rexerit, meritur erit magnam. Neque glorios hoc accipi dictum Delim. Censorem mihi, qui tot vitia omnibua communia recluSerim, non POSSE ne Volaudem, id evioratissimum et persuasissimum mihi est. Verum si tantus erit, qui detegat Ditia errat que ineris noεtri, ille, licet laudatus jam sit omnium Ore, hoc facto tamen laudatior madet. Nam ha pusilla est materia, quam pertractaυimus; haud pusilli sunt momenti erruta, quibus in peratringendis acriores nos et acerbiores fuisse, inculpatio Eεtr verum 'Fa-- t numerus eorum, qui rite judicare aut possint aut velint. Et licet sint nonnulli, acerrimi quidem et ameri juris judices, neque tamen iniqui, neque in Doti; attamen a te equidem, fraterno more εο late, maximie exposco judicis Ois cium. Seti Dideas, ne amicitia cormptua juceta

nimis lauiter justicando litem tuam tibi facias. Nam lenem esse et indulgetitem, ubi j icii gravitatem veritas exigit, id imbecillitatis , quam humanitatis

videtur. -

Valera te jussim.

10쪽

servitutibus praediorum.

Prooemium.

a sorsan juris materia graviores habet controversias , quam servitutum doctrina. Nam a definitione usque ad singulas Servitutum species nulla omnino res est, de qua non sub judice lis sit. Permulti propriorum judiciorum statores δ); sed novissimo cuilibet id fere semper Propositum, ut antecedentium opiniones refelleret. Verum enim vero, si in ea, quam IIUGO DONE LUUS aperuit et munivit, Via nostri omnes ire perrexissent, essectum equidem judico, ut perpauca hac in materia, ne dicam nulla, dubi tationi rulinquerentur. Νon id ego contendo, Ut GONEM DONELLUM non nisi quod Verum sit,