장음표시 사용
31쪽
ritium sublato, emphyleutae merum rei simia i , nium cstntigisse, quod tamen quibusdam subeonditionibus ad logatorem recidere posset.
Quamvis parum ad nostrum Propositum exP-diat, hac de re contendere, tamen Contenari. ilitem pum amplissimo viro, maxime arridet. - , Satis Vulgaris Doctorum error est, jure Anti-justinianeo triplicem fuisse dominii descriptioncin-- , . in Quiritarium plenum, II. in naturiae seu hopitarium a Quiritario dominio sejunctum, et III. in nudum jus Quiritium ' . - Haec demum divisio, qua innititur Sav NNII de emphyleusisententia, nihil ab aenigmate discrepare mihi videtur. Antiquissimo quidem jure Romano rei vindicatio non, nisi ei competebat, cui res ex juro Quiritium orat adquibita, id est, iis . modis adquisita, quos aut lex aut conSuetudo voluit '). Sic nuda rei mancipi, licet ex justa causa praecedente, traditio nihil praeter
Plenissimum usum et possessionem ossiciebat, auctoritate apud venditorem remanente: quodsi rei Possessionem emtor amiserat, non nisi ex auctoris auctoritato agere et illius nomine rum. VindiCare
terat. Sed ei, qui rem tu honis tantummodo habuit, jus civilo opitulata est, ita, ut usucapiendo dominium ex iure Quiritium adquireretur. Aucta
32쪽
civitate, hoc aliquantulum immutatum est, dum Praetor utilem rei vindicationem condonaret ei, cui rem amissam, quam iustar domini in bonis habuerat, recuperandi animus erat. . Quid igitur, Publiciana in rem actione stabilita, bipartitum hoc. dominii genus sibi Vult, cujus mentionem Icti nostri saepissime laciunt 2 Est unum solumque, in quo valeat, minime ad vindicationias Venium spectans, sed ad servum manumissum, qui, Si ex jure Quiritum manumissoris fuit, manumittendo Civis Romanus essici potest; sin vero in bonis tantummodo, aut latinus aut dedititius emcitur. Quod quidem latius patet. Nam Latinus nequo tutor, . neque haeres scribi potest Q); ideoque nec ser vus, qui in bonis tantum fuit testatoris. te ULPIANI tempora legatum Per Vindica tionem, nisi res legata ex jure Quiritium testatoriqfuit, inutiliter relictum videtur. Haec onim Icti verba sunt in titulo XXIV. fragmentorum:
Per vindicationem Iegari possunt rra, quae viroqua tempore ex jure Quiritium fuerunt te. statoris, mortis et quando testamentum faciebat;
praeterquam si pondere, mensura, numero con
tineantur ; in his enim satis est, si veI mortis duntaxat tempore fuerint ex jure Quiritium.
33쪽
Sed Ictum hoc Ioco, ut saepe SoIet, jus am quum tradidisse, jam SCHUMPINGIUS, Praesta tissimus Vir, monuit. At forsitan objeceris, is essct constitutionem JusTINIANI: is De nudo jure Quiritum tollendo. - Quod quidem Urgentes aut prorsus non Iogisse constitutionctin ipsam aut certe parum perspexisse; audacter coni nilo. Nam non tripartitum dominii genus, sed maXimo bipartitum Imperatorem auto oculos habuisse, manifesta ejus Verba declarant.
Nullam esse , inquit, - disserentiam patimur ; . inter dominor, apud quos vel nudum ex jure Quiritum nomen, vel tantum in honti reperitur, quia non ejusmodi volumus esse distinctionem etc.; sed su. plenissimus et legitimus quisque dominus, siue
servi, sive aliarum rerum ad se pertinentiam. Quamvis igitur per Vocem - is nudus' maxime ansigniatur id, quod spoliatum, nudatum, vacuum, destitutum est veIuti: nuda possenio, nuda proprietas ', tamen aliam notionem rOcipem potest: et quisnam illius constitutionis sensus esse potest, nisi hic est 3 is inutilem illis semporibus et, inauem dominii divisionem esse tollendam. ν- Sic. enim Optime Cuncta cohament δ
Sed si concedamus, SAVINNI, quod concedere nullo modo licet, j is Quiritum aliquod strictissimo
34쪽
sensu ex tua sententia nudum illa constitutione esse sublatum ; quid demum tibi concessisse nos autumas
Quales enim nudum illud jus Quiritum esse potest, si vacuum illud nomen et vacua ejusmodi rei notio u quam in jurisprudentia Romana versabatur 2 Non jus habebit ille, penes quem propter alienationem minus rite Peractam Romanum dominium, sit venia verbo, remansit, sed debebit ei, qui aut amisit rei
possessionem, aut cui evictionem minatur alius, ex obligatione inter sese contracta, Praestare actiones et auctoritatem. - At vero in emphyleusi longe alia ros est. Νam dominus proprietatis directam contra empbyleutam Vindicationsem, .certis saltem ex caussis, habet; ut taceamus de ceteris. An igitur, o SAVINNI, adhuc in tua sententia pe fi Verabis Sed emphyleuta ipsius fundi dominus nom natur γ' . Immo miror, id semel duntaxat Imperatores commisisse. Nam, - quod supra monuimus, - cui omnis.possessio, omnisque
usus in perpetuum debetur, quin is suo et proprio jure uti videatur, et, quin alius eum Pro domino. habeat, fieri vix potuit.
) L. 84. g. 4. D. do. Istgatis Ι. IULIANus ipse superficiem nominat se itutem.
35쪽
επι L. iv. g. a de S. D. do Publi c. in rem act. 6bὶ Ν quo tamen semper area superficiei caussa in aeternum conducebatur l. I. g. 3. Do supers. sed idem Obtinuit in agro vectigalo. H L. 31. D. de pignoribus. - Ηoc loco Iustinianei addere omiserunt: i. e. en bterast carius frandias pnam interpolata IIaec esse vorba , Mi ubi Iegantiar, jain EA VINNIUS recte monot. Tit. D. Si ager vect. i. o. Emph. Put. - L 15. g. I. D. Qui satisdaro cog.
. 'in Cum Latino nussam esse testamenti factionem V PIA NUs saepissimo contoridit, nonnunquam tamen contrarium statuens. Reconciliandi rationem suppe-
. ditabimus in singulari libro, de dissicillimis ULPi ut
locis investigaturi. ar) Etiam cum constitutione IVATINIANI ,, De Latina libertate tollendare similibus. in L. 18. C. do landis patrimonialibus. - Aliis rationibus impugnavit SAvINNII sententiam THIROTI UA Civ. Abhandi gen D.); nos ea tantummodo ηuP-
36쪽
peditavimus, quae Vir clarissimus praetremisit. Sed plus aliquantulum, quam debuit, THI BouIus Iar
gitus, Ost, cum Pag. Σ77. num. I. - nonnullos Ictos ante LEONEM emphyleutae dominium attribuisse, eertissimam quidem rem egae, Scribit. - An, quia Imperator emphyterati carium ius neque conductionis , neque alienationis titillis esse adjudieandum statuit 2 At servitutis quoque promissio et cessio alienationia species eat ; ne quid dicam dotistaructu.
De genuina servitutis si fontione. Quid tam necessarium eSt, quam certa rerum
Quamvis Icti nostri in universum omnes Se vitutem jus esse disiniunt, nonnunquam tamen,
contra omnem juris significatinn, de singulis ser-Vitutum speciebus disserentes magis ad patientiam ejus, qui servitutem debet, quam ad jus ejus, cui debetur servitus, respiciunt. Quod quidem vitium commiserunt, quotcuraque Sunt, qui, ad servientis conditionem respicientes, contendant,
senusiam servitutem in faciendo consistere posse, non dari servitutam faciendi, V - aut, qui de servituto stillicidii recipiendi et de similibus disquisitionem
37쪽
Neque ullum tamen inveni in jure nostro exemplum, quo ejusmodi usus et notio defendatur. Nam semper servitus apud Ictos jus significat et conditionem ejus, cui debetur δ). Eo magis autem mirandiim mihi videtur, nostros hac in roerrare potuiMe, cum in omnibus corporis juris Iocutionibus tam constans et fixus verbi servitutis animadvertatur usus. Sio 'enim haberi, contrahi, Temitti, recipi, retineri, concedi, amitti servitus, sic servitute uti, utilitas, fructus, stipulatio, traditio, vindicatio et usucapio servitutis dicitur, quibus e contrario respondet usucapio et vindicati libertatis. Sic in servitutibus non ad fundum, qui servitutem debet, animum intendimus, - quod si fecoris, omnes fere servitutes forent rerum, ut puta: usus ructus et usus fundi sed ad fundum respicimus, cui jus competit. Quod sane ita esse debet. Actoris enim primariae Vices sunt; Secu dariae rei. Licet reciproca sit notio obligationis,
licet ea designet conditionem ejus, hui debetur, et ejus, qui debet aliquid; primarie tamen non nisi id significare potest, cujus rei condictio exactione mihi est. Ille obligationem habet; alter ex Obligatione tenetur, atque debitio est. Quod quidem in omni juro in re observatur, utputa in Pignore, mufiuctu, servitute; quae quidem
38쪽
omnia jus aliquod extranei in re aliena designant respectu ejus, Mod rei dominus aut patia aut sinere, aut non facere tenetur. Νam quod ad conditionem attinet, quao constat inter dom num proprietatis, qui patitur, et alterum, qui habet jus, parum abest, quin obligationis instar videatur, licet obligationis origo vetustate obliterata sit, licet obligatio sit adversus quemcunquorei dominum et in aeternum Valida, - quemadmodum etiam dyminii jus obligationem quasi continere dixeris adversus omnes, ut rem Esso nostram sinere debeant,' id est, ut omnes jus nostrum agnoscant; - quapropter desumta ex obligationis jure vocabula ad jura in re a Ictis a
plicita sunt: veluti: obligatio rerum, debitio se vitutis. Primarie jus, nec vero patientiam significaro servitutem, eX ratione quoque actionis consessoriactet negatoriae patet R . Sed is, cui imposita servitus est, et qui serri-
tutem patitur, jus meum patitur et id ei impositum
videtur, ut patiatur jus meum. At forsitan objeceris, esse nonnullarum Se vitulum denominationem ita conceptam, ut magis semientis, quam dominantis conditionem designaro
videantur: veluti: altius non tollendi seu luminibus
39쪽
non sciendi. Sed inest in his nuncupationibus ΦλMiὐκ quaedam, id est, oratio manca et impe secta, quae, nisi Per ambages, eVitari non polost. Quas servitutes si plenius describere Icti volunt, jus dominantis designant, Veluti PAULLUs, qui, servitute, ne luminibus officiatur, constituta, hoc ait - maxime adepti videmur, ne jus sit vicino altius aedificare. - Eadem servitutis oneris ferendi ratio est, quam Si Plenius describere velis, cum ULPIANO describenda ita est: Servitus, quae
oneris ferendi causa imponitur ').
Sed quoniam haec luculentissima et apertissima juris apparebunt; plus satis ne fecerim verborum, vereor. Alienum plane tamen non fuit, quia tot tantosque Viros, Praeter omnes autem FEUER-BACcHIUM, Virum in ceteris omnibus gravissimum, hac in re insigniter errasse Video; deinde, quia, qualescunque gerriturum species contra earum vim et naturam certare di, eris, lotiam contra hune servitutis significatum Pugnam committunt, veluti: oneris ferendi, quam au malam V ant; - stillicidii recipiendi vel non recipiendi, quae nulla injure nostro est; - et luminum et altius a discandi. Nam in his omnibus servitus ex falsa interpretatione pro onere et patientia accipitur, ideoque ei attribuitur, quod tribui fas non esti Quas ultimo
40쪽
Ioco nomina i , eae sunt, quas FEUERBA CcmUs nova ct inaudita ratione eXplicare Conatus est.
) Gi1 fugit mo locus LABEONis in L. I. g. 22. D. do aqua Et aq. Pulv. arc. - ubi haec: ,, eSse eam inferiorum Praediorum servitutum, ut natura pro entem aquam rec*iant. Sed ea vera servitus non est, quia non dominus fundi ius excreet, sed natura suis fungit vicibus. Quas quidem nai lurae vices Cum Ictus Servitutem nominaro voluit, necesse erat, ad eum reSPizere, ad quem onus aquaopJuviae pertinet, quia alterius factum nullum cernitur. Nam, quod ad inferiorem fundum attiuot, parum abcst, quin servitutis esse videatur. ) L. 4. g. 7. et totus tit. D. Si se . vindicetur vel ad alium Pertinere negetur.3ὶ L. 6. u. eod. L. 4. de Sem. Pr. urb. f. 5. :- . . .
De praediis urbania et rusticis.
Prima autem servitutis conditio, Sino qua consistere nequit, fundus est, cui debetur 4crvitus, quem dominantem VocamVS, et fundus serviens, mi debet servitutem. Fundorum autem scupraediorum appellatione omnis ager, OInneque aedificii i continetur, quippe quod in area Positum est, id est, loco sine aedificiis in urbe, qui ruri agor nominatur. Inde quaedam servitutes