De servitutibus prædiorum, auctore Henrico Cordo Stevero

21쪽

Ia . Cap. I. De servitutum

auctoritas seu imperium convenit. Habes igitur Minus, Majus, maximum. In Majore autem id, quod Mnus est; in Μaximo Μajus et Minus contineatur necesse est. Itaque usus ructus etiam possessionem, servitus et possessionis et usus particulas habet Qui primus sedes occupavit, - haeC Enim adquisitionis et dqminii origo est, - agrum liberum, nequo ulli alii subjectum habuit, ita, ut

Omnibus, quae eX re redirent, seueretur, quem cunque ullum arcens. Verum non unus omnES, sed singuli singulas occupaVere sedes; ex quo factum est, ut ex locorum situ et fundorum condi tione duae servitutes originem ducerent; quarum una, quae natura imposuit, ut inferior fundus profluentem a Superiors fundo aquam in seso recipiat, Vera quidem Servitus non est, Sed ne Cessitas magis naturae. Altera, quae cujuslibet necessitati debibitur, ut aditus sit ad suum fundum, et exitus ex Suo, vera servitus est, et Originaria; et Isinc viarum publicarum omnium quasi servitus esse videtur. - Ejus igitur probo habeas rationem,

qi od diximus, primam servitutem necessitatis Caussam et rationem habuisse. Νam quicquidsundi alterius necessitati concedi debet in alieno, quamdiu una cademque necessitatis causSa erit, tamdiu concessum jus intelligitur, id est, in aete

22쪽

divisione et qualitate. I3

num , quia, nisi natura Iim Hiquam exerceat, semper una eademque fundorum conditio manet, ita, ut illa necessitatis caussa nunquam desinat esse.

Hoc, inquam, es', quo disserat servitus ab aliis in re jurium speciebus. Qua ratione discedat pignus a servitute, manifeste apparet, neque ejus . indagatione opus est. Nam exstincta obligatione, cujus gratia pignus constitutum est, jus pignoris tollitur. At dixeris forsitan, usiamfructum quoquaconstitui posse, ut fundus meus ex fundo tuo vicinoporeipiat utilitatem '); usumfructum quoque a Ietis nostris servitutem vocari. Quid autem, quaeso,

rerum et personarum Serritutes Praeter nomen

inter se simile habere videntur usfructus enim, ceteraeque servitutes personarum ex Obligationcioriuntur praecedente β): servitutes rerum iis infero modis, quibus dominium, adquiruntuT. Blae conditionem recipiunt et recipere debent, utpote, quae non Ultra mortem usufructuarii per linent: hae conditionem talem non recipiunt, sed fin aeternum Valent. - Exstincta igitur obligatione, seu, conditione, quae usui fructui suberbi, commissa, ipsum us fructus jus sinitur: servitus, cui talis conditionis adjectio adversa est, iisdem fere modis, quibus dominium, exstinguitur, domino Servitutis aut jus suum remittente, aut non utendo

23쪽

per negligentiam amittente. - Usufructuarius proprietatem et auctoritatem domini, a quo jussuum descendit, agnoscere tenetur: ast, qui sese vitutem habet, nullius dominium agnoscit; quod quidem hrevissime et graVissime sic erit Cnun tiandum : servitus ut ex alterius auctoritates descon dat, necesSe non est; US D tus sine auctoritatenulis est β). - Quid igitur, Praeter no en, utraque juris species inter se commune habet - . Est enim servitus res ad ipsum Praedium pertinens, ipsi quo praedii qualitas, eaque EStrinsecuS a

cedens.

Diximus, primam servitutem concessam fuissene cessitati fundi alterius; sed mox mutatae vices sunt. Invalescente enim juris conditione, ex qua Contractus sums runt firmitatem, aliae atque alia exsti terunt servitutes, ad similitudinem primariae illius compositae, et non modo neuesSitatis gratia, Verum etiam propter alterius fandi utilitatem et amoen tutem constitutae, et ita factum est, ut, quod proprie et vi Haturae unius dominium fuit, ita alteri subjiceretur, ut commodum aliquod extraneus ex re aliena, veluti dominus, caparet. Ex his igitur, quas explicarimus, rationibuS, non dubitamus, quin ita dosinienda servitus Prae

dii sit:

24쪽

divisione et qualitate II

stue, aul propter necessitatem, aut propfer uti. Istatem, aut propter ambenitatem constisutum

fundi jus in fundo alieno aut aliquid faciendi. aut habendi, aut prohibendi, quod instar δε-

minii in alieno ab extraneo ita merceatur, velutrsi dominus sit. Seu brevius ita definieris: servitutem esse propriam et quasi dominicam, fundi qualitatem, in fundo alieno aut aliquid faciendi aut habendi, aut prohibendi.

Utima prioris definitionis Verba adjicere haud absurdum putavimus, quia servitutem 1lli dominii

parti opposuimus, quam auCtoritatem seu imperium Vocamus. Qua quidem ex Caussa, et,

quoniam ita definivimus servitutem: jus eua fundi in fundo alieno: superfluum habuimus addere: Ferpetuum esse hoc jus 2 -' quoniam et in dominii et in fundi notione notio perpetuitatis vi ipsa inest. Eleganter autem NUGO GROTIUs 7) hune in modum de Servitutibus. praediorum disseruit: omnia jura, i. e quamcunque qualitatem moralem ad aliquid juste habendum veI agendum - addero debuisset et - prohibendum, - competere per sonis, etiamsi rem interdum sequantur, ut servitutes praediorum, quae jura realia dicantur, comparatione facta ad alia mere personalia, non, quia non ipsa

25쪽

quoque personae competant, sed quia non alii com. petant, quam qui rem certam habent.

3 Itis in re, i. e. ius in dominio contentum. Recte Turno Trvs Vexsuine liber .eingolno Thestocles Bechis, Tom. II. Abliandi. 3. P. 1oa.ὶ similem

aecutus rationem a ceteris jurium in o speciebus he xeditatem exclusit, quamvis illius divisionis series et ' ordo parum congruere mihi videatur. is Triplex, inquit, divisio est omnium in re jurium; continent enim non nisi utendi jua, υeluti rerum et pem sonarum gemitutes, aut non uisi . particulas proprietatis, veluti pignus, aut utrumque continent et usum et Proprietatis particulam Deliati emphyteusis et Supersicies. - - Vid. Hucio Gaomius do jure B ct Ρ. Lib. II. c. 3. I. I. Usd. quoque l. I9. D. de damno insectO - ubi r aisquod jus in re habere, - et - dominum esse osibi opponuntur. Recto igitur SAVINN1us in libro insigni, qui inscribitur: Das Rectit des Bestinos :s. 8. P. 97. nota a. . Praecedente WAECII TLEno secer

nit jus in re a dominio. At si pagd98. contendit,

Praeter servitutem et superficium Ianila esse in rojura, id serendum non esse existimo. Vid. enim I. 19. de damno inf., - ubi creditori, scilicet, hypothecario, ius Qiquod in re esse dicitur. Pignus, inquam, est securitatis crediti gratia possessio rei altorius, sc. debitorIs. Ncque obstat, quod Per pactum hypothecae ad creditorem Possessio non transit. Imaginariam hanc vocate lubet Possessionem. vDiqitigod by Cooste

26쪽

divisione et qualitate. - Ι7

L. I s. D. de UsurP. et usuc. Nam, quod ad securitatem obligationis attinet, qui Pactum hypotheeae sibi eonstituit, acqile erit ac si Possiderct. Et indo i- AEMintvs MAcEn in I. I 5. I. a. D. Qui satisd. cog.isCreditor, qui pignus a Psit, POSSeS3or non est, sc. possessionem non habet ad usucapionem) istametsi possessionem haheat aut sibi traditam, aut precario debitori concessam. a ) L. 4. do usuis. - ubi Paulius: Us fructus in multis casibus pars dominii est. L. G. D. de servit. Praed. Tustic. ) Illud maximo urgeo, usumfructum, nisi debeat ex obligatione, nullum esse. obligatio autem non modo est; si quid ex stipulatione, seu ex contractu tibi tabctur, verum etiam eX tcstamonio. Sed hae de ro ' plenius infra, ubi de servitutis adquisitione per usum et tempus disseremus. Cap. VII. 4.6) Quid sibi velit, auctoritatem haberc, vid insta Cap. VII. g. I . II. GR. do juro B. et P. Lib. I. Cap. I. g. 4.

De empliseusi et superseis. Superficies et empli te is Derae sunt seo tutes personarum δ). Superficariae aedes appel lautur, quae in comducto Solo positae sunt, quarum proprietas et civili et naturali jure ejus est, cujus et solum *ὶ.

27쪽

I8 . p. I. De servitutum

Superficiarium non haberi pro domino, multis

ex Iocis apparet. Quoniam enim ejus jus et competentia ex Iocato conducto originem duxit, ideo agnoscere debet domini Proprietatem. Quapropter dominus proprietatis et superficiarius hario actionem invicem habent ; Sin Vero cum extraneo lis de re exstiterit, proprietatis dominus ei actionos praestare et cedere debebit; utilitatis tamen causa Interdictum et quasi in rem actionem Praetor pollicebatur. - Νam quin ex ipsa, perp etuae . Iocationis conductionis notione et emphyteu is et

superscies Varias particulas et quasi colorem d minii ducerent, Vix fieri potuit. - Praetorea superficiarius vectigal seu solarium pendendo auctoritatis dominum agnoscit. - Dominum illum non existimari, Etiam ex damni infecti stipulatione manifestum est. Superficiarius enim satisdare debet, ubi pxoprietatis dominus repromittit tantummodo η). - Ηac in re SAVINNIUS, ut par erat, auctoritatem ULPIANI admittit. Eo magis autem mirandum mihi videtur, quod doctissimus vir ei; qui emphyleusin habet, domi nium esse statuit. Sed quamquam Iitem meam facere contra tantum mim in animo nou. St, juvabit tamen comparationem instituere inter em

Phyleutae et suparsiciarii jus, unde colliges, utri

28쪽

ῖ divisione et qualitate. Y,

plus ex novissimis Imperatorum constitutionibus juris tributum sit '). Contractui emphyleutico inj ctum est, ut melior fundi conditio reddatur; quod si omiserit emphyleuta' id est, si squalere fundum passus fuerit, ius suum amittet. Nulla talis conditio superficiei inrat. - Uterque et em phyleuta et superficiarius Vectigal Solvere debent,

ex quo, instar conductorum, domini seu locatoris auctoritatem agnoscere rideantur. Ast emphyleuta si per triennium in solvendo vectigale cessaverit; commisso, quod Penes eum erat, jure, et rei possessio os usus ad dominum proprietatis remi

grabit; Quod quidem in superscie nuspiam traditum

inveneris. - Quod vero emphyleuta, quasi possessor civilis, in iis casibus, ubi superficiarius sutisdare cogebatur, repromisit tantummodo, id eae antiquitate originem ducero puto. Similitudinis

ratione Imperatores emphyleusin ex iis, quas Valebant circa agrum Vectigalem interpretabantur. Qui enim agrum vectigalem a municipiis conduxerat aut in Perpetuurn aut ad tempug tantummodo

utilem habebat in rem actionem adVersus quemVis possessorem ). Tantus favor fuit ejusmodi conductionis; quem quidem ex pecunia securitatis caussa municipiis ante solvenda, Seu Potius ex praedibus praeditique a redemtore praestandis Pro

29쪽

eto Cap. I. De servitutum

fecimn esse puto. - Superficiario, etiamsi perpe luum jus haberet, antequam Praetor Interdictum do superficiebus proposuerat, necesse erat, ex domini auctoritate agere, messis ab eo actionibus. Emphyleuseos fons ex jure civili, superficiei ex jure honorario emanasse Videtur. In ceteris Icti nostri unam eandemquct utrius quo juris possessionem statuunt, veluti PAULLUAin libro XIX. ad Edictum si): In vectigalibus et in aIiis praediis, quae usucapi non possunt, Publiciana competit, si forte bona sis mihi tradita sunt. Idem est, et si supersciariam insulam a non domino bona fia emero. Sed multis aliis conditionibus emphneutae jura

arctiora Sunt, quam Superficiarii. Antiquitatis enim temporibus non nisi consentiente domino fundum,

in quo jus habebat, emphneuta alienaro potuit; quod quidem Iustinianus mitigavit, Statuens, Si emphyleuta quinquagesimam pretii emtionis par tem penderet, fore, ut dominus frustra alienationi Tepugnaret. -' Ast in superscie nulla istiusmodi, conditio inest. Superficiem denique, utpote jus perpetuumsi b), obligari posse, per se intelligitur. Sed, an Em- Phyleusis pignori recte detur 3 quaeritur. SCAE VOLA respondit 'a): si pecunia intercesserit, pignus

30쪽

divisione et qualitate. II r

quidem esse quodsi in exsolutione vectigalis tam debitor, m creditor cessassent, et propterea pronunciatum esset, fumdum, secundum legem, domini

rest, jus pignoris quoque evanuisse. Ita SCAEVOLA de fundo Vectigale, ex sententia Compilatorum phylauticario: sed an novissimo jure idem si tuendum sit, id neque refellere, neque confirmare in animo est, licet inclinemus in ScΛEVOLAE sententiam. - Νam creditorem pigneratisium . vigilare debere, ne jure suo cadat propter negli gentiam domini, etiam in damni infecti stipulatione animadvertitur Si enim dominus aedificii ruinoso imminentis vicino damni insecti non caVerit, creditor ipso satisdet vel saltem caveat, quo retineat jus suum; quod si omiserit, potior erit caussa ejus, qui, ut possideat, in aedes missus fuerit ex se-

eundo decreto. - Superficiarias aedes legitimo pignori et hypothecae dari posse, pure, et sine ulla clausula traditur Ib). Hanc autem SAVINNII conclusionem habes.

genuino antiqui juris conceptu eum, qui alteri fundum emphyleuticarium tradiderit, dominum quidem manere, sed non nisi ex nudo jurequiritium. Conductorem seu e hyteutam fundum in bonis habere, ideoque esse possesIOrem. A JU5TINIANO 'autem nudo jure qui