Apologeticus eorum qui Hollandiae Vvestfrisiaeque et vicinis quibusdam nationibus ex legibus praefuerunt ante mutationem quae evenit anno 1618. Scriptus ab Hugone Grotio ... Cum refutatione eorum quae adversus ipsum, atque alios acta ac iudicata sunt

발행: 1622년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류:

191쪽

qui Hollandiae praefuerunt. Iss

Res ipsa experimento docuit,ubi pauci erant peregrini ut in oppido Roterodamo) ibi paucos etiam fui1se quibus secessio allubesceret, & quidem eius ferme notae qui ad publica munera aditum sperare vix possent, quod alij multi ad ea aptiorcs cospraecederent. Contra vero Haraemi atque Lugduni quae oppida magnam advenarum multitudinem reccperunt,cum Oppida alia id recusarent) vidimus magnos di-Vertentium greges atque in eis partem multo minimam indigenaS, Neque vero sponte sua natum est, atque

processit divortium, sed testimoniis patuit Venisse aliunde pastores qui tranquillis in

locis turbas concitarent, & collecto exiguo quamvis numero Presbyterium novum,id est altare contra altare, exstrueret, Vt perpetuam atque mansuram segregi Ee. Iessiae formam daret: ut inter alia a Samuele Borrio Schonhoviae factum apparuit. Sic&vicinales conventus diu quieti,ut in tractu Vorenensi,& Putteno,alijs instigantibus rupti sunt.

Sed cum ne sic quidem pro lubidine impellentium satis procederet ruptura , libri multi conscripti sunt qui plebem distrahe -

. rent, etiam conventus instituti annis co

192쪽

166 . Dologeticus eorum

ubi concepta sunt capita quaedam tum ad excludendas potestates superiores atque inferiores ab omni Ecclesiarum cura, tum contra pacis inter dissidentes studium , qualia illa fuerunt quae caloris initio conscripta sunt Scidami, scriptae & literae ad absterrendos eos qui ad pacem proniores videbantur,& procerum edicta pro pace publicis libris refutata. Post quae anno cII Io cxVII Amstelodami clam cartus est habitus, ubi pastores quidam ac seniores, huius rei primarij auctores ut exe-plo suo atque auctoritate caeteros ad divortium impellerent, professi sunt, recte facere fratres eos quise subducerent a consertis Remonstrantium quos perturbatores se vexatores Eccbsiae Vocant. Quin 1mo habendos Remonstrantes eo loco ut cum quibus fas non esset communes habere caerus neque agnoscendos ess vr membra concorpora, sed aciendum ab eis

plenum divortium donec a dogmate suo ab erent: Simul rogabant iratres cunctos techmei dem sententiae panispes,ut idemsubscriptione se marent, quo in hunc modum ad innem bonum ut loqui ipsis lubet) inter se colligarentur. Cum vero in multis conventibus

vicinalibus viri probi 1dem cum illis de dogmatibus sentientes tamen istud diavor j Chirographum snam id nomen chartae

193쪽

qui Hostandrae praefuerunt. IcT

Ipsi dederant in signare cunctarentur, missi sunt a signatoribus primis qui ad signandum Caeteros Vrgerent, & qui pro afflictis

Ecclesiis, sid est segregibus) stipem colligerent. Secutus deinde est inter se sociatorum conventus clandestinus Hazae atque ibi decretum est , cam illis tanquam cum sidis minimeque suopecBs fratribus colendum propius commercium qui Remonstrantes o eis adhaerentes altos profalsis doctoribus haberent tantumque Synodum e nationibus ex pectarent . uius nunc magna opes esset ita loquuntur) ut ibi secessio a Remonstrantibus rite ex iudicio Ecclesiae ad exitum perduceretur: promitterentque. ω ea Synodus propediem non indiceretur se cum fratribus caeteris qui iam secesserant quod huius instrumenti scriptores iustis atque sufficientibus de causis factum

pronuntiant) consultaturos se modo ac via qua res perduci possit adplenum atque unanime divortium. Apparet hinc quorsum communis nationum Synodus postulata fuerit, nimirum ut iam penitus constituta ruptura plus inde acciperet auctoritatis. Eodem tetendit conventus alius qui Scidami habitus est mense Ianuario anni cro IIcxvIII & alij coetus eius generis. Dici ad hoc solet etiam a Remonstrantibus caetus habitos & perscripta quaedam ac fi-

L iiij

194쪽

168 Apologeticus eorum

ctum id ut se subtraherent a consortio Pa' 'cem secum colere cupietium dictum non est, tantum abest ut probatum sit. Qui vero hunc in modum discessionem

fecerant,contenti non fuerunt CX vetere

Christianorum exemplo pietatis cultu intra privata iccha, sed ausu privato publica

templa OCcuparunt, partim dum publicum divortium introducunt in ea loca in quibus servata unitas fuerat,novumque Presbyterium &comunionem peculiarem instituunt, neque vero id saltem permittunt ut docente pastore Contraremonstrante pastor sententiae Remonstrantium intra septa sederet, quae V eteribus aquis acciderunt, partim dum pastores novos non rite atque ordine in cathedra locant, ut Hus -dς,partim dum per minas magistratui termplum extorquent, ut Britae,ubi se Cessores rumorem sparserant invasuros se templum quicunque tandem futurus esset exitus, partim etiam dum reipsa invadux templa,

licui plebs segrex Hagiensis cum primum Nos comij sacellum obtinuistat sub pollicitatione presbyterium novum se no erCeturos , ea fide violata mox templum claustrale nondum bene ad sacros usus paratum irrupere, allatis eo suggestu M subsellijs,atque ibi concio habita est,n cm'

195쪽

qui Hollandiae praefuerunt. Ιω

fultis quidem aut proceribus Hollandiae quorum crat & solum&superficies in aut magistratibus Hagiensibus, adeo sine eorum consensiti: quin & maiore cum contemptu procerum Henrico Rosaeo quem proceres munere fungendo interdixerat ibi usi sunt pastore. Excusant haec nonnulli dicentes templa plebis esse, quod ita acceptum & eo modo ad rem perductum, non potest non magnis seditionibus ac tumultibus causam praebere. Nam in plebe, id est inter eos qui sub uno imperioVivunt, multae sunt divers1 instituti familiς , ut Romanenses, Lutherani, Mennonitς atque alij. Si iam partes hae singulae plebis nomine sibi publicas aedes vindicarent, quid inde aliud quam cruenta Collissio sequeretur Propterea penes quem publica templa esse debeant,summae potestatis arbitrium est, sicut& Romanae leges inter iuris publici partes sacra & sacerdotia caeremoniasque Commemorant. Aliter quicquid fit ab omnibus reipublicae moderandae & legum peritis illegitimum ccsebatur. Ia vero ubi Contraremostrantes hoc aut illo modo in partem templorum Venerant eo non contenti fuerunt,sed quacunque poterant id egerunt, Vt Remsistrantes

inde vi depellerent, ut apparuit in dicto

196쪽

s o Apologeticus eorum iam oppido Veteribus aquis, ubi missum pastorem qui Poppij vicibus fungeretur, privati a cathedra abstinuerunt dictitantes cum magistratibus nihil sibi esse negotii ipse quoque Poppius qui magistratuum

accitu venerat hominibus armatis impcditus est officium facere,quanquam mmitatus veniebat quaesitore, consulibus oppidique iudicibus cumque Cosulum Vnus diceret, quod res erat, Poppium a proceribus ad se missum per ludibrium illi respondere , a vestris scili Cet proceri

Quid vero actum ubi Contraremonstrantes soli publica templa insidebant, ut Amstelodami post motum loco Simonem Goulartium Anibi secuti sui certissimam naturalis qquitatis regulam,quod tibi fieri non vis, alteri ne feceris , nihil minus. Nam tantum cum suspicio insedisset Remonstrantium coetum haberi in domo Remi Episcopi, qui civis erat notissimae probitatis farx ipsa vulgi quo impulsu scit Deus, sed tu homines quidam non ignorantὶ furore incredibili clara luce domum involarunt ac diripuerunt , inaudito hactenus per Hollandiam exemplo , non impedientibus illis quorum ad officium id spectabat, sed contra adventum suum

197쪽

qui Hollandia praefuerunt. I71

differentibus donec, barbaricum satellitium implesset destinata. Neque vero de tanto scelere , quod ad summam oppidi Amstelodami & patriae infamiam spectabat, ius dictum est. Pauci de tanto numero capti sunt, & dimissi. Si qua res est aliena a Christiani nominis professione,ea vero est libellos vulgare qui existimationem cuiusquam vulneret: quod & ex Romanis legibus capital censetur merito sane : cum eo modo quisque odio publico obij ci possit, neque habere ubi se defendat incognito accusatore qui Co mentitur impudentius quod ad probanda crimina sciat se cogi non posse. Quantopere Contraremonstrantium pastores nonnulli & eiusdem partis alij hoc modo rem suam promoverint ex ipsis scriptis apparet. Multis enim libris nobiles de

oppidorum magistratus tum Vniversim, tum singulatim non pauci contumeliose traducti sunt. Oidebarneve ldius conVCntus Hollandiae adsessor, qui grave illud

onus per annos iam quadraginta tam fortiter pertulerat, atque hanc tempestatem

iam bis exhauserat, prius sub Licestrio cum cadem omnia ipsi obij cerentur in deinde cum induciae fierent , denuo in aetate ultima innumeris mendacijs quar

198쪽

372 polo elicus eorum nemo in iudicio idefendere audeat) atrocissima accipit famae vulnera, imo Marchioni Anchoritano confertur , Ut omnino appareret quid harum rerum incitato

res de illo fieri vellent. O sanguinaria ingenia i Adversus gliscentem licentia sirpe de remedijs in conventu actum est. Conceptum quoque edictum , in quo honori Principis,iudicum Hollandiar,Ecclesiasti ci quoque ordinis non minus quam ipsorum procerum, nobiliu, ac magistratuum consulebatur, Iussio in nihil aliud quam adversum libellos tales & sermones, vulgi

turbamenta concepta erat: etiam speciatim contra scripta quςdam quibus Amste-lodamenses iniuriam sibi factam conquerebantur. Tamen legati oppidi Amstelodami atque alij, ne id fieret, obstiterunt. Dicebantur esse leges veteres. Sed nonne usitatum est antehac tanta grassante lice

tia renovare leges, & temporibus aptare Tandem cum anno cIa II cxv III ab Am-stelodamo aequiorei legati ad conventum Venissent, perrogatu quidem est edictum, sed multis in oppidis sine vi irritum man sit , in quibusdam ne promulgatum quidem est , magno cum despectu procerum Hollandiae, quorum illa tantis Dei beneficiis tamdiu educata auctordas hoc

199쪽

qui uollandiae praefuerunt. In

hoc modo faede proculcabatur. Etiam postquam capti eramus scribere cuique in nos permissum est. qui id non vetuerunt, imo per autoratos sibi scriptores rerum gestarum id ipsum ptaedicant, satis ostendunt nos eo tempore in legitimorum i dicum manu non fuisse, cum qui in verorum iudicum sunt manu,simul in eorum sint fide ac tutela adversus noxam omnem

quae extra ius inferri ipsis possit.

A verbis ad res venitur. Ab armorum initio duo hominum genera fuerunt in rempublicani res novas molientium: alijstudio suorum dogmatum, Ut pastores

nonnulli sin quo ordine fuerunt de qui maiora insuper congiaria, dignitatis

augmentum inde sperarunt) alis ut ad honores perrumperent,ad quos alioquin obseptum sibi aditum videbant, Vt externi, aut C teroqui impares aliis quoad eas quet in mandandis muneribus spectari solent qualitates. Nam antiquissimae Hollandiae

leges Continent, ne quis extra Hollandiam natus honores capiat , quanquam

postea proceribus placuit eo iure non utinis1 adversum nationes quae par ius in Hollandos usurparent. Alia oppida ius habent specialius ne quem admittant nisi genitum certos in tra mes,Vt InINMOsam

200쪽

i 4 Apologeticus eorum

εἴ Zypam. Quanquam vero externi satis habere debuerant quod placidam vitam in solo nostro degerent,& contracta indigenarum affinitate exspectare,ut liberi sui

in Hollandia nati iuxta alios honorum participes fierent, apud nos tamen non minus quam apud gentes alias experimento compertum est,eius generis hominum ingenia morae impatientia magnas saepe turbis causas aut alimentum dedisse, Cum talia molientibus nunquam desit quo praesentem reipublicae statum obtrectent. Similiter animatos videre semper

fuit quosdam indigenas quidem sed ortu, divitiis , peritia rerum non inter primos quos leges nostrae caeteris in honoribus anteponi volunt. Dudum est quod hic morbus aperire se coepit. Incipiente primulum bello pastores fuere qui procerihus nomen imponerent Caudicum. Cum maxime ferreret dura illa & in omnis aevi memoriam tradenda Lugduni obsidio, veriti non sunt pastores de suggesto apud populum magistratus suos quorum prudentia atque constantia secundumDeum eo tempore non oppido tantum sed patriet saluti fuit J incusare quod in nummis qui per argenti penuriam charta cudebantur,

scripsissent pati se ista libertatis ergo, cum

SEARCH

MENU NAVIGATION