Desiderij Erasmi Roterodami Lingua, sive, de linguae usu atque abusu liber utilissimus

발행: 1649년

분량: 491페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

4쪽

. De Linguae usu atque inusti. Liber utilissimus.

6쪽

. . . . Illustri

D. CHRISTOPHORO

. a SCHYDLO Tη. Palatino & Capitaneo Cra coviensi, regni Poloni et Cancellario,

ERΑs Mus RO T. S. D.

Tot tantisque malis undique eonistaminata esI vitn mortalium Vir non imaginibus tantum illu-sris, ut Homerus conferens sortem nostra eonditionis eum singulis animan-rium generibus , pronuntiarit, nullum esse animal oomine calamitosius: Silenus iudinarit, optimum aut non nasci, Aut quam ocutae aboleri: Plinius exi-simarit, nullum munus homini Otum superis malis aut melius, quam vi-ra brevitatem , interim nulli negaram facultatem abrumpendi vitam , si videatur. Apud Lucianum Pythago- as, euius anima fingitur subinde murato domicilio, pre omnia virorum ac

mulierum, bipedum is quadrupedum

7쪽

4 ERAsMI ROTER. eorpora fuisse peregrinata, fatetur Iotine suavius vixisse eum esset rana, quum eum esset rex. Atque hac quidemtieet absurda dictu . non ita multum abessent a vero , nisi eoelestu ille philosophin nobis persuasisset, ararnam felicitatem esse paratam his, qui totius felicitatu proram ac puppim, ut aiunt, in ipso eolloearint. Ea stes tantam haberia mim, ut in maximis etiam malis, servetae sudatur alacritatem animi sibi bene

conseij, prasertim eum hie interimad- sis arrhabo ille mirificus ct areanus, qui quicquid habet hae vita fellis, memsit in mel Ad hae quoniam homo ,sicuti corpore constat is animo, ita duplici enere malorum assuitur , quorum .st , illud a sapientibin viris, utrum σνaviora sint mala eorporis an animi: - φνonuntiatum en ab animi malis plus ese ealamitatis. Luanquam ab has Heneentia multum da erepat vulgus. Quotus enim qui ne est, qui non m ι serim esse ducat 0dropicum esse quam avarum p Sed idem felicius esse dueunt. habere corpus formosum , quam animum honestis disciplinis aς virtutibus

exorna.

8쪽

Epis T. NuNCuPAT. yexornatum. Nee mirum si praposera judicant de malu ae bonis , qui corpuσpraferunt animo.a Antiquitas pratere in is vitia , numeravit trecenta morborum genera: quibuου accesserunx ct indies accedunt ignota novassi morborum speties, veluti eum arte medi- eorum ex insidiis bessum gerentes. Quis

autem enumeret animorum vitiat Atinque utinam numero tantum vinceret.

Superant proh doloν, superant θ aliis

multis nominibus. Primum quod vitiant meliorem nostri partem: deinde quod cum eorporis mala tantum Uyictos reddant, animorum morbi, re

dunt etiam malos ct infelices, eo quod

a nobis accersantur. Iam sunt guadam corporum agνitudines, qua crueiatum nesciunt, veluti phthisis. An vero es

ullus hydrops, utrafebru, qua sic disert

ciat corp- , ut pecunia studium, ut amor impotens , ut Letor ia, ut timoν torquet animum ' Ad hae corporis moν-bi crebro medentur animi malis, eum ex animi vitio fere nascantur is eorporis mala. Graviores exsimantincorporis morbi , qui prater molestiam A , habent

9쪽

habent ct turpitudinem. At huiusmodisunt omnes aninjorum morbi. Non enὶm solum adimunt animi Iranquillitatem , verumetiam infamiam adferunt. Medici nullum morborum genita

putant formidabilius , quam quod groto mali sensum eripit. Sanabilior enim est podagrictas , qui se miserum clamitat , ct medicum accersi jubet, quam phreneticus aut lethargiems squorum hie sibi videtur sanu , iste me-ἀieum opitulari cupientem invadit. Ashujusemodi fere sunt omnes animorum morbi. Symo quisque gravius agrotat, hoe minus admittit opem medicantu. Nam ἰn his quoque varietas est. Longeis facili tu medemur, luxui, libidini, ct profusioni, laterisque erassis, ut ita dicam , animi morbu, quam ambitioni. quam invaria, quamphilautiΔ, quam hypocris. Videas multos, quibud non possis objicere stuprum , aut remulentiam , sed toti madent amore sui, ad

hunc gnomonem examinant omnia. Si

quis obsistat, nullum vindicra genus non moliuntur, sceleratissimu interim cupiritAtibvi pra texentes honestos ti-

10쪽

EPIST. Nu Neu PAT. ν' tuus. Quo quidem hominum genere nihil nocentius neque deploratim. De corporis morbis iudicat animus. Idem in animi morbis fieri non potes, cum ea pars nostri laboret , qua iudicam- Proinde quo remediosuccurraου illi, qui sitim inexplebilem habendi vocat pro videntiam , qui liυorem appellat honesti zelum, aut cacum amorem sui nocminat prudentiam, maledicentia morbum fucat titulo libertatis 3 Aecedit ac hac quod eui pedes alligavit podagra. tamen oculis ct auribus sanu es. Astunm quispiam animi morbus , totum vitiat animum. Rursum eui res est cum

calculo, ceteris morbis earet. At nuἰ-

ωου es animi morbus , qui non secum rahat agmen vitiorum. Iam si par euex contagii noxia morborum Uimare,

a pestilentia tuli suntsenes, si Plinia

credimin: nec ea quovis demigrat, sed ab auspinis regionibus orta, fere demia grat ad occidentales. Sunt morbi qui non attingunt pueros , sunt qui parcuno sexuifoeminino , sunt qui potentes impetunt, plebi parcentes , cuiusmodi fe- runt lichenas: Sunt qui suis tantum

SEARCH

MENU NAVIGATION