Iuris ecclesiastici praelectiones a Vincentio Lupoli in vsum auditorum suorum concinna, novaque methodo, quatuor tomis comprehensae, notisque illustratae .. Liber 2. De rebus

11쪽

De Baptismo. I. Ioannis Iaeobi Rutati, Philosophi Genevensis , depeceato originali, & de Baptismo, deliramenta. 38

II. Eadem deridentur. qa III. Martini Κemnitii , Theologi Lutherani , eontra Tridentinos Patres , qui ex Decreto de peccato originali, immaculatam Virginem excipiendam voluere, accusationes. 34IU. Dispelluntur . . 33U. Sententia immaculati Dei parae eonceptus eonfirma

tur . . si ' uer

VI. In lege Naturali, fides in tenturum Mediatorem , libero signo sensibili manifellita ; in Mosaica , eadem fides per ei reumcisionem expressa ; in Evangelica , ipse per se Baptismus, a peccato eximit originali. 68 VII. Definitio Baptismi. Plura eirca illius materiam,& formam explanantur . . IIVIII. Philippi a Limboret, , inter Haereticos Remo κ' fraules Theologiae Prosessoris , contra necessitatem Baptismi argumenta . 78 Ix. Reiiciuntur. 79X. Calvini, Peliarti de Thrmeswar , & Ethiopum ei rea eamden Baptismi necessitatem errores. 8ῖXI. Profligantur. 83XII. Andreae Pit , Londinensis, e secta Quakerorum, ridiculae eontra veritatem Baptismi illusiones. 87XisI. Multa de filiis Haereticorum & Infidelium inquiruntur . Duplex Benedicti XIV. Constitutio lau

datur. 4 9 I

XIV. Nonnulla de Baptismi ministris adseruntur. 93XV. Triplex Baptismi ellectus exponitur. 97XVI. Volterius reprehenditur. 98

12쪽

CAPUT III.

s. r. Confirmationem esse rerum novae Legis saeramentum , contra Calvinum , & Dallaeum demonstra

tur. Ioa

s. II. Contra adlatum Lueae textum VII. Joannis Daulaei argumenta. Io III. Eadem refutantur . . . . IQ66. IV. De tempore institutae Confirmationis , ae de materia , & forma eiusdem , aliqua enucleantur. II Of. V. De ministro , subiecto , & effectu Confirmationis

pauca traduntur. II6

De Eucharistia . f. I. In seeunda vespera Lunae xiv. mentis Nisan, pridie mortis, Paschali coena relebrata, Christus Eucharistiam instituit. Qitaedam quoad materiam, formam,& veritatem ipsus, breviter observantur . t f. II. Guillelmus inter Protestantes Minister eastigatur.

f. 1 II. Minister ordinarius dispensandae Eucharistiae soluagiscopus , Sc sacerdos est , extraordinarius diaconus. e eommunione sub utraque specie, ejus neuelmitate ,& effectu, quaedain attinguntur . . Iaγε. IV. Eucharistiam verum esse novae Legis saerifieium contra Novatores propugnatur. I Σῆ. V. Quadruplieiter sacrificium distinguitur; quod sancte etiam pro defunctis offertur. II f. VI. Bolingbrokius mendacii redarguitur. i I 86j. VII. Insigniores quaedam Benedicti XIU. Constitutiones resementur . i38

13쪽

CAPUT V,

.De Poenitentia. f. I. Poenitentiae sacramenturn Christus instituit, ubi A. postolis remittendi, & retinendi peccata potestatem , in forma judicii, delega Uit. I af. II. Falso adseveravit Volterius , sacramentum Poenitentiae VI. saec. inititutum fuisse . 14 III. Ci rea materiam , & formam Poenitentiae aliqua

6. IV. Cyprianus illustratur, Volterius emendatur. III f. V. Soli sacerdotes sunt Poenitentiae ministri. Pauca de jurisdictionis, dc reservandorum sasuum potestate sub

nectuntur. 137

VI. Constitutiones quaedam Binedicti XIV. iue 8 VII. Ex triplici jure descendit sigillum consessionis . Volterius, Baro de Bielfeta , & Anglus eques Corns-burius impugnantur. iclo

CAPUT VI.

De Extrema Unctione. f. I. Extrema Unmo est verum novae Legis sacramenis tum , ab Apostolis in eurandis infirmis adumbratum, a a Christo post Resurrectionem institutum a Jacobo promulgatum ., & commendatum. I 64. II. Systema Ioannis Dallari. 163 III. Refellitur. 1676. IV. Reliqua, quae ad hoc sacramentum pertinent, ex

14쪽

De Ordine . g. I. Apostoli in ultima ecena saeerdotes instituti. ordo est

verum novae Legis sacramentum . I 26. II. De materia, forma, ministro, subiecto, & eflectu ordinis, multa breviter discutiuntur. I 36. III. Cςntra Petriim Franeiscum Courayerum, ordinationes episcoporum Anglicanorum ex Rituali Guardi VI. invalidas esse ostenditur. I76 f. IV. Fundamenta sententiae Courayeri. 1793. V. Evertuntur . . 38 VI. De singulis ordinis speeiebus. Episeopatus est ia-eramentum a Presbytetatu distinaum, eique divinitus praestat. i8ῖ f. VII. Calvini argumentum a sententia Hieronymi pe- titum . . . i866. VIII. Epistori presbνtπὸ etiam dicti . Quonam autem sensu, cic 'uae nae in re fuerit vera Hieronymi sententia, aperitur . . Ι 87 f. IX. Davidis Blondelli pro Hieronymi sententia exceptiones . I92X. Depelluntur. I9a XI. Presbyteratua saeramentum est. Quaedam adponuntur. 19

XII. Diconatum saeramentum esse eontra Calvinum ollenditur. Occasio antem institutionis a fine eiusdem distinguenda. I9ώ6. XIII. Vox eontra Calvinum explicatur. I989. XIV. Subdiaconatum, ecterosque minores Ordines, non esse proprie saeramenta, contra Bellarminum adseritur. Quid tamen de iis sentiendum . . aovXV. Pauca de subdiaeonis , & inferioribus ministris subnotantur. etoa

15쪽

VIII

De Matrimonio. f. I. Matrimonium verum esse novae Legis sacramentum , 'contra Lutherum, & Calvinum demonstratur. 2o f. II. De materia, sorma, ministro, &effectu saeramenti Matrimonii. . 2O6j. III. Coelibatus in mundi exordiis intemdictus, in tere Mosaeia toleratus , in Evangeliea. commendatus, demum p ret Ecclesiam ministris suis sapienter imposi

tus . . . .. 307

f. IV. Auctoris lib. Dei matrimonis desti Melesiastistici .& Abbatis de Salut-Pierre , declamationes . ΣΙ f. V. Contemnuntur . et i , . VI. Polygamia fures a non simultanea perinissa es Quomodo veteribus Patriarehis plures simul haberei licuit uxores, investigatur . . et I 63. VII. Multiplici iure Matrimonium est indissolubile,

praecipue tamen ex ratione sacramenti. 22o

g. VIII. Quibus in eaossis, & quonam modo Matrimonium solvi possit, nec ne, distulitur. 22xj. IX. De sollemnitatibus , quae Matrimonium praecedunt , ae primo de sponsalibu . 227S. X. De proclamationibus, & eonsensu parentum. 23 IXI. De sollemnitatibus. quae Matrimonium comitan tur, euiusmodi eonsentius est contrahentium, & Parochi, ac testium praesentia. . . a 34j. XII. Impedimenta Matrimonii: et evientia alia , alia dirimentia. De impedientibus primum . 238

16쪽

De reliquiis . cultis sanctarum Imagini . I. Ioannis Tilloisoni Archiepiscopi Cantuariensiς, &Helvetii, inter Gallos Philosophi, contra cultum saerarum imaginum impietates. 232II. Quaedam praenotantur. Catholica doctrina ex Tria dentino, . . λθ III. Cultus reliquiarum auctoritate antiquorum mo

numentorum comprobatur.

S. IV. Ex antiquitatis monumentis pariter cultus imaginum propugna Iur. 3a f. V. Contra Deiparae cultum inania Tilloisoni argumenta . 239

, De Ereissis Christianorum . S. I. Antiquitas , nomina, & vetus forma Ecclesiarum describitur. 26a f. II. Utroque iure ad aedificandam Ecclesiam episeopi eonsensus requisirus. Certae ad illius erectionem cauiata. 26 III. Dedieatis pro prie differt a consecrati e . De ea mentio apud antiquos. Pauca adjiciuntur. z663. IV. Quandonam reconsecranda, aut reconcilianda Ecelesia sit. 268, V. Multa ad reparationem , sepulturam , & caltum Ecclesiarum spectantia congeruntur. 27. CA

17쪽

De monasterisi, alii ue heis piis.

I. Contra monastieam , ae regularem professionem , impiorum Philosophoruila, & Helvetii praesertim, indigna declamatio. z736. II. Origo, progressus , & principaliores monachorum ordines recensentur . 27 9. III. Monalteria ab urbibus prineipio aberant , & monachi tum laici erant, tum nihil rerum immobilium pulsidebant. Raud ita hodie certis de caussas . 277f. IV. Plerique monachi esse prohibentur . Quaedam de monallica professione. 2796. U. Triplex profitentium votum. Aliqua de peeuliis, &vitalitiis adnectuntur. 28 Ig. VI. Monachi omnino episcopis primum subjecti. Eorum exemtiones , quoad spirituale quoque regimen , ab saee. XII. Ea dem deinde ex Tridentino temperatae. 284 f. VII. Multa ad regulares spectantia monentur. ' 28TUIII. Potiora de monialibus indicantur. 29 S. IX. Quandam Volterii, aliorumque Philosophorum criminationes contra monasticae vitae institutum diluuntur. 294X. De Seminariis, Hospitalibus, de laicorum Congregationibu quaedam delibantur. 297

18쪽

De bonis Ecclesiasticis , eorumque immun talibus. I. oblationibus , primitiis , deeimis Cleriei primum

sustentariantur . Per oeconomum bona Ecclesiae episcopus adminit trabat. Multiplex ipsorum partitio. go vj. II. Duplici ex caussa cessasse videtur canonica bonorum partitio. Eorumdem alienatio prohibita , aliquando etiam permissa. 3Q36. III. 'A militia armata in sacram voces beneficium , praheuda , invectae. Beneficii definitio explicatur. 3o63. IV. Nativo iure collatio beneficiorum ad episcopum spectabat. Uarii deinde orti collatores, ac multiplex beneficiorum distinctio. 3o8 V. Ab episcopo conferendum est beneficium per patentes litteras, intra tempus a Lege praescriptum , non habilibus solum, sed etiam dignioribus. Rost VI. Tridentinum quoad praelationem dignioris illuit ra- . tur. 3ia VII. Duo, aut plura beneficiarncompatiblita, ex Tridentino habere non licet. . 3 7 f. VIII. Licet quandoque per episcopum unionem fieri Ecclesarum. Alia notantur. 3I96. IX. Nulla episcopis eollationis potestas in beneficia r

servata , aut commendata . 32os. X. Varia quaepiam breviter perstringuntur. 324b. XI. Definitio, origo, & multiplex iurispatronatiis diviso. 3as f. XII. Variae inter patronum Eeelesiasticum , & laicum differentiae. Modi, quibus jus patronatus adquiritur ,

exponuntur . . 3 7

f. XIII. Quibus modis iuspatronatus transfertur , vel amittitur. Jura patroni recensentur. 33IS. XIV. Loea saera , bona Ecclesastica , ac personae, suis gaudent immunitatibus. 333

20쪽

JURIS ECCLESIASTICI

DE REBUS.CAPUT L

De sacramentis in genere. . Triplex apud Canonum peritos Rerum d Ula. suaenam ilia apud nos, quivi totius Libri

ordo , edocet r.

Αρεκso Nis, de quibus hactenus edisseruimus, ad

Res gradum nunc facere oportet. Tripliciter eae vulgo dividi solent, ut aliae sint facrae, puta, divino cultui per legitimum ministrum destinatae; sanctae aliae, quas nefas est violari, poena in violatores ipsos indicta, quo sensu leges ita etiam adpellantur; &religiosae denique , quas Religio occupavit, quo nomine ea loca usurpantur, in quae cadaver iure illatum est. Sed nihil de his, de quibus alibi sustus ia . Porro Res. de quibus hoc Libro dicturi sumus, sunt quae a Religione consecratae, administrationi, curae, atque usui Ecclesiae potissimum reservantur, quas generali vocabulo sacras, seu Ecclesiasticas , hic placet nominare. Quae quidem multipliciter considerari possunt. I. Vel enim

ita . In nostris Iuris Imperialis Praeles.